Το περιστατικό αποκάλυψε η εφημερίδα «Φιλελεύθερος». Κάθε λεπτομέρεια της υπόθεσης είναι συγκλονιστική!
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Αφρικανός, που είναι μόνιμος κάτοικος Κύπρου, επιστρέφοντας στο σπίτι του, το οποίο βρίσκονταν κοντά στον αστυνομικό σταθμό, στις 4 το πρωί, δέχτηκε επίθεση από 5 άτομα.
Τα άτομα, τα οποία κατέβηκαν από διερχόμενο αυτοκίνητο, φορούσαν άσπρες κουκούλες! Κάποιοι προσπάθησαν να υποβαθμίσουν αυτό το γεγονός. Όμως, η διάπραξη ενός συνειδητού ρατσιστικού εγκλήματος με τόσο σαφείς παραπομπές στους Αμερικάνους φασίστες της ΚΚΚ είναι ένα στοιχείο που πρέπει να προκαλέσει εγρήγορση και προβληματισμό.
Αποτροπιασμός
Τον άρπαξαν, τον ακινητοποίησαν, άρχισαν να τον χτυπούν σε διάφορα μέρη του σώματός του, ενώ στη συνέχεια του άνοιξαν το στόμα και με τη χρήση πένσας του έβγαλαν τέσσερα δόντια! Ήταν μια επίθεση μελετημένη και αρρωστημένη! Όχι με στόχο τον συγκεκριμένο άνθρωπο αλλά οποιονδήποτε ίσως αφρικανό ή όποιον μοιάζει ξένος και κυκλοφορεί στους δρόμους…
Παρ’ όλες τις κραυγές το πόνου, κανένας από τους γείτονες δεν αντέδρασε, αφού δεν υπήρξαν κλήσεις στην αστυνομία. Έχουμε λοιπόν μια κατάσταση όπου, μπορεί κάποιος να σπαράζει κάτω από το παράθυρό μας, και να μην αντιδρούμε. Βέβαια σε εκείνη την περιοχή μένουν πολλοί μετανάστες, οι οποίοι μπορεί και από φόβο να μην αντέδρασαν. Οι ντόπιοι όμως;
Η επίθεση δεν καταγγέλθηκε ούτε από το θύμα. Κι αυτό γιατί όπως δήλωσε σε προηγούμενες καταγγελίες που είχε κάνει, είχε αντιμετωπισθεί με ρατσιστικό τρόπο από μέλη της αστυνομίας!
Σχέσεις αστυνομίας με ακροδεξιά
Σε άλλα δημοσιεύματα αναφέρεται ότι ο εκπρόσωπος τύπου της αστυνομίας τοποθετήθηκε και είπε ότι πρέπει να γίνει καταγγελία γιατί η αστυνομία έχει «ειδικούς επιστήμονες και λειτουργούς» και «αστυνομικούς που μπορούν να χειριστούν τέτοιες υποθέσεις».
Η αστυνομία έχει όμως ένα προηγούμενο με το να κλείνει, χωρίς να τις εξιχνιάζει, υποθέσεις ρατσιστικής ή φασιστικής βίας. Να θυμηθούμε την υπόθεση του Νιγηριανού φοιτητή, τον Ιούλη του 2010, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε από μέλη του ΕΛΑΜ (το αντίστοιχο της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο). Παρόλο που έγιναν καταγγελίες από κύπριους αυτόπτες μάρτυρες, η αστυνομία δεν τους κάλεσε για αναγνώριση, ή ακόμη και κατάθεση, και τελικά έκλεισε την υπόθεση χωρίς αποτέλεσμα.
Την ίδια χρονιά, τον Νοέμβρη του 2010, στη Λάρνακα, μαχαιρώθηκε ο Τουρκοκύπριος μουσικός Σερτούντς, πάλι από μέλη του ΕΛΑΜ. Παρόλο που έδωσε κατάθεση, μετά από 2 χρόνια η υπόθεση έκλεισε χωρίς να υπάρχει αποτέλεσμα.
