Μαριάννα Τσακίρη και Κατερίνα Κλείτσα
Αν την τελευταία εβδομάδα υπήρξε ένα ευχάριστο γεγονός, αυτό δεν είναι άλλο από τη νίκη του κινήματος κατά του νομοσχεδίου που ποινικοποιούσε πλήρως τις εκτρώσεις στην Πολωνία! Το νομοσχέδιο αυτό προέβλεπε μάλιστα ποινή φυλάκισης μέχρι και πέντε χρόνια για τους γιατρούς και τις γυναίκες που θα συμμετείχαν στην έκτρωση!
Εμπνευσμένες από τις γυναίκες της Ισλανδίας που το 1975 αρνήθηκαν να πάνε στην δουλειά τους ή να κάνουν δουλειές στο σπίτι για να διαδηλώσουν υπέρ της ισότητας, την Δευτέρα 3 Οκτωβρίου χιλιάδες γυναίκες στην Πολωνία φόρεσαν μαύρα και κατέβηκαν σε διαδηλώσεις για να στηρίξουν τη μέρα «Απεργίας των γυναικών».
Ένα κίνημα από τα κάτω
Το κάλεσμα για απεργία βγήκε από το ίδιο το κίνημα, αφού τα συνδικάτα (αντιμετωπίζοντας και τους αντεργατικούς νόμους της χώρας που έχουν μετατρέψει σε «άθλο» το δικαίωμα στην απεργία) δεν κάλεσαν σε απεργία. Χωρίς την κάλυψη από τα εργατικά συνδικάτα, οι γυναίκες αποφάσισαν να πάρουν μία μέρα ρεπό για να διαδηλώσουν, αντιμετωπίζοντας (φυσικά!) απειλές από τους εργοδότες τους, ότι αν λείψουν από την δουλειά θα απολυθούν, όπως έκανε για παράδειγμα η αλυσίδα σούπερ μάρκετ «Lidl»!
Αντιθέτως, μικρές επιχειρήσεις και θέατρα αποφάσισαν να παραμείνουν κλειστές την λεγόμενη «Μαύρη Δευτέρα» για να διευκολύνουν τις γυναίκες να συμμετέχουν στην απεργία. Επίσης, την ημέρα της απεργίας, μία από τις τρεις μεγάλες συνδικαλιστικές ομοσπονδίες της χώρας δήλωσε την στήριξή της στις γυναίκες που θα αντιμετώπιζαν ποινές εάν έλειπαν από τις δουλειές τους, κάτι που βοήθησε μεγάλο αριθμό γυναικών να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις.
140.000 γυναίκες στους δρόμους
Έτσι, 140.000 γυναίκες σε όλη την Πολωνία διαδήλωσαν κατά του νομοσχεδίου υπό βροχή, κρατώντας πλακάτ που έγραφαν: «Η κυβέρνηση δεν είναι εγκυμοσύνη, μπορεί να αφαιρεθεί», «Η επανάσταση είναι γυναίκα», «Η μήτρα μου είναι δικιά μου δουλειά», «Δεν είμαι δικιά σας ιδιοκτησία», κ.α. πιέζοντας ασφυκτικά την Κυβέρνηση.
Το αποτέλεσμα ήταν την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου το πολωνικό Κοινοβούλιο να απορρίψει με συντριπτική πλειοψηφία την πρόταση νόμου!
Η νίκη του κινήματος των γυναικών είναι εξαιρετικής σημασίας και για την ίδια την χώρα αλλά και διεθνώς, αφού γεμίζει αισιοδοξία τις γυναίκες όλου του κόσμου ότι μπορούν να έχουν νικηφόρους αγώνες και να ορίζουν οι ίδιες τα σώματά τους!
Την ίδια ώρα, βέβαια, παραμένει η προηγούμενη, σκληρή νομοθεσία για τις εκτρώσεις, η οποία τις επιτρέπει μόνο σε περιπτώσεις βιασμού, κινδύνου για την ζωή της γυναίκας ή παραμόρφωσης του εμβρύου. Το αίτημα για νόμιμη και δωρεάν έκτρωση για όλες τις γυναίκες πρέπει να γίνει ο επόμενος στόχος για τις γυναίκες της Πολωνίας μετά την πρώτη μεγαλειώδη τους νίκη!
