Σχόλιο από το «Ξ»
Οι μεγάλες δασικές πυρκαγιές που βρίσκονται σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες αναδεικνύουν για ακόμη μια φορά τα τραγικά αποτελέσματα της υποστελέχωσης, της υποχρηματοδότησης, της συνολικής εγκατάλειψης κρίσιμων τομέων όπως η Πυροσβεστική Υπηρεσία. Αναδεικνύουν επίσης τα αποτελέσματα της αντιμετώπισης του φυσικού περιβάλλοντος σαν «αναλώσιμου» στοιχείου από την κυβέρνηση, όπως και από τις κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων και δεκαετιών.
Η φωτιά στη Ζήρια Αχαΐας είχε σαν αποτέλεσμα να καούν χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων, είκοσι σπίτια, αλλά και να τραυματιστούν δεκαέξι άνθρωποι, ενώ η κίνηση στην εθνική οδό διακόπηκε για πολλές ώρες. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν κινδύνεψαν άνθρωποι. Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που ταξίδευαν τη συγκεκριμένη μέρα, όταν έκλεισε η εθνική δεν υπήρχε ουσιαστική κατεύθυνση των οχημάτων σε ασφαλείς διαδρομές, με αποτέλεσμα αρκετά λεωφορεία να συνωστιστούν σε στενούς δρόμους πολύ κοντά στη φωτιά.
Στην περίπτωση της Ρόδου, όπου η φωτιά βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, εκκενώθηκαν χωριά, η ηλεκτροδότηση σε μεγάλο τμήμα του νησιού διακόπηκε για αρκετές ώρες, ενώ οι δασικές του εκτάσεις έχουν υποστεί τεράστιο πλήγμα. Πολλές ακόμη μικρότερες φωτιές εκδηλώθηκαν ή βρίσκονται σε εξέλιξη σε μια σειρά περιοχές της χώρας.
Πόσο δύσκολες ήταν οι συνθήκες;
Όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, η επίσημη δικαιολογία για το γεγονός ότι αφήσανε την καταστροφή να πάρει τις διαστάσεις που πήρε, ήταν ότι στις περιοχές όπου εκδηλώθηκαν οι πυρκαγιές επικρατούν πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Η πραγματικότητα είναι, ότι πέρα από την πολύ χαμηλή υγρασία στα περισσότερα ελληνικά δάση εξαιτίας των παρατεταμένων καυσώνων του τελευταίου διαστήματος, καμία από τις προηγούμενες ημέρες δεν είχαμε ισχυρούς ανέμους (που αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για τη γρήγορη αρχική εξάπλωση μιας πυρκαγιάς). Είχαμε δηλαδή συνθήκες οι οποίες υπάρχουν κάθε καλοκαίρι μετά από μέρες με υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες για τα ελληνικά δεδομένα πρέπει να θεωρούνται αναμενόμενες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι για το Σάββατο 31/8, την ημέρα που ξεκίνησε η φωτιά στην Αχαΐα, ο δείκτης κινδύνου πυρκαγιάς στην περιοχή, όπως και στο μεγαλύτερο τμήμα της χώρας βρισκόταν στο 3 (κλίμακα από 1 έως 5).
Οποιαδήποτε δασική πυρκαγιά αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μέσα στα πρώτα λεπτά της εξάπλωσής της, μπορεί να ελεγχθεί σχετικά εύκολα. Οι φωτιές που “ξεφεύγουν” από τον έλεγχο, είναι αυτές στις οποίες οι πυροσβεστικές δυνάμεις φτάνουν με καθυστέρηση, και αυτό συμβαίνει επειδή οι μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα δεν επιτρέπουν την έγκαιρη αντιμετώπιση όλων των περιστατικών.
Προκλητική αδιαφορία από τον πρωθυπουργό
Όπως ήταν αναμενόμενο, η εικόνα του πρωθυπουργού να περνάει ανέμελα τις διακοπές του ποζάροντας στη θάλασσα έχει προκαλέσει κύματα οργής, καθώς αποτελεί εμπαιγμό απέναντι στους ανθρώπους που κινδύνεψαν, έχασαν τα σπίτια τους, είδαν το φυσικό περιβάλλον της περιοχής τους να καταστρέφεται.
