Αυτή τη φορά ήταν ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς, που την Τρίτη 31 Μάη, «κάρφωσε» τη συμφωνία με την κυβέρνηση Mητσοτάκη για την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία και πιο συγκεκριμένα των Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜ) τύπου ΒΜΡ-1, που είχαν κατασκευαστεί στην πρώην Ανατολική Γερμανία. Μέρος αυτής της συμφωνίας είναι η ταυτόχρονη αντικατάστασή τους (για τον ελληνικό στρατό) με ίσο αριθμό γερμανικών ΤΟΜ τύπου Marder.
Εκ των υστέρων η κυβέρνηση Μητσοτάκη απλά επιβεβαίωσε τον Ο. Σολτς.
Λίγες μέρες πιο πριν, στις 24 Μάη, ήταν ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν, που είχε «καρφώσει» ότι η Ελλάδα είναι μεταξύ των είκοσι χωρών που αυτό το χρονικό διάστημα στέλνουν νέα πακέτα στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία. Και πάλι η κυβέρνηση Μητσοτάκη απλά επιβεβαίωσε εκ των υστέρων τον Λ. Όστιν.
Στα τέλη Φλεβάρη είχε γίνει η αρχή, με μια (ανακοινωμένη όμως τότε) αποστολή στρατιωτικού υλικού (20.000 καλασνίκοφ, αντιαρματικά συστήματα ή εφόδια τύπου RPG-18 και RM-70 παλιάς ανατολικοευρωπαϊκής προέλευσης κλπ).
Τίποτα δεν δείχνει ότι η κυβέρνηση θα σταματήσει τις αποστολές όπλων παρότι η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, είναι αντίθετη μ’ αυτή την πρακτική.
Όλοι οι πολεμοκάπηλοι έχουν την ίδια μούρη
Η μόνιμη επωδός της κυβέρνησης, κατ’ ακρίβεια του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Παναγιωτόπουλου δίπλα σε άλλες εύηχες φόρμουλες περί «συλλογικής ασφάλειας», «διεθνούς δικαίου» κλπ, είναι:
«Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση από τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ε.Ε. που πράττουν το ίδιο».
Η παραδοχή που εμπεριέχεται σ’ αυτή τη δήλωση είναι ξεκάθαρη. Η κυβέρνηση θα συνεχίσει να υπακούει στα κελεύσματα του διευθυντηρίου της Ε.Ε., του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και της ΝΑΤΟϊκής ηγεσίας και θα ξεστοκάρει από τις αποθήκες του ελληνικού στρατού κι άλλα όπλα και συστήματα κατασκευασμένα στις χώρες που αποτελούσαν κάποτε το μπλοκ της Ανατολικής Ευρώπης, ώστε ο ουκρανικός στρατός, λόγω της παραπλήσιας τεχνογνωσίας, να μπορεί να κάνει άμεση χρήση.
Άλλο τόσο ξεκάθαρο είναι ότι, τα παζάρια και η διπλωματία των όπλων θα παραμείνουν αθέατα από τους Έλληνες εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα που θα τα μαθαίνουν παρεμπιπτόντως…
Γι’ αυτό δεν θα αλλάζαμε ούτε ένα γιώτα από το διαχρονικό συμπέρασμα του Λέον Τρότσκι, όταν έγραφε στις απαρχές του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου στο βιβλίο «Η θανάσιμη αγωνία του καπιταλισμού»:
«Στο ζήτημα του πολέμου, περισσότερο από κάθε άλλο ζήτημα, η μπουρζουαζία και οι πράκτορες της εξαπατούν το λαό με αφηρημένες έννοιες, με γενικές φόρμουλες, με συγκινητικές εκφράσεις: «ουδετερότητα», «συλλογική ασφάλεια», «εξοπλισμοί για την άμυνα της ειρήνης», «εθνική άμυνα», «πάλη ενάντια στον φασισμό» κλπ. Όλες αυτές οι φόρμουλες, συνοψίζονται, τελικά, στο γεγονός ότι το ζήτημα του πολέμου δηλαδή η τύχη των λαών, πρέπει να παραμείνει στα χέρια των ιμπεριαλιστών, των κυβερνήσεων τους, της διπλωματίας τους, των γενικών επιτελείων τους, με όλες τους τις ίντριγκες και όλες τους τις συνωμοσίες ενάντια στους λαούς».
Παρόμοια βέβαια με την Ελλάδα είναι η κατάσταση και στις υπόλοιπες χώρες που κλιμακώνουν την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας προς τον ουκρανικό καπιταλισμό.
