Ο χαιρετισμός του Πολ Μέρφι (Paul Murphy) στην εκδήλωση που διοργάνωσε το «Ξεκίνημα» Θεσσαλονίκης στις 7 Μάρτη 2015 στο Εργατικό Κέντρο με τίτλο «Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Νέα κατάσταση – πώς προχωράμε. Η μάχη με τους δανειστές κι οι εκβιασμοί τους, τα κινήματα κι οι διεκδικήσεις τους, το Ευρώ κι η ανασυγκρότηση της οικονομίας».
Ο Πολ Μέρφι είναι Ιρλανδός βουλευτής, μέλος του Socialist Party* και της Anti Austerity Alliance (Συμμαχία Ενάντια στη Λιτότητα).
*Το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι τμήμα της Επιτροπής για μια Εργατική Διεθνή (C.W.I.), αδελφή οργάνωση του «Ξ» στην Ιρλανδία.
Γειά σας, φίλοι και σύντροφοι, στην ανοιχτή εκδήλωση του “Ξεκινήματος” στη Θεσσαλονίκη. Λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι εκεί μαζί σας σήμερα. Ελπίζω ότι θα μπορέσω να έρθω στην Ελλάδα μέσα στους επόμενους μήνες, για να συζητήσω με κόσμο και για να μάθω από τον πολύ σημαντικό αγώνα που δίνετε αυτή την περίοδο.
Αυτή τη στιγμή στην Ιρλανδία, όπως νομίζω και σε πολλές άλλες χώρες, υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον για αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Είναι ίσως η διεθνής εξέλιξη που συζητιέται πιο πολύ και μαζικά από μεγάλα στρώματα του πληθυσμού, και έχει καιρό να συμβεί αυτό. Νομίζω ότι για ένα στρώμα ακτιβιστών ενάντια στην λιτότητα και του κινήματος ενάντια στους φόρους στο νερό, η εκλογή μια κυβέρνησης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε πραγματική έμπνευση και έδωσε ελπίδα. Είναι μια νίκη που έχει πανευρωπαϊκή σημασία.
Με αυτή την έννοια είναι ιστορική νίκη, το να έχουμε μια αριστερή κυβέρνηση σε ένα πλαίσιο κυριαρχίας των νεοφιλελεύθερων ιδεών, στροφής προς τα δεξιά των λεγόμενων κεντροαριστερών και σοσιαλδημορατικών κομμάτων. Και για την ακρίβεια, η νίκη αυτή άνοιξε μια ρωγμή στην αντίληψη που πλάσαρε πρώτη η Μάργκαρετ Θάτσερ, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στην λιτότητα. Έδωσε ελπίδα στον κόσμο ότι η Αριστερά δεν υπάρχει μόνο για να αντιστέκεται στην λιτότητα, αλλά μπορεί να κερδίσει την κυβερνητική εξουσία και να παλέψει για να αλλάξει δομικά η κοινωνία μας.
Τα τελευταία γεγονότα, με την διαπραγμάτευση, επίσης παρακολουθούνται στενά. Ο κόσμος έχει βγάλει το συμπέρασμα ότι είναι αυταπάτη η σκέψη ότι υπάρχει δημοκρατία στην Ευρώπη. Όπως χαρακτηριστικά είπε ο Γιούνκερ «δεν υπάρχουν δημοκρατικές επιλογές έξω από τις ευρωπαϊκές συνθήκες». Αυτό σημαίνει ότι οι αστικές τάξεις, οι κυβερνήσεις τους, οι τραπεζίτες και το κεφάλαιο δεν δέχονται άλλες επιλογές εκτός από την αποδοχή της λιτότητας.
