Της Ζακλίν Γκόρου – μέλος του ΔΣ του Σωματείου εργαζομένων Vodafone
Τις προηγούμενες μέρες η διοίκηση της Vodafone, επιχείρησε αιφνιδιαστικά και εκβιαστικά να αλλάξει τις συμβάσεις 8ώρου σε 5ωρες στους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα. Αυτό θα είχε σαν άμεση συνέπεια την αντίστοιχη μείωση μισθών, ασφαλιστικών παροχών κλπ.
Αυτό το ονόμασαν προκλητικά «προνομιακή προσφορά» και κατά την διοίκηση προοριζόταν για όσους ήθελαν περισσότερο χρόνο στην διάθεση τους, π.χ. μητέρες με παιδιά και φοιτητές…
Η προκλητικότητα συνεχίστηκε αφού μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με εκπρόσωπο της διοίκησης αποδέχτηκαν πως το μέτρο θα επεκτεινόταν σε όλα τα τηλεφωνικά κέντρα (είχαν ξεκινήσει ήδη με το τηλεφωνικό κέντρο του Φοίνικα της Θεσ/νίκης) και γινόταν για να αντιμετωπιστούν οι ώρες αιχμής. Δηλ. οι εργαζόμενοι υπάρχουμε για να προσαρμοζόμαστε σαν πλαστελίνη στις ώρες αιχμής, σαν να μην φτάνουν οι υπάρχουσες βάρδιες γι’ αυτό.
Με αυτό τον τρόπο, κατά την διοίκηση θα μπορούσαν να «διασφαλίσουν» πως για 18 μήνες, εφόσον είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, δεν θα τους «άγγιζαν» σε περίπτωση που γινόντουσαν απολύσεις.…
Παρόλο που στην επιχείρηση υπάρχει Σωματείο 3 χρόνια τώρα, η διοίκηση δεν έκανε τον κόπο να ενημερώσει, όπως ήταν υποχρεωμένη, σε μία ακόμη επίδειξη αυταρχισμού. Τα συγκεκριμένα σχέδια ανακοινώθηκαν στους εργαζόμενους σε ατομικές συναντήσεις και τους ζητήθηκε να απαντήσουν σε μία εβδομάδα. Στην προοπτική αυτή οι εργαζόμενοι απάντησαν άμεσα. Και είπαν ένα βροντερό όχι.
Οι εργαζόμενοι είπαν όχι
Την Παρασκευή 4 Νοέμβρη στο Φοίνικα της Θεσ/νίκης, άφησαν τα ακουστικά κάτω με την προτροπή του Σωματείου και παρά τους εκφοβισμούς της διοίκησης, η οποία κλείδωσε την πόρτα προκειμένου τα μέλη του Δ.Σ του Σωματείου να μην μπορέσουν να μπουν στις αίθουσες των τηλεφωνικών κέντρων. Αυτό που τελικά έγινε ήταν το σωματείο να μπει, και να βγει κακήν κακώς εκτός αίθουσας συνέλευσης ο απεσταλμένος της διοίκησης που είχε έρθει από την Αθήνα.
Στην μαζική Συνέλευση που ακολούθησε, με συμμετοχή μελών του Δ.Σ. του Σωματείου, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν ομόφωνα την αποχή από την εργασία τους μέχρι και την Κυριακή 6 Νοέμβρη και την πραγματοποίηση νέας συνέλευσης την Δευτέρα, με στόχο η διοίκηση να πάρει πίσω το σχέδιο και να δεσμευτεί εγγράφως η Διεύθυνση Προσωπικού σχετικά. Την ίδια μέρα στο τηλεφωνικό κέντρο της Λυκόβρυσης στην Αθήνα έγινε τοπική συνέλευση η οποία αποφάσισε 2ωρη αποχή και το ίδιο επιχειρήθηκε να γίνει και στο κέντρο της Πειραιώς αλλά αυτό δεν λειτούργησε λόγω του έντονου κλίματος εκφοβισμού που είχε δημιουργηθεί εκεί.
Είναι ενδεικτικό ότι η διοίκηση της εταιρείας απείλησε με δικαστικές διώξεις όλα τα μέλη του ΔΣ του σωματείου τοιχοκολλώντας μάλιστα το σχετικό χαρτί στα κτίρια προκειμένου να τρομοκρατηθούν οι εργαζόμενοι.
Στη Θεσ/νίκη οι εργαζόμενοι δημιούργησαν επιτροπές οι οποίες και περιφρούρησαν την αποχή τους σε όλο το Σ/Κ. Το σημαντικό είναι πως σε γενικές γραμμές οι εργαζόμενοι παρέμειναν σταθεροί στις θέσεις τους και δεν υποχώρησαν, παρά τις πιέσεις και τους εκφοβισμούς της διοίκησης. Το αποτέλεσμα ήταν την Παρασκευή και το Σ/Κ η εταιρεία να έχει σοβαρό πρόβλημα στην λειτουργία των τηλεφωνικών της κέντρων.
2 προτάσεις στο ΔΣ του σωματείου
Η κινητοποίηση ήταν πετυχημένη και ταρακούνησε την εργοδοσία, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξει προφορική διαβεβαίωση (όχι γραπτή όπως απαιτούσαν οι εργαζόμενοι) ότι η μείωση του ωραρίου θα είναι εθελοντική αλλά και ότι θα πάρουν πίσω το 18μηνο. Πλέον οι εργαζόμενοι της Θεσ/νίκης περίμεναν την υποστήριξη της Αθήνας με επιπλέον κινητοποιήσεις.