Και στην Ιρλανδία
Αντίστοιχο αγώνα δίνουν και οι γυναίκες στην Ιρλανδία, όπου η νομοθεσία για τις εκτρώσεις είναι παρόμοια με της Πολωνίας. Σε λίγες εβδομάδες αναμένεται να συζητηθεί στην Ιρλανδική βουλή το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος ώστε να αποφασιστεί η κατάργηση του Άρθρου του Συντάγματος που απαγορεύει τις εκτρώσεις. Το κίνημα υπέρ του δικαιώματος στην έκτρωση έχει σημειώσει ήδη μεγάλες επιτυχίες (αναλυτικά εδώ και εδώ) και η νίκη των Πολωνών γυναικών σίγουρα θα του δώσει νέα δυναμική!
Τι γίνεται στην Ελλάδα;
Την ίδια ώρα, στην Ελλάδα όπου η έκτρωση είναι νόμιμη, εξακολουθούν να κυκλοφορούν μία σειρά «μύθοι» και ψέματα, όπως πχ στο λήμμα της ελληνικής «Βικιπαιδείας» για την έκτρωση (δείτε εδώ)
Από τις πρώτες σχεδόν γραμμές, ο αρθρογράφος κάνει ξεκάθαρα προπαγάνδα κατά των εκτρώσεων, αφού αναφέρει ότι μεγάλο ποσοστό των γυναικών που κάνουν έκτρωση, επιδίδονται σε άσωτη ζωή (δηλαδή αλλάζουν συχνά ερωτικό σύντροφο!) και ότι ένα επίσης μεγάλο ποσοστό έχει κάποια ψυχική διαταραχή.
Συνεχίζοντας, επικαλείται (δήθεν) τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) που μας προειδοποιεί ότι εννιά στις δέκα γυναίκες που υποβλήθηκαν σε έκτρωση έπαθαν κατάθλιψη ή διπολική διαταραχή ενώ υπάρχει πιθανότητα 45% να επηρεαστούν τα τοιχώματα της μήτρας και να μην μπορεί η γυναίκα να τεκνοποιήσει στην υπόλοιπη ζωή της! Αλλά για όλα αυτά… δεν υπάρχει καμία πηγή!
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, δεν βρήκαμε τέτοιο άρθρο του ΠΟΥ, αντιθέτως, βρήκαμε το λήμμα για τις εκτρώσεις στη διεθνή έκδοση της Wikipedia (εδώ), που με πηγές μας λέει ότι όταν η έκτρωση είναι νόμιμη, είναι από τις πιο ασφαλείς ιατρικές διαδικασίες και ότι δεν υπάρχει σχέση ανάμεσα στην έκτρωση και τις ψυχολογικές διαταραχές, εκτός από εκείνες που αναμένονται από μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, στις ΗΠΑ η έκτρωση είναι 13 φορές ασφαλέστερη από τον τοκετό (η θνησιμότητα κατά την άμβλωση είναι 0,7 ανά 100.000 διαδικασίες, ενώ για τον τοκετό είναι 8,8 μητρικοί θάνατοι ανά 100.000 γεννήσεις ζώντων νεογνών).
Είναι η έκτρωση έγκλημα;
Φυσικά, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η έκτρωση μπορεί να είναι ιδιαίτερα επίπονη για την συναισθηματική κατάσταση μιας γυναίκας. Το θέμα είναι να εντοπίσουμε τους λόγους που συμβαίνει αυτό: Όταν μια γυναίκα μεγαλώνει μαθαίνοντας ότι αυτοσκοπός της είναι να αποκτήσει παιδί και οικογένεια και άρα η έκτρωση «ματαιώνει» τους λόγους ύπαρξής της, η πίεση που θα υποστεί είναι μεγάλη! Πόσο μάλλον αν έχει διαβάσει τέτοια λήμματα, που με πηγές όπως τις πιο πάνω, έχουν σαν μοναδικό στόχο, με την δήθεν επιστημονικότητα τους να παρουσιάσουν την έκτρωση σαν το απόλυτο κακό και να δημιουργήσουν τύψεις και φόβο στις γυναίκες!
Μιλώντας για τύψεις, ένα από τα βασικά επιχειρήματα των πολέμιων της έκτρωσης είναι πως έκτρωση είναι δολοφονία. Το φοβερό είναι πως όσοι το επικαλούνται δεν δείχνουν κανέναν απολύτως σεβασμό για τις ζωές των γυναικών, αφού στο όνομα της ζωής ενός εμβρύου, υποβιβάζουν ζωντανές γυναίκες σε μηχανές αναπαραγωγής χωρίς θέληση και δικαιώματα. Μάλιστα, συνήθως όσοι το ασπάζονται, δεν έχουν νοιαστεί και παλέψει για τα δικαιώματα κανενός έμβιου όντος. Δεν έχουν συμμετάσχει σε κανέναν αγώνα που θα βελτιώσει τις ζωές των ενηλίκων και των παιδιών για καλύτερη παιδεία, υγεία κλπ.