Στην πραγματικότητα ο κόσμος βλέπει ότι τα αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών ακυρώθηκαν από την επίθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με την απειλή να στραγγαλίσουν τις ελληνικές τράπεζες. Ότι η ελληνική κυβέρνηση δέχτηκε μαχαιριά στην πλάτη από την ισπανική και την ιρλανδική κυβέρνηση, που επέλεξαν να αντιπροσωπεύσουν το 1% των πλουσίων, αντί για το 99% του πληθυσμού των χωρών τους. Κι ότι δέχτηκε επίθεση από την Τρόικα, που τώρα ονομάστηκε «Θεσμοί».
Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης ήταν μια ήττα. Ήταν μια χαμένη μάχη, σ’ έναν, όμως, συνεχιζόμενο πανευρωπαϊκό ταξικό πόλεμο, που εξακολουθεί να μπορεί να κερδηθεί από τους εργαζόμενους.
Υπάρχουν πολλά συμπεράσματα από αυτή τη μάχη κι ο κόσμος την παρακολουθεί όχι απλά ως παρατηρητής, αλλά για να βγάλει συμπεράσματα. Νομίζω ότι το συμπέρασμα είναι ότι οι κανόνες του Ευρώ και της νομισματικής ένωσης είναι ένας ζουρλομανδύας που φυλακίζει τις χώρες σε δεξιές, νεοφιλελεύθερες καπιταλιστικές πολιτικές. Οι κανόνες αυτοί και το πλαίσιο πρέπει να σπάσουν. Να μη φοβηθεί ο κόσμος τις απειλές για τις συνέπειες να πεταχτεί μια χώρα από το Ευρώ.
Κίνημα άρνησης πληρωμής του τέλους ύδρευσης
Στην Ιρλανδία αυτή τη στιγμή έχουμε έναν πολύ σημαντικό αγώνα ενάντια στην λιτότητα. Έχει ξεκινήσει μια έκρηξη πάνω στο θέμα του φόρου για το νερό. Όλη η συσσωρευμένη οργή από 6-7 χρόνια πολύ σκληρής λιτότητας έχει βγει σε αυτό το ζήτημα. Ο κόσμος αισθάνεται ότι μπορεί να δώσει μάχη σε αυτό το θέμα γιατί δεν έχει το φρένο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.
Τους τελευταίους μήνες είχαμε μια τεράστια αλλαγή στην πολιτική κατάσταση. Είχαμε τεράστιες διαδηλώσεις που δεν υπήρχαν για χρόνια. 100.000 στους δρόμους τον Οκτώβρη, 200.000 τον Νοέμβρη και κοντά στις 100.000 ξανά τον Δεκέμβρη σε πορεία που έγινε καθημερινή.
Πλησιάζει η επόμενη σημαντική κινητοποίηση που οργανώνουμε για τις 21 Μάρτη. Ταυτόχρονα προετοιμάζουμε εκστρατεία άρνησης πληρωμής των νέων φόρων για το νερό. Γίνονται πολύ μεγάλες συναντήσεις σε όλη τη χώρα. Υπάρχουν έντονα στοιχεία αυτοοργάνωσης σε τοπικές κοινότητες με «συναντήσεις δρόμων», που δείχνουν ότι θα υπάρχει μαζική συμμετοχή στο μποϋκοτάζ του φόρου. Νομίζω ότι μπορούμε να καταφέρουμε ένα 40% του κόσμου να αρνηθεί να πληρώσει, αλλά παλεύουμε για να γίνει αυτό το ποσοστό ακόμα ψηλότερο κι έτσι να κάνουμε τον φόρο αυτό πρακτικά αδύνατο να συλλεχθεί από το κράτος.
