– 30% μείωση δώρων Πάσχα – Χριστούγεννα – επιδόματος άδειας
– 12% μείωση επιδομάτων δημοσίων υπαλλήλων
– 7% μείωση αποδοχών των εργαζομένων σε ΔΕΚΟ, Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, ΟΤΑ
– Αύξηση ΦΠΑ στο 21% από 19% που είναι σήμερα (πριν 5 χρόνια ήταν 18%) και 10% από 9%.
– Αύξηση στο φόρο για τη ΔΕΗ που αντιστοιχεί σε 5 ευρώ ανά μεγαλοβατώρα για τα σπίτια (για τις επιχειρήσεις είναι μικρότερο, 2,5 ευρώ ανά μεγαλοβατώρα)
– Αύξηση στο φόρο για καύσιμα που θα αντιστοιχεί σε 0,08 ευρώ ανά λίτρο βενζίνης και 0,03 ευρώ στο πετρέλαιο θέρμανσης.
– Αύξηση φόρου 20% σε ποτά και τσιγάρα (το πακέτο που έχει σήμερα 3,20 ευρώ θα πάει 4,20 ευρώ!)
– Πάγωμα των συντάξεων και μείωση κατά 7% των 72.000 συνταξιούχων του ΟΤΕ και της ΔΕΗ!
– Μείωση των δαπανών για την Παιδεία.
_________________________
Η 3 Μάρτη, η ημέρα που ανακοινώθηκε το 3ο πακέτο μέτρων από την κυβέρνηση (μέσα σε μόλις 3 μήνες) θα γραφτεί στην ιστορία ως η μέρα που ισοπεδώθηκε το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων στην Ελλάδα. Δεν πρόκειται απλά για "ένα ακόμα πακέτο λιτότητας" αλλά για ένα τόσο σκληρό χτύπημα στο εισόδημα των εργαζομένων που δεν έχει καμιά σχέση όχι μόνο με τα πακέτα λιτότητας του Σημίτη, αλλά ούτε καν με την τριετία Μητσοτάκη που τον καθιέρωσε ως τον πιο μισητό πρωθυπουργό που έχει περάσει.
Τι σημαίνουν αυτά τα μέτρα;
Πρακτικά σημαίνουν ότι κάθε εργαζόμενος χάνει τουλάχιστο 2 μισθούς το χρόνο μόνο από τις περικοπές μισθών και επιδομάτων. Και αυτά τα μέτρα δεν είναι "προσωρινά" αλλά μόνιμα. Η αύξηση του ΦΠΑ, της βενζίνης, του πετρελαίου θέρμανσης, της ΔΕΗ, σημαίνει δραματική αύξηση της ακρίβειας. Γιατί οι αυξήσεις όλων αυτών δεν αφορούν μόνο στα συγκεκριμένα προϊόντα αλλά θα λειτουργούν πολλαπλασιαστικά για κάθε προϊόν, ακόμα και για τα είδη πρώτης ανάγκης. Επίσης, τα μέτρα αυτά δεν αφορούν μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους. Είναι σίγουρο ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα επεκταθούν και στον ιδιωτικό τομέα.
Θα φέρουν ανάπτυξη;
Η κυβέρνηση υποτίθεται ότι προσπαθεί να περιορίσει το έλλειμμα κατά 9,8 δις ευρώ για φέτος και να το ρίξει στο 8,7% από 12,7% που είναι σήμερα. Και για να το κάνει αυτό έχει πετάξει στις πλάτες της εργατικής τάξης αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων που συνολικά κοστίζουν πάνω κάτω 20 δις ευρώ! Το πρώτο ήταν το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης το οποίο σήμανε επιβαρύνσεις 11,5 δις ευρώ και ανακοινώθηκε στις 15 Γενάρη. Ούτε ένα μήνα μετά, στις 3 Φλεβάρη ήρθε το Α συμπληρωματικό πακέτο (το λεγόμενο και Plan B) που σήμαινε επιβαρύνσεις 4 δις ευρώ περίπου. Και τώρα, μέσα σε ούτε καν 3 μήνες ήρθε το Β συμπληρωματικό πακέτο που μέσα από το κόψιμο μισθών και την αύξηση όλων των φόρων σκοπεύει στην είσπραξη 4,8 δις ευρώ! Σύνολο 20 δις!
Και εδώ κάποιοι αριθμοί και συγκρίσεις έχουν τη σημασία τους. Από τη μια η κυβέρνηση εγγυάται 28 δις στους τραπεζίτες και από την άλλη παίρνει 20 δις από τους εργαζόμενους, χωρίς μάλιστα κανείς να πιστεύει ότι δεν θα υπάρξει και συνέχεια. 5,5 δις χαρίστηκαν ουσιαστικά στην χρηματιστηριακή εταιρία ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ από την προηγούμενη κυβέρνηση τη στιγμή που μόνο το τελευταίο πακέτο στις 3 Μάρτη προσπαθεί να εξοικονομήσει 4,8 δις! Και την ίδια ώρα ξέρουμε ότι η ετήσια εισφοροδιαφυγή στην Ελλάδα είναι 8 δις ευρώ!
Στόχος των μέτρων, σύμφωνα και με τους κυβερνητικούς εκπροσώπους, είναι η καταπολέμηση των ελλειμμάτων. Ομως αυτά τα μέτρα οδηγούν από μόνα τους – ακόμα κι αν δεν υπήρχε δηλαδή η διεθνής κρίση – στην πιο μεγάλη ύφεση της ελληνικής οικονομίας μεταπολεμικά. Και φυσικά ύφεση σημαίνει μείωση της κατανάλωσης και πτώση της παραγωγής που μεταφράζεται σε νέα ελλείμματα – που οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο νέων ελλειμμάτων και νέων μέτρων που να χτυπούν τις εργατικές οικογένειες. Και οι αγορές θα καιροφυλακτούν: κάθε φορά που εξαγγέλλονται μέτρα "οι αγορές" δεν ησυχάζουν, τα μέτρα κρίνονται αναποτελεσματικά και έρχονται νέα πακέτα. Τον Μάιο νέο κλιμάκιο της ευρωπαϊκής επιτροπής θα επισκεφτεί την Ελλάδα για να δει πως πάει η κατάσταση και για άλλη μια φορά θα κάνει τις "συστάσεις" της. Και το Σεπτέμβριο θα επαναληφθεί το ίδιο σκηνικό.
Και θα έχουμε κι άλλα πακέτα, και άλλα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων.
Η επίθεση με λίγα λόγια δεν πρόκειται να σταματήσει. Ούτε σταθερότητα θα δούμε ούτε ανάπτυξη. Μόνο τα κέρδη ορισμένων θα μεγεθύνονται. Οι "αγορές" δεν είναι παρά τράπεζες και κερδοσκόποι που προκειμένου να διαφυλάξουν τα κέρδη τους και να πετάξουν το βάρος της κρίσης από τους ώμους τους θα πιέζουν όλο και περισσότερο ώστε την κρίση να πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Ο μόνος τρόπος να σταματήσουν τα αλλεπάλληλα πακέτα μέτρων δεν είναι ο "κατευνασμός των αγορών" αλλά να σταθεί το ίδιο το εργατικό κίνημα απέναντί τους και να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν.
