Προς μετωπική σύγκρουση βαδίζουν τα συνδικάτα στον χώρο των ΜΜΕ με τους εργοδότες. Καταλύτης των εξελίξεων υπήρξε η αιφνιδιαστική απόφαση της οικογένειας Αγγελοπούλου να βάλει λουκέτο στον Ελεύθερο Τύπο, το radio city και την ειδησεογραφική ιστοσελίδα e-tipos.com. Το μεσημέρι της Δευτέρας, 22 Ιουνίου, οι 450 εργαζόμενοι στον όμιλο πληροφορήθηκαν ότι το ΔΣ της εταιρείας αποφάσισε την άμεση εκκαθάρισή της. Η προσπάθεια της ιδιοκτησίας να εξαγοράσει την συναίνεση των απολυμένων με δύο μισθούς έπεσε στο κενό. Τα μέλη της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ κήρυξαν επί τόπου 24ωρη απεργία. Την ώρα που η κοινή γνώμη περίμενε να πληροφορηθεί τις εξελίξεις στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και τα ΝΕΑ ετοιμάζονταν να τυπώσουν το φύλλο με την προκήρυξη της Σέχτας, τα μικρόφωνα και οι υπολογιστές στα δημοσιογραφικά γραφεία έκλειναν. Στο κάλεσμα για συγκέντρωση στην ΕΣΗΕΑ, το μεσημέρι της Τρίτης, απάντησαν 1.000 εργαζόμενοι. Μετά από πορεία στη Βουλή, οι απεργοί επέστρεψαν στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ για να αποφασίσουν τις επόμενες κινήσεις τους. Και κάπου εκεί αποκαλύφθηκαν οι πραγματικοί συσχετισμοί.
Η οικογένεια Αγγελοπούλου… «μπαίνει μέσα»
Η οικογένεια Αγγελοπούλου, στην ανακοίνωση που εξέδωσε, επικαλείται οικονομικά προβλήματα. Λέγεται ότι ετησίως το ραδιόφωνο «μπαίνει μέσα» τουλάχιστον 5 εκατ. ευρώ και η εφημερίδα 30 εκατ. ευρώ. Η περιουσία της οικογένειας φέρεται να έχει δεχθεί πλήγμα δισεκατομμυρίων ευρώ από την διεθνή κρίση, όντας ο μεγαλύτερος ιδιώτης μέτοχος της ελβετικής UBS, που θεωρείται η Lehman Brothers της Ευρώπης. Λογικό είναι η οικογένεια να μην βρίσκει λόγο να ξοδεύει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να ασκεί πολιτική πίεση σε μια… ετοιμόρροπη κυβέρνηση. Γιατί, βέβαια, αυτός ήταν ο πραγματικός λόγος εισόδου τους στα media προ τριετίας: η άσκηση πολιτικής επιρροής. Σήμερα, όμως, αν οι Αγγελόπουλοι θέλουν να ασκήσουν πίεση σε μια μελλοντική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, δεν πρόκειται να το επιχειρήσουν μέσω ενός παραδοσιακού εντύπου της Δεξιάς.
450 εργαζόμενοι / οικογένειες στο δρόμο
Μόνο που τις… ραδιουργίες αυτές καλούνται να πληρώσουν 450 οικογένειες. Ο όμιλος του Ελεύθερου Τύπου είχε απαιτήσει από τους εργαζομένους να εγκαταλείψουν κάθε άλλη δουλειά, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να μείνουν κυριολεκτικά στον δρόμο. Μπορεί για τους περισσοτέρους Έλληνες εργαζομένους να ακούγεται αυτονόητο ότι η απόλυση ισοδυναμεί με ανεργία, για πολλούς δημοσιογράφους, όμως, αυτό δεν ισχύει. Η πολυθεσία (με 3, 4 ή και 5 δουλειές) είναι συνηθισμένη στα media με αποτέλεσμα η απώλεια μίας δουλειάς να είναι λιγότερο επώδυνη. Αλλά στην περίπτωση του ομίλου Αγγελοπούλου αυτό δεν ισχύει, με αποτέλεσμα οι εξελίξεις να προκαλούν πρωτόγνωρο σοκ στους εργαζομένους των media.