Τις τελευταίες 3 εβδομάδες είδαμε μια πολύ σκληρή αντίδραση από το κράτος με καταστολή ενάντια σε αυτό το κίνημα. 23 άνθρωποι στην περιφέρεια που εκλέγομαι συλλήφθηκαν από την αστυνομία, όπως κι εγώ. 6 αστυνομικοί ήρθαν στο σπίτι μου να με συλλάβουν στις 7 η ώρα το πρωί γιατί συμμετείχα σε μια ειρηνική διαδήλωση. 10 αστυνομικοί πήγαν στο σπίτι ενός 16χρονου για να τον συλλάβουν για συμμετοχή στην ίδια ειρηνική διαμαρτυρία. Συνολικά είχαμε 23 συλλήψεις και περιμένουμε να δούμε αν θα υπάρξουν κατηγορίες για όλους εμάς. Την ίδια στιγμή υπάρχουν 4 άνθρωποι φυλακισμένοι για 1-2 μήνες για συμμετοχή σε μια άλλη ειρηνική διαμαρτυρία. Είναι μια πολύ σοβαρή επίθεση στο δικαίωμα του κόσμου να διαδηλώνει και στις δημοκρατικές ελευθερίες.
Ο λόγος που συμβαίνει; Το κατεστημένο είναι πολύ φοβισμένο. Ξέρουν ότι είμαστε κοντά να νικήσουμε τον φόρο στο νερό και ξέρουν ότι μια τέτοια νίκη θα δώσει μεγάλη αυτοπεποίθηση στον κόσμο για να αντιπαρατεθεί με όλη την λιτότητα και το κατεστημένο της καπιταλιστικής τάξης. Φοβούνται ιδιαίτερα ότι οι άνθρωποι συμμετέχουν μαζικά στην πολιτική, έξω από το πλαίσιο της καπιταλιστικής δημοκρατίας. Ότι φεύγει ο κόσμος από το γνωστό πλαίσιο να ψηφίζει μια φορά στα 4 χρόνια ένα κόμμα όπως οι Εργατικοί ή το ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, να απογοητεύεται, και μετά να πάει να ξαναψηφίζει. Αλλά καταλαβαίνει ο κόσμος ότι έχει μεγάλη δύναμη στα χέρια του, όχι μόνο στο πλαίσιο των εκλογών.
Προοπτική αριστερής κυβέρνησης στην Ιρλανδία
Όλο αυτό το κίνημα έχει βάλει τις βάσεις για μια μεγάλη πολιτική ανατροπή στην Ιρλανδική κοινωνία. Πιστεύουμε ότι μια μαζική ριζοσπαστική αντικαπιταλιστική αριστερά μπορεί να χτιστεί και χτίζεται αυτή τη στιγμή. Αυτό θα αντανακλαστεί και σε εκλογική δύναμη κι η προοπτική να έχουμε μια αριστερή κυβέρνηση στην Ιρλανδία τα επόμενα χρόνια είναι μια ρεαλιστική προοπτική. Βλέπουμε ήδη την κυβέρνηση να υποχωρεί φοβούμενη αυτή την προοπτική.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που ο κόσμος παρακολουθεί τόσο στενά αυτά που γίνονται στην Ελλάδα. Για να βγάλει τα συμπεράσματα, κι έτσι να μπει στη μάχη με την αντίληψη ότι η λιτότητα και οι νόμοι του κεφαλαίου πρέπει να σπάσουν. Ότι πρέπει να έχουμε μια δομική αλλαγή της οικονομίας και της κοινωνίας προς το συμφέρον της πλειοψηφίας, μια δομική σοσιαλιστική αλλαγή. Αυτό πρέπει να είναι κομμάτι μιας πανευρωπαϊκής μάχης, να σπάσει το πλαίσιο της ΕΕ και του Ευρώ, προχωρώντας στο δρόμο της εγκαθίδρυσης της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Με το βάθεμα των σχέσεων όλων αυτών των χωρών που θα έχουν αριστερές κυβερνήσεις. Με τη στρατηγική για το χτίσιμο μιας πολύ διαφορετικής Ευρώπης. Μιας Ευρώπης όπου τα εκατομμύρια των εργαζομένων είναι πάνω από τα συμφέροντα των εκατομμυριούχων.
Διαβάστε ρεπορτάζ από την εκδήλωση και δείτε βίντεο με τις εισηγήσεις στο xekinima.org: «Θεσ/νίκη: Μια πολύ πετυχημένη και ουσιαστική εκδήλωση από το «Ξ» (βίντεο)».
