Το φοιτητικό-σπουδαστικό κίνημα του Μάη-Ιούνη έγραψε ιστορία. 430 καταλήψεις σε σύνολο 457 σχολών. 80-100.000 φοιτητές συμμετείχαν στις μαζικότερες γενικές συνελεύσεις στην ιστορία των συλλόγων. Επί 8 βδομάδες κάθε βδομάδα είχαμε τις μαζικότερες φοιτητικές πορείες ανά πόλη ή πανελλαδικά.
Και όλα αυτά παρά και ενάντια:
Στην κυβέρνηση που από τις 23 του περασμένου Νοέμβρη δήλωνε αλαζονικά διά της υπουργού παιδείας ότι «τον Μάη θα ψηφιστεί ο νέος νόμος πλαίσιο». Στην ΔΑΠ που ενώ είναι πρώτη στις φοιτητικές εκλογές με 40-45% τώρα περιθωριοποιήθηκε εντελώς στις ΓΣ καταφεύγοντας στην προσφιλή για την ιστορία της μέθοδο των εν ψυχρώ τραμπουκισμών σε βάρος αγωνιστών φοιτητών (π.χ. ΤΕΦΑΑ, ΤΕΙ Ηρακλείου Κρήτης, ΠΑΜΑΚ κ.α.).
Στην ΠΑΣΠ που αρχικά ήταν κατά των καταλήψεων, έπειτα ήταν υπέρ ένα μέρος της(20 γραμματείες σχολών) και τελικά σύρθηκε στο κίνημα, προσπαθώντας να διασώσει ένα αντιπολιτευτικό φύλλο συκής. Όταν όμως ο Γ.Παπανδρέου στη βουλή στις 29/6 εμφανίστηκε βασιλικότερος του βασιλέως για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος η ΠΑΣΠ δεν έβγαλε άχνα.
Στην ΠΚΣ που στα λόγια ήταν υπέρ των αγώνων αλλά στην πράξη στον πρώτο μήνα του κινήματος ψήφιζε κατά των καταλήψεων με επιχειρήματα για την χαμένη εξεταστική, «τα λεφτά των πατεράδων μας που θα πάνε χαμένα» και «για τον αγώνα της Γαλλίας που δεν κέρδισε και τίποτα»!!
Στα ΜΜΕ που ενώ αρχικά αγνοούσαν παντελώς τις κινητοποιήσεις έπειτα τις έκαναν πρώτο θέμα με έμφαση πάντα τους φλεγόμενους κάδους, τους γνωστούς-αγνώστους κτλ.
Στα ΜΑΤ που έδειξαν για μια ακόμα φορά ότι αποστολή τους είναι σε τελική ανάλυση η βίαιη καταστολή των αγώνων του κινήματος και η προστασία του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου.
Ενάντια σε όλα αυτά μια ολόκληρη γενιά απόδειξε ότι δεν είναι του φραπέ και των εκδρομών στη Μύκονο. Ότι ξέρει και μπορεί να αγωνίζεται για τα δικαιώματά της.
Με εφευρετικά συνθήματα και μαχητικότητα. Με το προχώρημα της κατανόησης ότι τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα. Αυτές οι 8 βδομάδες συγκλόνισαν και ριζοσπαστικοποίησαν χιλιάδες συνειδήσεις. Πραγματικά αυτό το ποτάμι πίσω δεν γυρνά!
***
Η κυβέρνηση προσπάθησε να αξιοποιήσει τα υπαρκτά χάλια της παιδείας για να περάσει ένα σύνολο αντιδραστικών αλλαγών που ουσιαστικά μετατρέπουν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ σε επιχειρήσεις.
Όπως έδειξε και η τελευταία σύνοδος του ΟΟΣΑ στο Λαγονήσι ο στρατηγικός στόχος των επιχειρήσεων και των κυβερνήσεων διεθνώς είναι το στέγνωμα των πανεπιστημίων από την γενική επιστημονική μόρφωση, η μετατροπή τους σε σχολές κατάρτισης απόλυτα εξαρτημένες από τους επιχειρηματίες-χορηγούς, η μείωση των κρατικών δαπανών, η σταδιακή επιβολή διδάκτρων και τελικά ο περιορισμός του φοιτητικού πληθυσμού των δημόσιων ΑΕΙ-ΤΕΙ προς όφελος των ιδιωτικών. Αλλωστε η καθιέρωση του 10 ως πλαφόν για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αυτόν το στόχο εξυπηρετεί. Οι 38.982 υποψήφιοι(41.70%) που έμειναν φέτος εκτός των σχολών είναι η εν δυνάμει πελατεία των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Παράλληλα με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια προφανώς δεν ευελπιστούν ότι θα ανοίξει στην Ελλάδα παράρτημα του Χάρβαρντ ή του ΜΙΤ αλλά ότι θα αναβαθμιστούν τα λογής-λογής κολλέγια, ΙΕΚ,ΚΕΣ που θα πάρουν μερίδιο των κρατικών δαπανών, τα πτυχία τους θα ισοτιμηθούν με αυτά των δημόσιων ΑΕΙ-ΤΕΙ και το μορφωτικό επίπεδο που θα παρέχουν δεν θα έχει σχέση με πανεπιστήμιο αλλά με τις σημερινές σχολές ΚΟΡΕΛΚΟ και ΞΥΝΗ.
