Του Νίκου Μποσινάκου
Μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπουργείου Εργασίας
Μια πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη συζήτηση πραγματοποίησε την Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013 στην Πετρούπολη, η Πρωτοβουλία των 1000. Ήταν η πρώτη ανοικτή εκδήλωση της Πρωτοβουλίας στην Δυτική Αθήνα. Θέμα της συζήτησης ήταν «ΧΙΛΗ 1973 – ΕΛΛΑΔΑ 2013: 40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ. Ποια κυβέρνηση της αριστεράς θέλουμε»;
Ως βασικοί ομιλητές συμμετείχαν οι: Πάνος Λάμπρου (εφ.Εποχή – γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΑΣΑ), Νίκος Ζώτος (εκπαιδευτικός – Σύλλογος διάδοσης της Μαρξιστικής Σκέψης «Γιάννης Κορδάτος») και Χρήστος Κατσούλας (Παρέμβαση – Σχέδιο Β), ενώ υπήρχαν παρεμβάσεις από τους συνδικαλιστές Νίκο Μποσινάκο (Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Εργασίας) και Αγγελική Συλιγαρδάκη (ΣΕΨΑΕΚΟ Σωματείο Εργαζομένων σε Φορείς Ψυχικά Ασθενών και Ευάλωτων Κοινωνικά Ομάδων).
Η εκδήλωση άνοιξε με μια σύντομη παρουσίαση της Πρωτοβουλίας των 1000 από τον συντονιστή της συζήτησης Γιώργο Κασαμπαλάκο. Ακολούθησαν οι τοποθετήσεις από τους ομιλητές:
Ο Πάνος Λάμπρου τόνισε ότι η Πρωτοβουλία των 1000 είναι ένα θετικό βήμα γιατί απαντά στο αίτημα για συνεργασία της Αριστεράς, επισήμανε ότι η πορεία για την ανατροπή στη χώρα μας εξαρτάται κυρίως από τη συμμετοχή της βάσης και την ενδυνάμωση του κινήματος. Στάθηκε στο γεγονός ότι πρέπει η ψήφος απελπισίας στο ΣΥΡΙΖΑ το 2012 να μεταβληθεί σε συνειδητή στήριξη και ελπίδα, καθώς και ότι η στρατηγική και η τακτική της Αριστεράς πρέπει να έχει χαρακτηριστικά αντεπίθεσης και όχι συμβιβασμού και υπαναχωρήσεων. Τέλος, αναφέρθηκε στη σημασία μιας κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα ως μήνυμα και προάγγελος αντίστοιχων εξελίξεων στην Ευρώπη αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο Νίκος Ζώτος έκανε μια αναδρομή στην πορεία της κυβέρνησης Λαϊκής Ενότητας του Αλιέντε και στις πολιτικές της που άνοιξαν μια διαδικασία σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της Χιλιάνικης κοινωνίας (εθνικοποιήσεις, εργατικός έλεγχος κλπ). Χαρακτήρισε την κυβέρνηση Αλιέντε ως εργατική κυβέρνηση κάνοντας αναφορά στον σχετικό ορισμό του 4ου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς (1922). Ωστόσο, αυτή η Κυβέρνηση δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τα βήματα προς τον σοσιαλισμό, καθώς δεν ήταν προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις. Τέλος, διαχώρισε σαφώς την περίπτωση της κυβέρνησης Αλιέντε με ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, καθώς το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ σε καμία περίπτωση δεν εμφανίζει χαρακτηριστικά προγράμματος εργατικής κυβέρνησης.
Από την πλευρά του, ο Χρήστος Κατσούλας επεσήμανε τη διαφορά ανάληψης της κυβέρνησης και κατάκτησης της εξουσίας. Ο Αλιέντε ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Χιλής, δεν κατάφερε όμως να ελέγξει τα υπόλοιπα κέντρα εξουσίας (στρατός, ΜΜΕ) με συνέπεια να αποτελέσει μια παρένθεση και να ανατραπεί με τραγικό τρόπο από το πραξικόπημα του Πινοσέτ. Στην Ελλάδα, είναι αυταπάτη να θεωρήσουμε ότι μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ μπορεί χωρίς να έρθει σε ρήξη με το πλαίσιο που δεσμεύει τη χώρα (Ευρώ, ΕΕ, ΝΑΤΟ) να ανατρέψει τη σημερινή κατάσταση. Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος μιας αριστερής παρένθεσης με καταστροφικά αποτελέσματα για τα λαϊκά στρώματα. Ωστόσο, τόνισε το γεγονός ότι η υπόθεση της κυβέρνησης της Αριστεράς αφορά εξίσου τα επαναστατικά τμήματα της, καθώς για την πλειοψηφία του λαού αυτή τη στιγμή φαντάζει ως η μόνη διέξοδος από την κοινωνική καταστροφή.
Οι παρεμβάσεις των 2 συνδικαλιστών επικεντρώθηκαν στη σημασία ενός δυνατού κινήματος τόσο στην πορεία προς μια κυβέρνηση της Αριστεράς, όσο και στην αλληλεπίδραση και τροφοδότηση της με τα απαραίτητα αιτήματα και την ανάθεση καθηκόντων σε αυτήν. Παρά το κλίμα κούρασης και απογοήτευσης και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εργατικοί αγώνες σήμερα, τονίστηκε ότι αυτοί είναι το οξυγόνο που θα δίνει πνοή σε μια κυβέρνηση που θα έχει εντολή την ανατροπή της σημερινής κατάστασης και την χάραξη μιας άλλης πορείας με γνώμονα τα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας και σε ρήξη με αυτά των καπιταλιστών.
Τέλος, όπως επισημάνθηκε και στις τοποθετήσεις που ακολούθησαν, η σημασία των συμμάχων μιας κυβέρνησης της Αριστεράς είναι καθοριστική, καθώς αν αυτοί προέρχονται από τα δεξιά της, μοιραία θα υπάρχουν συμβιβασμοί και υπαναχωρήσεις. Η Πρωτοβουλία των 1000 υποστηρίζει και εργάζεται για μια πραγματική κυβέρνηση της Αριστεράς και όχι απλώς μια κυβέρνηση με κάποια αριστερά χαρακτηριστικά. Κρίσιμοι παράγοντες γι αυτόν το στόχο είναι τόσο η στάση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ όσο και των ηγεσιών του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Οι τοποθετήσεις και η συζήτηση κράτησε το ενδιαφέρον των περίπου 50 συμμετεχόντων και το γενικό συμπέρασμα είναι ότι τέτοιες κινήσεις θα πρέπει να επαναλαμβάνονται με σκοπό να χτίζεται μέσω του διαλόγου ένα μέτωπο βασισμένο σε ότι ενώνει τα κομμάτια της Αριστεράς και αφήνοντας πίσω όσα τα χωρίζουν. Μόνο έτσι υπηρετείται ο κοινός στόχος όλων, δηλαδή η χειραφέτηση της εργατικής τάξης και το πραγματικό πέρασμα της εξουσίας σε αυτήν.
Σημ. Στην εκδήλωση είχε επιδιωχθεί η συμμετοχή εκπρόσωπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ωστόσο υπήρξε κατηγορηματική άρνηση από την πλευρά αυτή.
