του Πάρη Μακρίδη
Ολοκληρώθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία, χτες Παρασκευή 5 Ιούλη στο κατειλημμένο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ, η εκδήλωση της Πρωτοβουλίας των 1.000 με θέμα «ΕΡΤ – κρίση – αγώνες – Αριστερά».
Στην πλούσια συζήτηση που πραγματοποιήθηκε, την οποία παρακολούθησαν κοντά στα 350 άτομα, πιάστηκαν πολλά ζητήματα και κυρίως η ανάγκη ενωτικής δράσης της Αριστεράς και η δημιουργία ενός κοινωνικού και πολιτικού μετώπου στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος.
Στην εισαγωγή του ο συντονιστής της συζήτησης Ανδρέας Παγιάτσος (Ξεκίνημα) στάθηκε στη σημασία του αγώνα της ΕΡΤ που λειτούργησε σαν καταλύτης για διεργασίες σε πολλαπλά επίπεδα: κοινωνικό, πολιτικό και συνδικαλιστικό.
Στάθηκε στις βασικές προτάσεις της «Πρωτοβουλίας των 1000» που είναι η συνεργασία της Αριστεράς και ένα μεταβατικό πρόγραμμα που να συνδέει τους αγώνες για τα καθημερινά με την αναγκαιότητα της ρήξης με το σύστημα και με τη σοσιαλιστική προοπτική.
Τόνισε ότι παρότι οι προτάσεις της Πρωτοβουλίας δεν βρίσκουν απήχηση στο επίπεδο των κορυφών των κύριων αριστερών σχηματισμών, υπάρχουν πολύ σοβαρές ζυμώσεις στις γραμμές όλων των σχηματισμών της Αριστεράς, στις κατευθύνσεις που θέτει η «Πρωτοβουλία των 1000». Εξήγησε ότι η «Πρωτοβουλία των 1000» θεωρεί πως όλες αυτές οι τάσεις ή ρεύματα στις γραμμές της Αριστεράς (που συμφωνούν σε ένα 80 – 85% με τα καθήκοντα της περιόδου) ανεξάρτητα από το σε ποιο σχηματισμό ανήκουν, πρέπει να συναντηθούν, να συζητήσουν και να συγχρονίσουν το βηματισμό και την πάλη τους.
Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο πρόεδρος της ΠΟΣΠΕΡΤ Παναγιώτης Καλφαγιάννης. Στην τοποθέτησή του στάθηκε στη σημασία του αγώνα στην ΕΡΤ, ο οποίος έδειξε ότι μπορούμε να έχουμε μια δημόσια τηλεόραση που είναι ανοιχτή στην κοινωνία και να σέβεται τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού. Τόνισε ότι κάθε πρωτοβουλία που στρέφεται ενάντια στη μνημονιακή βαρβαρότητα πρέπει να αντλεί δυναμική από τον κόσμο της εργασίας και ότι είναι αναγκαία η πίεση προς την Αριστερά να πάρει πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση ανατροπής της κυβέρνησης και την εκφώνηση μιας πολιτικής εναλλακτικής που θα βάζει ως προτεραιότητα τα συμφέροντα της κοινωνίας και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.
Επισήμανε επίσης ότι οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ δεν παλεύουν απλά για τις θέσεις εργασίας τους αλλά και για μια καλύτερη κοινωνία, ενάντια στην Τρόικα, την κυβέρνηση και τα ιδιωτικά ΜΜΕ και υπερασπιζόμενοι βασικά δημοκρατικά δικαιώματα.
Στο τέλος είπε ότι είναι απαραίτητο να συνεχιστεί η κατάληψη της ΕΡΤ, να ξεπεραστούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες ποτέ δεν στήριξαν τον αγώνα τους, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πανεργατικό κίνημα που θα ρίξει την κυβέρνηση.
Δεύτερος ομιλητής, ο Σεραφείμ Σεφεριάδης, πανεπιστημιακός του Παντείου Πανεπιστημίου, επεσήμανε ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν μια στοχευμένη ενέργεια από πλευράς κυβέρνησης για να επιταχύνει τη διάλυση της κοινωνίας που προωθεί. Η κρίση είναι ένα βαθιά συστημικό πρόβλημα και μπορεί να αντιμετωπιστεί από τους κυβερνώντες μόνο με την κήρυξη ενός ανοιχτού πολέμου προς στην κοινωνία, ο χαρακτήρας του οποίου συμπυκνώθηκε στα γεγονότα της ΕΡΤ.
Στη συνέχεια τόνισε ότι ο αγώνας αυτός έδειξε τις αστείρευτες δυνάμεις του εργατικού κινήματος, δυνάμεις που η άρχουσα τάξη φοβάται πραγματικά. Όμως για να μπορέσουν αυτές οι δυνάμεις να πετύχουν πολιτικές ανατροπές είναι απαραίτητη η ενωτική δράση, ο συντονισμός και η κλιμάκωση των αγώνων. Οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ άφησαν «ξεκρέμαστους» τους εργαζόμενους της ΕΡΤ αλλά ούτε από την Αριστερά υπήρξε ένα σχέδιο που να συμπεριελάμβανε μια συνολική πρόταση εξόδου από την κρίση, έξω από τα πλαίσια του συστήματος.