Αλλωστε η διεθνής εμπειρία αυτό δείχνει. Τα λίγα και καλά ιδιωτικά και δημόσια πανεπιστήμια που είναι για την ελίτ του συστήματος κοστίζουν πανάκριβα και ελέγχονται πλήρως από τις πολυεθνικές. Τα υπόλοιπα είναι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις που πουλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες και εκμεταλλεύονται την αγωνία και το υστέρημα εκατομμυρίων ανθρώπων που θέλουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους με όποιο κόστος προκειμένου να βρουν μια καλύτερη τύχη στην ζωή τους. Τα εύηχα περιτυλίγματα τύπου «κοινωνία της γνώσης» «διά βίου μάθηση» κτλ. είναι μόνο για να συμβάλουν στο ξεγέλασμα της κοινής γνώμης.
Επιβολή διδάκτρων και σύνδεση των πανεπιστημίων με τις επιχειρήσεις ήταν τα 2 βασικά σημεία των αποφάσεων της συνόδου του ΟΟΣΑ. Και αυτά είναι η βασική αιτία των αγώνων που αναπτύσσονται σε μια σειρά χώρες από τη νεολαία(π.χ. Γερμανία)
***
Οι φοιτητές και η μερίδα εκείνη των καθηγητών που δεν έχει σχέση με τη διαπλοκή ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τα χάλια των πανεπιστημίων. Την έλλειψη υποδομών. Την ανεργία και ετεροαπασχόληση των πτυχιούχων. Την σταδιακή μείωση των κρατικών δαπανών όπου φτάσαμε να είμαστε προτελευταίοι στην ΕΕ και στον ΟΟΣΑ(στοιχεία του 2005 – ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 2.7.06).
Δεν κινητοποιούνται γιατί θέλουν να είναι αιώνιοι και τεμπέληδες όπως προσβλητικά τους θεωρεί η κυβέρνηση, το καθηγητικό κατεστημένο τύπου Βερέμη και μεγαλοδημοσιογράφοι τύπου Τράγκα.
Κινητοποιούνται γιατί θέλουν μια αναβαθμισμένη δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους και σε όλες τις βαθμίδες. Θέλουν ενιαίο δημόσιο πανεπιστήμιο, χωρίς διαχωρισμούς σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, που να παρέχει σφαιρική επιστημονική θεωρητική μόρφωση, πολλαπλές και υψηλού επιπέδου ειδικεύσεις, έρευνας στοχευμένης στις κοινωνικές ανάγκες και πτυχίο με το οποίο να μπορείς να βρεις δουλειά σχετικής με αυτό που σπούδασες και με αξιοπρεπείς όρους(ωράριο-μισθός κτλ.).
Η πρώτη φάση του αγώνα τελείωσε στα τέλη του Ιούνη. Η αναβολή της κατάθεσης του νομοσχεδίου για το φθινόπωρο ήταν μια πρώτη νίκη στον αγώνα διαρκείας για την οριστική απόσυρση του νόμου, το σταμάτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 και την δραστική αύξηση των δαπανών.
Στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι το Σεπτέμβρη χρειάζεται να προετοιμάσουμε τις δυνάμεις μας προκειμένου να διορθώσουμε τις αδυναμίες μας, να απαντήσουμε πολιτικά στο προσχέδιο της κυβέρνησης, να ετοιμάσουμε ένα σχέδιο δράσης με κεντρικό στόχο την διεύρυνση του αγώνα μας σε όλη την παιδεία και την ουσιαστική σύνδεση με το εργατικό κίνημα.
