Βόλος 5 Μαΐου – χιλιάδες στους δρόμους κατά της καύσης σκουπιδιών!

Νίκος Κανελλής,
δημοτικός σύμβουλος Βόλου

Το συλλαλητήριο της 5^ης Μαΐου

Όπως έχουμε ήδη γράψει το συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε στο Βόλου στις 5 Μαΐου ενάντια στην καύση σκουπιδιών ήταν ένα από τα μαζικότερα συλλαλητήρια της τελευταίας δεκαετίας. Υπολογίζεται ότι πάνω από 6,000 άνθρωποι (κάποιες εκτιμήσεις μιλάνε για 8,000) συμμετείχαν στη συγκέντρωση και την πορεία η οποία όταν απλώθηκε κατέλαβε ένα πολύ μεγάλο μέρος των κεντρικών δρόμων της πόλης. Οι αεροφωτογραφίες και τα βίντεο που κυκλοφορούν¹ έχουν αποτυπώσει τον όγκο της διαδήλωσης η οποία ξεπέρασε κάθε προσδοκία και μπορεί να συγκριθεί μόνο με τις μεγαλύτερες αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις του 2010-2011 και τα αντιπολεμικά συλλαλητήρια του 2003.

Εκτός από μαζικότητα η κινητοποίηση είχε δυνατό παλμό, συνθήματα, ταμπούρλα, αυτοσχέδια πλακάτ και πολύ φαντασία από τον κόσμο που ήθελε με κάθε τρόπο να εκφράσει την πλήρη αντίθεση του στην καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ και στη δημιουργία εργοστασίου παραγωγής SRF από τον Δήμο Βόλου.

Ενδεικτικά στοιχεία του κλίματος ήταν η μαζική παρουσία γονιών με μικρά παιδιά και καροτσάκια αλλά και το γεγονός ότι ο κόσμος έψαχνε εναγωνίως τα τραπεζάκια της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών για να υπογράψει την αντίθεσή του στην καύση σκουπιδιών. Ο αριθμός των υπογραφών που μαζεύτηκαν όλη την προηγούμενη περίοδο αλλά και στο συλλαλητήριο ξεπερνάει τις 10,000!

Έτσι η 5^η Μαΐου ήταν μια μέρα καμπή και ένα ζωντανό «δημοψήφισμα» που έδειξε ότι οι πολίτες του Βόλου είναι ενημερωμένοι, δεν θέλουν την καύση σκουπιδιών και το εργοστάσιο SRF και έχουν βγάλει το συμπέρασμα ότι χωρίς τον μαζικό αγώνα δεν πρόκειται να σταματήσει η καύση και να προστατευθεί η δημόσια υγεία.

Καλή προετοιμασία και ενιαίο μέτωπο

Δυο στοιχεία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία του συλλαλητηρίου.

Το πρώτο είναι ότι υπήρξε επαρκής χρόνος και πολύ καλή προετοιμασία για το συλλαλητήριο από την Επιτροπή Αγώνα Πολιτών. Από τον Μάρτιο που αποφασίστηκε και ανακοινώθηκε η ημερομηνία του συλλαλητηρίου τα μέλη της Επιτροπής μοίρασαν 20,000 προκηρύξεις και κόλλησαν περίπου 1,000 αφίσες στο κέντρο και τις συνοικίες. Παράλληλα προχώρησαν σε δράσεις προετοιμασίας του συλλαλητηρίου όπως η συναυλία που διοργανώθηκε την Κυριακή 29 Απριλίου.

Η διάρκεια και η ένταση της καμπάνιας δημιούργησε μια διαρκώς αυξανόμενη κοινωνική δυναμική. Αυτή η δυναμική εκφράστηκε σε ένα μαζικό «ενιαίο μέτωπο» καθώς για πρώτη φορά κοινωνικοί-επιστημονικοί και επαγγελματικοί φορείς², εργατικά συνδικάτα, όλη η Αριστερά συμπεριλαμβανομένου του ΚΚΕ(!) μέχρι και αναρχικές καταλήψεις κάλεσαν και στήριξαν μια κοινή κινητοποίηση. Ενδεικτικά στην πορεία συμμετείχαν ο βουλευτής του ΚΚΕ Κ. Στεργίου, ο Ευρωβουλευτής της ΛΑΕ Ν. Χουντής και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας.

Οι μόνοι που έλειπαν από αυτό το μεγάλο μέτωπο ήταν το ΕΚΒ και το Σωματείο Εργαζομένων της ΑΓΕΤ που συντάσσονται με την πλευρά της εταιρίας και στηρίζουν την καύση (και τα δυο ελέγχονται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ).

