Τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών στην Κεντρική Επιτροπή (ΚΕ) του ΣΥΡΙΖΑ που συνήλθε στις 18-19 Οκτώβρη, συζητήθηκαν πλατιά στις γραμμές του κόμματος αλλά και συνολικά της Αριστεράς. Περισσότερο απ’ όλα συζητήθηκε η απόρριψη της τροπολογίας που έθεσε προς ψήφιση στην ΚΕ η Αριστερή Πλατφόρμα.
H τροπολογία της Πλατφόρμας
Η συγκεκριμένη τροπολογία μπορεί να συνοψιστεί σε 3 βασικούς άξονες:
-
Δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών.
-
Σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των στρατηγικών τομέων και στρατηγικών επιχειρήσεων της οικονομίας, με προτεραιότητα τους τομείς δημόσιων αγαθών, υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και υποδομών.
-
Φορολογικό σύστημα: Άμεσα ουσιαστικά μέτρα στο πλαίσιο μιας ριζικής προοδευτικής αλλαγής του φορολογικού συστήματος, με στόχο την κατάργηση της ασυλίας και τη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, των μεγάλων εισοδημάτων και των μεγάλων περιουσιών.
Η τροπολογία αυτή απορρίφτηκε με 76 ψήφους κατά και 61 υπέρ, ενώ υπήρξε και 1 λευκό.
H ουσία
Πρόκειται για μια σημαντική «στιγμή» στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Όποιες «εξηγήσεις» κι αν επιχειρεί να παρουσιάσει η πλειοψηφία, η ουσία παραμένει: η ΚΕ καταψήφισε το πέρασμα των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας στην ιδιοκτησία, τον έλεγχο και τη διαχείριση της κοινωνίας, μαζί με την δραστική αύξηση στη φορολογία του πλούτου.
Την ίδια στιγμή που η ΚΕ καταψηφίζει τις τοποθετήσεις αυτές, τα βασικά στελέχη του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, με βασικούς εκφραστές τους Δραγασάκη και Σταθάκη, δηλώνουν ευθαρσώς ότι «δεν θα εθνικοποιηθούν οι τράπεζες και δεν θα αλλάξουν οι διοικήσεις των Τραπεζών», «θα ακολουθήσουν πολιτική ισοσκελισμένων προϋπολογισμών», «δεν θα κάνουν μονομερείς ενέργειες στο θέμα του χρέους», κοκ.
Έχουμε γράψει ξανά και επαναλαμβάνουμε εμφατικά, ότι η οικονομική πολιτική που θα ακολουθήσει η αυριανή (κατά πάσα πιθανότητα) κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή που δηλώνουν οι Δραγασάκης και Σταθάκης κι όχι αυτή που γράφουν τα συνεδριακά κείμενα! Αυτή η πολιτική (των Σταθάκη και Δραγασάκη) αποφασίζεται από την ηγετική ομάδα γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα, η οποία, υπενθυμίζουμε, είναι ανεξέλεγκτη από την Κεντρική Επιτροπή, με βάση την απόφαση του περυσινού (ιδρυτικού) συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Από τη στιγμή που ο πρόεδρος εκλέγεται από το συνέδριο, μόνο το συνέδριο (μία φορά στα τρία χρόνια υπό κανονικές συνθήκες) μπορεί, υποτίθεται, να ελέγξει τον πρόεδρο και το επιτελείο του, να τον αντικαταστήσει ή να τον υποχρεώσει να αλλάξει πολιτική.
Για μια σωστή και συνεπή αριστερή στάση
Η υπεράσπιση κάποιων θέσεων της Πλατφόρμας από δυνάμεις έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ ή η υπερψήφιση των τροπολογιών που κατέθεσε η Πλατφόρμα στην Κ.Ε. από άλλες αντιπολιτευτικές τάσεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν σημαίνει ταύτιση με την Πλατφόρμα.