Τα συντονιστικά
Τα συντονιστικά πρέπει επιτέλους να αποκτήσουν δημοκρατικά εκλεγμένους αντιπροσώπους από τις ΓΣ. Οι τωρινές συσκέψεις των 1000-1500 ατόμων, επί 10 ή 19 ώρες στην περίπτωση της Θες/νίκης είναι καρικατούρες άμεσης δημοκρατίας γιατί απλά εξαντλούν τα καλύτερα στελέχη του κινήματος και στο τέλος μένουν οι ηγετικοί των παρατάξεων για να ψηφίσουν και να διαμορφώσουν τα κείμενα. Αυτό οδήγησε και στις παραφωνίες των τελευταίων βδομάδων με την απομαζικοποίηση των ΓΣ, το μπάχαλο με την πορεία στο Λαγονήσι και στην σύγχιση για την αντιμετώπιση της ΠΚΣ όταν αποφασίζει να κατέβει μαζικά στο συντονιστικό. Η πρόταση της ΠΚΣ για συντονιστικά που θα ψηφίζουν ομόφωνα στη βάση των αποφάσεων των ΓΣ είναι υποκριτική και ανεδαφική. Πως θα είναι ομόφωνες οι αποφάσεις 430 σχολών; Και όταν υπάρχουν διαφωνίες ποιος άλλος τρόπος υπάρχει και αφού εξαντληθούν όλα τα περιθώρια ανταλλαγής απόψεων και σύνθεσης, πέρα από αυτή της πλειοψηφίας;
Για την καλύτερη λειτουργία και σχεδιασμό θα ήταν χρήσιμο τα συντονιστικά να έχουν ομάδες δουλειάς για την πιο εξειδικευμένη προετοιμασία(π.χ. τύπου, περιφρούρησης, προγράμματος, οικονομικών κτλ.)
Η περιφρούρηση
Ο στόχος του συντονιστικού δεν πρέπει να είναι το οργανωμένο πέσιμο στα ΜΑΤ το οποίο δεν προσφέρει τίποτα στο κίνημα και δίνει επιχειρήματα στον Πολύδωρα για να μιλάει για «ακούνητα στρατιωτάκια που δέχονται επιθέσεις» αλλά η αποφασιστική και οργανωμένη περιφρούρηση του αγώνα. Ένας από τους λόγους που οι πορείες στην Αθήνα είχαν αναλογικά λιγότερο κόσμο από αυτές των άλλων πόλεων ήταν τα μπάχαλα και η αίσθηση ότι σε κάθε πορεία θα έχουμε ξύλο και δακρυγόνα. Αυτό εμποδίζει την μαζικοποίηση των διαδηλώσεων από φοιτητές αλλά ειδικά από μαθητές, γονείς κτλ και επιτρέπει την συκοφάντηση του κινήματος από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ.
Τα αιτήματα
Τα αιτήματα πρέπει να στοχεύουν στην απάντηση όλων των σημείων που βάζει η κυβέρνηση ώστε να πείσουμε την κοινή γνώμη για το δίκαιο των θέσεων μας και ότι δεν είμαστε μόνο άρνηση αλλά έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για το τι πανεπιστήμιο θέλουμε. Τα φαινόμενα που παρατηρήθηκαν με υπεκφυγή στις απαντήσεις εκπροσώπων του συντονιστικού π.χ. για τον τρόπο διοίκησης του πανεπιστημίου ή με τοποθετήσεις στα ΜΜΕ που εκφράζουν απόψεις παρατάξεων και όχι των γενικών συνελεύσεων δεν βοηθούν το προχώρημα του κινήματος.
_______________
Προτάσεις για το πρόγραμμα δράσης
1. Διατηρούμε τα συντονιστικά των καταλήψεων ώστε να διασφαλίσουμε ότι ο νόμος δεν θα κατατεθεί το καλοκαίρι και για τον σχεδιασμό του προγράμματος δράσης το φθινόπωρο
2. Προετοιμασία με έγκαιρη έκδοση υλικού, κλείσιμο λεωφορείων κ.α. για μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο στη ΔΕΘ στις 9 Σεπτέμβρη που ουσιαστικά θα είναι η έναρξη των κινητοποιήσεων του φθινοπώρου.
3. Εκστρατεία στα σχολεία με το άνοιγμά τους και με άξονα τα αιτήματα για δωρεάν παιδεία, την αύξηση των δαπανών και την κατάργηση του πλαφόν για τις εισαγωγικές να καλέσουμε τους μαθητές σε συντονισμένες κινητοποιήσεις
4. Συνεννόηση με ΔΟΕ που έχει εξαγγείλει απεργιακές κινητοποιήσεις από τις 18/9 και με ΠΟΣΔΕΠ-ΟΛΜΕ για την διοργάνωση πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου.
5. Σύγκλιση γενικών συνελεύσεων αμέσως μετά το τέλος της εξεταστικής στις σχολές για επανεκκίνηση των κινητοποιήσεων με στόχο την γενίκευση των καταλήψεων σε σχολεία και σχολές.
6. Οργανωμένη πίεση σε πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες και τις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για κάλεσμα καλά οργανωμένων γενικών απεργιών για την παιδεία