Πετράλωνα: Όχι στη μετεγκατάσταση του 9ου Γυμνασίου (συνέντευξη Α. Σιαπάτη)

Συνέντευξη με τον Αποστόλη Σιαπάτη, πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων στο 72^ο Δημοτικό και μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τη συνέντευξη πήραν οι σύντροφοι Νατάσσα Αργυράκη και Βαγγέλης Κολτσίδης

ΕΡ: Αποστόλη, ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα που έχει προκύψει;

Η ιστορία ξεκινάει το 1977, όταν από την Πλατεία Κουμουνδούρου μεταφέρεται το Θ’ Γυμνάσιο Αρρένων στην οδό Τρώων, στο κτίριο που χτίστηκε επί χούντας και στέγαζε το Ι’ Γυμνάσιο Θηλέων. Η μεταστέγαση οφείλεται στις ζημιές που παρουσιάστηκαν στο κτίριο της Πλ. Κουμουνδούρου. Από αυτά τα δύο σχολεία προέκυψαν το 9^ο και το 34ο μικτό Γυμνάσιο. Από τότε υπάρχει το αίτημα να φτιαχτεί το σχολείο στην Κουμουνδούρου, αίτημα που με τα χρόνια χάνει κάπως τη ισχύ του καθώς στην εκεί γειτονιά αρχίζει να φθίνει το μαθητικό δυναμικό και προκύπτουν ανάγκες για περισσότερα σχολεία στα Πετράλωνα.

Στη συνέχεια, γύρω στο 2007-8, αποφασίζονται τα ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα) – συμβάσεις κατά κανόνα μακροχρόνιες, οι οποίες συνάπτονται μεταξύ ενός δημόσιου και ενός ιδιωτικού φορέα, με σκοπό την εκτέλεση έργων ή/και την παροχή υπηρεσιών. Μέσα στο πρόγραμμα των ΣΔΙΤ φαίνεται να υπάρχει και το 9^ο Γυμνάσιο. Μέχρι και το 2011 τα συστεγαζόμενα 9^ο και 34^ο Γυμνάσιο και τα αντίστοιχα Λύκεια συγχωνεύονται. Για να χωρέσουν όλοι οι μαθητές αλλάζουν τα γεωγραφικά όρια μέχρι την Τριών Ιεραρχών και το σχολείο λειτουργεί πλέον με 280 παιδιά.

Ερχόμαστε τώρα στο 2016, όπου τυχαία ανακαλύπτουμε ότι χτίζεται σχολείο στην Ασωμάτων, περνώντας τυχαία απ’ έξω! Ρωτάμε τότε αν χτίζεται σχολείο και ούτε από το Υπουργείο Παιδείας δεν ξέρουν να μας απαντήσουν και μας κατευθύνουν στις ΚΤΥΠ Α.Ε. (Κτιριακές Υποδομές Α.Ε.) που μας απαντούν ότι ναι χτίζεται σχολείο και θα λειτουργήσει από 1/1/17. Η ΚΤΥΠ μας παρουσίασε κάποια έγγραφα με ημερομηνία Μάιος του ’12 όπου τίθεται το ερώτημα αν χρειάζεται εκεί το σχολείο με βάση το αίτημα του 1977. Η απάντηση του τότε διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αθήνας είναι θετική χωρίς να διαβουλευτεί με κανέναν. Αυτό μάλιστα τη στιγμή που υπάρχουν άλλα σχολεία, όπως το 49^ο Δημοτικό, με φοβερές ελλείψεις και ανεπαρκή κτίρια.

ΕΡ: Τι σημαίνει πρακτικά η μετεγκατάσταση του σχολείου? Ποιες είναι οι αντιδράσεις μέχρι στιγμής;

Οι αντιδράσεις αφορούν δύο σκέλη. Το ένα έχει να κάνει με την απόσταση και το άλλο με το ότι το νέο σχολείο θα λειτουργεί με το καθεστώς των ΣΔΙΤ (και το δημόσιο θα πληρώνει 25 χρόνια ενοίκιο πέραν του κόστους κατασκευής που ανέρχεται σύμφωνα με τον αρχικό προϋπολογισμό στα 4 εκατομμύρια ευρώ).

Στο δεύτερο σκέλος να αναφέρουμε πως δεν υπάρχουν εγγυήσεις και ενημέρωση για τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου με ΣΔΙΤ. Πώς θα μπορεί πχ να λειτουργεί ένα 15μελές στο σχολείο, ποια θα είναι η θέση του Συλλόγου Γονέων στο σχολείο, ποιος ο ρόλος του security σε μία αποχή ή κατάληψη των μαθητών, τι θα συμβεί αν το κράτος δεν πληρώσει 2-3 μήνες το ενοίκιο στον κατασκευαστή- ανάδοχο του έργου κοκ..