Η ατιμωρησία αυτή, σε συνδυασμό με τον ρατσισμό που εκφράζεται και δεν καταδικάζεται στο εσωτερικό της αστυνομίας, είναι φυσικό να οδηγεί τα θύματα να μην θέλουν να καταθέσουν.
Ποιοι μας παίρνουν τις δουλειές;
Βέβαια δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση ότι η αστυνομία θα σταματήσει τις ρατσιστικές, εθνικιστικές και φασιστικές επιθέσεις. Η αστυνομία είναι ένα όργανο καταστολής που παίζει τον ρόλο της, την προάσπιση του συστήματος που τελικά γεννά και θέλει τον ρατσισμό!
Ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, είναι βασικά στοιχεία του καπιταλιστικού συστήματος. Βοηθά το κεφάλαιο να κρατά τους εργαζόμενους διχασμένους, ειδικά σε περίοδο κρίσης έτσι ώστε να μην αντιδρούν.
Θέλουν να μας αποπροσανατολίζουν και να μας κρατούν φοβισμένους, λέγοντας ότι οι ξένοι είναι οι εχθροί μας, ενώ την ίδια στιγμή, οι μεγάλες επιχειρήσεις μας παίρνουν τις δουλειές, ενώ κάνουν περικοπές στην ασφάλιση μας και την κοινωνική μας πρόνοια.
Ο ρατσισμός και ο εθνικισμός αναπαράγεται από τα κόμματα του κατεστημένου, αλλά και, φυσικά πολύ πιο έντονα και απροκάλυπτα, από τα κόμματα της ακροδεξιάς, που τελικά είναι τα πιο πιστά σκυλιά του συστήματος.
Όσο λοιπόν ο ρατσισμός και ο εθνικισμός αναπαράγεται χωρίς αντίδραση, ειδικά από την αριστερά, τα συνδικάτα και όλο τον κόσμο που έχει αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές αξίες, τέτοια αποκρουστικά φαινόμενα δυστυχώς θα αυξάνονται.
ΥΓ: Στην αρχή του μήνα, ένας φοιτητής από την Νιγηρία στην βόρεια Αμμόχωστο, στη θέα των αυτόματων όπλων της αστυνομίας, άρχισε να τρέχει. Όταν η αστυνομία τον σταμάτησε, και τον σημάδεψε με το όπλο, αυτός με σηκωμένα τα χέρια δήλωσε ότι φοβήθηκε επειδή στην Νιγηρία είχε την εμπειρία του πολέμου με την Μπόκο Χαράμ. Η αντίδραση του συνδικάτου των καθηγητών και του προσωπικού του πανεπιστημίου της Ανατολικής Μεσογείου, όπου ήταν φοιτητής, καθώς και του συλλόγου των φοιτητών μαζί με άλλες οργανώσεις της τοπικής κοινωνίας ήταν άμεση. Οργάνωσαν μια εκδήλωση για την ενημέρωση των φοιτητών για τα δικαιώματά τους και την προστασία τους απέναντι στην αστυνομική αυθαιρεσία και παρενόχληση. Αυτή ήταν μια πολύ καλή πρώτη αντίδραση, που θα αναγκάσει την αστυνομία να περιοριστεί. Ταυτόχρονα, ανοίγει την συζήτηση στην τοπική κοινωνία για την αποδοχή ανθρώπων από διαφορετικές χώρες που ζουν στην περιοχή. Τέτοιες δράσεις λείπουν από την δική μας πλευρά τα τελευταία χρόνια.
Η τελευταία αυτή επίθεση πρέπει να λειτουργήσει ως καμπανάκι ώστε να κινητοποιηθούν οι πολίτες για να βάλουν στο περιθώριο τα φασιστικά στοιχεία.
