Tης Ζακλίν Γκόρου, μέλους του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων στην Vodafone
Ένας από τους πλέον κερδοφόρους κλάδους της οικονομίας, αυτός των τηλεπικοινωνιών, κινείται όλο και πιο επιθετικά απέναντι στους εργαζόμενους με σκοπό την διατήρηση της κερδοφορίας τους σε υψηλότατα επίπεδα με οποιοδήποτε κόστος σε απώλειες θέσεων εργασίας & μειώσεις μισθών. Τα έσοδα του κλάδου είναι της τάξης των 4,8 δις, χωρίς να προσμετράμε σε αυτά τα έσοδα από την πώληση των συσκευών. Οι δύο μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου Cosmote και Vodafone φιγουράρουν για χρόνια στην λίστα των 10-15 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων στην Ελλάδα με την Wind και άλλες να ακολουθούν.
Στην Cosmote, την μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου με κέρδη 650 εκ.ευρώ μόνο για το 2010, η διοίκηση της επιχείρησης στις 28/2 ανακοίνωσε την πρόθεση της για απόλυση 120 εργαζομένων, με αιτιολογία την κάμψη των κερδών της. Μαζί με αυτές τις απολύσεις έχουμε και τις 150 στα καταστήματα Γερμανός. Τους ρίχνουν σαν στάχτη στα μάτια την καραμέλα μίας λίγο μεγαλύτερης αποζημίωσης, η οποία εάν υπολογίσουμε και τις μεγαλύτερες κρατήσεις που θα υπάρξουν, στο τέλος το αποτέλεσμα θα είναι περίπου το ίδιο. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αντέδρασαν έντονα στις ανακοινώσεις της διοίκησης και αποφάσισαν 48ωρη απεργία στις 3 & 4/3 με πολύ μεγάλη συμμετοχή σε αυτή. Επίσης σε όλο τον όμιλο του ΟΤΕ στις 4/3 έγινε 24ωρη απεργία. Αξίζει να σημειώσουμε και την πολύ μεγάλη συμμετοχή στην Γεν.Συνέλευση του Σωματείου με 1000 άτομα στην αίθουσα, όπου μόνο 3 ψήφισαν κατά των κινητοποιήσεων. Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν με βασικό αίτημα την ακύρωση των σχεδίων της διοίκησης.
Στην Intracom μόνο τις πρώτες ημέρες του Φεβρουαρίου η διοίκηση έκανε 100 απολύσεις (περίπου το 3% του προσωπικού) και τους ανακοίνωσε την μείωση μισθών από 4,5%-12% σε όλες τις μισθολογικές κλίμακες. Να σημειώσουμε εδώ πως δεν είχαν ούτε επιχειρησιακή σύμβαση, οπότε αυτό διευκόλυνε ακόμα περισσότερο τις κινήσεις της διοίκησης. Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν έντονα σε αυτά και σε μαζικές συνελεύσεις των 580 συμμετεχόντων αποφάσισαν δυο 24ωρες απεργίες την 1 & 2 Φεβρουαρίου. Οι απεργίες είχαν πολύ μεγάλη συμμετοχή, αλλά δυστυχώς λίγες μέρες μετά η διοίκηση κατάφερε μέσω πιέσεων & εκβιασμών να υποχρεώσει την πλειοψηφία των εργαζομένων να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας με μείωση αποδοχών. Λειτούργησαν με τον εξής τρόπο: το πρωί της ίδιας μέρας όπου είχε καλεστεί η επόμενη Συνέλευση για να αποφασίσουν τις επόμενες κινήσεις τους οι εργαζόμενοι, κλιμάκια προϊσταμένων πήγαιναν σε κάθε γραφείο απαιτώντας και εκβιάζοντας την άμεση υπογραφή της ατομικής σύμβασης με μείωση αποδοχών.
Σε όσους εργαζόμενους δεν υπέγραψαν τις ατομικές συμβάσεις με μείωση μισθού, η διοίκηση ξεκίνησε να στέλνει εξώδικα, όπου τους κοινοποιεί ότι εάν σε 5 μέρες δεν υπογράψουν τη μείωση του μισθού τους θα προχωρήσει στην απόλυσή τους.