Επίσης η κατασκευή του ξεκίνησε με προδιαγραφές του 1977 δηλαδή με σκοπό να κατασκευαστούν 8 αίθουσες διδασκαλίας όταν στον υπάρχον σχολείο της Τρώων λειτουργούν 12 αίθουσες! Και μόνο έπειτα από παρέμβαση αυξήθηκε ο αριθμός σε 12 δηλαδή όσες είναι και τώρα στο σχολείο που υποτίθεται χρήζει ανάγκης μετεγκατάστασης λόγω έλλειψης επαρκών αιθουσών.

Τέλος, σύμφωνα με το νόμο οι μαθητές πρέπει να είναι σε απόσταση μέχρι 1200 μέτρα από το σχολείο τους, το νέο σχολείο βρίσκεται μέχρι και 2500 μέτρα. Και εκεί οι απαντήσεις είναι ασαφείς. Θα βάλουν λεωφορεία; Θα πάνε τα παιδιά σε σχολεία των Κάτω Πετραλώνων – που όμως είναι ήδη όλα γεμάτα; Θα δημιουργηθεί ένα ντόμινο συγχωνεύσεων και αλλαγών γεωγραφικών ορίων;

Δε δεχόμαστε τέλος πως μια ολόκληρη γειτονιά θα μείνει χωρίς Γυμνάσιο.

ΕΡ: Τι βήματα έχουν γίνει από τη σκοπιά των κινητοποιήσεων;

Με το που αντιληφθήκαμε πως χτίζεται νέο σχολείο και προγραμματίζεται η μετεγκατάσταση αρχίσαμε, σαν Σύλλογοι Γονέων αλλά και σε επίπεδο γειτονιάς, να ψάχνουμε τρόπους για να αρχίσουμε να ζητάμε την παραμονή του 9^ου σχολείου εκεί που είναι. Μέσα στο γονεϊκό κίνημα αρχίζει, με καλή πρόθεση, ένας συντονισμός και οι Σύλλογοι έκαναν Γενικές Συνελεύσεις. Κάνουμε τότε και ένα μάζεμα των 4 δημοτικών που αφορά άμεσα η απόφαση, του 72^ου,73^ου,76^ου  και 77^ου μαζί με το Σύλλογο του 9^ου Γυμνασίου. Όλες οι συνελεύσεις κατέληξαν στην ίδια απόφαση: να παραμείνει το 9^ο εκεί που είναι!

Τότε είναι που ξεκινάει και μία συζήτηση για το τι θα γίνει με το νέο σχολείο που χτίζεται, την οποία προσπαθήσαμε να περιορίσουμε, για να κερδίσουμε το μίνιμουμ της παραμονής του σχολείου. Η γνώμη μου πάντως είναι πως αν μπούμε στη διαδικασία προτάσεων για το τι θα γίνει το νέο κτίριο και το τι είδους σχολείο θα στεγάσει, αποδεχόμαστε τα ΣΔΙΤ. Σαν γονείς δεν έχουμε καμία πρόθεση να εμπλακούμε σε αυτή τη συζήτηση. Εάν οι αρμόδιοι φορείς και παράγοντες ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τη γνώμη μας, ας μας καλέσουν, να βάλουμε όλα τα εκπαιδευτικά ζητήματα στο τραπέζι.

Τώρα, για την παραμονή του σχολείου χρειάζεται να παρθεί απόφαση από τη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας, από το 3^ο Κοινοτικό Διαμέρισμα, από το Δήμο Αθήνας και από τη διευθύντρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αθήνας. Καταφέραμε να πάρουμε όλες αυτές τις εισηγητικές γνώμες υπέρ της παραμονής του σχολείου και τώρα μένει να τις παραδώσουμε στον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης για να παρθεί απόφαση.

Παράλληλα, πέρα από την τυπική οδό, ενημερώσαμε σχολεία και γειτονιά για το θέμα και πραγματοποιήσαμε μια πορεία και αποχή τη Δευτέρα 18 Απρίλη στην οποία συμμετείχαν γύρω στα 300,400 άτομα. Αποφασίσαμε να εμπλέξουμε και τους μαθητές στην όλη κινητοποίηση και απέκτησε έτσι ένα πιο δυναμικό χαρακτήρα. Και θα συνεχίσουμε…

Όσο υπάρχει η ταμπέλα στην Ασωμάτων που γράφει: «Κατασκευή 9ου Γυμνασίου», εμείς δεν ησυχάζουμε και το θέμα για εμάς δεν … «Ετελείωσε».