Επισήμανε επίσης ότι ο αγώνας στην ΕΡΤ συνεχίζεται και επιδρά καταλυτικά στην κοινωνία και τους εργαζόμενους, δημιουργώντας πίεση για συγκεκριμένες προτάσεις κλιμάκωσης, πράγμα που αντανακλάστηκε και στην πρωτοβουλία των 13 Σωματείων και Ομοσπονδιών.
Ο σ. Σεφεριάδης έκλεισε την ομιλία του λέγοντας ότι οι λαοί σε παγκόσμιο επίπεδο βλέπουν το αδιέξοδο του καπιταλισμού κι ότι γι’ αυτό ζούμε μια εποχή εξεγέρσεων από την Ευρώπη μέχρι την Τουρκία και τη Βραζιλία και ότι ο διεθνισμός είναι σημαντικό όπλο στα χέρια τους στην πορεία για ριζοσπαστικές ανατροπές.
Τελευταίος ομιλητής ήταν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο σ. Λαφαζάνης τόνισε τη σημασία του αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, ο οποίος άλλαξε την εικόνα του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα δίνοντάς του νέο χαρακτήρα, με άλλου είδους ειδήσεις, ενώ το προαύλιο του ραδιομεγάρου έγινε χώρος πολιτιστικής έκφρασης και επαφής.
Το κίνημα της ΕΡΤ είναι ένα κίνημα ενωτικό, πρωτοπόρο και πολύμορφο που κρατάει παρά τις δυσκολίες, ανοίγει νέους ορίζοντες και αλλάζει την πολιτική ζωή και ατζέντα της χώρας. Έβαλε σε βαθιά κρίση την κυβέρνηση, η οποία έχασε τον ένα κυβερνητικό εταίρο και έδειξε ότι μπορεί να υπάρξει και μια «άλλη ενημέρωση».
Επισήμανε ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην το αφήσουμε να φυλλορροήσει, να το στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις γιατί ο Ιούλης μπορεί να είναι μήνας κινηματικών και πολιτικών εξελίξεων. Τόνισε ότι ο στόχος της κυβέρνησης δεν ήταν απλά το μαύρο στις οθόνες και οι απολύσεις των εργαζομένων, αλλά η δημιουργία μιας δημόσιας τηλεόρασης αποχαύνωσης και πολιτιστικών υποπροϊόντων, έρμαιο στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.
Ανέφερε ότι το κίνημα της ΕΡΤ πρέπει να γίνει η ατμομηχανή για τα σύγχρονα Ιουλιανά. Σε αυτό το σκοπό η Αριστερά έχει να παίξει σημαντικό ρόλο. Με ενωτική δράση, παρά τις διαφορές της, με κοινές δράσεις και συγκλίσεις στην προοπτική της πάλης για μια κυβέρνηση της Αριστεράς που θα βαδίσει σε προοδευτικό και σοσιαλιστικό δρόμο. Άλλη επιλογή δεν υπάρχει γιατί αν δεν τα καταφέρουμε θα ηττηθούμε και αυτή θα είναι μια ήττα για όλη την Αριστερά και το εργατικό κίνημα.
Μετά τις βασικές ομιλίες, το λόγο πήρε ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ Γιώργος Σαββίδης, ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό στην εκδήλωση, ανέπτυξε τη μεγάλη σημασία του αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και κάλεσε τον κόσμο στην πανεργατική διαδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 9 Ιουλίου.
Στη συνέχεια ακολούθησαν οι οργανωμένες τοποθετήσεις εκπροσώπων πολλών δυνάμεων της Αριστεράς.
Ο Βασίλης Σουλιώτης από το σύλλογο «Γιάννης Κορδάτος» τόνισε ότι οι αγώνες των τελευταίων χρόνων δεν νίκησαν επειδή δεν υπήρξε η πρόταση εκείνη από την Αριστερά που να εμπνέει τα λαϊκά στρώματα. Στάθηκε στην ανάγκη συγκρότησης ενός λαϊκού μετώπου που θα αντιμάχεται τα ξένα και ντόπια οικονομικά συμφέροντα και που ταυτόχρονα όμως θα θέτει διαρκώς το ζήτημα του σοσιαλισμού. Έκανε κριτική στην άρνηση συμμαχιών από ένα τμήμα της Αριστεράς καθώς στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι εγκλωβισμένη στη λογική της κεντροαριστεράς, της ΕΕ και του ευρώ.
Ο Τάκης Μαστρογιαννόπουλος (μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και της τάσης ΑΝΑΣΑ) εξήγησε ότι μετά τις απεργίες και τις πλατείες, μετά από τους αγώνες που ηττήθηκαν επειδή δεν είχαν κάποιο σχέδιο αποφασιστικής κλιμάκωσης, οι εκλογές αποτέλεσαν το πεδίο στο οποίο εκφράστηκε η ταξική πόλωση. Το σύνθημα για κυβέρνηση της Αριστεράς ήταν αυτό που εκτόξευσε τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ. Από τότε, παρά τα ξεσπάσματα όπως της ΕΡΤ, το κίνημα βρίσκεται σε μια σχετική στασιμότητα που όμως εγκυμονεί νέα μεγάλα κινήματα. Ο ρόλος της Αριστεράς σε αυτά θα είναι σημαντικός καθώς αυτή πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση ενός κοινωνικού και πολιτικού μετώπου στην προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς που θα βασίζεται σε ένα μεταβατικό πρόγραμμα.
