Η οργάνωση του Ξεκινήματος στο 5ο διαμέρισμα οργανώνει δράση αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες. Παρασκευή 18 Μαρτίου 7-10μμ έξω από το κτίριο της ΕΡΤ3 (Λ.Στρατού με Καυταντζόγλου)
Για περισσότερες πληροφορίες δείτε το event στο facebook εδώ
Διαβάστε το κείμενο – κάλεσμα που μοιράζεται
Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες ενάντια στον πόλεμο, την φτώχεια και το ρατσισμό – Όχι στην Ευρώπη φρούριο
Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο ο αριθμός των προσφύγων που μένουν στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει τις 36.000. Οι περισσότεροι έχουν συγκεντρωθεί στον καταυλισμό της Ειδομένης κάτω από άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες, καθώς επίσης και στο λιμάνι του Πειραιά, οι πύλες του οποίου έχουν μετατραπεί σε χώρους φιλοξενίας.
Η υποκρισία της ΕΕ
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ αυτή τη στιγμή η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με τη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρόλα αυτά, η ΕΕ κάθε άλλο παρά ενωμένη είναι. Επτά σύνοδοι κορυφής από τον Σεπτέμβρη χωρίς κανέναν αποτέλεσμα. Η Αυστρία με 9 Βαλκανικά κράτη κλείνουν τα σύνορα. Η Βρετανία κόβει τα επιδόματα πολιτών από χώρες μέλη της ΕΕ-όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία, κ.α. Σκανδιναβικές χώρες, άλλοτε πρότυπα κράτους πρόνοιας, αποφασίζουν μέτρα για τους πρόσφυγες, όπως κατασχέσεις χρημάτων και τιμαλφή (Δανία) ή να δουλεύουν αμισθί (Φινλανδία). Οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι βυθισμένοι στο ψέμα και την υποκρισία. Δηλώνουν ότι δεν έχουν χρήματα (τα ίδια λένε για την υγεία, την παιδεία, κτλ), ενώ για τη «διάσωση» των ιδιωτικών τραπεζών έχουν δαπανήσει πολύ περισσότερα από 1 τρις. ευρώ! Λένε ότι δεν έχουν χώρο, ενώ στο σύνολο της ΕΕ τα άδεια σπίτια υπολογίζονται ανάμεσα σε 11-15 εκατομμύρια!
Και η κυβέρνηση;
Εγκλωβισμένη στα αδιέξοδα των μνημονιακών της επιλογών η κυβέρνηση απλά παρακαλεί την ΕΕ να δεχθεί τους πρόσφυγες και την Τουρκία να εμποδίσει τις ροές. Όλες οι προεκλογικές υποσχέσεις για κλείσιμο των κέντρων κράτησης μεταναστών, κατάργηση του φράχτη στον Έβρο και σταμάτημα των απελάσεων ξεχάστηκαν…
Το κίνημα αλληλεγγύης
Ο εγκλωβισμός χιλιάδων ανθρώπων στην Ελλάδα σε σύντομο χρονικό διάστημα αποτελεί μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό ζήτημα. Παρόλα αυτά οι φράχτες, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι πνιγμοί στο Αιγαίο, η Frontex και το ΝΑΤΟ πέρα από απάνθρωπα μέσα είναι και εντελώς αναποτελεσματικά. Δεν πρόκειται να σταματήσουν τις προσφυγικές ροές ούτε να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Η λύση βρίσκεται αλλού, στην αλληλεγγύη και στους αγώνες.
Χάρη στο εντυπωσιακό κίνημα αλληλεγγύης που έχει αναπτυχθεί στην Ελλάδα και σε μια σειρά άλλες ευρωπαϊκές χώρες (και όχι χάρη στην κυβερνητική ή ευρωπαϊκή πολιτική!) είναι που οι εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες που πέρασαν από τη χώρα μέχρι σήμερα κατάφεραν να επιζήσουν και να συνεχίσουν. Πάνω από 5.000.000 πολίτες βοήθησαν τον τελευταίο καιρό με οποιοδήποτε τρόπο τους πρόσφυγες σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα της Public Issue (ΒΗΜΑ 28.2.16).
Από το ίδιο αυτό κίνημα και τους χιλιάδες εθελοντές σε όλη τη χώρα, γίνεται καθημερινά μια υπεράνθρωπη προσπάθεια για τη σίτιση, στέγαση και υγειονομική περίθαλψη αυτών των ανθρώπων.
Τι διεκδικούμε;
Η Αριστερά, το αντιρατσιστικό κίνημα και οι αλληλέγγυοι πολίτες στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, πέρα από την έμπρακτη στήριξη στους πρόσφυγες , πρέπει να διεκδικήσουμε:
- Ασφαλές πέρασμα των προσφύγων στην Ευρώπη. Να γκρεμιστούν οι φράχτες και να θεσπιστεί νόμιμη, χρηματοδοτημένη και ασφαλής μεταφορά τους για να σταματήσουν οι πνιγμοί στο Αιγαίο.
- Δημιουργία ανοικτών κέντρων υποδοχής και φιλοξενίας, που να διασφαλίσουν ανθρώπινες συνθήκες διαμονής, υγειονομική περίθαλψη, παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων και ασύλου, με οργανωμένη και μαζική περιφρούρηση από ρατσιστικές ενέργειες και πρακτικές.
- Κατάργηση της συνθήκης του Δουβλίνου 2.
- Αναλογικό μοίρασμα των προσφύγων στις χώρες της ΕΕ (με βάση τον πληθυσμό και το ΑΕΠ). Πολύ πρακτικά και συγκεκριμένα, 1-2 εκ. πρόσφυγες –ίσως και περισσότεροι– μοιρασμένοι στην έκταση των 4 εκ. χλμ² της ΕΕ και αναμεμειγμένοι με τα άλλα 508 εκ. κατοίκους, δεν αποτελούν κανενός είδους πρόβλημα.
Αυτά τα άμεσα μέτρα είναι απαραίτητα. Την ίδια ώρα όμως με τη διεκδίκηση κάθε τέτοιου μέτρου χρειάζεται να βλέπουμε τη ρίζα του προβλήματος. Και η ρίζα είναι το ίδιο το σύστημα, το οποίο βάζει τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους. Μόνο παλεύοντας εναντίον και ανατρέποντάς το θα μπορέσει να μπει τέλος στην παράνοια, τους πολέμους και τη βαρβαρότητα.
