Στον ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση μετά την 3η πανελλαδική έχει σε αδρές γραμμές ως εξής:
Η γραμματεία και οι τοπικές επιτροπές προσπαθούν να προχωρήσουν στην εφαρμογή των αποφάσεων της 3ης πανελλαδικής για το θέμα της εγγραφής μελών καθώς και της οργανωτικής συγκρότησης (μέλη, γραφείο τύπου, περιοδικό, «ανοικτή επιτροπή» ενόψει επόμενης Πανελλαδικής συνδιάσκεψης κοκ).
Η Ανανεωτική (δεξιά) Πτέρυγα σε ανακοίνωση του πανελλαδικού συντονιστικού της δήλωσε καθαρά ότι δεν θα πάρει κάρτες μέλους, δεν θα συμμετάσχει στις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα επίπεδα ? εκτός βέβαια της Κοινοβουλευτικής ομάδας. Επίσης ότι είναι υπέρ της συμμετοχής στον «εθνικό και κοινωνικό διάλογο» του Γ. Παπανδρέου, υπέρ της ψήφισης του Κ. Παπούλια για πρόεδρο Δημοκρατίας και υπέρ της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ στις ερχόμενες Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές παρά την αντίθετη θέση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του κόμματός τους, του ΣΥΝ.
ΚΟΕ και ΚΕΔΑ -παρουσία του Α. Αλαβάνου- εξάγγειλαν την από κοινού έκδοση μιας νέας εφημερίδας με τον τίτλο «Δρόμος» στα τέλη Γενάρη.
Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθεί για μία ακόμη φορά να συμβαίνουν πράγματα, να σχηματίζονται μπλοκ που προμηνύουν νέες συγκρούσεις χωρίς να μπορεί να ξεκαθαρίσει το πολιτικό διακύβευμα.
Η Ανανεωτική Πτέρυγα και ο Κύρκος προκαλούν
Η στάση της Ανανεωτικής Πτέρυγας είναι για μια ακόμη φορά ευθέως διασπαστική. Δεν έχει πρόβλημα όταν τα στελέχη της εκλέγονται βουλευτές με τη σημαία του ΣΥΡΙΖΑ έχει όμως πρόβλημα όταν το ενωτικό εγχείρημα προσπαθεί να πετύχει μια καλύτερη συγκρότηση που να ανταποκρίνεται καλύτερα στις νέες συνθήκες.
Θέλει να καθορίσει την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ τη στιγμή που δεν συμμετέχει στις διαδικασίες του.
Απειλεί ευθέως τον ΣΥΝ με διάσπαση αν δεν υιοθετήσει τις απόψεις της που είναι για ένα ΣΥΡΙΖΑ εκλογικό σωσίβιο του ΣΥΝ, ανοικτά κεντροαριστερό, υποστηρικτή της ΕΕ, της ΟΝΕ και των πολιτικών τους.
Κύρκος, Κωνσταντόπουλος και Ανανεωτική Πτέρυγα με την αμέριστη υποστήριξη των ΜΜΕ και ειδικά του συγκροτήματος Λαμπράκη επιδιώκουν στρατηγικά να διαλύσουν το ΣΥΡΙΖΑ και να στρέψουν το ΣΥΝ σε πιο δεξιές θέσεις καθιστώντας τον ακίνδυνο για το σύστημα σε μια εποχή αστάθειας και κρίσης.
Η νέα εφημερίδα των ΚΟΕ-ΚΕΔΑ
«Στην Ελλάδα δεν χωράνε όλες οι οργανώσεις που υπάρχουν. Χωράνε δύο αριστερές: μία είναι η αριστερά του συστήματος, και η άλλη είναι κόντρα στο σύστημα. Αν αυτό επιχειρηθεί να οικοδομηθεί, είτε μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ, είτε με ένα νέο πολιτικό υποκείμενο με δυνάμεις που θα προέρχονται από το ΚΚΕ, το Συνασπισμό, το ΣΥΡΙΖΑ, το ΝΑΡ κ.λπ., η εφημερίδα αυτή μπορεί να παίξει ρόλο ..» ( από την τοποθέτηση του Ν. Γαλάνη της ΚΟΕ στην παρουσίαση της νέας εφημερίδας στην Αθήνα).
