Άρθρο του Κωνσταντίνου Νατσάλου, μέλους του Συλλόγου Εργαζομένων Βιβλίου και Χάρτου
Στις 31 Δεκεμβρίου 2007 λήγει η ισχύουσα Συλλογική Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) του κλάδου "Βιβλίου και Χάρτου". Από τις αρχές του νέου έτους ξεκινάει η διαπραγμάτευση για την νέα Σ.Σ.Ε.
Το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) του Συλλόγου μοίρασε το πλαίσιο των αιτημάτων που θεωρεί ότι πρέπει να περιλαμβάνει η νέα Σ.Σ.Ε. και κάλεσε σε Γενική Συνέλευση (ΓΣ) του Συλλόγου των Εργαζομένων του κλάδου με θέμα το νέο διεκδικητικό πλαίσιο αιτημάτων και με ποιο τρόπο θα διεκδικήσουμε τα αιτήματα.
Η Γ.Σ. που έγινε στα μέσα Οκτώβρη δεν είχε απαρτία μελών και έτσι έγινε μια πρώτη συζήτηση πάνω στις προτάσεις του Δ.Σ. και καλέστηκε νέα Γ.Σ. για τα τέλη Νοέμβρη.
Η πρόταση του Δ.Σ.
Το πλαίσιο αιτημάτων που προτείνει το Δ.Σ. του Συλλόγου είναι σχεδόν το ίδιο με το πλαίσιο διεκδίκησης της προηγούμενης Σ.Σ.Ε. Η πρόταση έχει οικονομικά και θεσμικά αιτήματα με κυριότερα δύο:
α) να είναι ο μισθός στα 1400 ευρώ (καθαρά) και
β) 5νθήμερο, 7ωρο, 35ωρο.
Το καινούργιο είναι ότι ζητάμε 1400 ευρώ από 1300 που ζητάγαμε, συν κάποιες ειδικότητες που πρέπει να περιλαμβάνει η νέα Σ.Σ.Ε.
Όσον αφορά τον τρόπο διεκδίκησης των αιτημάτων έγινε πρόταση για απεργία στα μέσα Γενάρη.
Απεργίες μαζικές
Η πρόταση για απεργία στα μέσα Γενάρη είναι σωστή και πρέπει όλοι να συμβάλουμε στην επιτυχία της. Η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία θα είναι η καλύτερη πίεση προς τους εργοδότες και θα ενισχύσει το προφίλ του Συλλόγου μας. Απέναντι στις εντεινόμενες εργοδοτικές αυθαιρεσίες χρειαζόμαστε απαραίτητα ένα ισχυρό Σύλλογο.
Ο Σύλλογος μας είναι από τους πιο δραστήριους σε κλαδικό επίπεδο. Αλλά δεν φτάνει αυτό. Οι επιθέσεις τις εργοδοσίας είναι πολλές, οι Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου μας είναι άμαζες και στις κινητοποιήσεις μαζεύεται ένας περιορισμένος αριθμός συναδέλφων. Αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων είναι έξω από τα πεπραγμένα του Συλλόγου. Είναι ευκαιρία με αφορμή τη νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και με το θέμα του Ασφαλιστικού να συσπειρώσουμε έναν μεγαλύτερο αριθμό συναδέλφων γύρω από τον Σύλλογο.
Όμως, με ποια αιτήματα;
Αιτήματα που να συσπειρώνουν
Το Δ.Σ. επιμένει στην υιοθέτηση αιτημάτων όπως "1400 ευρώ το μήνα" (δηλαδή αύξηση του βασικού μισθού κατά… 100%) τα οποία κανένας και πρώτα απ’ όλα τα ίδιο το ΔΣ δεν πιστεύει ότι μπορούμε να κερδίσουμε.
Παρόλα αυτά επιμένει (το ΔΣ) διότι τα αιτήματα πρέπει να είναι "αξιωτικού" (;) και "παιδευτικού" χαρακτήρα, για να "μάθουν οι εργαζόμενοι να διεκδικούν το κοινωνικό αναγκαίο".
Ελάχιστοι εργαζόμενοι χάνουν το μεροκάματο τους ή συγκρούονται με το αφεντικό τους για αιτήματα "αξιωτικού" και "παιδευτικού" χαρακτήρα.
Με γνώμονα την κατάσταση του εργατικού κινήματος σήμερα και της συμμετοχής των εργαζομένων στον συνδικαλισμό, τα αιτήματα πρέπει να είναι πειστικά, χειροπιαστά και να δίνουν προοπτική νίκης. Μόνο έτσι θα κατεβεί μαζικά ο εργαζόμενος στην απεργία ή σε όποια κινητοποίηση καλεί ο Σύλλογος.
Μην αποξενώνουμε τους εργαζόμενους από το Σύλλογο
Σήμερα ο βασικός μισθός (0 – 2 έτη προϋπηρεσίας) για τις ειδικότητες που υπάρχουν στη ΣΣΕ κυμαίνεται από 620 έως 770 ευρώ (μεικτά). Έτσι η πρόταση για 1400 ευρώ καθαρά σημαίνει διπλασιασμός του βασικού μισθού. Επίσης, όταν στην προηγούμενη ΣΣΕ ζητάγαμε πάλι 100% αύξηση, πήραμε κάτι παραπάνω από 7% στα δυο χρόνια.
Διεκδίκηση αυξήσεων του 20%, ας πούμε, για να φτάσει ο βασικός μας στα 800 ευρώ (καθαρά), είναι έτσι κι αλλιώς τεράστιες σε σχέση με το που είμαστε σήμερα. Και είναι κάτι το οποίο οι εργαζόμενοι νοιώθουν πως μπορούν να παλέψουν. Τέτοια αιτήματα μπορούν να συσπειρώσουν τους εργαζόμενους γύρω από τον Σύλλογό μας.
Αντίθετα όταν διεκδικούμε αυξήσεις 100% σε 1 χρόνο και παίρνουμε 7% σε δύο χρόνια (δηλαδή 3,5% το χρόνο) τότε οι εργαζόμενοι είτε απογοητεύονται είτε νοιώθουν πως τα αιτήματα του Συλλόγου είναι εκτός τόπου και χρόνου. Κι έτσι αποξενώνονται οι εργαζόμενοι και ο στόχος της μαζικοποίησης του Συλλόγου παραμένει μακρινός και άπιαστος.
