Από το «Νέο ξεκίνημα-για μια άλλη Υγεία», συνδικαλιστική εφημερίδα στο χώρο της Υγείας που εκδίδεται με πρωτοβουλία μελών του Ξ.
Η μεγαλύτερη πληγή για τα δημόσια νοσοκομεία είναι οι τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό. Το δημόσιο σύστημα υγείας έχει τουλάχιστον 25 000 κενές οργανικές θέσεις. Ο αριθμός των 25 000 ίσχυε για τους οργανισμούς των νοσοκομείων όπως ήταν πριν από σχεδόν 20 χρόνια (1986)! Σήμερα η δυναμική όλων των νοσοκομείων έχει σχεδόν διπλασιαστεί (επέκταση κατά 70%), αφού έχουν ανοίξει νέες πτέρυγες στα ήδη υπάρχοντα, ενώ έχουν δημιουργηθεί και νέα με αποτέλεσμα και αυτός ο αριθμός να μην αντιπροσωπεύει τις σημερινές, πραγματικές ανάγκες σε προσωπικό.
Τι λέει ο ΠΟΥ
Τα διεθνή στάνταρτ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προβλέπουν τις ακόλουθες αναλογίες μεταξύ νοσηλευτών και αριθμού κλινών στις διάφορες κλινικές:
– Στα τμήματα επειγόντων περιστατικών η αναλογία προβλέπεται να είναι 1 νοσηλευτής ανά 4 κρεβάτια.
– Στις μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) ενηλίκων και παιδιών η αναλογία προβλέπεται να είναι 1 νοσηλευτής ανά 1 ασθενή.
– Στις ΜΕΘ νεογνών η αναλογία είναι ένας νοσηλευτής ανά δύο κλίνες.
– Στο χειρουργείο η αναλογία είναι 3 νοσηλευτές ανά χειρουργική αίθουσα.
– Σε τμήματα ανοικτά όπως παθολογικά, χειρουργικά, καρδιολογικά κ.α η αναλογία είναι ένας νοσηλευτής για 5 ή 6 κλίνες.
– Στα παιδιατρικά τμήματα η αναλογία είναι 1 προς 4 κρεβάτια.
Μαθηματικός τύπος
Επιπλέον, υπάρχει ένας μαθηματικός τύπος ο οποίος ορίζει τον αριθμό των νοσηλευτών ανά κλινική, έτσι ώστε να καλύπτονται και οι τρεις βάρδιες, καθώς και να δίνονται τα ρεπό και οι άδειες των εργαζομένων χωρίς προβλήματα. Ο τύπος είναι ο εξής:
(Αριθμός νοσηλευτών /Αριθμό κλινών) Ο3 (αφορά τις βάρδιες) Ο 1,67 (προκειμένου να βγαίνουν τα ρεπό και οι άδειες)
Έτσι, για παράδειγμα σε μια ΜΕΘ νοσοκομείου που διαθέτει 10 κλίνες, αν εφαρμοστεί ο τύπος αυτός πρέπει οι νοσηλευτές που εργάζονται σ’ αυτήν να είναι συνολικά 50.
Στην Ελλάδα, όχι απλά δεν τηρούνται αυτές οι αναλογίες αλλά είναι τόσοι λίγοι οι νοσηλευτές με αποτέλεσμα να εξουθενώνονται οι ίδιοι, από το φόρτο εργασίας και τα κυκλικό ωράριο, και να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία του ασθενούς. Ο μικρός αριθμός των νοσηλευτών έχει ως αποτέλεσμα η φροντίδα του ασθενούς να περνά στα χέρια των συνοδών και στις αποκλειστικές νοσοκόμες.
Εκτός ελέγχου
Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποια παραδείγματα τα οποία δείχνουν ότι η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου και ότι οι 3200 προσλήψεις που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση ότι θα γίνουν δεν καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες:
– Σοβαρές ελλείψεις αντιμετωπίζει το Αγλαΐα Κυριακού:
Από τις 554 θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού που προβλέπονται, περίπου 230 μένουν κενές. Συνολικά οι ελλείψεις σε προσωπικό (διαφόρων κατηγοριών) φτάνουν τις 340 θέσεις (ποσοστό 33% στο σύνολο του προσωπικού που θα έπρεπε να στελεχώνει το νοσοκομείο). Τις νύχτες, δύο νοσηλεύτριες έχουν στην ευθύνη τους 70 – 80 παιδιά! Στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών τη νύκτα 1 νοσηλεύτρια έχει στην ευθύνη από 7 έως και 11 νεογνά δηλαδή την ευθύνη όλης της μονάδας, στην ΜΕΘ λειτουργούν τα 5 από τα 8 κρεβάτια και στο Ογκολογικό 1 νοσηλεύτρια έχει την ευθύνη 30 παιδιών.
