Γράφει ο Νίκος Μαλίνογλου, μέλος ΔΣ σωματείου εργαζομένων Σισμανόγλειου νοσοκομείου
Σύμφωνα με τις εντολές της τρόικας η κυβέρνηση με το προσχέδιο νόμου «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις» αλλά και με όλη την πολιτική της αποφασίζει την διάλυση της ήδη υποβαθμισμένης σήμερα δημόσιας υγείας.
1. ολοήμερα νοσοκομεία
Από 1/12 μία σειρά νοσοκομεία λειτουργούν σε ολοήμερη βάση (εκτός εφημερίας). Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι πρόκειται για ένα μέτρο εξυπηρέτησης των πολιτών. Στην πράξη όμως η απόφαση αυτή βάζει την ιδιωτικοποίηση από την πίσω πόρτα. Το Υπουργείο σκέφτεται τα απογευματινά ιατρεία ως καθαρά εισπρακτικό μηχανισμό ενώ θα έπρεπε να είναι δωρεάν για τους πολίτες με επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού και με την πρόσληψη του ανάλογου προσωπικού. Οι εξετάσεις που θα γίνονται το απόγευμα θα επιβαρύνουν τους ασθενείς και λιγότερο τα ταμεία τους αφού θα είναι πανάκριβες και μάλιστα κάποιες από αυτές θα είναι πιο ακριβές και από τον ιδιωτικό τομέα (πχ 90 ευρώ η επίσκεψη σε καθηγητή).
Η απόφαση αυτή ισοδυναμεί με εξόντωση του προσωπικού που θα δουλεύει επιπλέον ώρες και αυτό για να φέρει έσοδα στα νοσοκομεία μια και οι συνολικές απαιτούμενες εφημερίες θα καλύπτονται από την ολοήμερη λειτουργία και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τέλος όπως και τα απογευματινά ιατρεία στο παρελθόν νομιμοποιούν τη διαπλοκή και το φακελάκι αφού επιτρέπουν σε γιατρούς να έχουν ένα ιδιωτικό ιατρείο στεγαζόμενο μέσα στο νοσοκομείο.
2. πρωτοβάθμια φροντίδα
υγείας (ΠΦΥ)
Π.Φ.Υ. σημαίνει μία βαθμίδα υγείας όπου θα μπορούν να διοχετεύονται τα ελαφριά και μη έκτακτα περιστατικά με στόχο να αποσυμφορηθούν τα νοσοκομεία. Το υπουργείο όμως φτιάχνει μία διοικητική δομή που θα έχει τη μορφή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου και θα περιλαμβάνει τα Κέντρα Υγείας, τους αγροτικούς ιατρούς καθώς και τους Κλάδους Υγείας, τα πολυϊατρεία και τους συμβεβλημένους γιατρούς των ασφαλιστικών ταμείων. Αυτό όμως δεν είναι ΠΦΥ. Απλά δημιουργείται ένα νέο διοικητικό σχήμα που περιλαμβάνει υπάρχουσες δομές. Στην ουσία πρόκειται για μια φόρμουλα με την ένταξη αρχικά δομών παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγείας – με δυνατότητα αργότερα να ενταχθούν και άλλοι φορείς και να αλλοιωθεί ακόμα παραπέρα ο χαρακτήρας του ΕΣΥ. Μάλλον σήμερα γεννιέται το διάδοχο …ΕΣΥ!!
Πραγματική ΠΦΥ θα σήμαινε να φτιαχτούν τόσο σε γειτονιές των μεγάλων πόλεων όσο και στην επαρχία νέες δομές εκτός νοσοκομείων με σύγχρονο εξοπλισμό και επανδρωμένες με το αναγκαίο προσωπικό οι οποίες μόνο τότε θα μπορούσαν να αποσυμφορίσουν τα νοσοκομεία.
3. συγχωνεύσεις και
κλείσιμο νοσοκομείων
Στα πλαίσια της περικοπής δαπανών η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προχωρήσει σε σημαντικές συγχωνεύσεις και κλείσιμο νοσοκομείων.
Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι σε όποια χώρα και εάν έχει «μπει» το ΔΝΤ (Ουγγαρία, Αργεντινή, Τουρκία, κλπ) τα μισά νοσοκομεία έχουν κλείσει!
