Το 1ο Δημοτικό Πειραματικό σχολείο Θεσσαλονίκης από το 2019 στεγάζεται στο κτήριο της παλιάς «Οικοκυρικής», σε κεντρικό σημείο της πόλης. Μετακόμισε από την προηγούμενη στέγη του (που βρισκόταν στην οδό Αρχαιολογικού Μουσείου 29) όταν αυτή κρίθηκε ακατάλληλη μετά από προσεισμικό έλεγχο. Σήμερα, το σχολείο βρίσκεται σε νέα αναζήτηση στέγης, αφού το κτήριο της Οικοκυρικής είναι και αυτό ακατάλληλο.
Κτήριο με ιστορία ενός αιώνα
Το κτήριο της παλιάς Οικοκυρικής χτίστηκε το 1892 και έκτοτε στέγασε διάφορα σχολεία και σχολές, ανάμεσά τους και της Οικοκυρικής που του έχει δώσει και το όνομά του. Σήμερα, το κτήριο έχει χαρακτηριστεί «έργο τέχνης» με υπουργική απόφαση. Ενώ όμως θεωρείται «μνημείο», στεγάζει το κέντρο Δια βίου Μάθησης του Δ. Θεσσαλονίκης και το 1ο Πειραματικό Δημοτικό σχολείο.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο (ούτε κυρίως) το κατά πόσο προστατεύεται ένα κτήριο που κουβαλάει ιστορία ενός αιώνα. Το βασικό πρόβλημα είναι το κατά πόσο τα παιδιά (και οι ενήλικες) είναι ασφαλείς κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Και η σύντομη απάντηση είναι «όχι».
Επικίνδυνες καταστάσεις…
Το προαύλιο είναι ακατάλληλο για να φιλοξενεί τα πάνω από 200 παιδιά που φοιτούν στο σχολείο ενώ δεν υπάρχει ούτε ελάχιστος χώρος στάθμευσης ώστε να μπορούν οι γονείς να σταματούν για να αφήνουν και να παίρνουν τα παιδιά τους με ασφάλεια. Αυτά όμως είναι «πλημμελήματα» μπροστά σε περιστατικά ακόμα πιο επικίνδυνα για τους/τις μαθητές/τριες και τους/τις εκπαιδευτικούς.
Σύμφωνα με τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του σχολείου, στο παρελθόν (ευτυχώς κατά την διάρκεια των διακοπών του Πάσχα του 2020) έχει πέσει δέντρο στο προαύλιο, έχει πέσει μαρκίζα γειτονικής οικοδομής και επίσης έχει καταρρεύσει τμήμα της εξωτερικής όψης του κτηρίου στην αυλή. Γενικά το σχολείο παρουσιάζει σημάδια παρακμής, με την τάση του ρεύματος να πέφτει κάθε φορά που βρέχει, τη βάνα του αερίου να πρέπει να ανοίγεται χειροκίνητα κάθε πρωί από το εκπαιδευτικό προσωπικό, ξεχαρβαλωμένες πόρτες κ.α. Αποκορύφωμα το περιστατικό έναν χρόνο πριν όταν το κούφωμα ενός παραθύρου κατέρρευσε όταν μαθητής προσπάθησε να το ανοίξει.
Η εκκλησία και τα οικονομικά συμφέροντα
Όλα τα παραπάνω κάνουν προφανές πως το συγκεκριμένο κτήριο είναι τουλάχιστον ακατάλληλο για να στεγάζει σχολείο. Κάτι που έχουν καταγγείλει τόσο οι γονείς των μαθητών/τριων όσο και το εκπαιδευτικό προσωπικό, με αποτέλεσμα να έχει αποφασιστεί η μετεγκατάστασή του στο κτίριο της πρώην Ανώτατης Εκκλησιαστικής Σχολής.
Και ενώ όλα φαινόντουσαν να προχωρούν και το μόνο που είχε απομείνει ήταν η συνεδρίαση για την εκτίμηση του κόστους, η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης έκανε πίσω αφήνοντας το σχολείο «ξεκρέμαστο».
Για πολλούς από τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης, ειδικά για όσους ζουν σε περιοχές με τοπικά κινήματα για ελεύθερους χώρους, όπως στη Γειτονιά Υφανέτ ή το οικόπεδο «πρώην Μάρμαρα Μόσχου», είναι γνωστό πως όπου υπάρχουν οικόπεδα της Εκκλησίας, η Μητρόπολη θα δείξει πλήρη αδιαφορία για τις ανάγκες της κοινωνίας προκειμένου να υπερασπιστεί τα επιχειρηματικά της συμφέροντα.
Με τον ίδιο κυνικό τρόπο, σήμερα αδιαφορεί για το γεγονός πως μικρά παιδιά και εκπαιδευτικοί καθημερινά βρίσκονται σε ένα κτήριο εν δυνάμει επικίνδυνο για τη σωματική τους ακεραιότητα και αρνείται να παραχωρήσει κτήριο που ανήκει στην ιδιοκτησία της. Την ίδια ώρα, η διοίκηση του δήμου για μια ακόμα φορά φαίνεται κυρίως να παίζει τον ρόλο του θεατή και να περιμένει να βρεθεί νέο κτήριο, χωρίς να παίρνει σοβαρές πρωτοβουλίες, πόσο μάλλον να ασκήσει για παράδειγμα πιέσεις στην εκκλησία. Για να μην μιλήσουμε για την κυβέρνηση που θα μπορούσε ακόμα και να επιτάξει το συγκεκριμένο κτήριο από την στιγμή που υπάρχει τόσο σοβαρός λόγος ασφάλειας.
Εν αναμονή ενός ατυχήματος…
Και στο μεταξύ, το 1ο Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο λειτουργεί σε ακατάλληλο κτήριο, με γονείς, παιδιά και εκπαιδευτικούς να κρατάνε την ανάσα τους, για το πότε και εάν θα γίνει κάποιο ατύχημα. Είναι εξάλλου ακόμα νωπές οι μνήμες από την κατάρρευση της ψευδοροφής στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Πυλαίας, όπου τα παιδιά σώθηκαν από την έγκαιρη εκκένωση της αίθουσας από τη δασκάλα τους.
Για μια ακόμα φορά, οι «επίσημοι» φορείς της πόλης, στέκονται απέναντι στην ασφάλεια και τις ανάγκες της κοινωνίας με αδιαφορία. Οι μόνοι που μπορούν να τους αναγκάσουν να αναζητήσουν λύσεις, είναι οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, οι ΔΟΕ και τα τοπικά κινήματα, οργανώνοντας συντονισμένα τις δράσεις τους και απαιτώντας να βρεθούν άμεσες λύσεις όχι μόνο για το 1ο Πειραματικό αλλά συνολικά για όλα τα σχολεία που στεγάζονται σε ακατάλληλα κτήρια και για όλες τις ελλείψεις όσον αφορά την σχολική στέγη.