Πάνω απ’ όλα όμως, είναι εμπαιγμός απέναντι σε αυτούς που δίνουν την εξαιρετικά δύσκολη μάχη της προστασίας των ανθρώπων και της φύσης, οι οποίοι έχουν βιώσει εδώ και δεκαετίες την εγκατάλειψη εξαιτίας των πολιτικών της σημερινής κυβέρνησης, όπως και όλων των προηγούμενων. Οργή προκαλούν και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, που αρχικά αγνόησαν την πυρκαγιά στην Αχαΐα και αναγκάστηκαν να ασχοληθούν με το θέμα μόνο αφού είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις και κυριαρχούσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τοπικοί πολιτικοί παράγοντες δηλώνουν ανακουφισμένοι στα μέσα ενημέρωσης, σχεδόν πανηγυρίζουν για το γεγονός ότι δεν υπάρχουν νεκροί. Αυτού του είδους οι δηλώσεις δεν είναι τίποτα παραπάνω από την προκλητική παραδοχή ότι στις μεγάλες δασικές πυρκαγιές είναι αναμενόμενο να έχουμε και ανθρώπινα θύματα, πέρα από τις τεράστιες απώλειες σε χλωρίδα και πανίδα. Στην ουσία λένε ότι πρέπει να αποδεχτούμε πως θα έχουμε μεγάλες καταστροφικές πυρκαγιές και πως θα πρέπει να χαιρόμαστε κάθε φορά που δεν καίγονται άνθρωποι σε αυτές. Επιπλέον, αυτές οι δηλώσεις παραβλέπουν το γεγονός ότι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες των μεγάλων περιβαλλοντικών καταστροφών για την ανθρώπινη υγεία θα οδηγήσουν σε νεκρούς αργά ή γρήγορα.
Και στο βάθος ζημιά στο περιβάλλον στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης»
Πρόκειται, ας μην ξεχνάμε, εξάλλου για την ίδια κυβέρνηση που φόρτωσε την ευθύνη για την καταστροφή στα Γεράνεια Όρη τον περασμένο Μάη στην κακή τύχη. Σε εκείνη την περίπτωση, η δικαιολογία ήταν ότι η φωτιά που μετέτρεψε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους σε στάχτη, πρόλαβε να εκδηλωθεί πριν ενισχυθεί ο στόλος των εναέριων μέσων δασοπυρόσβεσης ενόψει των πιο δύσκολων μηνών του καλοκαιριού.
Αυτή τη φορά, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ο υφυπουργός πολιτικής προστασίας Ν. Χαρδαλιάς είπε ότι πλέον δεν έχουμε κλιματική αλλαγή, αλλά κλιματική απειλή, ότι πρέπει να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες που γεννά η κλιματική κρίση.
Δεν πρόκειται απλά για φτηνή δικαιολογία στην προσπάθεια της κυβέρνησης να καλύψει για άλλη μια φορά τις τεράστιες ευθύνες της για τη διάλυση κάθε υπηρεσίας που σχετίζεται με τα δάση και την προστασία τους (Πυροσβεστική, Δασική Υπηρεσία, κλπ) αλλά για κάτι πολύ χειρότερο. Πρόκειται για την προσπάθεια να φορτωθεί η ευθύνη της κυβέρνησης για τις καταστροφικές πυρκαγιές στο… περιβάλλον. Όμως η «κλιματική απειλή» είναι γνωστή και δεδομένη – τώρα την ανακάλυψαν οι κυβερνώντες. Πρόκειται ταυτόχρονα για την εκμετάλλευση ενός παγκόσμιου καταστροφικού φαινομένου, που στο όνομα της καταπολέμησής του βλέπουμε να φυτεύονται ανεμογεννήτριες σε κάθε βουνοκορφή, ουσιαστικά δηλαδή να θυσιάζονται τα δάση της χώρας, που αποτελούν κρίσιμης σημασίας παράγοντα στην αντιμετώπιση της κλιματικής απειλής, στο όνομα της αντιμετώπισής της!
Απέναντι σε αυτή την καταστροφική, όσο και προκλητική στάση, τα περιβαλλοντικά κινήματα, οι τοπικές κοινωνίες, κάθε άνθρωπος που αντιλαμβάνεται την ανάγκη να σώσουμε ό,τι έχει απομείνει από τον φυσικό πλούτο της χώρας, πρέπει να οργανωθούμε και να συντονιστούμε! Να διεκδικήσουμε πραγματική προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, ουσιαστική ενίσχυση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, τερματισμό της καταστροφικής επέλασης των ανεμογεννητριών και κάθε είδους «ανάπτυξης» σε δάση, βουνά, υγροβιότοπους, σε κάθε περιοχή που θα έπρεπε να προστατεύεται. Να συνδέσουμε την πάλη αυτή με τον αγώνα συνολικά ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου, με την ανάγκη κυβερνητικής και κοινωνικής ανατροπής.