Ταΐζοντας τη μηχανή του πολέμου
Ο ειδικός «Ιχνηλάτης» που δημιούργησε το Iνστιτούτο για την Παγκόσμια Οικονομία (KIEL –Institute for the World Economy) καταγράφει ανά μήνα –με όση ακρίβεια μπορεί– αυτή την κλιμάκωση της στρατιωτικής βοήθειας από ένα σύνολο 37 χωρών, μελών της Ε.Ε., των G7, συν Αυστραλία, Νότια Κορέα, Τουρκία, Νορβηγία, Νέα Ζηλανδία και Ελβετία.
Ο ίδιος «Ιχνηλάτης» καταγράφει και όποια άλλη διεθνή βοήθεια προς την Ουκρανία, για την οικονομία, για τους πρόσφυγες κλπ. Κι όπως ήταν αναμενόμενο, οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κατέχουν την μερίδα του λέοντος στην αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού, ενώ οι γειτονικές στην πολεμική ζώνη χώρες, όπως η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σλοβακία κλπ, έχουν επωμιστεί περισσότερο το κόστος της φιλοξενίας των σχεδόν 7 εκατομμυρίων Ουκρανών προσφύγων που έχουν φύγει από τη χώρα.
Ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, βέβαια, είναι ο πρωταθλητής στη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία. Μέχρι τις αρχές Ιούνη, από ένα συνολικό πακέτο βοήθειας 43 δισεκατομμυρίων ευρώ, μεταξύ 24/1/2022 και 10/5/2022, τα 25 δισεκατομμύρια αφορούν στρατιωτικό εξοπλισμό! Οι υπόλοιποι 10 μεγαλύτεροι πολεμο-δωρητές, στη βάση της αξίας του εξοπλισμού σε απόλυτους αριθμούς, αποτελούν κατά σειρά προτεραιότητας: Βρετανία, Πολωνία, Ε.Ε., Γερμανία, Καναδάς, Νορβηγία, Εσθονία, Λιθουανία, Γαλλία, Ιταλία, Τσεχία.
Κούρσα εξοπλισμών
Όμως η στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία, είναι μόλις ένα κομμάτι από το μεγαλύτερο πάζλ της νέας κούρσας εξοπλισμών της εποχής μας, που είχε ξεκινήσει πριν ακόμα την εισβολή του Ρώσικου ιμπεριαλισμού στην Ουκρανία. Το κεντρικό «κονταροχτύπημα» των ΗΠΑ και Κίνας για την παγκόσμια πρωτιά και για σφαίρες επιρροής και το βάθεμα της παγκόσμιας αστάθειας, της οικονομικής κρίσης και άλλων περιφερειακών ανταγωνισμών, είχαν ήδη μεταφραστεί σε πατημένο γκάζι όσον αφορά στις στρατιωτικές δαπάνες σε μεγάλα κομμάτια του πλανήτη.
Σύμφωνα με το SIPRI (Iνστιτούτο Ερευνών για τη Διεθνή Ειρήνη της Στοκχόλμης – Stockholm International Peace Research Institute) οι διεθνείς στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν κι άλλο το 2021 (δηλαδή πριν τον πόλεμο) φτάνοντας το ψηλότερο ποσό όλων των εποχών, των 2,1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων! Αυτή ήταν η έβδομη συνεχόμενη χρονιά αύξησης των διεθνών στρατιωτικών δαπανών!
Πλέον, ο πόλεμος στην Ουκρανία, χρησιμοποιείται για να αποστομωθεί οποιαδήποτε αντίδραση, για να μπουν στη «σκιά» τα μέτρα για την αντιμετώπιση του covid ή της κλιματικής αλλαγής και για να δικαιολογηθούν οι νέες θυσίες που θα ζητηθούν από τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τα λαϊκά στρώματα διεθνώς.