Ακέφαλη ΕΣΗΕΑ – το ΚΚΕ αρνείται αριστερό προεδρείο
Η συγκυρία αυτή βρίσκει τον κλάδο χωρίς διοίκηση στην ΕΣΗΕΑ. Μόλις πριν ένα μήνα έγιναν εκλογές, στις οποίες ηττήθηκε η πλειοψηφία της προηγούμενης περιόδου, που είχε Πρόεδρο τον Σόμπολο. Στο 11μελές ΔΣ, η παράταξη Σόμπολου διατήρησε τις 4 έδρες της αλλά η παράταξη του «παλιού ΠΑΣΟΚ» (με την οποία συνεργαζόταν) έχασε 1 από τις 2 που είχε. Την έδρα αυτή κέρδισε το «νέο ΠΑΣΟΚ», ενώ η παράταξη του ΚΚΕ διατήρησε τις 2 έδρες της και του ΣΥΡΙΖΑ τις 3 έδρες της.
Θεωρητικά αυτό συνεπάγεται μια νέα πλειοψηφία, καθώς το «νέο ΠΑΣΟΚ» βρίσκεται σε μετωπική σύγκρουση με το «παλιό» και την προηγούμενη πλειοψηφία. Με αντίστοιχη συμμαχία, άλλωστε, κερδήθηκε πριν 1 χρόνο η πλειοψηφία στο πανελλήνιο συνδικάτο των δημοσιογράφων, την ΠΟΕΣΥ (η ΕΣΗΕΑ είναι συνδικάτο μόνο για την Αθήνα αλλά ουσιαστικά αυτό έχει την δύναμη).
Η παράταξη του ΚΚΕ, όμως, αρνείται να συμμετάσχει σε «ρεφορμιστικό» προεδρείο και επιμένει στην αναλογική αντιπροσώπευση (δηλαδή μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ!). Καθώς η παράταξη Σόμπολου ήρθε πρώτη στις εκλογές, κάτι τέτοιο συνεπάγεται διατήρηση του Σόμπολου στην προεδρία και ανάληψη της θέσης του γραμματέα από την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή, όμως, έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν συνεργάζεται με τις παρατάξεις της προηγούμενης πλειοψηφίας, με αποτέλεσμα να δείχνει αδύνατος ο σχηματισμός προεδρείου.
Επιτυχημένη 24ωρη απεργία
Όταν, το μεσημέρι της Δευτέρας, μαθεύτηκε η είδηση, τα 11 νέο-εκλεγμένα μέλη συνεδρίασαν εκτάκτως. Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε επί τόπου 24ωρη απεργία και οι υπόλοιποι δεν ήταν σε θέση πολιτικά να διαφωνήσουν. Λήφθηκε, έτσι, αιφνιδιαστικά η απόφαση, προκαλώντας την οργή των εργοδοτών. Τα τελευταία χρόνια όλες οι απεργιακές κινητοποιήσεις των δημοσιογράφων γίνονται με την σιωπηρή ανοχή τους, καθώς άλλωστε τους ωφελούν οικονομικά (σε όλες τις εφημερίδες το χαρτί στοιχίζει περισσότερο από τα έσοδα του φύλλου). Καθώς η απεργία της Δευτέρας ήταν αιφνιδιαστική, προφανώς δεν είχε τη συναίνεση των εργοδοτών. Υπήρξαν σοβαρές σκέψεις να επιχειρηθεί το σπάσιμο της απεργίας, κυρίως από τους ομίλους Λαμπράκη και Αλαφούζου, την Απογευματινή, την Ναυτεμπορική και την Εστία. Μετά από επαφές με την ΕΣΗΕΑ, όμως, οι περισσότεροι συμφώνησαν να κάνουν πίσω και η απεργία στέφθηκε με επιτυχία.