Για παράδειγμα το «Ξ» έχει σοβαρές διαφορές με την Πλατφόρμα και στο επίπεδο της θεωρητικής ανάλυσης και τακτικής, και στα θέματα των ανοιγμάτων σε φθαρμένα και διεφθαρμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ[1] αλλά και στα ζητήματα της εσωκομματικής δημοκρατίας. Ένα πρόσφατο ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι διαγραφές μελών του «Ξ» από τον ΣΥΡΙΖΑ Πετρούπολης με προσωπική απόφαση του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ και στελέχους της Αριστερής Πλατφόρμας, Ν. Σακούτη – κάτι το οποίο το «Ξ» κατάγγειλε δημόσια[2]. Αυτές οι διαφορές όμως είναι ένα πράγμα κι είναι άλλο πράγμα να μην υποστηρίζονται σωστές πολιτικές προτάσεις και θέσεις που καταθέτει η Αριστερή Πλατφόρμα.
Κι αυτό γιατί πέρα από τις υπάρχουσες διαφορές, υπάρχει ένας αντίπαλος που πρέπει να αντιμετωπιστεί από κοινού: αυτός είναι η δεξιά πτέρυγα του κόμματος που ελέγχει πολιτικά την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και κινδυνεύει να οδηγήσει το εγχείρημα της κυβέρνησης της Αριστεράς στα βράχια, με τεράστιο κόστος όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά για το σύνολο της Αριστεράς και την κοινωνία.
Το ερώτημα λοιπόν, είναι: οι προτάσεις/τροπολογίες που κατέθεσε η πλατφόρμα στην τελευταία ΚΕ ήταν σωστές ή όχι; Και η απάντηση βέβαια είναι πως οι τροπολογίες ήταν σωστές.
Τι λέει η πλειοψηφία
Πως δικαιολογεί η πλειοψηφία της ΚΕ την καταψήφιση των προτάσεων της Αριστερής Πλατφόρμας όταν αυτές οι ίδιες προτάσεις βρίσκονται στα συνεδριακά και προγραμματικά κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ;
Η απάντηση που δίνεται από την πλευρά της πλειοψηφίας είναι ότι οι τροποποιήσεις της Αριστερής Πλατφόρμας ήταν εκτός θέματος. Σύμφωνα με την πλειοψηφία «κανένας δεν διαφωνεί με τις πιο πάνω προτάσεις» οι οποίες και συμπεριλαμβάνονται στις αποφάσεις του πρόσφατου συνεδρίου, αλλά απλώς δεν ήταν αυτό το θέμα της συζήτησης.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι κάθε άλλο παρά «εκτός θέματος» ήταν οι προτάσεις αυτές.
Κατ’ αρχήν γιατί η απόφαση της ΚΕ περιλάμβανε πολλά «προγραμματικά» σημεία, με πολύ εκτενείς αναφορές στις προτάσεις που παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ.
Η εθνικοποίηση των τραπεζών, το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, οι εθνικοποιήσεις των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, η φορολόγηση του πλούτου, κλπ, είναι μερικοί από τους εντελώς απαραίτητους όρους για να μπορέσει η οικονομία να πάρει μπρος έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να γίνουν πραγματικότητα οι υποσχέσεις (ή το πρόγραμμα ή οι δεσμεύσεις…) του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ.
Σε αντίθετη περίπτωση, όπως έχουμε γράψει ξανά, αν μια μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δοκιμάσει να εφαρμόσει όλα όσα υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας αφήνοντας αλώβητο το (καπιταλιστικό) σύστημα και την εξουσία του κεφαλαίου, θα αποτύχει παταγωδώς, με τεράστιο κόστος για την κοινωνία, την Αριστερά και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ! (Δείτε περισσότερα γι’ αυτό το θέμα εδώ: https://xekinima.org/arthra/view/article/ti-den-eipe-o-aleksis-tsipras-sti-deth/)
Kατά δεύτερον, γιατί όταν η γραμμή Δραγασάκη και Σταθάκη κυριαρχεί στην προς τα έξω εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ, τότε τα παραπάνω ζητήματα όχι μόνο δεν είναι εκτός θέματος αλλά είναι εντελώς απαραίτητο η ΚΕ του κόμματος να πάρει θέση πάνω σε αυτά.
