Quidquid latine dictum sit, altum videtur: Λατινικό ρητό που σημαίνει: «Ότι λέγεται στα λατινικά φαίνεται βαθυστόχαστο».
Άλλος ένας Σεπτέμβρης ήρθε με αλλαγές στην Παιδεία, αλλαγές που προετοιμάζονταν ήδη από την προηγούμενη χρονιά και επηρεάζουν κυρίως την Γ’ Λυκείου. Τα νέα μέτρα που παρουσίασε ο υπουργός παιδείας Κ. Γαβρόγλου προκάλεσαν αντιδράσεις και έντονες συζητήσεις γύρω από τι Παιδεία θέλουμε τελικά, ενώ η συζήτηση μονοπωλήθηκε από την κατάργηση των Λατινικών και την αντικατάστασή τους από την Κοινωνιολογία.
Κατάργηση Λατινικών
Πολλές ήταν οι αντιδράσεις για αυτό το μέτρο με πιο «τρανταχτή» την δήλωση του Άδωνη Γεωργιάδη ότι η κυβέρνηση αντικαθιστά τα Λατινικά με την Κοινωνιολογία «για να κάνει τα παιδιά μας αριστερά»! Βέβαια όταν ο Α. Γεωργιάδης παίρνει θέση ενάντια σε κάτι, αυτό μάλλον θα είναι κάτι καλό…
Η κατάργηση των Λατινικών από εξεταζόμενο μάθημα της Γ’ Λυκείου είναι ένα θετικό μέτρο, ιδιαίτερα με τον τρόπο που διδάσκονταν το μάθημα στα σχολεία μέχρι τώρα, δηλαδή με καθαρή αποστήθιση και χωρίς κανένα περαιτέρω ενδιαφέρον.
Για τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών το μάθημα των Λατινικών δεν παίζει κανένα ρόλο στην μετέπειτα εξέλιξή τους, δεν τους χρησιμεύει πουθενά. Το μάθημα αυτό θα έπρεπε να υπάρχει σαν επιλογή για όσους μαθητές ενδιαφέρονται για σχολές και σπουδές που έχουν σχέση με το θέμα, αλλά με κανένα τρόπο δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικό.
Ακόμα, η διδασκαλία του οφείλει να ξεφύγει από τα συνηθισμένα πλαίσια της «παπαγαλίας» και του συντακτικού, αλλά, αντίθετα, να συνδυάζεται με το ιστορικό πλαίσιο, με ανάγνωση-ανάλυση κειμένων που έχουν ιστορική, φιλοσοφική, κοινωνιολογική σημασία, κλπ, έτσι ώστε να συμβάλλει στην πραγματική και σε βάθος γνώση σε συνδυασμό με την κριτική σκέψη των μαθητών.
Αυτή η ίδια προσέγγιση θα έπρεπε να υπάρχει και με τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών.
Η αντίδραση στην κατάργηση των Λατινικών με το επιχείρημα ότι είναι το «θεμέλιο του ευρωπαϊκού πολιτισμού» (η αντίστοιχη συζήτηση για τα αρχαία ελληνικά είναι πως «είναι η παράδοσή μας, δεν μπορούμε να μιλάμε νέα ελληνικά χωρίς να γνωρίζουμε αρχαία» κλπ.) δεν αφορά καθόλου τους ίδιους τους μαθητές ούτε προάγει έναν ουσιαστικό διάλογο γύρω από τη διδασκαλία του μαθήματος, αλλά μένει στην λογική πως «έτσι γινόταν πάντα, άρα είναι σωστό».
Η Κοινωνιολογία από την άλλη, είναι ένα πολύ σημαντικό αντικείμενο που αφορά τη μελέτη της οργάνωσης της κοινωνίας και των θεσμών της, που αν όμως διδάσκεται όπως η Ιστορία σήμερα, με «παπαγαλία» δηλαδή τεράστιων κειμένων, θα χάσει το πραγματικό της νόημα – επομένως δεν είναι κάτι προοδευτικό από μόνο του. Τέτοια αντικείμενα συνδέονται άμεσα με την έρευνα, τις εργασίες, την κριτική σκέψη και την αμφισβήτηση και ως τέτοια μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές να έχουν ανεξάρτητη και αναλυτική σκέψη.
Επομένως, η απλή αντικατάσταση του ενός μαθήματος από το άλλο δεν λύνει το πρόβλημα. Ενώ είναι σωστό να ενταχθεί η Κοινωνιολογία στα βασικά μαθήματα και τα Λατινικά να γίνουν θέμα επιλογής, ταυτόχρονα πρέπει να ανοίξει η συζήτηση γύρω από τον τρόπο διδασκαλίας, που σημαίνει να ανοίξει η συζήτηση συνολικά για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Μην ακουμπάτε τα Θρησκευτικά
Οι αλλαγές στο Λύκειο βέβαια δεν επηρεάζουν καθόλου τα Θρησκευτικά, μετά τις σφοδρές αντιδράσεις της Εκκλησίας από πέρσι τον Ιούνιο.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Εποχή ο Κ. Γαβρόγλου σχολιάζει
«Στο θέμα των Θρησκευτικών δεν αλλάζουμε τίποτα, γιατί αυτή είναι η συμφωνία που είχε γίνει μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού και του τέως υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη, με τον αρχιεπίσκοπο στο Μαξίμου. Εμείς είμαστε σε ένα διάλογο με την εκκλησία και υλοποιούμε τα συμφωνηθέντα».
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη αποδείξει «ποια συμφωνηθέντα προτιμά να υλοποιεί» και δεν είναι τα «συμφωνηθέντα» απέναντι στους εργαζόμενους και την νεολαία, αλλά τα συμφωνηθέντα με την Τρόικα, τους Θεσμούς, την Εκκλησία…
Το ότι το μάθημα των Θρησκευτικών μένει χωρίς καμία αλλαγή, ούτε καν στο περιεχόμενό του, που εξακολουθεί να έχει Ορθόδοξο προσανατολισμό (δηλαδή λειτουργεί σαν προπαγάνδα για την επικρατούσα θρησκεία) είναι ενδεικτικό των «πισωγυρισμάτων» του ΣΥΡΙΖΑ σε μια σειρά ζητήματα.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και με την κατάργηση των Πανελληνίων συνολικά που είχε υποσχεθεί…