Μετά την 24ωρη τι;
Με το τέλος της 24ωρης απεργίας, το μεσημέρι της Τρίτης, προέκυπτε μοιραία το ερώτημα για την επόμενη κίνηση. Αμέσως υπήρξαν προτάσεις για νέα 48ωρη απεργία. Ήταν, όμως, εξαιρετικά αμφίβολο αν αυτή θα πετύχαινε. Μπορεί ο Σόμπολος να χαιρέτιζε τη μαζική συμμετοχή των 1.000 συναδέλφων, αυτή όμως κάθε άλλο παρά ικανοποιητική ήταν αν σκεφτεί κανείς ότι 450 είναι μόνο οι απολυμένοι. Σε διάφορους χώρους οι εργαζόμενοι δήλωναν ανοικτά ότι δεν θέλουν να απεργήσουν. Καθώς όλες οι απεργίες είναι… συναινετικές με τους εργοδότες, πολλοί εργαζόμενοι νιώθουν ότι χάνουν το μεροκάματο χωρίς λόγο και άρα συμμετέχουν με βαριά καρδιά.
Στη συνέχεια αυτή η έλλειψη ενθουσιασμού μετατρέπεται σε επιχείρημα της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ ενάντια σε κάθε πρόταση ουσιαστικής απεργιακής αντιπαράθεσης.
Αυτός ο φαύλος κύκλος επαναλαμβάνεται και σε αυτή την περίπτωση, που όμως έχει και την πρόσθετη ιδιαιτερότητα της απουσίας προεδρείου. Καθώς αυτό δεν έχει ακόμα σχηματισθεί σε σώμα, οι όποιες αποφάσεις των 11 εκλεγμένων μελών είναι στον αέρα και προϋποθέτουν ομοφωνία. Όταν τέθηκε η πρόταση της 48ωρης απεργίας, ο Σόμπολος ξεκαθάρισε ότι προϋπόθεση για να συμφωνήσει είναι να υπάρξει προεδρείο. Ζητά, δηλαδή, ως αντάλλαγμα να το εκλέξουν ξανά πρόεδρο!
Η νέα πλειοψηφία των 6 (ΣΥΡΙΖΑ+ΚΚΕ+«νέο ΠΑΣΟΚ») υποστήριζε την πρόταση για 48ωρη με βαριά καρδιά. Αν τελικά επέλεγε να λάβει μόνη της την απόφαση, τότε ήταν σίγουρο ότι τα δικαστήρια θα την έκριναν παράνομη. Κρίθηκε ότι οι συσχετισμοί δεν επιτρέπουν μετωπική αντιπαράθεση με τους εργοδότες και την κυβέρνηση, δεδομένου ότι ενδεχόμενη ήττα θα οδηγούσε τον κλάδο πολλά χρόνια πίσω.
Το βάρος στους εργαζόμενους του Ε.Τ. και του radio city
Ως αποτέλεσμα, το βάρος των κινητοποιήσεων έχει μετατεθεί στους απολυμένους. Ήδη ο ραδιοφωνικός σταθμός τελεί υπό κατάληψη και εκπέμπει απεργιακό πρόγραμμα. Στην εφημερίδα η εργοδοσία έχει ανακοινώσει ότι από την Παρασκευή θα ακυρωθούν οι κάρτες εισόδου των εργαζομένων και έχτισε νέα πύλη στην είσοδο του συγκροτήματος. Φοβούμενοι ότι θα κλειστούν έξω, οι εργαζόμενοι σκέφτονται να προχωρήσουν σε κατάληψη των εγκαταστάσεων και ετοιμάζουν την έκδοση απεργιακού φύλλου για την προσεχή Κυριακή. Υπάρχουν προτάσεις η εφημερίδα να περάσει σε καθεστώς αυτοδιαχείρισης, με την έκδοση απεργιακών φύλλων σε τακτά διαστήματα και την παράλληλα προκήρυξη 24ωρων απεργιών από την ΕΣΗΕΑ. Μια φορά την εβδομάδα, δηλαδή, η μόνη εφημερίδα που θα κυκλοφορεί να είναι ο απεργιακός Ελεύθερος Τύπος. Δεκάδες δημοσιογράφοι από όλα τα μέσα έχουν ήδη προσφερθεί να βοηθήσουν. Όμως γενικά η πλειοψηφία των εργαζομένων στα media νιώθει ότι ξεκινά μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδος. Κι ότι έρχονται μπροστά μας μεγάλες και σκληρές μάχες.
Χάρης Σαββίδης
