Με μια κίνηση που προκάλεσε πολλή συζήτηση αλλά και δικαιολογημένα ειρωνικά σχόλια, ο ΣΥΡΙΖΑ, μόλις μία μέρα μετά το όργιο καταστολής κατά τις συγκεντρώσεις στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, κατέθεσε στη Βουλή τροπολογία με την οποία προτείνει την έκτακτη οικονομική ενίσχυση των αστυνομικών υπαλλήλων, αλλά και τη δωρεάν παροχή διαγνωστικών τεστ για τον κορονοϊό:
«Με την προτεινόμενη διάταξη και εν μέσω πανδημίας ορίζεται η παροχή δωρεάν διαγνωστικών εξετάσεων στο προσωπικό της ΕΛ.ΑΣ., στο προσωπικό των καταστημάτων κράτησης και στους κρατούμενους…»
Με τα δωρεάν διαγνωστικά τεστ βέβαια κανείς δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει. Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει όμως, είναι γιατί η παραπάνω πρόταση περιορίζεται στους αστυνομικούς και σωφρονιστικούς υπαλλήλους και τους κρατούμενους και δεν επεκτείνεται για παράδειγμα στους υπαλλήλους των σούπερ μάρκετ, στους οδηγούς λεωφορείων, στους εργαζόμενους στην καθαριότητα και άλλους εργαζόμενους που συνεχίζουν να βρίσκονται στους χώρους δουλειάς τους, καθώς με πανδημία ή χωρίς, υπάρχουν κλάδοι που δε μπορούν να κλείσουν. Επεκτείνοντας λίγο αυτό το σκεπτικό, αναρωτιέται κανείς γιατί δεν προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ τη μαζική διεξαγωγή τεστ στον πληθυσμό της χώρας, προκειμένου να τεθεί σε έλεγχο η πανδημία. Όπως φαίνεται για τον ΣΥΡΙΖΑ τα παραπάνω είναι αχρείαστες υπερβολές. Και οι εποικοδομητικές προτάσεις συνεχίζονται…
«Προτείνεται η παροχή έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης, με την οποία η Πολιτεία αναγνωρίζει το εξαιρετικά δύσκολο έργο και την εξαιρετική κοινωνική προσφορά των αστυνομικών υπαλλήλων, των υπαλλήλων των καταστημάτων κράτησης, των εξωτερικών υπαλλήλων φρούρησης και των σωφρονιστικών υπαλλήλων, στην κρίσιμη μάχη κατά της πανδημίας του κορονοϊού…»
Ιδιαίτερα η στιγμή που επιλέγει να καταθέσει τη συγκεκριμένη τροπολογία είναι προκλητική. Μόλις μία μέρα πριν, είδαμε την υπέρμετρη βία με την οποία αντιμετωπίστηκαν από τις δυνάμεις καταστολής απλοί άνθρωποι που πήγαν να αφήσουν ένα λουλούδι στο μνημείο του δολοφονημένου από ειδικούς φρουρούς Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Αυτή είναι άραγε η «εξαιρετική κοινωνική προσφορά» που πρέπει να αναγνωριστεί; Επιπλέον, μιλάμε για μια περίοδο κατά την οποία οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα έχει «τολμήσει» να διεκδικήσει είτε αντίστοιχα επιδόματα, είτε ανθρώπινους μισθούς και συνθήκες εργασίας, είτε ενίσχυση του ΕΣΥ και ουσιαστικά μέτρα προστασίας από την πανδημία, αντιμετωπίζεται με συλλήψεις, πρόστιμα, ενίοτε με ξύλο και χημικά, από την ίδια αστυνομία της οποίας την ενίσχυση ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κατά καιρούς πάρει θέση υπέρ των αιτημάτων και άλλων κλάδων εργαζομένων. Μόνο που η συγκεκριμένη πρόταση τη δεδομένη στιγμή, δεν αποτελεί απλά τη στήριξη των αιτημάτων ενός κλάδου. Αποτελεί δημόσια τοποθέτηση στο δίλημμα «με την κοινωνία και τις διεκδικήσεις της, ή με την καταστολή». Ο ΣΥΡΙΖΑ (που κάποτε θα καταργούσε τα ΜΑΤ, όπως θα καταργούσε με ένα νόμο και ένα άρθρο τα μνημόνια) διαλέγει ξεκάθαρα το δεύτερο. Εξάλλου, ο λόγος της ξαφνικής ανησυχίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τους αστυνομικούς εξηγήθηκε από τον ίδιο τον Σπίρτζη, που επιχειρηματολόγησε στη βουλή υπέρ της τροπολογίας:
«Για να τελειώνει η σπέκουλα ότι εμείς δεν νοιαζόμαστε για τους αστυνομικούς και είμαστε υπέρ των μπαχαλάκηδων…»
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσπαθεί πλέον να αποδείξει στην κοινωνία ότι βρίσκεται δίπλα της και μάχεται για τα προβλήματά της. Το μόνο που προσπαθεί πια, είναι να πείσει το σύστημα ότι έχει γίνει «καλό παιδί» και δεν απειλεί τους νόμους και την τάξη! Όχι πως ανησυχούσε κανείς βέβαια…