Ο υπ. Υγείας ισχυρίζεται ότι αυτό γίνεται για να ελαφρυνθεί ο φόρτος εργασίας των νοσοκομείων. Πρόκειται για αστειότητα αφού το πρόβλημα των νοσοκομείων είναι η τεράστια έλλειψη προσωπικού, η υποχρηματοδότηση, η ανύπαρκτη υλικοτεχνική υποδομή, κλπ και αυτά δε θα λυθούν με προσθαφαιρέσεις τύπου δημιουργικής λογιστικής. Αν δηλαδή συγχωνευτούν δύο νοσοκομεία μπορεί ο αριθμός των εργαζομένων στο νέο νοσοκομείο που θα δημιουργηθεί να είναι το άθροισμα των εργαζομένων των δύο νοσοκομείων αλλά το ίδιο θα ισχύει και για τους ασθενείς οπότε το πρόβλημα παραμένει. Η μόνη λύση στο ζήτημα του φόρτου εργασίας είναι η κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων των νοσοκομείων με μόνιμο προσωπικό και η αύξηση των δαπανών για την υγεία και όχι οι αλχημείες του υπουργείου.
4. Σε ιδιώτες οι προμήθειες στα νοσοκομεία
Παραχωρείται το δικαίωμα και η δυνατότητα εκχώρησης «της αρμοδιότητας διενέργειας, σύναψης και εκτέλεσης των διαγωνισμών προμηθειών προϊόντων και υπηρεσιών». Όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ότι μέσα από μια τέτοια λογική που διαπερνά το προσχέδιο, βαθμιαία όλες οι υπηρεσίες μπορούν να βγουν στο «σφυρί».
Επίσης και το τραπεζικό κεφάλαιο μπαίνει στο παιχνίδι, καθώς «προβλέπεται η δυνατότητα άμεσης εξόφλησης των προμηθευτών μέσω της χρηματοδότησης του Προγράμματος Προμηθειών Προϊόντων και Υπηρεσιών από εμπορικές Τράπεζες»!
Οι ιδιωτικές εταιρείες που θα αναλαμβάνουν τη διενέργεια, σύναψη και εκτέλεση διαγωνισμών προμηθειών προϊόντων και υπηρεσιών θα πρέπει να έχουν και το κέρδος τους. Το ίδιο και οι τράπεζες που θα δανείζουν χρήμα για τις προμήθειες, θα πρέπει να έχουν το κέρδος τους. Άρα η όποια εξοικονόμηση χρημάτων θα γίνεται (αν τελικά γίνεται) από το νέο σύστημα προμηθειών, θα πηγαίνει κατευθείαν σαν κέρδος στις τσέπες πάλι των ιδιωτικών εταιρειών.
5.Έλλειψη προσωπικού
Το ζήτημα του προσωπικού αποτελεί το κορυφαίο πρόβλημα. Η έκθεση αξιολόγησης του ίδιου του υπουργείου είναι αποκαλυπτική. Υπάρχουν νοσοκομεία όπου αντιστοιχούν 93 ασθενείς ανά γιατρό και 47 ανά νοσηλευτή (πχ Άγιος Παύλος στη Θεσ/νίκη). Παρόλα αυτά το υπουργείο αποφάσισε να μειώσει περαιτέρω το προσωπικό αφού από το 2011 η υγεία εντάσσεται και αυτή στον κανόνα του μνημονίου που λέει ότι θα γίνεται 1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις εργαζομένων. Αυτό σημαίνει αδυναμία λειτουργίας των νοσοκομείων αφού μόνο οι κενές οργανικές θέσεις προσωπικού ξεπερνούν κατά πολύ τις 30.000 μετά και το τεράστιο κύμα συνταξιοδοτήσεων αυτής της περιόδου.
Όσο περνούν τα χρόνια η κατάσταση της δημόσιας υγείας χειροτερεύει γιατί έτσι επιλέγουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Ειδικά σήμερα που λόγω της κρίσης και της ανεργίας όλο και περισσότεροι έχουν ανάγκη από τη δημόσια υγεία είναι καθήκον τόσο των εργαζομένων στα νοσοκομεία όσο και ολόκληρης της κοινωνίας να παλέψουμε για υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας που θα είναι δημόσιες και δωρεάν.
Δυστυχώς η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ (όπως και συνολικά οι συνδικαλιστικές ηγεσίες) δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και απλά εμφανίζεται σε κάποιες αποσπασματικές κινητοποιήσεις στο υπουργείο Υγείας και καλεί κάποιες στάσεις εργασίας και συμμετοχή στην γενική απεργία στις 15/12 χωρίς καμία απολύτως προετοιμασία. Αυτά όμως είναι πολύ μακριά από τις πραγματικές ανάγκες του κλάδου αλλά και τις ανάγκες της κοινωνίας συνολικά.
Οι εργαζόμενοι και ανιδιοτελείς αγωνιστές στο χώρο της Υγείας πρέπει από τα κάτω δημοκρατικά να οργανώσουν τους αγώνες τους και από κοινού με την κοινωνία να διεκδικήσουν τη δημόσια υγεία που έχουμε ανάγκη.