– Στο Σισμανόγλειο είναι κενές 160 θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού ενώ υπηρετούν 400 δηλαδή είναι κενές το 33%. Στη ΜΕΘ λειτουργούν τα 12 από τα 1`8 κρεβάτια λόγω έλλειψης προσωπικού.
– Στον Ευαγγελισμό υπάρχουν τμήματα όπου δυο νοσηλευτές ανά βάρδια αντιστοιχούν σε 45 ασθενείς. Στο ίδιο νοσοκομείο, υπάρχει μείωση κατά 12 – 15% των χειρουργικών επεμβάσεων, επειδή η Διοίκηση του νοσοκομείου αναγκάστηκε να αρχίσει να δίνει τα ρεπό που χρωστά στους εργαζόμενους των χειρουργείων (χρωστά περισσότερα από 50 στον καθένα). Έτσι, η χορήγηση των ρεπό, σε συνδυασμό με τις τρομακτικές ελλείψεις του προσωπικού έθεσαν εκτός λειτουργίας τρία χειρουργικά τραπέζια.
– Στο Ιπποκράτειο Αθηνών στην Α’ καρδιολογική κλινική, ένας νοσηλευτής αντιστοιχεί σε 41 ασθενείς.
– Στο Γ. Γεννηματάς Αθηνών στη χειρουργική κλινική, η διοίκηση οφείλει στους εργαζόμενους ως και 280 ρεπό.
– Στο νοσοκομείο Αγία Σοφία οι κενές θέσεις νοσηλευτών είναι πάνω από 180. Χαρακτηριστικά, από τις 50 νοσηλεύτριες Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης που προβλέπονται, υπηρετούν μόλις επτά. Τα απογεύματα και τις νύχτες, μία ή δύο νοσηλεύτριες καλούνται να φροντίζουν ως και 80 άρρωστα παιδιά.. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα οι θάλαμοι είναι διασκορπισμένοι σε μεγάλη έκταση, γεγονός που κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη φροντίδα των παιδιών.
– Στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, το απόγευμα και το βράδυ αντιστοιχεί ένας νοσηλευτής σε 10 ασθενείς. Στο ίδιο νοσοκομείο, στην Εντατική Νοσηλεία των νεογνών, αντιστοιχούν 5 νοσηλευτές σε κάθε 44 άρρωστα παιδιά το απόγευμα και τη νύχτα.
– Στο νοσοκομείο Πτολεμαΐδας ανεστάλη η λειτουργία της Εντατικής λόγω έλλειψης προσωπικού.
– Στο νοσοκομείο Πολυγύρου η διοίκηση οφείλει στο νοσηλευτικό προσωπικό 1.000 ρεπό.
– Στο Δρομοκαΐτειο σε τμήματα 50 ασθενών στη νυχτερινή βάρδια υπάρχουν 1-2 νοσηλευτές, αφού κενές είναι το 50% των θέσεων προσωπικού.
– Στο Δαφνί παραμένουν κενές 500 θέσεις νοσηλευτών και 29 οργανικές θέσεις γιατρών.
Συμπεράσματα
Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε πολλά – η λίστα είναι ατελείωτη. Το βασικό είναι να βγουν τα συμπεράσματα, από κάθε εργαζόμενο. Και το βασικό συμπέρασμα είναι πως η κυβέρνηση αυτή, όπως και η προηγούμενη, επιδιώκει την σταδιακή υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας γιατί θέλει να ανοίξει την πόρτα στο ιδιωτικό κεφάλαιο το οποίο θα θησαυρίζει στις πλάτες των εργαζομένων. Δεν πρόκειται για «λάθη» ούτε για παραλήψεις. Πρόκειται για συνειδητή πολιτική.
