Με αφορμή την απόφαση για μη έκδοση του Τζ. Ασάνζ στις ΗΠΑ, αναδημοσιεύουμε παλαιότερο άρθρο του σ. Βαγγέλη Κολτσίδη για την ιστορία του Ασάνζ και των αποκαλύψεων των Wikileaks, που γράφτηκε πριν περίπου ένα χρόνο.
Ο 48χρονος εκδότης και ιδρυτής των WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ κινδυνεύει να πεθάνει πίσω από τα κάγκελα των βρετανικών φυλακών υψίστης ασφαλείας του Μπέλμαρς (γνωστή και ως «Γκουαντάναμο Μπέι» του Ηνωμένου Βασιλείου). Την άποψη αυτή εξέφρασε δημόσια στο Associated Free Press o ειδικός εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για βασανιστήρια, Νιλς Μέλτζερ.
Στο ίδιο συμπέρασμα έχουν καταλήξει περισσότεροι από 60 γιατροί διαφορετικών χωρών από τις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία μέχρι τη Σρι Λάνκα. Σε ανοιχτή επιστολή τους οι γιατροί αναφέρουν ότι είναι ζωτικής σημασίας η μεταφορά του σε νοσοκομείο ώστε να λάβει την απαραίτητη ιατρική φροντίδα.
Ο συνεχής εγκλεισμός του στην απομόνωση, όπου βρίσκεται 23 ώρες το 24ωρο, τα βασανιστήρια που υφίσταται, σύμφωνα με επώνυμες καταγγελίες και η στέρηση θεμελιωδών νομικών δικαιωμάτων συμβάλουν στη σωματική και ψυχολογική του εξόντωση.
Στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση στο δικαστήριο μετά από 6 μήνες παρουσιάστηκε εμφανώς καταβεβλημένος ενώ δυσκολευόταν ιδιαίτερα να θυμηθεί ακόμη και απλά γεγονότα όπως η ημερομηνία γέννησής του.
Γιατί διώκεται ο Τζούλιαν Ασάνζ
«Τα σύγχρονα ΜΜΕ κάνουν τόσο άσχημα τη δουλειά τους που μια ομάδα ακτιβιστών μπόρεσε να αποκαλύψει σε σύντομο χρονικό διάστημα περισσότερα από όσα τα ΜΜΕ παγκοσμίως έχουν ποτέ καταφέρει να αποκαλύψουν. Οι ισχυροί για να μπορέσουν να διατηρήσουν την εξουσία τους θα πρέπει να γνωρίζουν όσο πιο πολλά μπορούν για μας και εμείς να γνωρίζουμε όσο γίνεται λιγότερα γι αυτούς».
δήλωσε o Τζούλιαν Ασάνζ σε συνέντευξη του στην Ted.
Ο Τζούλιαν Ασάνζ ίδρυσε το 2006 το site WikiLeaks. Το WikiLeaks είναι διεθνής μη κερδοσκοπικός οργανισμός μέσων μαζικής ενημέρωσης ο οποίος δημοσιεύει έγγραφα από ανώνυμες πηγές και διαρροές, που υπό άλλες συνθήκες δε θα έβλεπαν το φως της δημοσιότητας. Μόνο το 2010 δημοσιοποίησε 250.000 διπλωματικά τηλεγραφήματα και 500.000 εμπιστευτικά και απόρρητα έγγραφα για τη δράση του αμερικανικού στρατού στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.
Την ίδια χρονιά απαγγέλθηκαν στον Ασάνζ κατηγορίες βιασμού και παρενόχλησης 2 γυναικών στη Σουηδία (οι οποίες εκπέσανε δικαστικά τον περασμένο μήνα), ταυτόχρονα με την έναρξη ποινικής έρευνας για διαρροή πληροφοριών από την αμερικανική δικαιοσύνη. Τον Ιούνιο του 2012 ο Ασάνζ κατέφυγε στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο, όπου υπέβαλλε αίτημα χορήγησης πολιτικού ασύλου. Παρέμεινε εκεί μέχρι τον περασμένο Απρίλιο όταν και συνελήφθη από τις βρετανικές αρχές μετά την άρση της ασυλίας του από τη νέα κυβέρνηση του Ισημερινού του Λενίν Μορένο.
Οι αρχές των ΗΠΑ φαίνονται διατεθειμένες να ασκήσουν δίωξη για 18 κατηγορίες σε βάρος του Ασάνζ με ποινές που επισύρουν αθροιστικά 175 χρόνια κάθειρξη.
Η Διεθνής Αμνηστία προειδοποιεί ότι αν ο Τζούλιαν Ασάνζ εκδοθεί στις ΗΠΑ, κινδυνεύει να βασανιστεί ή και να εκτελεστεί και καλεί το Ηνωμένο Βασίλειο να αρνηθεί να τον εκδώσει.
Στα τέλη του 2018, με βάση το συνολικό αριθμό δημοσιογράφων που έχασαν τη ζωή τους σε ώρα εργασίας σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι έφτασαν τους 80, οι Reporters Without Borders είχαν εντάξει για πρώτη φορά τις ΗΠΑ στις 5 πιο επικίνδυνες χώρες για δημοσιογράφους και εργαζόμενους στα ΜΜΕ.
Τα διεθνή και τα ελληνικά Wikileaks
Μερικές από τις πιο γνωστές δημοσιοποιήσεις των Wikileaks αφορούν εγκλήματα και παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στον πόλεμο του Ιράκ και του Αφγανιστάν, πιο συγκεκριμένα:
- Υπάρχει βίντεο με Αμερικάνους στρατιώτες να δολοφονούν εν ψυχρώ από ελικόπτερο άοπλους ανθρώπους και το συνεργείο του Reuters στο Ιράκ.
