Προκήρυξη της Νεολαίας «Ξ» που μοιράζεται αυτές τις μέρες και καλεί στις κινητοποιήσεις που οργανώνονται στις 11 Γενάρη, για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των πανεπιστημίων.
Πέμπτη 11/1-Όλες/οι στους δρόμους!
Με το σχέδιο νόμου, που φέρει τον παραπλανητικό τίτλο «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο», η κυβέρνηση θέλει να παρακάμψει το άρθρο 16 του Συντάγματος και να επιτρέψει την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Πρόθεση της κυβέρνησης είναι το σχέδιο νόμου να ψηφιστεί από τη Βουλή μέσα στον Φεβρουάριο. Μια ιστορική κατάκτηση – η κατοχύρωση της Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης ως δημόσιο και δωρεάν αγαθό – καταργείται. Η εξέλιξη αυτή πρέπει να σημάνει ξεσηκωμό σε κάθε Πανεπιστήμιο και σε κάθε σχολή.
Φοιτητές, πανεπιστημιακοί, εργαζόμενοι στα ΑΕΙ και μαθητές πρέπει να απαντήσουμε με κοινό αγωνιστικό μέτωπο καταλήψεων-διαδηλώσεων και απεργιών.
Η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων δεν πρόκειται να βελτιώσει τα δημόσια Πανεπιστήμια, ούτε να λύσει κανένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Η χρόνια υποχρηματοδότηση και εμπορευματοποίηση είναι η κύρια αιτία για τα σημερινά πολύ μεγάλα προβλήματα των δημόσιων ΑΕΙ.
- Οι μόνιμοι ΔΕΠ και το μόνιμο εργαστηριακό, τεχνικό, διοικητικό προσωπικό διαρκώς μειώνονται καθώς προσλήψεις δεν γίνονται. Για παράδειγμα στην Ιατρική Σχολή της Πάτρας δόθηκαν μόλις δεκαπέντε (15) θέσεις Δ.Ε.Π, όταν οι συνταξιοδοτήσεις τα τελευταία δυο χρόνια υπερβαίνουν τις πενήντα. Η έλλειψη προσωπικού υποβαθμίζει την ποιότητα του διδακτικού-ερευνητικού έργου.
- Η κρατική χρηματοδότηση για την έρευνα είναι ανεπαρκής και μειώνεται σταθερά.Τα ΑΕΙ αναζητούν χρηματοδότηση από ΕΣΠΑ ή/και από ιδιωτικές εταιρίες. Όμως αυτή η έρευνα δεν αφορά τις ανάγκες των πολλών. Για παράδειγμα πριν ένα χρόνο το Αριστοτέλειο, το Δημοκρίτειο, το Θεσσαλίας και το Πατρών υπέγραψαν μνημόνιο με την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία για έρευνα και κατασκευή στρατιωτικού drone!
- Οι κτιριακές υποδομές (αίθουσες διδασκαλίας, εστίες, λέσχες κλπ) είναι ανεπαρκείς και εγκαταλειμμένες. Σε πολλά ΑΕΙ οι φοιτητές δεν χωράνε στις αίθουσες ενώ υποδομές καταρρέουν. Ας θυμηθούμε τον φοιτητή της Νομικής του ΑΠΘ που έπεσε από τον τρίτο όροφο επειδή ήταν αναγκασμένος να κάθεται στο περβάζι καθώς η αίθουσα ήταν κατάμεστη.
- Οι φοιτητικές εστίες είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες. Έτσι, η λαϊκή-εργατική οικογένεια «ματώνει» για να πληρώσει τα υπέρογκα ενοίκια που διαρκώς αυξάνονται. Επίσης, πολύ συχνά οι φοιτητές/τριες αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές ή ακόμη και να τις εγκαταλείπουν, όταν σπουδάζουν μακριά από την πόλη μόνιμης κατοικίας.
- Τέλος, τα πτυχία των δημόσιων Πανεπιστημίων έχουν αποσυνδεθεί σε μεγάλο βαθμό από την κατοχύρωση επαγγελματικών-εργασιακών δικαιωμάτων. Η κατάργηση πολλών δικαιωμάτων των εργαζομένων και η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων προχώρησαν παράλληλα και σχετίζονται με την υποβάθμιση της αξίας των πτυχίων μας.
Ποια από τα παραπάνω προβλήματα θα λύσει η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων;Η απάντηση είναι ΚΑΝΕΝΑ! Αντίθετα θα τα κάνει ακόμη χειρότερα.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ο «ανταγωνισμός» ανάμεσα στα δημόσια και τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια θα βελτιώσει τα δημόσια, όμως η εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων αποδεικνύει το αντίθετο!
Η ιδιωτικοποίηση/ εμπορευματοποίηση των μεταφορών οδήγησε στο έγκλημα στα Τέμπη.
Η ιδιωτικοποίηση/ εμπορευματοποίηση της Υγείας έχει φέρει τα δημόσια Νοσοκομεία σε κατάσταση κατάρρευσης και όταν οι εργαζόμενοι/ες αναγκάζονται να στραφούν στα ιδιωτικά, έρχονται αντιμέτωποι με υπέρογκα ποσά σε νοσήλια κλπ.
Η ιδιωτικοποίηση/ εμπορευματοποίηση της ενέργειας έχει βάλει φωτιά στο ηλεκτρικό ρεύμα ενώ το ίδιο ισχύει και για τις τηλεπικοινωνίες.
