Στο τεύχος 958 της Εποχής που κυκλοφόρησε στις 18 Απρίλη υπάρχει άρθρο που αναφέρεται στο τι έγινε στην 2η πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ με την υπογραφή «Λαμ.».
Δεν έχουμε σκοπό να σχολιάσουμε συνολικά την αποτίμηση της Πανελλαδικής Σύσκεψης που κάνει ο αρθρογράφος, αλλά μας προκάλεσε αρνητική εντύπωση ένα συγκεκριμένο σημείο στο κείμενο το οποίο αναφέρεται στο «Ξ» και στο οποίο νοιώθουμε την υποχρέωση να απαντήσουμε. Παραθέτουμε το εν λόγω κομμάτι του άρθρου:
«…Διάχυτη ήταν η αίσθηση ότι τόσο το πρόγραμμα όσο και το πολιτικό πλαίσιο για την Ευρώπη εγκρίθηκαν με μεγάλη πλειοψηφία, με το Ξεκίνημα να δηλώνει τη διαφωνία του και να μιλάει για κεντροαριστερής λογικής πρόγραμμα …Ήταν από τα σημεία που ο Γ. Θεωνάς, ο οποίος έκανε εκ μέρους της Γραμματείας το κλείσιμο, ήταν ιδιαίτερα αυστηρός σημειώνοντας ότι ”μιλάμε για μια αριστερά με σαφή, σταθερό και ανοιχτό μέτωπο προς τον δικομματισμό, τον απάνθρωπο νεοφιλελευθερισμό και τον ίδιο τον καπιταλισμό”…».
Σ’ αυτά απαντάμε λέγοντας:
1. Κατ’ αρχήν το «Ξ» δεν ήταν η μόνη συνιστώσα που άσκησε κριτική στο πρόγραμμα. Η οργάνωση «Κόκκινο», με δημόσιο κείμενο της (βλ «Κόκκινο» τ. 39-40) εξέφρασε τις εντονότατες διαφωνίες της με πάρα πολλά κομβικά σημεία του προγράμματος, αλλά και με την προβληματική διαδικασία συζήτησης για το πρόγραμμα που προηγήθηκε.
Οι «Οικοσοσιαλιστές» με τοποθέτηση τους στην Πανελλαδική Σύσκεψη εξέφρασαν επίσης παρόμοιες διαφωνίες.
Πέρα από τις τρεις συνιστώσες η κριτική που ασκήθηκε στο θέμα του προγράμματος το Σαββάτο ήταν πολύ έντονη και από πολλούς «ανένταχτους» συντρόφους/ισσες!
(Διαφωνίες σε επί μέρους τμήματα του προγράμματος εξέφρασαν ακόμα και συνιστώσες που επί της αρχής το στήριξαν – π.χ. η ΔΕΑ, βλέπε τελευταίο τεύχος της «Εργατικής Αριστεράς»).
2. Το «Ξ» (κι όχι μόνο!) διαφώνησε όχι μόνο με το περιεχόμενο του προγράμματος αλλά και με τις απαράδεκτες (μιλήσαμε και γράψαμε για μεγάλο έλλειμμα δημοκρατίας) διαδικασίες για την έγκρισή του. Γι’ αυτούς τους λόγους μαζί, συνδυασμένα, το «Ξ» δήλωσε πως δεν μπορεί να προσυπογράψει το υπάρχον κείμενο προγράμματος.
3. Ο σ. Λαμ αναφέρει πως το «Ξ»μίλησε για πρόγραμμα κεντροαριστερής λογικής. Αυτό δεν είναι ακριβές. Η οργάνωση μας ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι το πρόγραμμα είναι πρόγραμμα της κεντροαριστεράς. Εξήγησε όμως, προφορικά και γραπτά, (βλ.www.xekinima.org/news/display.php?tbl=news&id=799) πως το πρόγραμμα δεν οχυρώνει αποτελεσματικά το ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην κεντροαριστερά! Εξήγησε πως στο πρόγραμμα συνυπάρχουν οι αναφορές στον σοσιαλισμό και τον αντικαπιταλισμό, σε μερικά σημεία, με αναφορές που δείχνουν στην κατεύθυνση της κεντροαριστεράς σε άλλα σημεία.
Η βασική κριτική του «Ξ» στο πρόγραμμα είναι ότι είχε απ’ όλα! Αυτό στην ουσία καταργεί τον σκοπό του – ένα αντιφατικό πρόγραμμα δεν μπορεί να δώσει κατευθύνσεις πάλης και δράσης για το μαζικό κίνημα (γιατί, γι’ αυτό γράφεται – ας μην το ξεχνάμε).
4. Ενισχυτικά στην όλη επιχειρηματολογία μας αναφέραμε ότι: καμία αναφορά δεν γίνεται στο κείμενο για την φύση των Σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, καμία ανάλυση για τον αρνητικό ρόλο που έπαιξαν όλη την προηγούμενη περίοδο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στην χώρα μας και πανευρωπαϊκά, καμία αναφορά στην συνεργασία τμημάτων του ΣΥΡΙΖΑ με τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ (με κορυφαίο παράδειγμα τα πρόσφατα γεγονότα στην ΠΟΣΔΕΠ) καμία αποτίμηση της συνεργασίας δυνάμεων του ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ σε μια σειρά δήμους και νομαρχίες της χώρας, και τέλος καμία σοβαρή αποτίμηση και κριτική στα φαινόμενα της κεντροαριστεράς στην Ευρώπη και διεθνώς!
Ο αρθρογράφος αναφέρει ακόμα πως
«Ήταν από τα σημεία που ο Γ. Θεωνάς, ήταν ιδιαίτερα αυστηρός σημειώνοντας ότι ”μιλάμε για μια αριστερά με σαφή, σταθερό και ανοιχτό μέτωπο προς τον δικομματισμό, τον απάνθρωπο νεοφιλελευθερισμό και τον ίδιο τον καπιταλισμό”…»
«Μιλάμε…» λοιπόν… Κι επειδή «μιλάμε», σημαίνει πως θα έχουν συνέπεια τα έργα με τα λόγια μας… Μα όλη η ιστορία της αριστεράς δεν είναι η ασυνέπεια των λόγων και των έργων της; Μήπως το πιο πρόσφατο παράδειγμα, αυτό της Κομ. Επανίδρυσης στην Ιταλία, δεν αποδεικνύει για μια ακόμη φορά, τραγικά, αυτή την αλήθεια;
Τέλος τι θέλει να πει ο αρθρογράφος όταν χρησιμοποιεί τη λέξη «αυστηρός» για να περιγράψει τη στάση του Γ. Θεωνά απέναντι στην κριτική του «Ξ»; Προτιμούμε να μην ολοκληρώσουμε τη σκέψη μας… Μήπως αρκεί η «αυστηρότητα» και οι πολιτικές απαντήσεις μπορούν να περιμένουν;
