Πριν λίγες ημέρες η Μαρίνα Χρυσοβελώνη, υφυπουργός εσωτερικών και πρώην στέλεχος των ΑΝΕΛ, δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» ότι «ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι συγγενής και κοντά στις ιδέες που πιστεύω», προαναγγέλλοντας ουσιαστικά την επίσημη προσχώρησή της στο κυβερνητικό κόμμα.
Μια «πολιτικός» της δεξιάς λοιπόν, που ξεκίνησε από την ΝΔ και μετά πέρασε στους ΑΝΕΛ, εκφράζεται πλέον από τις ιδέες (!) ενός κόμματος που επιμένει να αυτοονομάζεται Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Τέτοιες δηλώσεις δείχνουν ότι η γελοιοποίηση και ο εκφυλισμός των κομμάτων και των πολιτικών του κατεστημένου δεν έχει πάτο. Και δεν είναι μόνον οι δηλώσεις. Ο κατάλογος των βουλευτών που εγκατέλειψαν το κόμμα με το οποίο εκλέχτηκαν για να μεταπηδήσουν σε κάποιο άλλο δεν έχει τέλος.
***
Βουλευτές από το Ποτάμι, τους ΑΝΕΛ και την Ένωση Κεντρώων μέσα σε ένα βράδυ έκαναν ωραιότατες μεταγραφές στη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΙΝΑΛ. Έτσι, οι κοινοβουλευτικές ομάδες του Ποταμιού και των ΑΝΕΛ ουσιαστικά εξαϋλώθηκαν ενώ η ΕΚ από 9 βουλευτές έχει μείνει μόλις με 5. Αποχωρήσεις και διαγραφές υπήρξαν και στη Χρυσή Αυγή (Μίχος, Κουκούτσης, Μπαρμπαρούσης) αν και για άλλους λόγους και πέρασαν στα ψιλά. Με αυτό τον τρόπο οι «ανεξάρτητοι» βουλευτές του κοινοβουλίου έχουν φτάσει πλέον τους 21!
Στην προκειμένη περίπτωση τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις οι ΑΝΕΛ δε μπαίνουν στην επόμενη Βουλή. Για αυτό και ο Καμμένος αποφάσισε να παίξει (και αυτός) το χαρτί του εθνικισμού υψώνοντας τη σημαία του Μακεδονικού και συνομιλεί με άλλους παράγοντες της ακροδεξιάς (Μπαλτάκος, Κουκούτσης) για να φτιάξει νέο κόμμα. Σε αυτό το τοπίο η κ. Χρυσοβελώνη έκανε την επιλογή της μεταπήδησης στην «Ριζοσπαστική Αριστερά» μια επιλογή που μοιάζει να της υπόσχεται τις καλύτερες επαγγελματικές προοπτικές για το μέλλον.
***
Ούτε η πρώτη ούτε και η τελευταία είναι άλλωστε. Πρύτανης σε αυτού του είδους τις μεταγραφές είναι ο Γρηγόρης Ψαριανός που από μέλος του Ρήγα Φεραίου αυτή τη στιγμή βρίσκεται στις γραμμές της ΝΔ, έχοντας περάσει εν τω μεταξύ από ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ και Ποτάμι.
Η «ιδεολογία» για τους «Ψαριανούς» όλων των αποχρώσεων δεν είναι άλλη από το πώς θα καταφέρουν να παραμείνουν οι ίδιοι για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στα έδρανα της Βουλής. Με το αζημίωτο πάντα… Βλέπετε για αυτούς, καλές είναι οι πολιτικές αρχές αλλά ακόμη καλύτερη είναι η βουλευτική αποζημίωση ειδικά όταν αυτή συνοδεύεται από την πιθανότητα υπουργοποίησης.
Η πολιτική βάση για το εκφυλιστικό αυτό σκηνικό είναι ότι όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις (κόμματα, βουλευτές, πολιτευτές, παράγοντες) συμφωνούν σε όλους τους βασικούς άξονες της κυβερνητικής πολιτικής: λιτότητα, ιδιωτικοποιήσεις και γενικά ότι ζητάει το κεφάλαιο. Έτσι αφού όλοι συμφωνούν στην πολιτική διαγκωνίζονται στο ποιος μπορεί να την εφαρμόσει καλύτερα, δηλαδή ποιος καλύτερα θα κοροϊδέψει τον κόσμο.
***
Η εκφυλιστική αυτή πραγματικότητα – στιγμιότυπο της οποίας είναι η δήλωση ιδεολογικής ταύτισης της κας Χρυσοβελώνη με τον ΣΥΡΙΖΑ – δείχνει το βαθμό της μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα του κατεστημένου.
Το ελληνικό κεφάλαιο και οι καπιταλιστές της ΕΕ και των ΗΠΑ έχουν πάψει εδώ και καιρό να βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως απειλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει καθημερινά τις «εξετάσεις» του εφαρμόζοντας πιστά την πολιτική που ζητά το κεφάλαιο και αποτελεί πλέον τον έναν από τους δύο πυλώνες του νέου δικομματισμού. Έτσι, δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να γίνει χώρος υποδοχής στελεχών που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ ή τους ΑΝΕΛ. Αυτή η διαδικασία βέβαια έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, αλλά εντείνεται όσο πλησιάζουμε στις εκλογές.
Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι οι σημερινοί «σύμμαχοι» του ΣΥΡΙΖΑ εντός και εκτός της χώρας δε θα τον πετάξουν σαν στυμμένη λεμονόκουπα όταν τελειώσει τη «βρωμοδουλειά» που τον έχουν βάλει να κάνει. Για να στραφούν ξανά σε κάποιους πιο παραδοσιακούς και αξιόπιστους εκπροσώπους της αστικής τάξης.
***
Για τους απλούς ανθρώπους που πασχίζουν για την καθημερινή επιβίωση, όλα αυτά προκαλούν αναγούλα και αποστροφή. Είναι λοιπόν απαραίτητο οι υγιείς και συνεπείς αγωνιστές και οργανώσεις του κινήματος να αποκαταστήσουν το πραγματικό νόημα της Αριστεράς, σαν εκείνο το πολιτικό ρεύμα που εκφράζει αταλάντευτα τα συμφέροντα των εργαζομένων, των εκμεταλλευόμενων και των φτωχών ανθρώπων. Σαν το ρεύμα εκείνο που επιδιώκει την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και το χτίσιμο μιας νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Σαν ρεύμα που δεν θα μπορούσε να έχει ποτέ σχέσεις με τους εκπροσώπους της κοινωνικής σαπίλας όπως η Χρυσοβελώνη και κάθε Χρυσοβελώνη.
