Του Τάκη Γιαννόπουλου
Η δίκη της Χρυσής Αυγής ξεκίνησε τη Δευτέρα 20 Απριλίου, διακόπηκε και θα συνεχιστεί στις 7 Μαΐου στον ίδιο χώρο.
Από τους 69 κατηγορούμενους Χρυσαυγίτες στο δικαστήριο εμφανίστηκαν οι 44. Όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη των Νεοναζί ήταν απόντα και αντιπροσωπεύτηκαν από τους δικηγόρους τους. Αυτό δείχνει και την τακτική που θα ακολουθήσουν οι Χρυσαυγίτες τουλάχιστον στην πρώτη φάση της δίκης: αποστασιοποίηση της ηγεσίας από τα τεκταινόμενα ώστε να μην αποδομηθεί η εικόνα του νόμιμου πολιτικού κόμματος και διαρκείς αναβολές με κάθε αφορμή ώστε να τραβήξει σε μάκρος η διάρκειά της.
Χθες η αναβολή έγινε επειδή ένας εκ των Χρυσαυγιτών δεν είχε συνήγορο και ζήτησε να του ορίσει το δικαστήριο. Αύριο θα βρεθεί κάτι άλλο.
Ο Μιχαλολιάκος «δεν ξέρει»…
Ο Μιχαλολιάκος και η κλίκα του από τη στιγμή που αποφυλακίστηκαν (ή αποφυλακίζονται σύντομα) προτιμούν να ρίξουν το βάρος της δίκης στο καθαρά ποινικό της μέρος και να τα φορτώσουν όλα σε άτομα όπως ο Ρουπακιάς, ώστε οι ίδιοι να μείνουν έξω από το κάδρο.
Ο Μιχαλολιάκος το έχει επαναλάβει αυτό σε προηγούμενες περιπτώσεις, με πιο χαρακτηριστική αυτή του πρώην πρωτοπαλίκαρού του, Περίανδρου Ανδριτσόπουλου, όταν συνελήφθη και δικάστηκε για τη δολοφονική επίθεση σε βάρος του Δ. Κουσουρή και άλλων 2 αριστερών αγωνιστών έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων τον Ιούνη του 1998. Το επανέλαβε με τον υπεύθυνο περιφρούρησης και ταμία της οργάνωσης, Χάρη Κουσουμβρή, λίγα χρόνια αργότερα όταν ο Κουσουμβρής συνελήφθη για ληστεία στην Καλαμάτα.
Οι Χρυσαυγίτες ποντάρουν επίσης στο να περιμένουν μια πιο ευνοϊκή γι’ αυτούς πολιτική συγκυρία για τη δίκη. Τώρα με κυβέρνηση που έχει για κορμό την Αριστερά και μεγάλη αποδοχή από την κοινωνία εκτιμούν ότι δεν είναι ότι καλύτερο γι’ αυτούς. Προσδοκούν την φθορά της κυβέρνησης, την πολιτική αστάθεια, την αξιοποίηση γεγονότων όπως η κρίση στο μεταναστευτικό ή την δημόσια τάξη και ασφάλεια, ώστε να δημιουργήσουν ένα καλύτερο κλίμα γι’ αυτούς στην κοινωνία που να αντανακλαστεί και στη δίκη.
Το κίνημα και η Αριστερά
Ούτε το θέμα του αντιφασισμού δεν στάθηκε ικανό να ενώσει το κίνημα και την Αριστερά. Χρειάστηκαν 3 διαφορετικές προσυγκεντρώσεις της Αριστεράς (αντιφασιστικός συντονισμός, ΚΕΕΡΦΑ, ΠΑΜΕ) και μία του αντιεξουσιαστικού χώρου, για να καταλήξουν στο ίδιο σημείο.
Η συγκέντρωση συνολικά ήταν αξιοπρεπής από άποψη μαζικότητας και θα μπορούσε να ήταν ακόμα μεγαλύτερη αν είχε επιτευχθεί η ενότητα και μια δυναμική εκστρατεία από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ που περιορίστηκαν να κινητοποιήσουν μια μικρή μερίδα μελών τους.
Ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας-Πειραιά θα προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις ώστε να σταματήσει ή τουλάχιστον να περιοριστεί ο κατακερματισμός του αντιφασιστικού κινήματος στις επόμενες κινητοποιήσεις.
Το θέμα της δίκης πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαρκούς εκστρατείας που από τη μια να κινητοποιεί την κοινωνία και από την άλλη να δημιουργεί ένα κλίμα πολιτικής πίεσης στο δικαστήριο.
Αυτοί που μας λένε να αφήσουμε την Δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της «ξεχνούν» ότι είναι η Δικαιοσύνη που άφησε πρόσφατα στο απυρόβλητο των πρώην υπουργό Οικονομικών Παπακωνσταντίνου και έχει αθωώσει 2 φορές στο παρελθόν τον Η. Κασιδιάρη: την πρώτη για μαχαίρωμα φοιτητή και την δεύτερη για την επίθεση στην Λ. Κανέλλη.
Επιπλέον η παρουσία του κινήματος μέσα και έξω από τη δίκη έχει και το νόημα της προστασίας των μαρτύρων κατηγορίας. Η επίθεση και ο τραυματισμός 2 αυτοπτών μαρτύρων της δολοφονίας Φύσσα καθώς και 3 συγγενών τους που τους συνόδευαν, έξω από τα δικαστήρια, από μαινόμενους Χρυσαυγίτες αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Ο χώρος της δίκης
Πραγματικά η αίθουσα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού δεν είναι κατάλληλη για μια τέτοια δίκη. Σε 153 θέσεις συνωστίστηκαν δημοσιογράφοι, μάρτυρες, κοινό κοκ. Η αίθουσα πρέπει να αλλάξει όπως ζητούν πάρα πολλοί. Με 2 προϋποθέσεις: η πρώτη ότι θα μεταφερθεί σε δικαστική αίθουσα της Αθήνας (πχ στο Εφετείο Αθηνών) και η δεύτερη ότι δεν θα χρειαστεί για τη μεταφορά της νέα πολύμηνη αναβολή.
Γιατί ήδη έχουν ακουστεί απόψεις για μεταφορά της δίκης σε πόλη της περιφέρειας όπως πχ στην Άμφισσα που είχε γίνει και η δίκη του Κορκονέα, δολοφόνου του Α. Γρηγορόπουλου ή για νέα αναβολή προκειμένου να ετοιμαστεί η νέα αίθουσα κτλ.
Ο χώρος πρέπει να αλλάξει, αλλά χωρίς να αλλάξει η πόλη διεξαγωγής και χωρίς να υπάρξει νέα αναβολή.
Το χρέος στον Παύλο και στον Σαχζάτ
Αν κάτι μας έμεινε από την πρώτη μέρα της δίκης ήταν το κοντράστ ανάμεσα στην αξιοπρέπεια της οικογένειας του Παύλου Φύσσα και το ανέκφραστο παγερό ύφος του δολοφόνου Γ. Ρουπακιά. Τους φίλους και συγγενείς του Σαχζάτ και των Αιγύπτιων αλιεργατών του Περάματος και από την άλλη το προκλητικό ύφος των πυρηναρχών Πατέλη και Πανταζή.
Τα δήθεν ανέμελα γελάκια του Ματθαιόπουλου και του Καπερνάρου στον αντίποδα των εκατοντάδων θυμάτων των δολοφονικών επιθέσεων των ταγμάτων εφόδου.
Σε όσους θέλουν να βγάλουν λάδι την Χρυσή Αυγή σε αυτή τη δίκη για να την αξιοποιήσουν πολιτικά στο μέλλον ενάντια στο κίνημα ένα έχουμε να τους πούμε: Ξεχάστε το!
Ταυτόχρονα αυτή είναι και η υπόσχεσή μας στον Παύλο Φύσσα και στον Σαχζάτ Λουκμάν.