- Υπάρχουν 92.000 χιλιάδες έγγραφα σχετικά με τον πόλεμο στο Αφγανιστάν που δείχνουν τη βιαιότητα των δυνάμεων κατοχής και τους χιλιάδες αμάχους νεκρούς και άλλα 400.000 έγγραφα για τον πόλεμο στο Ιράκ που περιγράφουν την ανοχή των συμμάχων σε φαινόμενα βασανισμών και βίας.
Πέρα από τα εγκλήματα των Αμερικανών στρατιωτικών και αξιωματούχων, μέσω των Wikileaks είδαν το φως της δημοσιότητας τηλεγραφήματα που αποκαλύπτουν προσωπικές σχέσεις Ελλήνων πολιτικών και κομμάτων με τις ΗΠΑ, κυρίως από το χώρο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 30 χρόνια, καθώς και την εμπλοκή της πρεσβείας των ΗΠΑ στις πολιτικές εξελίξεις της χώρας.
Υπάρχει έκθεση του Αμερικανού πρέσβη Τσαρλς Ρις στην Αθήνα όπου αποκαλύπτεται ο χρηματισμός επιχειρήσεων και στελεχών των ελληνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης ώστε να μην αναφέρονται με αρνητικά σχόλια στην πολιτική Μπους και να μην ασχολούνται με θέματα όπως η φτώχεια, το περιβάλλον, τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς και τον έλεγχο του διαδικτύου.
Μετά τη νεολαιίστικη εξέγερση που πυροδότησε η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου το 2008 η αμερικανική πρεσβεία άσκησε έντονες πιέσεις για αυστηρά μέτρα αστυνόμευσης των ελληνικών πανεπιστημίων και κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου. Τηλεγράφημα του Αμερικανού πρέσβη Σπέκχαρντ αναφέρει:
«Η πρεσβεία ξοδεύει πολύ χρόνο προκειμένου να προωθήσει ζητήματα για λογαριασμό των ιδρυμάτων των ΗΠΑ που λειτουργούν στην Ελλάδα και βέβαια κύριος στόχος της είναι να αναγνωριστούν τα ιδιωτικά αμερικανικά κολέγια».
Ο πρώην πρύτανης Γεώργιος Μπαμπινιώτης έπειτα από συναντήσεις με ακόλουθους Μορφωτικών και Δημοσίων Υποθέσεων της αμερικανικής πρεσβείας τηλεγραφεί:
«H Ν.Δ. και η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ εργάζονται από κοινού για μια λύση… οι εκλογές για την ηγεσία του διδακτικού προσωπικού των Πανεπιστημίων (ΠΟΣΔΕΠ), όπου εκδιώχθηκαν οι ακραίοι (radicals) που υποστηρίζονταν από τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν μια ένδειξη ότι η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι πρόθυμη για μια αλλαγή».
Και σε σχέση όμως με το Μακεδονικό ζήτημα υπάρχει πληθώρα εγγράφων από το 2005 μεταξύ των Αμερικανών πρεσβευτών στην Ελλάδα και του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, της Ν. Μπακογιάννη και του Ε. Βενιζέλου στα οποία καταγράφεται η κοινή τους συμφωνία στο θέμα της σύνθετης ονομασίας για την ΠΓΔΜ με επιθετικό προσδιορισμό.
Η δημοσιοποίηση σκανδάλων και πώς θα τα σταματήσουμε
Ο Τζούλιαν Ασάνζ, όπως και ο Έντουαρντ Σνόουντεν, η Τσέλσι Μάνινγκ και άλλοι μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, δίνουν στην κοινή γνώμη την απαραίτητη πληροφόρηση και την ευκαιρία να καταλάβει το υποκριτικό προσωπείο που φοράει η αστική δημοκρατία. Προκειμένου να προστατευτούν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, τα συστημικά ΜΜΕ παπαγαλίζουν τα «εθνικά ιδεώδη», ενώ παράλληλα πληροφορίες που αφορούν ολόκληρες κοινωνίες παραμένουν επτασφράγιστα μυστικά.
Για να σταματήσουν να ζουν μέσα στη χλιδή και σε βάρος της κοινωνίας οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι δεν αρκεί απλά να γίνονται γνωστά αποσπάσματα της αλήθειας που μας κρατάνε κρυφή, και μάλιστα από μια χούφτα ανθρώπους. Αντίθετα, απαιτείται η συμμετοχή πολύ περισσότερων, όπως επίσης και η έμπρακτη αλληλεγγύη από την κοινωνία. Σε διαφορετική περίπτωση, οποιοσδήποτε αποκαλύπτει τέτοιου είδους πληροφορίες θα είναι πολύ πιο ευάλωτος και εκτεθειμένος όταν το σύστημα αποφασίσει να του επιτεθεί. Χρειάζεται συλλογική προσπάθεια με στρατηγική και σχέδιο, ώστε να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη οι υπεύθυνοι για τα εγκλήματα που διαπράττουν.
Για να γίνουν όλα αυτά όμως χρειάζεται να οικοδομήσουμε κοινωνικές, συνδικαλιστικές και πολιτικές οργανώσεις οι οποίες θα υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων και της νεολαίας, μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες οι οποίες είναι οι μόνες ικανές να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις επιθέσεις που δεχόμαστε από τους οικονομικά και πολιτικά ισχυρούς του πλανήτη.
Για να σταματήσουν αθώοι άνθρωποι να πληρώνουν με τη ζωή τους τις επεκτατικές διαθέσεις των καπιταλιστών και τις ορέξεις τους για περισσότερα κέρδη είναι αναγκαία η συνεργασία όλων των υπολοίπων με σκοπό τον ριζικό μετασχηματισμό της κοινωνίας προς όφελος των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων.