Είναι φανερό ότι όπου το ιδιωτικό κεφάλαιο πήρε τον έλεγχο το αποτέλεσμα ήταν υπηρεσίες χειρότερης ποιότητας και πολύ πιο ακριβές για την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων σε συνδυασμό με την σύνδεση αξιολόγησης-κρατικής χρηματοδότησης και την επιβολή επιχειρηματικού μοντέλου διοίκησης των ΑΕΙ (θεσμοθέτηση Συμβουλίου Διοίκησης με συμμετοχή εκπροσώπων της αγοράς και CEO`s) θα έχει ως αποτέλεσμα:
- Να μειωθεί κι άλλο η κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων Πανεπιστημίων και να αναγκαστούν να πάρουν δύσκολες αποφάσεις, ανάμεσά τους ενδεχομένως και η επιβολή διδάκτρων.
- Ιδιωτικές επιχειρήσεις και συμφέροντα να αποκτήσουν ακόμη πιο στενό έλεγχο πάνω στην έρευνα και τα προγράμματα σπουδών.
- Τη μετατροπή της παιδείας σε «επιχείρηση» που θα έχει σαν αποτέλεσμα η αξία των πτυχίων να «μετριέται» ανάλογα με το πόσο «ανταγωνιστικά» είναι στην αναζήτηση εργασίας. Και ανταγωνιστικό πτυχίο, σημαίνει υψηλή εξειδίκευση με μικρή γνωστική επάρκεια.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ακόμη ότι τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια θα δώσουν διέξοδο στις δεκάδες χιλιάδες νέες/ους που σπουδάζουν στο εξωτερικό.
Όμως, ήταν η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, την οποία ψήφισε η ΝΔ, η οποία άφησε 38.000 κενές θέσεις στα ΑΕΙ πετώντας δεκάδες χιλιάδες νέες/ους εκτός δημόσιας εκπαίδευσης. Κατά δεύτερον οι νέες/οι που θα επιλέγουν ή θα εξωθούνται στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια θα πληρώνουν αδρά για τις σπουδές τους.
Στις ΗΠΑ – όπου υπάρχουν δίδακτρα σε δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια – όσοι αποφοιτούν από δημόσια πανεπιστήμια, έχουν μέσο χρέος 27.884$, ενώ από ιδιωτικά, έχουν μέσο χρέος 40.607 $. Επίσης,το 48,9% των φοιτητών πληρώνει δόσεις φοιτητικών δανείων 20 χρόνια μετά την απόκτηση πτυχίου.Ενώ η πιθανότητα ένας υποψήφιος να φοιτήσει στα ονομαστά ιδιωτικά πανεπιστήμια των ΗΠΑ (Harvard, Yale, MIT κ.λπ.) είναι διπλάσια για μαθητές που προέρχονται από το πλουσιότερο 1% σε σχέση με παρόμοιους μαθητές που εντάσσονται στη «μεσαία τάξη». Όσο για την εργατική τάξη, ούτε συζήτηση.
Κατά συνέπεια, τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια θα είναι «επιλογή» μόνο για όσες οικογένειες έχουν να πληρώσουν και τα παιδιά των εργατικών-λαϊκών οικογενειών θα παραμένουν αποκλεισμένα και σε υποχρηματοδοτούμενα και απαξιωμένα δημόσια πανεπιστήμια…
Για όλους αυτούς τους λόγους το Φοιτητικό Κίνημα και ολόκληρη η εκπαιδευτική κοινότητα πρέπει να απορρίψουμε τα σχέδια της κυβέρνησης.
Με κοινό-ενωτικό-μαζικό αγώνα μπορούμε να σταματήσουμε αυτά τα σχέδια όπως έγινε και το 2006 όταν οι φοιτητές προχώρησαν σε καταλήψεις διαρκείας σε όλες τις σχολές, οι ΔΕΠ προχώρησαν σε απεργίες και από κοινού κατέβηκαν σε τεράστια συλλαλητήρια.
Απέναντι σε αυτή την επίθεση πρέπει να απαντήσουμε με μαζικό, πανεκπαιδευτικό αγώνα διαρκείας.
Οι αγώνες μας ήταν αυτοί που σταμάτησαν την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας και την είσοδο των μπάτσων στις σχολές. Οι αγώνες του φοιτητικού κινήματος και οι καταλήψεις διαρκείας ήταν που απέτρεψαν την αναθεώρηση του άρθρου 16 το 2006.
Για αυτό χρειάζεται:
- Να προχωρήσουμε σε Γενικές Συνελεύσεις σε κάθε Πανεπιστήμιο και κάθε σχολή πριν και μετά τις 11 Γενάρη.
- Οι αριστερές παρατάξεις να συνεργαστούν και να κάνουν κοινές προτάσεις.
- Να προχωρήσουμε σε καταλήψεις που να ξεκινάνε από ολιγοήμερες και να κλιμακώνονται σε διαρκείας όσο το κίνημα μαζικοποιείται.
- Να δημιουργηθούν δημοκρατικά Συντονιστικά Φοιτητικών Συλλόγων που να αναλάβουν τον συντονισμό του Φοιτητικού Κινήματος και το χτίσιμο κοινού μετώπου με την υπόλοιπη εκπαιδευτική κοινότητα και το εργατικό κίνημα.
