Αποσπάσματα άρθρου του Dimeji Macaulay
Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που το Σουδάν βυθίστηκε σε μια κρίση που δεν φαίνεται να έχει τέλος. Την ώρα που δυο στρατηγοί βρίσκονται σε πόλεμο για την εξουσία, οι απλοί άνθρωποι πεθαίνουν από τις συγκρούσεις και την πείνα. Η μάχη για την επικράτηση που βρισκόταν σε εξέλιξη ανάμεσα στον επίσημο σουδανικό στρατό και τις λεγόμενες «Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης», κλιμακώθηκαν σε βίαιες συγκρούσεις στο Χαρτούμ (πρωτεύουσα του Σουδάν) και άλλων περιοχών, στα μέσα του περασμένου Απριλίου. Η συνεχιζόμενη κρίση έχει μέχρι στιγμής στοιχίσει πολλές ανθρώπινες ζωές, έχει καταστρέψει περιουσίες, ενώ πολλά χωριά έχουν πυρποληθεί.
Πέρα από τις συγκρούσεις, εκτιμάται ότι το 30,9% του πληθυσμού της χώρας (δηλαδή περίπου 6 εκατομμύρια άνθρωποι) ζει σε συνθήκες φτώχειας. Το Σουδάν, όπως και πολλές άλλες χώρες της Αφρικής, βρίσκεται παγιδευμένο ανάμεσα σε πολέμους και χρέη σε ιδρύματα όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Παγκόσμια Τράπεζα. Τα διάφορα αραβικά καθεστώτα από την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και το Τσαντ, μέχρι την Τυνησία παρεμβαίνουν επίσης στις εσωτερικές υποθέσεις του Σουδάν, χωρίς κανένα από αυτά να βοηθά στην επίλυση της πολιτικής και οικονομικής κρίσης.
To καθεστώς αλ Μπασίρ που ήταν στην εξουσία για περίπου τέσσερις δεκαετίες, άφησε τη χώρα σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση. Η εξουσία του βασίστηκε στην καταπίεση και την ακραία διαφθορά. Οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν από το μακρόχρονο καθεστώς του και συνεχίστηκαν από τους διαδόχους του, έγιναν υπό την καθοδήγηση του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου, με στόχο τη συνέχιση της εκμετάλλευσης των φτωχών, προκειμένου να συνεχίσουν να κερδίζουν οι μεγάλες επιχειρήσεις.
Ατελείωτη ανθρωπιστική κρίση
Η σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη έχει οδηγήσει σε μαζικές εξαφανίσεις, βιασμούς γυναικών, δεκάδες χιλιάδες νεκρούς (ενήλικες και παιδιά) και αμέτρητους τραυματίες, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη. Πολλά από τα θύματα πεθαίνουν επειδή τα περισσότερα νοσοκομεία είναι δυσλειτουργικά ή έχουν κλείσει ως αποτέλεσμα των συγκρούσεων ανάμεσα τις αντιμαχόμενες ομάδες.
Σε συνέντευξη του στις 5/6, ο διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), Tedros A. Ghebreyesus, σήμανε συναγερμό, για την τεράστια ανθρώπινη καταστροφή που συντελείται στο Σουδάν, η οποία είναι όπως είπε η είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο, με 12 εκατομμύρια ανθρώπους να έχουν εκτοπιστεί (10 εκατομμύρια άνθρωποι είναι εσωτερικά εκτοπισμένοι, ενώ δύο εκατομμύρια έχουν καταφύγει σε γειτονικές χώρες). Είπε επίσης ότι πάνω από το 70% των νοσοκομείων στις πολιτείες που πλήττονται από τις συγκρούσεις και το 45% των εγκαταστάσεων υγείας σε άλλες πέντε πολιτείες δεν λειτουργούν, ενώ οι υπόλοιπες έχουν κατακλυστεί από ανθρώπους που αναζητούν περίθαλψη.
Ήπειρος σε αναβρασμό
Το κίνημα στην Κένυα διοργανώνει την ίδια περίοδο μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στις πολιτικές λιτότητας και την κρίση του κόστους ζωής. Για τους ίδιους λόγους, ξεσπάνε κατά διαστήματα διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις σε άλλες αφρικανικές χώρες, όπως η Νιγηρία, η Νότια Αφρική, η Τυνησία, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Αλγερία, η Ουγκάντα, κα. Οι περισσότερες από αυτές σχετίζονται με ζητήματα όπως οι μισθοί, οι τιμές των τροφίμων, κλπ.
Η κατάσταση αυτή είναι ενδεικτική των ακραίων ανισοτήτων που επικρατούν στην Αφρική, παρά το γεγονός ότι είναι μια ήπειρος ιδιαίτερα πλούσια σε ανθρώπινους και φυσικούς πόρους. Δεδομένου όμως ότι οι κυβερνήσεις των χωρών της στην ουσία αποτελούν μαριονέτες των διάφορων ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, οι πολιτικές που εφαρμόζουν όχι μόνο δεν λύνουν, αλλά εντείνουν την καταπίεση και τη φτώχεια για την εργατική τάξη και τα φτωχά στρώματα.
Η σημερινή κρίση στο Σουδάν, όπως και σε άλλες αφρικανικές χώρες απαιτεί και πάλι διεθνιστική αλληλεγγύη. Ιδιαίτερα στις χώρες όπου αναπτύσσονται κινήματα, είναι σημαντική η στήριξη από τα αντίστοιχα κινήματα των εργαζομένων και της νεολαίας των ανεπτυγμένων χωρών, με στόχο την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης, για το χτίσιμο κοινωνιών που θα αξιοποιούν τους πόρους της ηπείρου για τις ανάγκες όλων και όχι για την απληστία των λίγων.
