Τρεις μήνες έχουν περάσει από τις αιματηρές συγκρούσεις ανάμεσα στην Φατάχ και την Χαμάς που κατέληξαν στον χωρισμό των παλαιστινιακών εδαφών σε περιοχές επιρροής των δυο οργανώσεων. Έκτοτε, η κατάσταση εξακολουθεί να είναι τεταμένη τόσο μεταξύ Φατάχ και Χαμάς όσο και μεταξύ Ισραήλ και Λωρίδας της Γάζας.
Η Χαμάς
Η Χαμάς ελέγχει την Λωρίδα της Γάζας από τα μέσα Ιούνη. Ωστόσο, η κατάσταση είναι αρκετά αντιφατική. Η οικονομική κατάσταση στην Γάζα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, χωρίς καμιά οικονομική βοήθεια και χωρίς κρατική οργάνωση, η Χαμάς στρατολογεί υποστηρικτές της σε μια προσπάθεια να συγκροτήσει τους δικούς της θεσμούς.
Από τις αρχές του μήνα η Χαμάς έχει απαγορεύσει την δημόσια συγκέντρωση και προσευχή επειδή η Φατάχ τη χρησιμοποιεί για να κάνει αντιπολίτευση αφού η συγκεντρώσεις μετατρέπονταν σε πορείες. Ωστόσο, οι υποστηρικτές της Φατάχ συνεχίζουν να καλούν τους Παλαιστίνιους να συμμετέχουν στην δημόσια προσευχή της Παρασκευής με αποτέλεσμα οι δυνάμεις ασφαλείας της Χαμάς να τις διαλύουν βίαια.
Επιπλέον, ενώ έχει περιορίσει τις επιθέσεις με ρουκέτες στο Ισραήλ και απειλεί με ποινές άλλες οργανώσεις που συνεχίζουν με τέτοιου είδους πρακτικές, ταυτόχρονα, στις 12 Σεπτέμβρη χαιρέτισε επιχείρηση ρήψης ρουκέτας σε στρατόπεδο νεοσύλλεκτων στο Ισραήλ. Τη θεώρησε επιτυχημένη επιχείρηση σε στρατιωτικό στόχο και την χαρακτήρισε «νίκη από τον Θεό». Η επίθεση είχε σαν αποτέλεσμα να τραυματιστούν 69 στρατιώτες που κοιμόντουσαν σε σκηνές κοντά στο σημείο που χτύπησε η ρουκέτα και είχε τους περισσότερους τραυματίες από κάθε άλλη επίθεση με μια μόνο ρουκέτα. Τα αντίποινα από τον ισραηλινό στρατό δεν άργησαν, αφού αργότερα ένα παλαιστίνιος και 3 από τα παιδιά του τραυματίστηκαν από ισραηλινά πυρά γιατί βρίσκονταν στο σημείο από το οποίο σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό εκτοξεύθηκε η ρουκέτα. Το Ισραήλ έχει δηλώσει πως θα απαντήσει στις συνεχιζόμενες ρήψεις ρουκετών από την Λωρίδα της Γάζας και πως επιπλέον θα κόψουν την παροχή νερού και ηλεκτρικού.
Η Χαμάς το 2006 κέρδισε θριαμβευτικά τις εκλογές, κάνοντας πραγματικότητα έναν από τους χειρότερους εφιάλτες των ΗΠΑ. Αυτή την στιγμή βρίσκεται περιορισμένη στην Λωρίδα της Γάζας, αποκομμένη από διεθνή οικονομική βοήθεια και με την δημοτικότητα της να πέφτει.
Η Φατάχ
Από την άλλη η Φατάχ ελέγχει την Δυτική Όχθη έχοντας την υποστήριξη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, της ΕΕ, του ΟΗΕ και του Ισραήλ. Η Φατάχ παραβλέποντας τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών προσπαθεί να παρακάμψει την Χαμάς και να φανεί πως αυτή είναι ουσιαστικά ο νόμιμος εκπρόσωπος των Παλαιστινίων. Ο Μαχμούτ Αμπάς διέλυσε την κυβέρνηση εθνικής ενότητας που είχε συσταθεί το 2007, προχώρησε στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών τον Ιούλιο και θέλησε να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, θεωρώντας ότι ευνοεί τη Χαμάς. Σύμφωνα με τον νέο νόμο οι ψηφοφόροι θα επιλέγουν πολιτική παράταξη και όχι μεμονωμένα άτομα. Η Χαμάς από την πλευρά της απέρριψε όλα τα παραπάνω θυμίζοντας στην Φατάχ ότι δεν είναι μόνη και πως δεν μπορεί να παίρνει μόνη της αποφάσεις.
Ο Μαχμούτ Αμπάς ενόψει της διάσκεψης για την Μέση Ανατολή που γίνεται υπό την αιγίδα των …ΗΠΑ συναντήθηκε με τον Εχούντ Ολμέρτ με στόχο την σύσταση διαπραγματευτικών ομάδων που θα προσπαθήσουν να βρουν μια λύση στο Παλαιστινιακό μέχρι τον Νοέμβρη που θα γίνει η διάσκεψη. Η λύση προς την οποία κατευθύνονται είναι η σύσταση δυο κρατών, ενός αραβικού και ενός εβραϊκού.
ΗΠΑ: Η υποκρισία περισσεύει
Ο πρόεδρος Μπους μπροστά στα νέα δεδομένα μετά την νίκη της Χαμάς στις εκλογές του 2006 άρχισε να στηρίζει την Φατάχ που λίγο πριν χαρακτήριζε τρομοκρατική. Άρχισε ξανά το γνωστό τροπάρι περί δημοκρατίας και σταθερότητας στην Μέση Ανατολή την στιγμή που όταν εκλέχτηκε η Χαμάς, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός έκανε ό,τι μπορούσε για να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση.
Επιπλέον, επειδή η Χαμάς δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ, οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις γίνονται με την Φατάχ. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση της Κοντολίζα Ράις, σύμφωνα με την οποία οι ΗΠΑ έχουν «έναν πολύ καλό εταίρο στο πρόσωπο του Μαχμούτ Αμπάς…» Η υποκρισία περισσεύει και από την πλευρά της Φατάχ όταν ο Μαχμούτ Αμπάς δηλώνει αισιόδοξος για την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας με το Ισραήλ σε διάστημα ενός χρόνου! Αρκεί να θυμηθεί κανείς την συνθήκη του Όσλο το 1993 και τον Οδικό Χάρτη του Μπους το 2003 για να καταλάβει την γελοιότητα και την υποκρισία τέτοιων δηλώσεων.
p> Μαρία Μπουτζαρέλου
—————–
