Ανακοίνωση της «Πρωτοβουλίας Κατοίκων Δήμου Σαρωνικού Για την Υπεράσπιση της Δημοκρατίας και των Κοινωνικών Αγαθών»
Το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου στο κλειστό γήπεδο του Ηρακλείου ο κ. Νταλάρας κάνει συναυλία δωρεάν. Αυτή αποτελεί την πρώτη από μια σειρά συναυλιών που προγραμματίζει γιατί όπως δηλώνει «χρωστάει» στο λαό των φτωχών συνοικιών που μεγάλωσε!
Όμως ο κύριος Νταλάρας, ο αγαπημένος τραγουδιστής, δεμένος με τους πολιτικούς και ηθικούς μύθους της νιότης μας, δεν δικαιούται τη συγχώρεση και το άλλοθι που ζητάει. Δεν θα του τα δώσουμε.
Πριν από χρόνια στη διαμάχη του με τον Πανούση κατέληξε να τον ονομάζει ο Τζίμης, «Ακατανόμαστο!». Σήμερα που φτάσαμε «στα σύνορα του εξαποδό» έρχεται ο κ. Νταλάρας να μιλήσει «για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου!»
Με το όνομά του φτιάχτηκε η σύζυγός του βουλευτής και υπουργός που ψήφισε την μνημονιακή καταδίκη του λαού. Με το όνομά του κατά διαβολική σύμπτωση έρχεται ο εκπρόσωπος των τραπεζών στην Ελλάδα.
Πριν από πολλά χρόνια ακούσαμε την ιστορία από το Μίκη Θεοδωράκη, τον καλλιτέχνη που παρά τις παλινωδίες του και τις κολακείες που εισέπραττε από το ευρωπαϊκό κατεστημένο, έμεινε δίπλα στο λαό που τον λάτρεψε.
Ο Μίκης ανέφερε την ιστορία του Νορβηγού νομπελίστα Κνουτ Χάμσουν συγγραφέα της «πείνας» που συνεργάστηκε με τους γερμανούς. Οι θαυμαστές του επέστρεψαν τα βιβλία αθόρυβα έξω από το σπίτι του. Οι λαοί μπορούν να τιμωρήσουν αθόρυβα!
Αυτή η συναυλία πρέπει να ακυρωθεί από τους πολίτες που τους εμπαίζει. Δεν χρειάζεται να εμποδίσουμε να πάνε εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν την μεγάλη σημειολογική σημασία που έχει αυτή η κίνηση.
Ας στείλουμε τη διαμαρτυρία μας στο κλειστό στάδιο του Ηρακλείου, με δίσκους του Γιώργου Νταλάρα που θα τους επιστρέφουμε. Αυτό να κάνουμε και σε κάθε άλλη συναυλία αυτής της σειράς.
Ας στείλουμε το μήνυμα σε όσους διεκδικούν με το ναρκισσισμό τους την ατέλειωτη εξαπάτηση του λαού.
Ας στείλουμε το μήνυμα στους Πορτογάλους και Ισπανούς όπου ο Νταλάρας επισκεπτόταν και τραγουδούσε ως εκπρόσωπος του λαϊκού μας τραγουδιού.
Ας στείλουμε το μήνυμα σε όλους τους «λαϊκούς» πολιτευτάδες που ψαρεύουν μες στο πλήθος.
Οι θαυμαστοί του λαού πρέπει να μπορούν να πουν το κατάλληλο όχι την κατάλληλη στιγμή και να αποφασίσουν με ποιους θα παν και ποιους θ’ αφήσουν!
Ας τραγουδήσουμε:
Όλα καλά κι όλα ωραία χτες ήσουν μ’ άλλονε παρέα
Και που σοκάκι να τραγουδήσεις δεν επιτρέπονται οι αναμνήσεις
Μήλα σιγά και μην φωνάζεις δεν είμαι κουτός δεν με τρομάζεις
Δεν θέλω κόσμο και φασαρία αύριο μπαίνω στην ανεργία
Έχω ψυχή και δεν έχω βράχο πάλι με άφησες μονάχο
Και μια σημαία σ’ ένα μπαλκόνι αλλάζει χρώματα και με σκοτώνει