«Κανένας δεν διαφωνεί»;
Η ΚΕ πήρε λοιπόν θέση. Όχι όμως ενάντια στις απόψεις Δραγασάκη και Σταθάκη αλλά ενάντια στις τροποποιήσεις που κατέθεσε η Πλατφόρμα, οι οποίες ήταν οι συνεδριακά κατοχυρωμένες θέσεις του κόμματος!
Και με ποια δικαιολογία; Ότι κανένας δεν διαφωνεί μ’ αυτές τις απόψεις καθώς αυτές αποτελούν συνεδριακές αποφάσεις του κόμματος! Δεν είναι κάπως… «παλαβό»; Καταψηφίζεις επειδή… δεν διαφωνείς;
Ξανά όμως στην ουσία. Είναι ψέμα ότι κανένας δεν διαφωνεί! Κατ’ αρχήν μ’ αυτές τις απόψεις διαφωνεί το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ που πλαισιώνει τον Πρόεδρο του κόμματος.
Όλοι όσοι ανήκουν στον ηγετικό κύκλο της πλειοψηφίας, «δεν διαφωνούν» με την κοινωνική ιδιοκτησία και διαχείριση των μέσων παραγωγής (και την αναπόφευκτη συνεπώς σύγκρουση με το κεφάλαιο) με τον ίδιο τρόπο που «δεν διαφωνούν» και με το… σοσιαλισμό. Μόνο που αναβάλλουν το σοσιαλισμό για το μακρινό και απώτερο μέλλον στο όνομα του ρεαλισμού της εποχής που ζούμε. Κλασσική η εξήγηση: ο σοσιαλισμός είναι ο στρατηγικός στόχος, οι άμεσοι στόχοι είναι άλλοι, πάμε για τους άμεσους στόχους, καθορίζουμε την πολιτική μας με βάση αυτούς και… ελπίζουμε. Έτσι και με την κοινωνική ιδιοκτησία των τραπεζών και των επιχειρήσεων: ο τελικός στόχος είναι αυτός, μέχρι τότε όμως, πρέπει να κάνουμε ρεαλιστική πολιτική, οι τράπεζες πρέπει να μείνουν στα χέρια του κεφαλαίου, οι στρατηγικές επιχειρήσεις το ίδιο…
Με άλλα λόγια πρέπει να κάνουμε τα ακριβώς αντίθετα απ’ αυτά που δηλώνουμε ότι πρεσβεύουμε γιατί αυτά που πρεσβεύουμε δεν είναι οι άμεσοι αλλά οι «στρατηγικοί» στόχοι!
Στην πραγματικότητα βέβαια οι «στρατηγικοί» στόχοι θα έπρεπε να αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο με τους «άμεσους» στόχους – οι άμεσοι στόχοι πρέπει να είναι ενταγμένοι με οργανικό τρόπο στους στρατηγικούς, μέσα από μια ενιαία και διαρκή διαδικασία! Αυτή όμως είναι η ουσία μιας επαναστατικής πολιτικής! Αυτήν ακριβώς που απορρίπτει η πλειοψηφία στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ!