Ο Μιχάλης Αποστόλου (μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) αναφέρθηκε στον αγώνα της ΕΡΤ ως σημείο εισόδου του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο, ως σημείο που έσπασε την κυβερνητική συνοχή και ως ενός αγώνα στον οποίο η Αριστερά έπαιξε προωθητικό ρόλο. Επεσήμανε ότι το κοινωνικό μέτωπο έχει, ως ένα βαθμό, συγκροτηθεί μέσα στους αγώνες αλλά αυτό που λείπει είναι το πολιτικό μέτωπο. Το κύριο καθήκον για τη συγκρότηση αυτού του μετώπου το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πρέπει να πάρει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες βάσει των επίδικων που υπάρχουν σήμερα για την ελληνική κοινωνία.
Η Μαρία Ζευγώλη (Κομμουνιστική Ανανέωση) είπε ότι ο αγώνας της ΕΡΤ έδειξε τη δυνατότητα ανατροπών και ότι το κοινωνικό μέτωπο χτίζεται σιγά-σιγά μέσα από το συντονισμό σε επίπεδο σωματείων και Ομοσπονδιών ενώ τόνισε ότι χρειάζεται η διεύρυνσή του, εντάσσοντας στους κόλπους του στρώματα της αγροτιάς, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων κλπ. Το πολιτικό μέτωπο δεν έχει προχωρήσει και είναι αναγκαίο η Αριστερά να ξεπεράσει τις περιχαρακώσεις της και να δημιουργήσει ένα ενιαίο μέτωπο στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος. Κάλεσε επίσης το ΣΥΡΙΖΑ, ότι σε περίπτωση ανάληψης της κυβέρνησης από την Αριστερά, να δεσμευτεί να ανοίξει πάλι την ΕΡΤ με όλο της το προσωπικό και το ίδιο να πράξει και σε άλλους φορείς του δημοσίου που κλείσουν.
Ο Βασίλης Θεοφανόπουλος (Κομμουνιστική Οργάνωση Ανασύνταξη) επεσήμανε ότι η ΕΡΤ απέδειξε ότι κάθε αγώνας είναι πολιτικός, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι ασταθής και μπορεί να πέσει και ότι αυτή η δυνατότητα θέτει το ζήτημα του τι θα τη διαδεχτεί. Σε αυτό το ζήτημα, το ΚΚΕ δεν έχει άμεση πολιτική πρόταση ενώ η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κατευθύνεται όλο και δεξιότερα. Η πρόταση της Κ.Ο. Ανασύνταξη είναι για μια εργατική κυβέρνηση που θα περπατήσει όλο το δρόμο ενός ανατρεπτικού και ριζοσπαστικού προγράμματος (ακύρωση Μνημονίων, εθνικοποιήσεις, έξοδος από ΕΕ και ευρώ) σε σοσιαλιστική προοπτική.
Τελευταίος ομιλητής ήταν ο Χρήστος Κατσούλας («Παρέμβαση», «Σχέδιο Β») ο οποίος είπε ότι το στοίχημα για την ΕΡΤ ήταν η αντίσταση να εξαπλωθεί σε όλη την κοινωνία, πράγμα που δεν έγινε. Κανένας αγώνας δεν μπορεί να κερδίσει αν δεν ηττηθεί συνολικά η κυβέρνηση, αν δεν πέσει δηλαδή μέσα από τους αγώνες και με όρους κινήματος. Το ζήτημα, συνέχισε, δεν είναι να πέσει απλά η κυβέρνηση αλλά το πολιτικό πλαίσιο βάσει του οποίου κινείται και γι’ αυτό δεν αρκεί μια στείρα αντιμνημονιακή ρητορική. Χρειάζεται ριζοσπαστικό πρόγραμμα και μέτωπο (με αυτή τη σειρά) να πούμε δηλαδή πρώτα τι πρέπει να γίνει και μετά να δούμε ποιος μπορεί να το κάνει.
Δυστυχώς υπήρχε αρκετή πίεση χρόνου, λόγω του μουσικού προγράμματος που ακολουθούσε, και γι’ αυτό δεν μπόρεσαν να γίνουν επιπλέον τοποθετήσεις. Λίγο πριν τις 10.00 η σκυτάλη παραδόθηκε στα μουσικά συγκροτήματα που κράτησαν συντροφιά στις εκατοντάδες των παρευρισκομένων μέχρι αργά.
Η γενική αίσθηση ήταν ότι έγινε μια πολύ πετυχημένη εκδήλωση με πολύ κόσμο και μια ζωντανή και ουσιαστική συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων που κράτησε το σύνολο του ακροατηρίου μέχρι το τελευταίο λεπτό.