Το πρώτο ζήτημα που προέκυπτε φυσιολογικά και τέθηκε στις συσκέψεις για την νέα εφημερίδα των ΚΟΕ-ΚΕΔΑ, είναι η παντελής έλλειψη τοποθέτησης για το πολιτικό υπόβαθρο και τους στόχους της νέας προσπάθειας.
Στην παρουσίαση του νέου εντύπου, στην Αθήνα, όταν το «Ξ» έθεσε το ζήτημα της σχέσης του εγχειρήματος με το ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική του στόχευση, ουσιαστική απάντηση δεν πήρε.
Αν το θέμα ήταν απλά μια νέα εκδοτική προσπάθεια 2 συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπήρχε κανένα θέμα. Όταν όμως φιλοδοξείς να δώσεις στο εγχείρημα την διάσταση μιας νέας προσπάθειας που θα ξεπερνάει όλες τις προηγούμενες και θα ενώνει όλη την αριστερά οφείλεις να δώσεις σαφείς απαντήσεις σε 2 βασικά ζητήματα:
– πρώτον, απευθύνεσαι μέσα ή έξω από το ΣΥΡΙΖΑ; <br/>
– δεύτερο και σημαντικότερο, ποια είναι τα πολιτικά χαρακτηριστικά που θέλεις να προσδώσεις στην όλη προσπάθεια;
Ο Αλέκος Αλαβάνος
Ο Α. Αλαβάνος μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του. Έκανε συνεντεύξεις, μίλησε στην Πανελλαδική συνδιάσκεψη, παραβρέθηκε στην παρουσίαση της νέας εφημερίδας των ΚΟΕ-ΚΕΔΑ, διαρρέει τα σχετικά με τη δημιουργία Ομίλου Προβληματισμού, ωστόσο καθαρές απαντήσεις δεν έχει δώσει.
Συμφωνούμε με τις πρόσφατες τοποθετήσεις του για το λάθος της συγκυβέρνησης του ?89, την ανάγκη συντριβής της συνθήκης του Μάαστριχ, για τους «εργατικούς Δεκέμβρηδες» που έρχονται, αλλά δεν αρκούν για να απαντήσουν με συγκεκριμένο τρόπο σε συγκεκριμένα ερωτήματα. Όπως, για παράδειγμα: Ποια πρέπει να είναι η στρατηγική και το πολιτικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα; Πως θα λειτουργεί στο εσωτερικό του ώστε να εξασφαλίζεται η ισοτιμία, η δημοκρατική εκλογή και ο έλεγχος όλων των οργάνων; Ποια Ευρώπη θα αντικαταστήσει αυτή του Μάαστριχ, της ΟΝΕ και της συνθήκης της Λισσαβόνας;
« … Βλέπω τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα καινοτόμο, πρωτότυπο, πρωτοποριακό εγχείρημα. Μέχρι πριν ένα χρόνο ήτανε το καμάρι της αντικαπιταλιστικής Ευρώπης» λέει ο Α. Αλαβάνος σε συνέντευξή του στον ΙΟ της Κ. Ελευθεροτυπίας 20.12.09.