Στο Δ.Σ. του σωματείου που ακολούθησε δυστυχώς η πλειοψηφία του κράτησε λαθεμένη στάση και πρότεινε απλώς τοπικές συνελεύσεις την Δευτέρα 7/11 και Γενική Συνέλευση του Σωματείου την Τρίτη 8/11 με πρόταση για ανοικτή ημερομηνία απεργίας εφόσον η διοίκηση ξαναέκανε κρούσεις προς τους εργαζόμενους. Αυτή η πρόταση επί της ουσίας παρέπεμπε στις καλένδες την απεργία, αδειάζοντας τους εργαζόμενους της Θεσ/νίκης, που είχαν ήδη ξεκινήσει κινητοποιήσεις.
Η ίδια αυτή πλειοψηφία αρχικά είχε προτείνει στους εργαζόμενους την Παρασκευή 3/11 «αποχή διαρκείας», για να καταλήξει 2 μέρες μετά στο απεργία κάποια στιγμή. Το σωστό θα ήταν να οριστεί άμεσα 24ωρη απεργία που να απαιτούσε άμεσο σταμάτημα των πιέσεων για μετατροπή των συμβάσεων και γραπτή δέσμευση από τη μεριά της εργοδοσίας.
Να σημειώσουμε εδώ πως σε συνάντηση που έγινε με την διοίκηση, δεν πήραν το σχέδιο πίσω, απλώς προφορικά ανέφεραν ότι η συμμετοχή είναι εθελοντική και πως πλέον η προσέγγιση θα γίνει σε ομαδικές συναντήσεις.
Την Δευτέρα έγιναν τοπικές συνελεύσεις στα κτίρια των τηλεφωνικών κέντρων, δηλ. Λυκόβρυση, Πειραιώς και Φοίνικα, όπου έγινε ενημέρωση για τα γεγονότα και καλέστηκε ο κόσμος στην Γενική Συνέλευση της Τρίτης 8/11.
Στη ΓΣ μετά από συζήτηση πέρασε κατά πλειοψηφία η πρόταση της πλειοψηφίας του ΔΣ για ανοικτή ημερομηνία όσον αφορά την απεργία. Δυστυχώς αυτό εμποδίζει, την σωστή στιγμή να δοθεί μία σκληρή απάντηση στην διοίκηση μιας πολυεθνικής επιχείρησης που παρά τα κέρδη της δεν έχει σταματήσει να απολύει κόσμο σχεδόν καθημερινά.
Το ΣΕΤΗΠ
Το ΣΕΤΗΠ (συνδικάτο εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες) που αποτελεί σχήμα του ΠΑΜΕ στο χώρο εμφανίστηκε στο χώρο του Φοίνικα μοιράζοντας την δική του ανακοίνωση η οποία καλούσε για συνέλευση του ΣΕΤΗΠ στο ΕΚΘ την Κυριακή 6/11. Το Σάββατο 5/11 ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ έγραφε «για την κινητοποίηση των εργαζομένων της Vodafone στη Θεσ/νίκη… έχοντας στο πλευρό τους το κλαδικό τους σωματείο το ΣΕΤΗΠ… αποφάσισαν… 24ωρη απεργία στις 7/11»
Μνημείο παραπληροφόρησης. Κουβέντα για το πρωτοβάθμιο σωματείο των εργαζομένων που οργάνωσε όλη την κινητοποίηση και που μέχρι πρόσφατα το ΣΕΤΗΠ αποκαλούσε «εργοδοτικό». Λαθεμένη ενημέρωση για το τι αποφάσισαν οι εργαζόμενοι καθώς ποτέ δεν αποφάσισαν 24ωρη στις 7/11.
Και βέβαια το ΠΑΜΕ –που θα θέλαμε να είναι μαζί μας στον αγώνα– εξάντλησε όλη τη συμβολή του στο να μεταφέρει τη συνέλευση του ΣΕΤΗΠ Θεσ/νίκης στην Vodafone, χωρίς να κάνει ούτε μία συγκεκριμένη πρόταση δράσης στους εργαζόμενους πέρα από το γενικό «είμαστε μαζί σας»…
Το πρώτο βήμα έγινε
Φυσικά οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στις «διαβεβαιώσεις» της εταιρείας. Άλλωστε, στρατηγικός στόχος της Vodafone είναι να επιβάλλει μαζικά τις ελαστικές σχέσεις εργασίας έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα όσο το δυνατόν περισσότερο ευέλικτο και φθηνό εργασιακό προσωπικό. Με αυτόν τον τρόπο θέλει να στρώσει το δρόμο για τη συγχώνευση με τη Wind, δημιουργώντας έναν τηλεπικοινωνιακό κολοσσό, με υπερκέρδη από τη μια και εργαζομένους χωρίς δικαιώματα και ασφάλεια από την άλλη. Άλλωστε είναι γνωστή η τακτική των μεγάλων επιχειρήσεων να φορτώνουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους, συμπιέζοντας τους μισθούς τους με στόχο να διατηρήσουν τα κέρδη τους σε υψηλά επίπεδα[1].
Όμως η καταρχήν αυτή υποχώρηση δείχνει τις δυνατότητες που έχουν οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Ο αγώνας των εργαζομένων είχε ένα πρώτο αποτέλεσμα. Αυτό φυσικά ήταν το πρώτο βήμα. Στις ατομικές πιέσεις που θα δεχτούμε το επόμενο διάστημα και σε οποιαδήποτε προσπάθεια μετατροπής των συμβάσεών τους, πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και σε συνεννόηση με το σωματείο μας να απαντήσουμε δυναμικά. Η διάθεση υπάρχει και η πρώτη αυτή κινητοποίηση έδειξε το δρόμο για τους μελλοντικούς μας αγώνες.