Έτσι ο γερμανικός καπιταλισμός τριπλασίασε τον αμυντικό προϋπολογισμό του για το 2022 και στοχεύει μέχρι το 2024 οι ετήσιες στρατιωτικές δαπάνες του να ξεπεράσουν το 2% του ΑΕΠ του! Ο πολωνικός καπιταλισμός ανακοίνωσε ότι μέχρι το 2023 θα αυξήσει τις δαπάνες για άμυνα από 2,2% του ΑΕΠ φέτος σε 3%! Ο ρουμανικός καπιταλισμός ανακοίνωσε στόχο για το 2023 το 2,5% του ΑΕΠ του! Και πάει λέγοντας…
Ας σημειώσουμε πως για κάποιες χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, η οικονομική αιμορραγία ήταν ήδη πολύ ψηλή και πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία. Με πρώτο και καλύτερο τον ελληνικό καπιταλισμό, που δαπανώντας ετήσια το 3,82% του ΑΕΠ του, καταλάμβανε την πρώτη θέση σε δαπάνες αναλογικά με το ΑΕΠ μεταξύ όλων των μελών του ΝΑΤΟ! Ξεπερνάει δηλ. ακόμα και τις ΗΠΑ…
Σε πελάγη ευτυχίας οι στρατιωτικές πολυεθνικές
Και κάπου εκεί στα ψιλά των «Πετσωμένων» ΜΜΕ θα βρούμε κι αυτή την πληροφορία που δεν μας κάνει καμιά εντύπωση:
«…οι τιμές των μετοχών αμερικανικών αμυντικών κολοσσών ”πέταξαν”. Ενδεικτικά, αυτές της Lockheed Martin (κατασκευάστριας πυραύλων και των μαχητικών αεροσκαφών F-35, F-16 κ.α.) και της Raytheon Technologies (κατασκευάστριας των αντιαεροπορικών πυραύλων Stinger…) αυξήθηκαν κατά 16% και 3% αντίστοιχα…
Η βρετανική BAE Systems, η μεγαλύτερη αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης, σημείωσε εντυπωσιακή άνοδο 26%.
…η γερμανική Rheinmetall (κατασκευάζει στρατιωτικά οχήματα, όπλα και πυρομαχικά) είδε τη μετοχή της να εκτινάσσεται κατά 70% μέσα σε λίγες μέρες.
Η επίσης γερμανική Hensoldt, κατασκευάστρια στρατιωτικών αισθητήρων, υπερδιπλασίασε την αγοραία της αξία.
Σημαντική αύξηση κατέγραψαν και οι τιμές των μετοχών της γαλλικής εταιρείας Thales και της ιταλικής Lenardo.
Όμως εκτός από τους κορυφαίους εξαγωγείς οπλικών συστημάτων, υπάρχουν επίσης πολλοί άλλοι πιθανοί ωφελούμενοι …
Η Τουρκία …προμηθεύει την Ουκρανία με όπλα, συμπεριλαμβανομένων των οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar TB2.
Στο Ισραήλ αντίστοιχα …η τιμή της μετοχής της Elbit Systems … σημειώνει άνοδο 18% μέσα σε δύο ημέρες».
Επίλογος
Το ότι η συνεχιζόμενη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία και η νέα κούρσα εξοπλισμών δεν θα αποτελέσουν ποτέ πυλώνα ασφάλειας, ειρήνης και ευημερίας για τους εργαζόμενους στην Ουκρανία, την Ρωσία, την Ελλάδα και διεθνώς, αποδεικνύεται όχι μόνο από την μακρινή ιστορία, αλλά κι από την πιο πρόσφατη εμπειρία. Ο εξοπλισμός της Ουκρανίας μετά το 2014 από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., δεν απέτρεψε την εισβολή του Ρώσικου ιμπεριαλισμού. Η επί εφτά συνεχή χρόνια αύξηση των στρατιωτικών δαπανών διεθνώς, δεν απέτρεψε ούτε την σύρραξη στη Συρία (με 500 χλ νεκρούς), ούτε την επιστροφή των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, ούτε τον πόλεμο στην Υεμένη (με σχεδόν 400 χιλιάδες νεκρούς), ούτε τον πόλεμο στην Ουκρανία, ούτε καμιά άλλη αιματηρή συμπλοκή στον πλανήτη. Η αιμορραγία της ελληνικής οικονομίας και συνολικότερα των εργαζομένων σε Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο, δεν εξαφάνισε ποτέ τους ανταγωνισμούς στη δική μας γειτονιά.
Μόνο οι εργαζόμενοι, τα κινήματα, η διεθνιστική και ανατρεπτική Αριστερά κι όσοι αποτελούμε αυτή την «πλευρά της ιστορίας», μπορούμε πραγματικά να αλλάξουμε το μέλλον που μας επιφυλάσσει ο καπιταλισμός.
______________________
[1] wikipedia.org: List of foreign aid to Ukraine during the Russo-Ukrainian War
[2] ieidiseis.gr: Η μυστική διπλωματία των όπλων: Γιατί μάθαμε από ΗΠΑ – Γερμανία τις συμφωνίες Μητσοτάκη
[3] avantgarde2009.wordpress.com: ΤΟ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ 4ΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ – 1938
[4] ifw-kiel.de: Ukraine Support Tracker
[5] www.sipri.org: Ασχολείται με στοιχεία, έρευνα, στατιστικές ενόπλων συρράξεων, στρατιωτικών δαπανών και εμπόριο όπλων.
[6] sipri.org: World military expenditure passes $2 trillion for first time
[7] nato.int: Defence Expenditure of NATO Countries (2014-2021)
[8] ot.gr: Πόλεμος στην Ουκρανία: Τα «αθέατα» κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας
