Μιλώντας σε πρόσφατη διαδικτυακή εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ (για την πολιτική της κυβέρνησης στο περιβάλλον) ο Κ. Χατζηδάκης δήλωσε πως ένιωσε «αδικημένος» από την κριτική που δέχτηκε σε σχέση με τον περιβαλλοντικό νόμο.
Ένα νόμο – οδοστρωτήρα για το περιβάλλον, που βάζει στο στόχαστρο προστατευόμενες περιοχές και περιοχές Natura, δίνοντας το πράσινο φως για κάθε είδους καταστροφική δραστηριότητα στα όρια τους, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Όπως ήταν λογικό, ήταν πολλές οι φωνές διαμαρτυρίας, ενώ έγιναν και σημαντικές κινητοποιήσεις κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου.
«Το κάνουν και στην Ευρώπη, άρα είναι καλό»
Η κριτική όμως δεν άρεσε στον υπουργό. Τον αδικήσαμε, λέει. Εξάλλου δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να φέρει στην Ελλάδα αυτά που ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Το «επιχείρημα» ότι αν κάτι συμβαίνει στην Ευρώπη πρέπει να γίνει αποδεκτό και να μεταφερθεί και στην Ελλάδα, έχει χρησιμοποιηθεί άπειρες φορές από τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Για να δικαιολογηθούν περικοπές σε δημόσιους φορείς και υπηρεσίες, επιθέσεις στα δικαιώματα και το βιοτικό επίπεδο, για να νομιμοποιηθούν περιβαλλοντικές καταστροφές, κοκ.
Στην πραγματικότητα επομένως, κάθε φορά που το ξεστομίζουν επιμένουν να προσβάλουν τη νοημοσύνη μας. Ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες από τις «περιβαλλοντικές» πρακτικές που ισχύουν σε ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Νορβηγία: ο παράδεισος των εξορύξεων
Θεωρείται χώρα – παράδειγμα ανάπτυξης. Μόνο που η ανάπτυξη αυτή δεν έχει καθόλου «πράσινο» πρόσημο όπως θα περίμεναν πολλοί. Αντίθετα, η Νορβηγία είναι μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη παραγωγή πετρελαίου στον κόσμο και η παραγωγή αυτή διαρκώς αυξάνεται.
Η εξόρυξη πετρελαίου –και ιδιαίτερα η υποθαλάσσια, που στη Νορβηγία είναι ο κανόνας– αποτελεί μια ιδιαίτερα επικίνδυνη πρακτική, καθώς το ενδεχόμενο ατυχήματος και διαρροής στη θάλασσα είναι μεγάλο. Ακόμη και χωρίς αυτό όμως, το πετρέλαιο είναι ένα από τα ορυκτά καύσιμα που επιβαρύνουν με επικίνδυνους ρύπους την ατμόσφαιρα του πλανήτη.
Οι εξορυκτικές δραστηριότητες της Νορβηγίας δεν εξαντλούνται στο πετρέλαιο. Τελευταία «επιτυχία» της κυβέρνησης της χώρας, είναι οι άδειες που δόθηκαν σε εξορυκτικές εταιρείες να μπουν σε μέχρι πρόσφατα προστατευόμενες περιοχές του αρκτικού κύκλου.
Αυτό που αναζητούν σε αυτή την περίπτωση είναι τα κοιτάσματα χαλκού της περιοχής, που υπολογίζονται στα 66 εκατομμύρια τόνους. Περιβαλλοντικές οργανώσεις προειδοποιούν ότι αυτή η δραστηριότητα θα καταστρέψει τα καταφύγια των ταράνδων και θα ρυπάνει τα φιόρδ. Η Νορβηγία όμως είναι μια ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή χώρα, επομένως ότι κάνει, το κάνει σωστά…
Έξυπνα, καθαρά, γερμανικά αυτοκίνητα
Το σκάνδαλο με το «έξυπνο λογισμικό» των ντιζελοκίνητων οχημάτων της γερμανικής Volkswagen είναι γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο, αφού όπως αποκαλύφθηκε η εταιρεία εξαπατούσε τους πελάτες της για αρκετά χρόνια, πείθοντάς τους ότι αγοράζοντας τα αυτοκίνητά της συμβάλουν στην προστασία του περιβάλλοντος. Το κόλπο ήταν στημένο με τέτοιο τρόπο, ώστε όταν ένα αυτοκίνητο περνούσε από έλεγχο καυσαερίων, να ενεργοποιείται ένα «πονηρό» λογισμικό που μπορούσε να κρύψει τους επικίνδυνους ρύπους που εκπέμπει το όχημα σε κανονικές συνθήκες, χαρίζοντας του το «πράσινο» προφίλ που διαφήμιζε η εταιρεία.
Αυτό που ίσως δεν κυκλοφόρησε τόσο, ήταν το γεγονός ότι όχι μόνο η γερμανική κυβέρνηση, αλλά η ίδια η Κομισιόν γνώριζε για το σκάνδαλο και κάλυπτε για τουλάχιστον δύο χρόνια την εταιρεία.
Και περιβαλλοντική καταστροφή λοιπόν αλλά και απάτη, όχι μόνο από τη χώρα-μοντέλο προόδου και ανάπτυξης για την ελληνική κυβέρνηση, αλλά και από τους θεσμούς της ίδιας της Ε.Ε.
Κατά τα άλλα, οι ευρωπαϊκοί νόμοι, τους οποίους οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες καταπατούν, θα βάλουν φραγμούς στην καταστροφή…
Ισπανία: ότι λάμπει δεν είναι χρυσός
Οι εξορύξεις χρυσού και χαλκού είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς και στην Ισπανία τα τελευταία χρόνια. Η Γαλικία είναι μια από τις ισπανικές επαρχίες στις οποίες τα λαϊκά στρώματα έχουν δώσει στο παρελθόν σκληρές μάχες ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, καθώς από τις καθόλα νόμιμες δραστηριότητες μιας σειράς εξορυκτικών εταιρειών κινδυνεύουν σπάνια οικοσυστήματα και προστατευόμενα είδη.
Στην Ανδαλουσία, η εταιρεία Atalaya πήρε πρόσφατα νέα άδεια να συνεχίσει τις διαδικασίες εξόρυξης χαλκού, παρά τα μέτρα καραντίνας. Η… ευρωπαϊκή νομιμότητα ξανάκανε το θαύμα της, καθώς η εταιρεία που είχε διακόψει τις δραστηριότητές της λόγω κορονοϊού, ξαναπήρε το πράσινο φως να λειτουργήσει, χάρη σε έναν επαναπροσδιορισμό της έννοιας των «απαραίτητων» δραστηριοτήτων εν μέσω καραντίνας. Ναι, καλά καταλάβατε, διευκρινίστηκε ότι η εξόρυξη χαλκού είναι τελικά απαραίτητη. Δεν είναι μόνο το περιβάλλον που υποτάσσεται στους αγγελικά πλασμένους ευρωπαϊκούς νόμους, αλλά τελικά και η δημόσια υγεία.
Στον ευρωπαϊκό δρόμο
Αυτά είναι ελάχιστα από τα αμέτρητα παραδείγματα των πρακτικών που ακολουθούνται στην Ευρώπη γύρω από περιβαλλοντικά θέματα. Ο ίδιος ο υπουργός Περιβάλλοντος ανέφερε στην «πικραμένη» τοποθέτησή του, ότι σε όλη την Ευρώπη γίνονται εξορύξεις σε περιοχές Natura. Σε εμάς γιατί να μην γίνονται λοιπόν;
Μόνο που αυτό δεν είναι επιχείρημα ως προς την ορθότητα της πολιτικής του. Είναι επιχείρημα ως προς τον εξαιρετικά επικίνδυνο δρόμο στον οποίο βαδίζει το εγκληματικό τους σύστημα σε ολόκληρη την ήπειρο, όπως και στον υπόλοιπο πλανήτη. Όσο για το δικό μας παράδειγμα, μπορεί και πρέπει να είναι αυτό της αντίστασης στα καταστροφικά τους σχέδια. Ένα παράδειγμα που μπορεί να εμπνεύσει και να ενισχύσει τα περιβαλλοντικά κινήματα στην υπόλοιπη Ευρώπη και τον κόσμο.
