Του Θόδωρου Μαράκη
Αυτό θα πει ότι ο ΣΕΒ προσχώρησε στο κλαμπ των οπαδών της «εθνικής κυριαρχίας»; Ζητάει να γίνει «αφέντης στο τόπο μας» (λες και δεν είναι); Όχι! Για να καταλάβουμε, στο «εβδομαδιαίο δελτίο» του, 26 Ιανουαρίου 2017 γράφει:
«Σήμερα, μετά από μια επταετία παλινδρομήσεων στην εφαρμογή στην εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής –που ως τακτική οδηγεί de facto σε διαρκείς παρατάσεις του– πιστεύουμε ότι η χώρα, για να ξεκολλήσει και να φύγει χρειάζεται επιτακτικά πέρα από τις ξένες καλές πρακτικές που απρόθυμα εφαρμόζουμε, ένα σοκ αξιοπιστίας. ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑ “ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ PLUS” που θα ξεπερνάει το manual (σ.σ.: το εγχειρίδιο) των δανειστών και θα χαράζει μια νέα πορεία. Η συνεχιζόμενη διελκυστίνδα μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των εταίρων μας μεγαλώνει την αβεβαιότητα και απομακρύνει την επανεκκίνηση της οικονομίας».
Για να δούμε τι περιλαμβάνει το «Ελληνικό Μνημόνιο»:
- Μείωση του αφορολόγητου στο επίπεδο που ορίζεται από το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης έτσι ώστε όλοι οι Έλληνες να αρχίσουν να πληρώνουν φόρο. Το αφορολόγητο να κατέβει στα 4800€ το χρόνο, που αντιστοιχούν σε εισόδημα 342€ το μήνα!!
Με άλλα λόγια ο ΣΕΒ ζητά αφορολόγητο ποσό πιο κάτω και από αυτό που ζητάει το ΔΝΤ!!!
Για την πάρτη τους την ίδια στιγμή ζητάνε:
- Εισαγωγή ενός συστήματος φορολογικών υπεραποσβέσεων 200% για τις επενδυτικές δαπάνες των επιχειρήσεων!! Καλά διαβάσατε 200%…
- Μείωση του συνολικού συντελεστή φορολόγησης της εργασίας, δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλει η εργοδοσία.
- Δημοπράτηση όλων των ιδιωτικοποιήσεων με αυστηρή καταληκτική ημερομηνία ολοκλήρωσης το συντομότερο δυνατόν. Και, ανάπτυξη συστημάτων διαχείρισης αστικών αποβλήτων, επεξεργασία λημμάτων κλπ. Και, ανάπτυξη συστημάτων ύδρευσης-αποχέτευσης-άρδευσης με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ/ΕΥΑΘ.
- Περικοπές λειτουργικών δαπανών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κατά 1% του ΑΕΠ δηλαδή κατά 1,8 δις € σε ετήσια βάση. Ταυτόχρονα προτείνεται η εισαγωγή συγκεκριμένων προγραμμάτων «βελτίωσης της παραγωγικότητας σε όλους τους τομείς που δραστηριοποιείται το Δημόσιο».
- Καθορισμός ημερομηνίας εντός τριμήνου, υποχρεωτικής άρσης των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων των επιχειρήσεων.
- Σύμφωνα με τον ΣΕΒ είναι ανάγκη να εστιάσουμε σε μεγάλα αναπτυξιακά έργα που να είναι κερδοφόρα, και να απευθυνθούμε συντεταγμένα στη διεθνή επενδυτική ικανότητα για ιδιωτική χρηματοδότηση. Αυτό προϋποθέτει «τη συμμετοχή των μεγάλων επενδυτικών και χρηματοοικονομικών οίκων εσωτερικού και εξωτερικού σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (σ.σ.: το υπερταμείο για τις ιδιωτικοποιήσεις) το δημόσιο φορέα για Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και πιθανόν από άλλους ενδιαφερόμενους φορείς». Στόχος σύμφωνα πάντα με τον ΣΕΒ, είναι «να προκριθούν έργα, τα οποία θα γίνουν κατά κανόνα από ιδιώτες επενδυτές και ιδιωτική χρηματοδότηση, χωρίς να αποκλείεται η συμμετοχή του Δημοσίου στο πλαίσιο ΣΔΙΤ».
Γιατί κατά το ΣΕΒ Ευαγγέλιον, εάν τα έργα αυτά γίνουν με τους ρυθμούς της δημόσιας διοίκησης και με κρατικούς πόρους (που ούτως ή άλλως δεν υπάρχουν) τότε θα πρέπει να περιμένουμε δεκαετίες (ή όταν ο Αντετοκούμπο γίνει παππούς, κατά το ευφυολόγημα Τσακαλώτου σε σχέση με την πρόβλεψη Thomsen για την πτώση της ανεργίας) ενώ η οικονομία θα φυτοζωεί και οι νέοι άνθρωποι θα φεύγουν για να δουλέψουν στο εξωτερικό. Γι’ αυτό, λοιπόν, πρέπει να επιδιωχθεί όλα αυτά τα έργα να γίνουν με ιδιωτικά κεφάλαια που θα δημιουργήσουν οικονομική δραστηριότητα για όλους.
Και «τι ζητάει, τι ζητάει, μια ευκαιρία στο παράδεισο να πάει» – όπως λέει και το γνωστό δημοφιλές τραγούδι. Επενδύσεις όπως πάντα χωρίς να βάλει μία, σύστημα φορολογικών υπεραποσβέσεων και από την άλλη σίγουρες κερδοφόρες επενδύσεις για δημόσια έργα με την σύμπραξη και του ξένου κεφαλαίου. Ενδεικτικά η λίστα με τα μεγάλα έργα που προτείνει ο ΣΕΒ μεταξύ άλλων αφορά:
- Παραχώρηση δραστηριοτήτων μέσω ΣΔΙΤ για λιμάνια, αεροδρόμια και μαρίνες σε ιδιώτες επενδυτές.
- Ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης-Αττικής και αύξηση χωρητικότητας της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας- Ιταλίας.
- Δημιουργία στο Θριάσιο του πρώτου ολοκληρωμένου Πάρκου Εφοδιαστικής Αλυσίδας στην Ελλάδα σε διασύνδεση με το λιμάνι του Πειραιά, το σιδηροδρομικό δίκτυο.
- Ανάλογο Πάρκο στη Θεσσαλονίκη συνδεδεμένο με το λιμάνι και την Εγνατία οδό.
- Αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας με επενδύσεις που καθυστερούν λόγω ανεπαρκούς πλαισίου αδειοδότησης και χωροταξικού σχεδιασμού (διάβαζε χωρίς προστασία του περιβάλλοντος).
Όλα αυτά που αναφέραμε και όσα παραλείψαμε αποτελούν το «Ελληνικό Μνημόνιο» που όχι τυχαία έχει πολλές ομοιότητες με τα τρέχοντα, δήθεν εξ αλλοδαπής. Καμία αναφορά για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, αλλά και αν από ατύχημα –αυτές τις μέρες επανήλθε η συζήτηση και μάλιστα έντονα για την πιθανότητα του Grexit– με τους ΣΕΒίτες στην εξουσία μας περιμένουν πολλά και σκληρά «Ελληνικά Μνημόνια».
Κι αυτό, για να καταλήξουμε ότι: Δεν μπορεί να υπάρξει αντιμνημονιακή ανατροπή αν δεν είναι πρωτίστως αντικαπιταλιστική.
