Του Τάκη Γιαννόπουλου
Την περασμένη περίοδο μια σειρά κομμάτων και οργανώσεων που συμμετέχουν στις διαδικασίες της Ευρωπαικής Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς (Ε.Α.Α) πέτυχαν αξιοσημείωτα εκλογικά ποσοστά και οργανωτική ανάπτυξη γεγονός που επέτρεψε να αναδειχτεί μια νέα αριστερά πέραν της παραδοσιακής, που φιλοδοξούσε να αποτελέσει την εναλλακτική λύση στο πολιτικό κενό που δημιουργούσε η ενσωμάτωση της σοσιαλδημοκρατίας στο σύστημα και η χρεωκοπία του σταλινισμού και των παραδοσιακών ΚΚ. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η συμμαχία 2 οργανώσεων που μιλούν στο όνομα του τροτσκισμού στη Γαλλία της LCR και της LO που πήραν στις περιφερειακές εκλογές του 1998, 4.5%, στις προεδρικές του 2002, 10%, δηλ. 3 εκατομμύρια ψήφους και στις περιφερειακές του 2004, 5%, δηλ. 1 εκατομμύριο ψήφους. Το SSP στη Σκωτία καταφέρνει σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 90 να εκλέγει δημοτικούς συμβούλους και βουλευτή και να φτάνει το 7.5% στις εκλογές. Το Αριστερό Μπλοκ στην Πορτογαλία να παίρνει 2.8% σε εθνικό επίπεδο και το Ολλανδικό Σοσιαλιστικό Κόμμα πάνω από 5%. Μέχρι πρότινος στις διαδικασίες της ΕΑΑ συμμετείχε σαν παρατηρητής και η Κομουνιστική Επανίδρυση που συγκεντρώνει σημαντικά ποσοστά από 5-8%. Τέλος κόμματα και οργανώσεις που ανήκουν στην Επιτροπή για μια διεθνή των Εργαζομένων – CWI (στην οποία ανήκει και το ΞΕΚΙΝΗΜΑ) έχουν καταγράψει σημαντικές επιτυχίες στην Ευρώπη με την εκλογή βουλευτή από το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην Ιρλανδία και δημοτικών συμβούλων σε Ιρλανδία, Βρεττανία, Σουηδία.
Σημαντικά εκλογικά αποτελέσματα αναμένουν φέτος τα τμήματα της CWI σε Γερμανία και Βέλγιο. Σημαντικές επιτυχίες έχει καταγράψει η CWI και εκτός Ευρώπης. Πρόσφατα, υποψήφιος της CWI πήρε 77.000 ψήφους, παρά τη νοθεία, στην πρωτεύουσα Λάγγος της Νιγηρίας και στην Ασία το Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα στη Σρι Λάνκα, ήρθε πρώτο σε ψήφους από τα κόμματα της αριστεράς στις πρόσφατες εκλογές.
Αυτές οι επιτυχίες, ειδικά στην Ευρώπη, έβαζαν αντικειμενικά τη βάση για ανάπτυξη ευρύτερων συνεργασιών, για κοινές εκλογικές καθόδους σε εθνικό και σε πανευρωπαικό επίπεδο. Η CWI ήταν ξεκάθαρα υπέρ μιας τέτοιας προοπτικής που να συνδύαζε ένα αντικαπιταλιστικό, σοσιαλιστικό και διεθνιστικό πρόγραμμα αιτημάτων με μαχητικές εκστρατείες δράσης για τα δικαιώματα των εργαζομένων, της νεολαίας.
Δεξιά στροφή
Ωστόσο για μια σειρά από οργανώσεις της ΕΑΑ οι επιτυχίες λειτούργησαν σαν αφετηρία για μια δεξιά στροφή στις θέσεις, τις προτάσεις και τη δράση τους. Η γαλλική Λίγκα στρέφεται προς ένα «πιο πλατύ και πλουραλιστικό κόμμα» μετά τις ευρωεκλογές, εννοώντας στην πράξη άμβλυνση των θέσεών της ώστε να συνεργαστεί με κομμάτια του σοσιαλιστικού κόμματος, των Πράσινων και του ΚΚΓ. Το SSP στο μανιφέστο του για τις Ευρωεκλογές αντικατέστησε τον στόχο της «σοσιαλιστικής Ευρώπης» με αυτόν της «κοινωνικής Ευρώπης», δεν έχει ούτε μία αναφορά στην εθνικοποίηση και τον έλεγχο των εργαζομένων στις μεγάλες επιχειρήσεις και καταλήγει στο αίτημα για ανεξάρτητη Σκοτία πάνω σε καπιταλιστική βάση που ουσιαστικά ταυτίζεται με το αίτημα του Σκοτσέζικου Εθνικιστικού Κόμματος.
Η Κομουνιστική Επανίδρυση ήδη αποχώρησε από την ΕΑΑ και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ΚΕΑ (δες σχετικό άρθρο) ενώ το Βρεττανικό RESPECT (Σεβασμός) με τη συμμετοχή του SWP (αντίστοιχο του ΣΕΚ στην Ελλάδα), που κατεβαίνει στις ευρωεκλογές με στόχο την εκλογή ευρωβουλευτή, έχει μια διακήρυξη που δεν λέει τίποτα διαφορετικό από αυτά που λένε τα κόμματα της ΚΕΑ, δεν έχει καμία αναφορά στον σοσιαλισμό και ο ηγέτης του Γκαλογουέι καλεί τα συνδικάτα «να παραμείνουν συνδεδεμένα» με το Εργατικό Κόμμα του Τ. Μπλερ.
Αυτές οι εξελίξεις αντικειμενικά βάζουν φρένο στις διαδικασίες για την ανάπτυξη της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Η λογική του «βάζω νερό στο κρασί για να πάρω περισσότερους ψήφους» δεν είναι η λογική των επαναστατών αλλά των ρεφορμιστών. Αν οι μάζες δουν ένα νερωμένο πρόγραμμα και δυσδιάκριτες διαφορές με τα παραδοσιακά κόμματα της αριστεράς, τότε θα προτιμήσουν να παραμείνουν σε αυτά έστω και με μισή καρδιά.
Ειδικά σε μια εποχή που η χρεωκοπία της σοσιαλδημοκρατίας και του σταλινισμού συναντιέται με την κεντροαριστερή λογική των κομμάτων του ΚΕΑ, το πεδίο δράσης για τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι ανοικτό και η ευκαιρία σημαντική.