Φάνηκε λοιπόν ότι όταν υπάρχει μια πλατιά συνεργασία κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών δυνάμεων με στόχο μια δυναμική και μαζική κινητοποίηση, ειδικά για ένα τέτοιο ζήτημα που αφορά τους πάντες, τότε υπάρχουν δυνατότητες για μαζικό κίνημα, παρότι η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από ηττοπάθεια και απογοήτευση.

Βέβαια, στο συλλαλητήριο έσπευσαν να κατέβουν ακόμη και τοπικοί πολιτικοί παράγοντες κομμάτων που έχουν τεράστιες ευθύνες για την καύση όπως ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Α. Μεϊκόπουλος, η αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας Δ. Κολυνδρίνη, τοπικά στελέχη και πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κλπ. Πρόκειται για υποκριτική στάση που δείχνει όμως την μεγάλη πίεση από τη βάση της κοινωνίας.

Η παρουσία του «Ξεκινήματος»

Το «Ξ» συμμετείχε στο συλλαλητήριο δίνοντας έμφαση σε δυο βασικά σημεία.

Πρώτον, ότι η αιτία πίσω από την καύση σκουπιδιών, που απειλεί το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, είναι το αδιάκοπο κυνήγι των καπιταλιστών (στην προκειμένη της Lafarge-Holcim) για όλο και πιο μεγάλη κερδοφορία.

Το δεύτερον ήταν η πρόταση για 24ωρη τοπική γενική απεργία σαν ένα ουσιαστικό βήμα κλιμάκωσης του κινήματος μετά το συλλαλητήριο.

Απαραίτητο το σχέδιο για τη συνέχεια

Όπως ήταν αναμενόμενο η κυβέρνηση, η εταιρία και ο Δήμος Βόλου, παρά τη μαζικότητα του συλλαλητηρίου, εμμένουν στις αποφάσεις τους σε σχέση με την καύση σκουπιδιών και σε σχέση με την κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων (SRF) στο Δήμο Βόλου.

Ο αν. Υπουργός Περιβάλλοντος Σ. Φάμελλος μετά το συλλαλητήριο δήλωσε ευθαρσώς ότι οι Βολιώτες είναι παραπληροφορημένοι, ότι η καύση θα συνεχιστεί επειδή είναι ασφαλής και για να καθησυχάσει τον κόσμο ανακοίνωσε τη δημιουργία «επιτροπής κοινωνικού ελέγχου για την καύση RDF».

Από την πλευρά τους λοιπόν ποντάρουν στην εκτόνωση της αγανάκτησης και σε κόλπα όπως η «Επιτροπή Ελέγχου». Γι’ αυτό, το κίνημα χρειάζεται να επεξεργαστεί τη δική του τακτική για τη συνέχιση του αγώνα ο οποίος όλα δείχνουν ότι θα είναι μακροχρόνιος.

Σε αυτή την κατεύθυνση η Επιτροπή Αγώνα θα πρέπει να συνδυάσει πολλά επίπεδα δουλειάς. Από τη μια θα πρέπει να απαντήσει για άλλη μια φορά σε όλα τα ψευτοεπιχειρήματα περί δήθεν ασφαλούς καύσης.

• Πριν το καλοκαίρι η Επιτροπή μπορεί να επικεντρώσει τη δράση της στις γειτονιές μέσα από μικρές εκδηλώσεις σε πλατείες, πάρκα κοκ. Με αυτό τον τρόπο μπορούν να δημιουργηθούν συνοικιακές επιτροπές κάτι που θα δυναμώσει το κίνημα και θα εμπλέξει περισσότερο κόσμο.
• Μετά το καλοκαίρι είναι απαραίτητο να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην κινητοποίηση των μαθητών και γενικά της εκπαιδευτικής κοινότητας. Μια καλά προετοιμασμένη πανεκπαιδευτική μέρα δράσης (στα μέσα Οκτωβρίου) με αποχές και στάση εργασίας από την ΕΛΜΕ θα μπορούσε να κατεβάσει στο δρόμο πολλές χιλιάδες μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς.
• Όλα τα παραπάνω χρειάζεται να συγκλίνουν και να προετοιμάζουν μια μέρα γενικής παράλυσης της πόλης και της τοπικής οικονομίας, μέσα από μια 24ωρη τοπική γενική απεργία στη συνέχεια.

Σημειώσεις

1. Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στη σελίδα της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών Βόλου

2. Στους φορείς που έβγαλαν ανακοινώσεις συγκαταλέγονται: ο Ιατρικός Σύλλογος, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος, ο Σύλλογος των Καρκινοπαθών, το Πρυτανικό Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, οι Φρονιστηριούχοι, το ΤΕΕ, σύνδεσμοι φιλάθλων της ποδοσφαιρικής ομάδας της Νίκης, πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία (Μετάλλου, ΟΤΑ Μαγνησίας, ΔΕΥΑΜΒ, Διοικητικοί του Πανεπιστημίου, η ΕΛΜΕ κα) κα.