Διαβάστε παρακάτω την προκήρυξη του Μαθητικού Ξεκινήματος που μοιράζεται αυτές τις μέρες σε σχολεία και γειτονιές.
Πέρασαν ήδη 11 χρόνια από τον Δεκέμβρη του 2008, όταν δολοφονήθηκε ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα και η νεολαία βγήκε στους δρόμους για να εκφράσει την οργή και την αγανάκτησή της.
Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε κινητοποιήσεις και εξεγέρσεις ανά τον κόσμο, στις οποίες πρωτοστατεί η νεολαία, από το Χονκ Κονγκ και τη Χιλή μέχρι το Ιράκ, με ακραία καταστολή και νεκρούς, ενώ το προηγούμενο διάστημα οι μαθητές βγήκαν μαζικά στους δρόμους σε πολλές πόλεις του κόσμου για να διαδηλώσουν ενάντια στην κλιματική αλλαγή.
Κύριο χαρακτηριστικό αυτών των διαδηλώσεων είναι η αντίθεση απέναντι σε ένα άδικο σύστημα που καταστρέφει τις ζωές της πλειοψηφίας της κοινωνίας και τον ίδιο τον πλανήτη. Πρέπει να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας από την νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη, που είναι ένα πολύτιμο μάθημα για τα κινήματα που θα έρθουν.
Η δολοφονία και το ποτάμι οργής
Η στυγνή δολοφονία του Γρηγορόπουλου ήταν η αφορμή για να ξεσπάσει ένα τεράστιο ποτάμι οργής. Η αφόρητη εντατικοποίηση, οι πολιτικές των κυβερνήσεων ενάντια στην δημόσια και δωρεάν παιδεία, η απουσία προοπτικής για ένα καλύτερο μέλλον αποτελούσε το μπαρούτι και η εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη ήταν η σπίθα που άναψε το φυτίλι.
Για δυο εβδομάδες η οργή του κόσμου ξεχείλιζε. Ζήσαμε μια πραγματική νεολαιίστικη εξέγερση. Μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι ήταν κάθε μέρα στους δρόμους, κάποιες φορές μάλιστα και σε δυο πορείες την ίδια μέρα. Καταδίκαζαν την εν ψυχρώ δολοφονία ενός μαθητή, την ολοένα και αυξανόμενη καταστολή αλλά και όλες τις πολιτικές που εξαθλιώνουν την κοινωνία.
Η κυβέρνηση στην αρχή φαινόταν να τα έχει χαμένα μπροστά στην οργή και την μαχητικότητα της νεολαίας και η απάντηση ήταν η συνεχής καταστολή και συκοφάντηση του κινήματος από τα ΜΜΕ.
Το κίνημα όμως, παρά την μεγάλη μαχητικότητα του, δεν κατάφερε να οργανωθεί επαρκώς για να ανατρέψει την κυβέρνηση. Αυτό που χρειαζόταν ήταν να δημιουργηθεί ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο, με τη συμμετοχή μαθητών, φοιτητών και καθηγητών, και στη συνέχεια να απευθύνει κάλεσμα στην υπόλοιπή κοινωνία, να συντονιστεί με σωματεία, πρωτοβουλίες εργαζομένων κλπ και να αγωνιστεί μέχρι να ανατρέψει την κυβερνητική πολιτική. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε, και το κίνημα βρέθηκε σε αδιέξοδο πολλές φορές καταλήγοντας σε ανούσια “μπάχαλα”.
Ο αγώνας μας όμως δεν τελείωσε
11 χρόνια μετά ο Κορκονέας είναι ελεύθερος ενώ η καταστολή έχει αρχίσει και αυξάνει επικίνδυνα. Μερικά χαρακτηριστικά περιστατικά είναι τα ακόλουθα: Η αστυνομία εισέβαλε σε σινεμά και προσήγαγε ανήλικους που έβλεπαν την ταινία Τζόκερ. Τα ΜΑΤ εισβάλαν στο οικονομικό πανεπιστήμιο, εγκλώβισαν 200 φοιτητές του ψέκασαν με χημικά, τους χτύπησαν και δεν άφηναν επί ώρες τα ασθενοφόρα να πλησιάσουν. Το βράδυ της 17ης Νοέμβρη τα ΜΑΤ επιτέθηκαν χωρίς καμία αιτία σε παιδιά που έτυχε να περνάνε από την περιοχή των Εξαρχείων. Τους έβρισαν, τους χτύπησαν και τους συνέλαβαν με ψεύτικες κατηγορίες. Επιτέθηκαν επίσης και τραυμάτισαν δημοσιογράφους και έναν φοιτητή σκηνοθεσίας που τραβούσε με την κάμερά του τις αναίτιες βάρβαρες επιθέσεις τους.
Η επίθεση που δεχόμαστε δεν είναι μόνο στο επίπεδο της αστυνομικής αυθαιρεσίας και καταστολής. Είναι σε όλα τα επίπεδα. Της παιδείας, του βιοτικού επιπέδου μας, του περιβάλλοντος κοκ.
Η κοινωνία στην οποία ζούμε είναι λάθος από την αρχή μέχρι το τέλος γιατί βασίζεται στην ανισότητα και στο κέρδος των λίγων εις βάρος των πολλών.
Πρέπει να παλέψουμε για την ανατροπή αυτού του συστήματος και το χτίσιμο μιας κοινωνίας χωρίς αστυνομική αυθαιρεσία και καταστολή, χωρίς φτώχεια και εξαθλίωση, χωρίς ρατσισμό, φασισμό, ξενοφοβία, σεξισμό, με σεβασμό στο περιβάλλον, πραγματική ισότητα και ουσιαστική δημοκρατία. Μια κοινωνία σοσιαλιστική με την πραγματική έννοια του όρου.
Αυτόν τον αγώνα καλούμε κάθε μαθητή και κάθε μαθήτρια να τον δώσει μαζί μας μέσα από το Μαθητικό Ξεκίνημα.
Όλοι/ όλες στις πορείες που καλούνται για την δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου την Παρασκευή 06/12.
