Αναδημοσιεύουμε το κείμενο που μας έστειλε ο Γιώργος Ταγτελενίδης, εκπαιδευτής μαχητικών αθλημάτων στη Θεσσαλονίκη και εκπαιδευτής των μαθημάτων αυτοάμυνας που διοργάνωσαν οι «Μαχητικές και Ελεύθερες» μέσα στη χρονιά.
Οι λόγοι που θα επιλέξει κανείς να ασχοληθεί με τα μαχητικά αθλήματα δεν είναι λίγοι. Κατ’ αρχάς υπάρχει η διαρκώς αυξανόμενη ανάγκη των ανθρώπων αφενός να εκτονώσουν την ψυχική τους ένταση, αφετέρου να νιώθουν πιο ασφαλείς σε μία κοινωνία όπου η βία και η εγκληματικότητα αυξάνονται καθημερινά.
Μαχητικά αθλήματα χαρακτηρίζονται όλα τα αθλήματα που φέρνουν τους αντιπάλους σε επαφή με κτυπήματα και λαβές, διέπονται από αγωνιστικούς κανονισμούς και μορφή και έχουν στόχο την αναμέτρηση των τεχνικών και φυσικών ικανοτήτων. Από ιστορική άποψη θα λέγαμε ότι προέρχονται από τα αρχαία Ολυμπιακά αγωνίσματα της Πάλης και της Πυγμαχίας.
Ο άνθρωπος θεωρείται φύσει ανταγωνιστικός και η ανάγκη του να σωματοποιεί τον ανταγωνισμό του συνήθως τον ωθεί στη βία. Στα μαχητικά αθλήματα αυτή ακριβώς η ανάγκη εκτονώνεται ελεγχόμενα και εκεί βρίσκεται η βάση της ψυχικής ηρεμίας που χαρακτηρίζει τον αθλητή.
Έπειτα τα μαχητικά αθλήματα συμβάλλουν στη βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της μυϊκής συναρμογής. Συμβάλλουν επίσης, στην αύξηση της αυτοπεποίθησης και της αυτοκυριαρχίας, στοιχεία τα οποία εξασφαλίζουν ήρεμο νου και καλύτερο χαρακτήρα. Έτσι είναι ταυτόχρονα ένα χρήσιμο μέσο κοινωνικοποίησης.
Σχετικά με την αποτελεσματικότητα των μαχητικών αθλημάτων στο δρόμο.
Δεν υπάρχει ένα είδος μάχης καλύτερο από κάποιο άλλο. Υπάρχει καλύτερος και χειρότερος μαχητής και καλύτερος μαχητής είναι αυτός πού:
-θα εξαντλήσει όλα τα περιθώρια πειθούς και υπομονής ώστε να αποτραπεί η συμπλοκή,
-θα σπεύσει να ζητήσει συγνώμη εφόσον σφάλλει,
-θα αποφύγει να προκαλέσει βρίζοντας ή προσβάλλοντας με οποιονδήποτε τρόπο τον άλλον,
-θα είναι σίγουρος ότι αυτό που υπερασπίζεται θα είναι και το δίκαιο.
Η ενασχόληση με κάποιο μαχητικό άθλημα δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα ακόμη μέσο στην διαδικασία ανάπτυξης της προσωπικότητας και όσον αφορά τη συμμετοχή σε αγώνες δε γίνεται καν λόγος! Ο ερασιτεχνικός αγωνιστικός αθλητισμός, έχει σχεδόν ολοκληρωτικά αλωθεί από τον επαγγελματισμό και τα παραπροϊόντα του (ντόπινγκ, χρηματισμοί, άνισοι αγώνες, στημένα παιχνίδια κ.α.). Η λογική του «άρτον και θεάματα» όχι μόνο διαφθείρει το κοινό, αλλά οδηγεί και στην αθλητική εξαθλίωση, διαστρεβλώνοντας όλη την ουσία και το νόημα των αθλητικών αξιών. Επίσης συνήθως σε αγωνιστικούς χώρους παρατηρούνται σεξιστικές και φασιστικές συμπεριφορές και λογικές που δε συνάδουν με το αθλητικό πνεύμα της συνεργασίας και της συντροφικότητας.
Στους χώρους που καλλιεργούνται τα μαχητικά αθλήματα πρέπει να προάγονται η συλλογικότητα, ο αλληλοσεβασμός και η ομαδικότητα. Έτσι οι συνέπειες θα είναι επωφελείς όχι μόνο για το άτομο αλλά και για το κοινωνικό σύνολο.