Μέσα σε ένα χρόνο το «καμάρι» στο οποίο ηγούταν ο Α. Αλαβάνος και οι σημερινοί του υποστηρικτές (ΚΟΕ, ΚΕΔΑ, κ.α) έγινε «κομματοκρατορία», «γραφειοκρατικοί μηχανισμοί» και άλλα παρόμοια. Πως συνέβη αυτό; Γιατί μέχρι πριν ένα χρόνο αυτό που βλέπαμε από τον Α. Αλαβάνο ήταν τα απαράδεκτα ανοίγματα με τις 5 προτάσεις στο ΠΑΣΟΚ, την υποστήριξη του Παπαδημούλη για ευρωβουλευτή αντί του Χουντή, την εξύμνηση του «ευρωπαϊσμού» στην κηδεία του Μ. Παπαγιανάκη, τις τοποθετήσεις του (Γραμματεία, 2η πανελλαδική συνάντηση κλπ) υπέρ των Ανανεωτικών κλπ. Γιατί ο Αλαβάνος, η ΚΟΕ και η ΚΕΔΑ, δεν πάλεψαν τότε για την εφαρμογή των όσων σήμερα υποστηρίζουν; Γιατί δεν είπαν τίποτα στην 2η πανελλαδική συνδιάσκεψη τον περασμένο Απρίλη, την εισήγηση της οποίας έκανε ο Ρ. Ρινάλντι και το κλείσιμο ο Γ. Θεωνάς; Γιατί υπερψήφισαν από κοινού με την Ανανεωτική Πτέρυγα το σχέδιο προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ που στην ουσία ήταν περίληψη του προγράμματος-σούπα του ΣΥΝ που ακύρωνε το κείμενο των 15 σημείων; Γιατί πολέμησαν με λύσσα όσους έκαναν τότε κριτική («Ξ», 2ο κύμα, κλπ);
ΣΥΝ: σε κρίσιμο σταυροδρόμι
Αν η αριστερή πλειοψηφία του ΣΥΝ ακολουθήσει το δρόμο των θολών θέσεων, της αμφισημίας και των συμβιβασμών με την Ανανεωτική Πτέρυγα, ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο για τον εκφυλισμό και τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Μεσοβέζικες λύσεις δεν υπάρχουν στο σημείο που έχουμε φτάσει. Η εφαρμογή των συλλογικά παρμένων αποφάσεων είναι μονόδρομος. Η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα πιο αριστερό πρόγραμμα πάλης, επίσης. Αν αυτά σημαίνουν την αποχώρηση των Ανανεωτικών, τότε να γίνουν μια ώρα αρχύτερα.
Τι προτείνει το «Ξ»
Άμεση εφαρμογή όλων των αποφάσεων της 3ης πανελλαδικής (μέλη, γραφείο τύπου ΣΥΡΙΖΑ, περιοδικό, ανοικτή επιτροπή κτλ)
Αποφασιστική στροφή, με συγκεκριμένες προτάσεις και πρόγραμμα δράσης στους αγώνες των εργαζομένων, των αγροτών και της νεολαίας της επόμενης περιόδου, που προμηνύονται σκληροί και διαρκείς.
Αποφασιστική προβολή ενός προγράμματος που να απαντάει στην κρίση από τη σκοπιά των εργαζομένων. Όχι με ακατάσχετη προτασεολογία σαν να είμαστε συμβουλάτορες ή λογιστές της κυβέρνησης αλλά με μαχητικές θέσεις που να προβάλλουν μια πραγματική εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση. Όπως:
– Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, σαν το πρώτο, άμεσο και πιο αποφασιστικό βήμα – χωρίς αυτό δεν υπάρχει κανένας τρόπος να πληρώσουν οι υπεύθυνοι τραπεζίτες και κερδοσκόποι για την κρίση. Χωρίς αυτό την κρίση θα πληρώσουν αναπόφευκτα οι εργαζόμενοι την ώρα που το κεφάλαιο θα συνεχίσει να αυξάνει τα κέρδη του. <br/>
– Εθνικοποίηση όλων των ιδιωτικοποιημένων πρώην ΔΕΚΟ χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. <br/>
– Πέρασμα επιχειρήσεων που κλείνουν ή απολύουν στα χέρια των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών. <br/>
– Βαριά φορολογία στο κεφάλαιο για να βρούμε τους πόρους που απαιτούνται για τη δημόσια παιδεία, υγεία και ασφάλιση. <br/>
– Κατανόηση και εξήγηση ότι για την υλοποίηση αυτών των θέσεων χρειάζεται η σύγκρουση με το κατεστημένο και η πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου στην προοπτική μιας σοσιαλιστικά σχεδιασμένης οικονομίας με κριτήριο τις ανθρώπινες ανάγκες <br/>
– Στη βάση αυτού του προγράμματος ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει να απευθύνεται ενωτικά σε όλη την υπόλοιπη αριστερά (ΚΚΕ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ) προτείνοντας συγκεκριμένα μέτωπα κοινής δράσης που να απευθύνονται και στον κόσμο που ψήφισε ΠΑΣΟΚ για να φύγει η ΝΔ αλλά δεν έχει καμία αυταπάτη για τις πολιτικές της ηγεσίας του.
Τάκης Γιαννόπουλος