Τέλος, κάποιοι υπερασπίζονται το δικαίωμα των γυναικών στην έκτρωση μόνο όταν η εγκυμοσύνη προέρχεται από βιασμό ή βάζει σε κίνδυνο τη ζωή της γυναίκας, βάζοντας και πάλι σε δεύτερη μοίρα το δικαίωμα μιας γυναίκας να έχει τον έλεγχο του σώματος και της ζωής της. Μια γυναίκα μπορεί να μην θέλει να γίνει μάνα, μπορεί να μην είναι έτοιμη να γίνει μάνα, μπορεί να αποφασίσει πως είναι έτοιμη και να το μετανιώσει στη συνέχεια. Και έχει κάθε δικαίωμα να ορίσει τη ζωή και το μέλλον της.
Για το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματος
Παράλληλα, δεν θεωρούμε σε καμία περίπτωση την έκτρωση μέθοδο αντισύλληψης. Η έκτρωση αν και ασφαλής, παραμένει μία διαδικασία που ταλαιπωρεί έστω και προσωρινά τον οργανισμό. Αυτό που υποστηρίζουμε είναι ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να μπορεί να έχει την ελεύθερη επιλογή όσον αφορά το πως θέλει να διαθέσει το σώμα του. Αυτή δεν είναι δουλειά ούτε του κράτους, ούτε της εκκλησίας.
- Θέλουμε λοιπόν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία, που να διδάσκει στα παιδιά να αγαπάνε και να σέβονται το σώμα τους και τα σώματα των άλλων, τις μεθόδους προφύλαξης και αντισύλληψης, να τα διδάσκει ότι ο καθένας μπορεί να αγαπά όποιον θέλει, και όχι απαραίτητα να ακολουθεί το μοντέλο «άντρας-γυναίκα-παιδιά», ότι υπάρχουν και άλλες ερωτικές σχέσεις (ομοφυλοφιλικές, πολυσυντροφικές), κλπ
- Δωρεάν αντισύλληψη (χάπια, προφυλακτικά, κοκ) και πρόσβαση σε γυναικολόγους, όπου από κοινού με την γυναίκα θα αποφασίζουν την κατάλληλη μέθοδο αντισύλληψης ανάλογα με τις ανάγκες της.
- Δημόσια και δωρεάν έκτρωση στην πράξη. Με την υποχρηματοδότηση της δημόσιας Υγείας, οι εκτρώσεις σήμερα αποτελούν μονοπώλιο των ιδιωτικών κλινικών, κοστίζουν 400 ευρώ, πράγμα που αναγκάζει γυναίκες να αναζητούν φθηνότερες και λιγότερο ασφαλείς πηγές με κίνδυνο της ζωής τους. Δωρεάν πρόσβαση σε ψυχολόγο, σε περίπτωση που μία γυναίκα το επιθυμεί, δωρεάν φαρμακευτική αγωγή μετά την επέμβαση.
- Σε αυτό το σύστημα όλες οι νίκες και οι αγώνες μας θα είναι ημιτελείς. Όσο υπάρχει φτώχεια και λιτότητα θα υπάρχουν και άνθρωποι που θέλουν παιδιά και δεν αποκτούν γιατί δεν τα βγάζουν πέρα. Αυτό που χρειαζόμαστε τελικά, είναι μία κοινωνία που καθεμία από εμάς θα αποφασίζει ελεύθερα τι θα κάνει με την ζωή και το κορμί της, χωρίς να τις βάζουν εμπόδια η οικονομική της κατάσταση ή κάποιοι που θα θεωρούν το σώμα και τη ζωή μιας γυναίκας δική τους δουλειά.
Σχετικά άρθρα:
- Ιρλανδία: 20.000 διαδηλώνουν σε καταρρακτώδη βροχή για το δικαίωμα στην άμβλωση! – 28/09/2016
https://xekinima.org/irlandia-20-000-diadilonoun-se-katarrakto/
- Ιρλανδία: οι αγώνες των γυναικών και η «Rosa» – 31/07/2016
https://xekinima.org/irlandia-oi-agones-ton-gunaikon-kai-i/
- Ιρλανδία: ο αγώνας των γυναικών για δικαίωμα στην άμβλωση συνεχίζεται – 18/07/2016
https://xekinima.org/irkandia-o-agonas-ton-gunaikon-gia-dik/