Στην Wind τα έτη 2009-11 η εταιρεία έχει προβεί σε περίπου 300 απολύσεις προσωπικού, με «οικειοθελείς αποχωρήσεις» & πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου (121 εργαζόμενοι). Δεν εφαρμόζει την κλαδική σύμβαση του ΣΤΕΒ για τους μηχανικούς, δεν δίνει το επίδομα ξένης γλώσσας στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών και το τελευταίο χτύπημα είναι η απόπειρα περικοπής του επιδόματος ετοιμότητας (standby) για τους μηχανικούς. Αυτό θα σήμαινε περικοπές της τάξης των 1200 ευρώ περίπου το χρόνο για κάθε εργαζόμενο.
Μετά από δυναμικές κινητοποιήσεις με 24ωρες απεργίες στις 23/2 & 1/3 και στάσεις εργασίας για αρκετές μέρες μετά τις 16.30, παρ όλες τις απειλές, την απεργοσπαστική χρήση εργολάβου και το «αποφασίζουμε και διατάσουμε» των διευθυντών για έναρξη της νέας εφαρμογής στις 15/3, η διοίκηση αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να ζητήσει την έναρξη διαλόγου με υποβολή προτάσεων από τους εργαζόμενους.
Στην Vodafone μετά τις μαζικές απολύσεις του καλοκαιριού του 2008, την μεταφορά ολόκληρου τμήματος στην Hol τον Δεκ. του 2009, το κλείσιμο ή την μετατροπή σε franchising 30 καταστημάτων, τις μεμονωμένες απολύσεις που ουδέποτε σταμάτησαν ιδίως το τελευταίο διάστημα η εταιρεία προχωράει σε μαζικότερες περικοπές. Μόνο την εβδομάδα 21-25/2 έκανε περίπου 10 απολύσεις αναγκάζοντας αρκετούς εργαζόμενους να υπογράψουν οικειοθελή αποχώρηση με αντάλλαγμα 1-2 μισθούς παραπάνω ή την άμεση πληρωμή του ταμείου ανεργίας.
Ακολούθησε μαζική Παράσταση Διαμαρτυρίας προς την διοίκηση, η οποία καθόλου δεν δεσμεύτηκε για την ακύρωση αυτών των απολύσεων ή για τις επερχόμενες. Μιλάμε για μια εταιρεία η οποία κάνει ευρεία χρήση ενοικιαζομένων συναδέλφων με μηνιαίες ή διμηνιαίες συμβάσεις, που λειτουργεί με ένα γενικευμένο καθεστώς φόβου και ανασφάλειας για την πλειοψηφία των εργαζομένων της, που δεν δίστασε να ανακοινώσει την λήξη της σύμβασης σε αρκετούς από αυτούς μετά την συμμετοχή τους στην Γεν.Απεργία στις 15/12.
Όλα αυτά που περιγράψαμε είναι μόνο η αρχή σε μια μεγάλη σειρά μέτρων που εφαρμόζονται από τις αποθρασυνόμενες διοικήσεις τους, από κοινού με την κυβέρνηση, η οποία βγάζει τον ένα νόμο μετά τον άλλο, με μόνο σκοπό την κερδοφορία των αφεντικών και την περαιτέρω εξαθλίωση όσων παρήγαγαν & συνεχίζουν να παράγουν αυτό τον πακτωλό των κερδών.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου των τηλεπικοινωνιών έχουμε μόνο μία επιλογή: την συνέχιση και τον συντονισμό των αγώνων μας. Με την δημιουργία διασυντονιστικού των σωματείων του χώρου, κοινές απεργιακές μέρες δράσης και εκδηλώσεις κτλ. Ο εργαζόμενος της κάθε εταιρείας πρέπει να αισθανθεί ότι σε αυτόν τον αγώνα δεν θα είναι μόνος του αλλά θα είμαστε μαζί όλοι οι εργαζόμενοι και τα σωματεία στις τηλεπικοινωνίες.
Είναι καθήκον των σωματείων και των έντιμων συνδικαλιστών να μάχονται πραγματικά, υποχρεώνοντας τους συμβιβασμένους και προδότες εργατοπατέρες να εξαφανιστούν, χτίζοντας ένα νέο εργατικό κίνημα το οποίο θα δημιουργήσει την μαγιά των αυριανών ουσιαστικών ανατροπών.
