Της Σύνταξης του «Ξ»
Την Τρίτη 25 Απρίλη ξεκίνησαν στην Αθήνα οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους «Θεσμούς» για την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» ώστε η Ελλάδα να πάρει την επόμενη δόση με την οποία θα πληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές.
Τα μέτρα που ζητούν οι «Θεσμοί» είναι –όπως είναι γνωστό και αναμενόμενο– εξοντωτικά. Περιλαμβάνουν (Καθημερινή, 14-04-2017):
- Περικοπές συντάξεων στο ύψος του 1% του ΑΕΠ το 2019.
- Μείωση του αφορολόγητου ορίου στα 5,900 € από 8.500 περίπου που είναι σήμερα.
- Καμία θετική αλλαγή στο θέμα των εργασιακών σχέσεων – η ζούγκλα θα συνεχίσει να επικρατεί χωρίς καν επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
- Κατάργηση της αργίας για όλες τις Κυριακές του χρόνου.
- Πλήρης και γρήγορη εφαρμογή του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων των πάντων μέσα από το Υπερταμείο.
Πρωτογενές πλεόνασμα ρεκόρ
Τη στιγμή που οι θεσμοί κοινοποιούσαν αυτές τους τις απαιτήσεις ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μαργαρίτης Σχοινάς, έδινε συγχαρητήρια στην ελληνική κυβέρνηση γιατί είχε καταφέρει να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος του 2016 στο ύψος του 4,2% του ΑΕΠ – κάπου γύρω στα 7,5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για ένα απρόσμενα ψηλό πλεόνασμα που ξεπερνά κατά πολύ το προγραμματισμένο 0,5% του ΑΕΠ που είχε σαν στόχο η κυβέρνηση και οι Θεσμοί.
Τα πρωτογενή πλεονάσματα, με βάση τις συμφωνίες των ελληνικών κυβερνήσεων με τους Θεσμούς, πηγαίνουν βασικά στην εξόφληση του χρέους. Θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει πως οι Θεσμοί θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένοι γιατί μέσα από το φορολογικό ξεζούμισμα του ελληνικού λαού, τον «απλησίαστο» ΦΠΑ, τον ΕΝΦΙΑ κλπ, η κυβέρνηση εισπράττει αρκετά ώστε να τους ικανοποιήσει. Όμως όχι. Οι δανειστές ζητούν κι άλλο αίμα όπως δείχνουν τα πιο πάνω μέτρα, τα οποία για τη διετία 2019 – 20 υπολογίζονται σε άλλα 4 δισ. € περίπου.
Τα νέα μέτρα είναι ένα «πρώτο πιάτο»…
Σαν να μην φτάνουν αυτά, ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν, χαρακτήρισε (Ναυτεμπορική 25-04-2017) την επικείμενη περικοπή των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου σαν… «προκαταβολή» για τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν. Προανήγγειλε δηλαδή την πρόθεση του Ταμείου να ζητήσει κι άλλα μέτρα, δηλώνοντας συγκεκριμένα,
«Οι δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της χώρας, οι μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και στο φορολογικό, είναι μόνο μια προκαταβολή».
Για να μην υπάρχει η εντύπωση πως ο Τόμσεν λέει «τα δικά του», εκφράζει δηλαδή προσωπικές απόψεις ή ότι του «ξέφυγε» κι είπε κάποια υπερβολή, έρχεται η στάση της Κριστίν Λαγκάρντ την ίδια μέρα, 25/4/17, για να επιβεβαιώσει του λόγου του αληθές.
Όπως μεταφέρει η «Ναυτεμπορική» (Ναυτεμπορική, 25-04-2017) από ρεπορτάζ του διεθνούς τύπου,
«Η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ εξέδωσε μία λακωνική δήλωση μετά από τη συνάντησή της με τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, σημειώνοντας μόνο ότι είχαν ”εποικοδομητικές συνομιλίες”. Στη συνέντευξη Τύπου αρνήθηκε ακόμη και να δεχθεί ερωτήσεις από Έλληνες δημοσιογράφους».
Το ερώτημα είναι που είναι η Αριστερά
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν από τη μετάλλαξή του, είχε πάγια θέση στο πρόγραμμα του, το «Καμμιά Θυσία για το Ευρώ». Στην πράξη, η πολιτική που εφαρμόζει η ηγεσία του είναι «καμμιά θυσία δεν είναι αρκετή για χάρη του Ευρώ». Από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί κανείς να περιμένει τίποτα. Όπως γράψαμε πολλές φορές ο ΣΥΡΙΖΑ θα πιει το πικρό ποτήρι της μετάλλαξης μέχρι το τέλος – θα εφαρμόσει τα μέτρα που απαιτεί το κεφάλαιο και οι ντόπιοι και διεθνείς εκπρόσωποί του γιατί δεν πρόκειται ποτέ να τολμήσει να συγκρουστεί με την εξουσία του κεφαλαίου!
Σ’ αυτές τις συνθήκες το ερώτημα είναι τι κάνει η Αριστερά. Τι κάνουν τα μαζικά ή ημιμαζικά τμήματα της, δηλαδή το ΚΚΕ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η ΛΑΕ. Και η απάντηση είναι πως, όπως αναφέρουμε στις διπλανές στήλες (δείτε εδώ και εδώ), η Αριστερά δεν είναι ικανή να οργανώσει ούτε μια κοινή πορεία για την Πρωτομαγιά! Πόσο μάλλον να δώσει διέξοδο στην κρίση και στην αγωνία των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων! Η πάλη για το χτίσιμο της Αριστεράς που χρειάζεται το εργατικό κίνημα είναι μακρά και δύσκολη, αλλά είναι μονόδρομος!
Σχετικά άρθρα