Η υπόλοιπη αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ
Εκτός από την Πλατφόρμα, στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν και άλλες αντιπολιτευτικές ομάδες συσπειρωμένες γύρω από την «ΑΝΑΣΑ», την «Αρ. ΑΡΕΝ», τους «53» κλπ. Η βασική στάση των εκπροσώπων αυτών των τάσεων στην ΚΕ ήταν η ψήφιση με την πλευρά της πλειοψηφίας και η καταψήφιση των τροπολογιών της Πλατφόρμας. Πως ερμηνεύουν τη στάση τους αυτή; Με το επιχείρημα ότι από τη μεριά της Πλατφόρμας είχαμε ένα «τακτικισμό». Ότι, δηλαδή, η Πλατφόρμα ήθελε πάση θυσία να διαφοροποιηθεί από την πλειοψηφία και βρήκε κάποια θέματα σαν αφορμή, έτσι ώστε να δημιουργήσει εντυπώσεις, τη στιγμή που κανείς δεν διαφωνεί με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις.
Το επιχείρημα δεν είναι καθόλου «πειστικό» . Η Πλατφόρμα μπορεί να έκανε τη συγκεκριμένη παρέμβαση για οποιοδήποτε «δικό της» λόγο. Δεν είναι αυτό όμως που πρέπει να καθορίζει την πολιτική στάση απέναντι σε όσα προτείνει. Το θέμα είναι αν οι θέσεις που πρότεινε η Πλατφόρμα ήταν σωστές πολιτικά ή όχι. Οι θεωρίες του είδους «πολιτικά οι προτάσεις είναι σωστές, έτσι κι αλλιώς συμφωνούμε, αλλά καταψηφίζουμε γιατί αυτοί που τις προτείνουν έχουν κάποιους κρυφούς και απώτερους στόχους» είναι κάτι πολύ περισσότερο από λαθεμένες. Η γραφειοκρατία στον ΣΥΡΙΖΑ, που αναπτύσσεται με ταχύτητα, θα «παίξει» με τέτοιου είδους προσεγγίσεις και θα σαλαμοποιήσει την αριστερή του πτέρυγα για να διατηρεί την κυριαρχία της. Θα το κάνει με τρόπο αδίστακτο, όσο κι αυτό ακούγεται υπερβολικό για κάποιους συντρόφους που δεν θέλουν να πιστέψουν πόσο δεξιά θα μετακινηθεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι διάφορες αριστερές πτέρυγες και ρεύματα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να βρουν τρόπους επικοινωνίας και συνεργασίας, γιατί διαφορετικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει έρμαιο στα χέρια της δεξιάς του πτέρυγας και τότε το κόστος θα είναι μεγάλο – και για τις ίδιες, και για τον ΣΥΡΙΖΑ, και για τα εκατομμύρια που ελπίζουν σ’ αυτόν.
Αυτή τη στιγμή οι δυνατότητες για αναστροφή της δεξιάς πορείας του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπαρκτές. Αυτό το έδειξε και η ίδια η σύσκεψη της ΚΕ στην οποία αναφερόμαστε. Ο συνολικός αριθμός των ψηφισάντων στη συνάντηση της ΚΕ ήταν 138. Όμως το σύνολο των μελών της ΚΕ είναι 201. Εξήντα τρία (63) μέλη απείχαν από τη διαδικασία. Αυτό δεν μπορεί παρά να δείχνει πως ένας σημαντικός αριθμός (όχι βέβαια κατ’ ανάγκη όλοι) διαφωνεί με τη διαρκή διολίσθηση προς τα δεξιά. Γιατί αυτοί οι σ. δεν εκφράζουν καθαρά τη διαφωνία τους;
Όμως οι καιροί ου μενετοί. Η ηγετική ομάδα είχε μια οριακή, στο σύνολο των μελών της ΚΕ, πλειοψηφία, 15 μόνο ψήφων. Η ώρα λοιπόν είναι τώρα για την καθαρή διαφοροποίηση όλων όσων αρχίζουν να κατανοούν ότι ο δρόμος στον οποίο οδηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επικίνδυνος. Η συνεργασία του συνόλου των αριστερών αντιπολιτευτικών τάσεων και ρευμάτων στο εσωτερικό του κόμματος είναι επίσης απαραίτητη προκειμένου να μπει φρένο σ’ αυτή την πορεία.
