Σε ηλικία 73 χρονών έφυγε το βράδυ της Τετάρτης 28 Μαρτίου ο Γιάννης Μπανιάς μετά από ενάμιση μήνα στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός και έχοντας χάσει τη μάχη με τον καρκίνο.
Με πάνω από μισό αιώνα συμμετοχή στους αγώνες και την Αριστερά (Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, ΚΚΕ Εσωτερικού, ΑΚΟΑ, ΣΥΡΙΖΑ) έχοντας περάσει το «σχολείο» των βασανισμών, της φυλακής και της εξορίας, ο σ. Γιάννης είχε τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους αφοσιωμένους και ανιδιοτελείς αγωνιστές της γενιάς του. Ήταν απλός, ευγενικός, με βασικό μέλημά του τη συνεργασία και ενότητα της αριστεράς.
Οι σ. από το ΞΕΚΙΝΗΜΑ είχαμε την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε από πολύ κοντά μέσα από τις διαδικασίες του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΑΣΑ.
Μέσα από τις συμφωνίες και τις διαφωνίες μας κτίσαμε μια σχέση αλληλοσεβασμού και αμοιβαίας εκτίμησης.
Θέλουμε να εκφράσουμε τα ειλικρινή και συντροφικά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους σ. της ΑΚΟΑ και του ΣΥΡΙΖΑ
Η πολιτική κηδεία του Γ. Μπανιά θα γίνει το Σάββατο 31 Μαρτίου στις 12 το μεσημέρι από το Α΄ Νεκροταφείο Αθήνας.
Βιογραφικό σημείωμα για το Γιάννη Μπανιά
Ο Γιάννης Μπανιάς γεννήθηκε στους Μελισσουργούς της ‘Αρτας το 1939, υπήρξε στέλεχος της προδικτατορικής Αριστεράς, είχε αναπτύξει έντονη αντιδικτατορική στάση στα χρόνια της Χούντας, είχε συλληφθεί και είχε βασανιστεί.
Έντονη ήταν η συνδικαλιστική και πολιτική του δράση ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Γκρατς της Αυστρίας, όπου πήγε μετά τις σπουδές του στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Εκεί γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας, ενώ κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα εντάσσεται στην οργάνωση της σπουδάζουσας παράταξης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, στην οποία εκλέγεται γραμματέας.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στις Ένοπλες Δυνάμεις, επί Χούντας, το 1968 εντάσσεται πολιτικά στο ΚΚΕ Εσωτερικού και μετά την απόλυσή του από τον στρατό, το 1969, αναπτύσσει αντιδικτατορική δράση στις γραμμές της νεολαίας του Ρήγα Φεραίου του ΚΚΕ Εσωτερικού και του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου.
Είναι τον ίδιο χρόνο που θα συλληφθεί και θα φυλακισθεί στο στρατόπεδο πολιτικών εξόριστων στο Παρθένι της Λέρου.
Η πολιτική του δράση στο ΚΚΕ Εσωτερικού συνεχίζεται κατά τη Μεταπολίτευση και το 1982 εκλέγεται γραμματέας του κόμματος. Παράλληλα μετέχει ήδη ως συνδικαλιστής στο συνδικαλιστικό κίνημα των Πολιτικών Μηχανικών και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας.
Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ εσωτερικού, συνεχίζει στο ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτική Αριστερά, όπου γίνεται γραμματέας του κόμματος και στη συνέχεια εντάχθηκε στην Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ) η οποία από το 2004 αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.
Από αυτή τη θέση, το 2007 εκλέγεται βουλευτής επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
