Ρεπορτάζ του «Ξ»
Στις 13 Νοέμβρη ξεκίνησε μετά από τέσσερα χρόνια η δίκη των 19 νέων παιδιών, κάποιοι από τους οποίους ήταν τότε ανήλικοι, που συνελήφθησαν μετά τη λήξη της πορείας του Πολυτεχνείου του 2019 στα Εξάρχεια. Ανάμεσά τους, ο Ζήσης Σούρλας και η Ειρήνη Εμινίδου μέλη του «Ξ» . Μετά τη σύλληψή τους (η οποία συνοδεύτηκε από ξύλο, βρισιές και ακραία προσβλητική συμπεριφορά) και πριν οδηγηθούν στη ΓΑΔΑ, οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν από τα ΜΑΤ σε ιδιωτικό πάρκινγκ, όπου οι αστυνομικοί τους/τις φωτογράφισαν με τα προσωπικά τους τηλέφωνα και συνέχισαν να τους/τις κακοποιούν.
Οι καταθέσεις των αστυνομικών
Κανένας από τους αστυνομικούς που κατέθεσαν ως μάρτυρες κατηγορίας δεν θυμάται τι συνέβη στο πάρκινγκ, όπως επίσης δεν θυμούνται τίποτα συγκεκριμένο πέρα από «ένα πλήθος 50 ατόμων», που εξαπέλυσε εναντίον τους «άγρια επίθεση» πετώντας πέτρες, καρέκλες και άλλα αντικείμενα και στη συνέχεια αντιστάθηκαν «με σφοδρότητα» στη σύλληψη.
Με βάση αυτές τις καταθέσεις, τις οποίες επανέλαβαν στο δικαστήριο οι αστυνομικοί, οι συλληφθέντες κατηγορούνται για σειρά αδικημάτων, ανάμεσα στα οποία η αντίσταση κατά της αρχής, η σωματική βλάβη, κα.
Οι «τραυματίες» αστυνομικοί δεν μπόρεσαν να περιγράψουν καν τις ακριβείς συνθήκες του τραυματισμού τους. Ένας ισχυρίστηκε ότι τραυματίστηκε στο γόνατο από μάρμαρο που πέταξε κάποιος εναντίον του αλλά δεν μπορούσε να αναγνωρίσει αν κάποιος/α από τους κατηγορούμενους το έκανε, ούτε καν να πει αν το μάρμαρο εκτοξεύθηκε από μπαλκόνι ή από το έδαφος. Άλλοι δύο θυμούνται πως «μάλλον… αν δεν κάνω λάθος…» χτύπησαν κατά τη διάρκεια της σύλληψης, εξαιτίας της σθεναρής αντίστασης που προέβαλαν υποτίθεται νέοι και νέες 18 χρόνων… με γυμνά χέρια απέναντι σε πάνοπλα και σε πλήρη εξοπλισμό μέλη των ΜΑΤ.
Κανείς τους δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει κάποιον από τους κατηγορούμενους/ες για κάποια συγκεκριμένη πράξη.
Κάποιοι από τους αστυνομικούς «αναγνώρισαν» 2-3 από τα παιδιά λέγοντας ότι βρίσκονταν γενικά «στο εμπλεκόμενο πλήθος». Σε ερώτηση δικηγόρου, αν μπορεί αστυνομικός των ΜΑΤ με πλήρη εξάρτηση να τραυματιστεί σοβαρά από κάποιον άοπλο, ένας από τους μάρτυρες κατηγορίας απάντησε θετικά, παραποιώντας όχι μόνο τα γεγονότα (καθώς κανένας από τους αστυνομικούς δεν έπαθε κάτι σοβαρό) αλλά και την ίδια την κοινή λογική.
Από την άλλη οι συλληφθέντες/είσες παρουσίασαν ιατρικές γνωματεύσεις που πιστοποιούν τον τραυματισμό τους, από κακώσεις στα άκρα μέχρι ανοιγμένα κεφάλια.
Σε κάθε παρότρυνση προς τους αστυνομικούς να προσπαθήσουν να θυμηθούν λίγο καλύτερα είτε από την έδρα είτε από τους δικηγόρους των παιδιών, η μόνιμη απάντηση ήταν πως είναι δύσκολο γιατί «έχουν περάσει και τέσσερα χρόνια».
Σε ερωτήσεις για τον τρόπο και τα κριτήρια με τα οποία γίνονται συλλήψεις, ένας από τους αστυνομικούς τελικά είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι σε τέτοιες περιπτώσεις συλλαμβάνουν όσους μπορούν… Άλλος ανέφερε πως «έτυχε» από τους 50 να συλλάβουν τελικά γύρω στους 15, ενώ δεν απέκλεισε το σενάριο να έχει συλληφθεί κάποιος που περνούσε τυχαία και βρέθηκε ανάμεσα στο πλήθος. Επέμειναν ωστόσο ότι οι συλληφθέντες συμμετείχαν σε επιθέσεις εναντίον τους, παρά το γεγονός ότι δεν κατηγόρησαν κανέναν για τίποτα συγκεκριμένο.
Οι μάρτυρες υπεράσπισης
Από την άλλη, οι μάρτυρες υπεράσπισης περιγράψανε μια εντελώς διαφορετική ιστορία, η οποία ταιριάζει εξάλλου με αυτό που βλέπουν να συμβαίνει σε κάθε μεγάλη κινητοποίηση όσοι και όσες συμμετέχουν στα κινήματα. Δηλαδή την αστυνομία να κάνει συλλήψεις στον σωρό, να χτυπάει άοπλους, ανυπεράσπιστους ανθρώπους, να εξευτελίζει, να παραβιάζει προσωπικά δεδομένα, να φορτώνει κατασκευασμένες κατηγορίες σε όποιον/α τύχει να βρεθεί στον δρόμο της.
Αυτόπτες μάρτυρες, κάτοικοι της περιοχής των Εξαρχείων, ανέφεραν ότι οι αστυνομικοί δεν δέχτηκαν καμία επίθεση, αλλά επιτέθηκαν οι ίδιοι με βιαιότητα στα παιδιά που έτυχε να βρίσκονται ή να περνάνε από το σημείο.
Ανέφεραν επίσης (κάτι που έχει καταγραφεί και σε βίντεο) ότι οι συλλήψεις έγιναν απρόκλητα, χωρίς αντίσταση, ότι σε κάποιες περιπτώσεις 4-5 αστυνομικοί πετούσαν στο έδαφος ένα από τα παιδιά, το χτυπούσαν και του φορούσαν χειροπέδες.
Συνέχεια στις 27/11
Η αίθουσα ήταν γεμάτη από πλήθος αλληλέγγυων, που παρέμειναν στην αίθουσα μέχρι περίπου τις 3 μετά το μεσημέρι, όταν η δίκη διακόπηκε.
Θα συνεχιστεί στις 27/11, στις 9.00 π.μ., στο κτίριο 13, αίθουσα 106. Να είμαστε όλοι και όλες εκεί, ενάντια στην αστυνομική σκευωρία, σε υποστήριξη νέων ανθρώπων που διώκονται άδικα. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!
