Την πρώτη νίκη τους ενάντια στην πολυεθνική ενέργειας RWE γιόρτασαν πρόσφατα οι δεκάδες χιλιάδες Γερμανοί που παλεύουν για τη διάσωση του δάσους Χάμπαχ. Το διοικητικό δικαστήριο του Μίνστερ έκανε δεκτά τα ασφαλιστικά μέτρα της περιβαλλοντικής οργάνωσης BUND, με αποτέλεσμα τον -έστω και προσωρινό- τερματισμό της αποψίλωσης του αρχαίου δάσους.
Ένα δάσος – μνημείο
Το δάσος Χάμπαχ δεν είναι ούτε 50, ούτε 100, αλλά 12.000 χρόνων! Δεν πρόκειται απλά για ένα ακόμη δάσος, αλλά για ένα αρχαίο μνημείο της φύσης, αποτελούμενο κυρίως από βελανιδιές και καπρίνους, ενώ αποτελεί καταφύγιο για σπάνια είδη φυτών και ζώων, όπως π.χ. το απειλούμενο είδος νυχτερίδας Myotisbechsteinii. Συνολικά το Χάμπαχ υπολογίζεται ότι φιλοξενεί 142 διαφορετικά είδη χλωρίδας και πανίδας. Υπολογίζεται επίσης πως αυτού του είδους τα δάση (με τη συγκεκριμένη βλάστηση) καλύπτουν μόλις το 4,1% του συνόλου των προστατευόμενων δασών της Γερμανίας.
Αυτό είναι το δάσος που καταστρέφεται από τη δεκαετία του 70 για χάρη της εξόρυξης υδρογονανθράκων και τα κέρδη της εταιρείας ενέργειας RWE! Σήμερα, μόλις το 10% του δάσους έχει επιβιώσει από τις άγριες διαθέσεις της RWE, στην οποία έχει παραχωρηθεί το σύνολο της έκτασης από την τοπική κυβέρνηση της Ρηνανίας – Βεστφαλίας, προκειμένου να εξορύξει λιγνίτη από το υπέδαφός του.
Η εταιρεία, που υποτίθεται ότι προσανατολίζεται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, έχοντας ταυτόχρονα στην κατοχή της μεγάλες μονάδες ανεμογεννητριών, δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει το Χάμπαχ, μέχρι να εξορύξει ακόμη και το τελευταίο γραμμάριο λιγνίτη από την περιοχή! Όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι οι επιπτώσεις από την εξόρυξη λιγνίτη δεν έχουν να κάνουν μόνο με το δάσος, αλλά και με την ίδια την καύση του. Ο λιγνίτης, θεωρείται ένα από τα πιο επιβλαβή ορυκτά καύσιμα, με τις μεγαλύτερες επιπτώσεις ως προς την κλιματική αλλαγή. Αυτό όμως δεν εμποδίζει την εταιρεία από το να συνεχίζει την εξόρυξη του.
Το κίνημα υπεράσπισης του Χάμπαχ
Τα τελευταία χρόνια, οι υπερασπιστές του τελευταίου κομματιού του δάσους έχουν ανακαλύψει τις πιο ευφάνταστες μορφές αγώνα! Πέρα από τις συχνές διαδηλώσεις, το κίνημα υπεράσπισης του δάσους έχει φτιάξει ακόμη και δεντρόσπιτα(!) στα οποία κατοικούν ακτιβιστές προκειμένου να τα προστατέψουν από τις αχόρταγες διαθέσεις της εταιρείας. Παράλληλα αξιοποιούνται τα νομικά μέσα, τα οποία όμως έχουν επιτυχία στο βαθμό που συνοδεύονται από κινηματικές δράσεις, όπως συμβαίνει το τελευταίο διάστημα.
Τον περασμένο Σεπτέμβρη, οι μάχες για την υπεράσπιση του δάσους, που περιλάμβαναν συγκρούσεις με την αστυνομία και βίαιες εκδιώξεις των ακτιβιστών από τα δεντρόσπιτα κλιμακώθηκαν. Κατά τη διάρκεια των βίαιων επεισοδίων, ένας δημοσιογράφος που κάλυπτε την επίθεση της αστυνομίας σκοτώθηκε πέφτοντας από ύψος περίπου 15 μέτρων από ένα δεντρόσπιτο στο οποίο βρισκόταν. Το κίνημα υπεράσπισης του Χάμπαχ έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις, προκαλώντας έντονο ενδιαφέρον και αλληλεγγύη από διάφορες μεριές του πλανήτη.
Χάμπαχ, όπως Σκουριές, όπως Ήπειρος…
Το παράδειγμα του Χάμπαχ έρχεται να προστεθεί σε αμέτρητες άλλες περιβαλλοντικές καταστροφές στον κόσμο, στο όνομα του κέρδους των πολυεθνικών.Τα ελληνικά παραδείγματα, όπως η καταστροφή του αρχέγονου δάσους των Σκουριών για την σχεδιαζόμενη εξόρυξη χρυσού και χαλκού, αλλά και τα σχέδια εξόρυξης υδρογονανθράκων στην Ήπειρο και το Ιόνιο, είναι επίσης ενδεικτικά του που μπορούν να φτάσουν οι πολυεθνικές για να αυξήσουν τα κέρδη τους.
Η μάχη για τη σωτηρία του Χάμπαχ συνεχίζεται
Παρά την πρώτη νίκη, το Χάμπαχ δεν είναι ακόμη ασφαλές. Η προσωρινή αναστολή της αποψίλωσης του δάσους μπορεί να γιορτάστηκε με ενθουσιασμό από το κίνημα, την ίδια ώρα όμως δεν υπάρχει χώρος για εφησυχασμό. Καμία εταιρεία δε θα κάνει πίσω, όσο υπάρχουν ακόμη ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα, για την εξόρυξη των οποίων έχουν κάνει δαπανηρές επενδύσεις. Η μόνη δύναμη που μπορεί να τους σταματήσει, είναι ένα επίμονο, μαχητικό, αποφασισμένο κίνημα. Κάθε κίνημα όμως, χρειάζεται επίσης διεθνή αλληλεγγύη και υποστήριξη για να είναι νικηφόρο! Ας την κάνουμε πράξη λοιπόν!
