Το δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορονοϊού κάνει την επέλασή του στη χώρα μας αφήνοντας πίσω του πάνω από 100 νεκρούς καθημερινά. Η κυβέρνηση συνεχίζει να αδιαφορεί για την αποτελεσματική ενίσχυση της δημόσιας υγείας βάζοντας σε προτεραιότητα τη στήριξη των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.
Παράλληλα δε χάνει την ευκαιρία που της προσφέρεται να πάρει πίσω όποιες παραχωρήσεις έχουν αναγκαστεί να γίνουν προς τους εργαζόμενους στο παρελθόν, καταθέτοντας νομοσχέδια και τροπολογίες νόμων προς ψήφιση στη Βουλή τα οποία ισοπεδώνουν τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Κατάργηση 8ωρου και υπερωριών
Στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο αναμένεται να ψηφιστεί τις επόμενες μέρες, καταργείται επί της ουσίας το 8ωρο καθώς δίνεται η δυνατότητα στους εργοδότες να επιβάλλουν επιπλέον 2 ώρες εργασίας καθημερινά (10ώρο) και μάλιστα χωρίς να τις πληρώνουν αλλά να προσφέρουν ρεπό, άδεια ή μειωμένο ωράριο σε άλλες μέρες.
Καταργείται στην πράξη η υπερωρία έναντι αμοιβής, πάγιο αίτημα των μεγάλων επιχειρηματιών ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί και ευέλικτοι άρα και πιο κερδοφόροι επιλέγοντας όποτε τους συμφέρει να υπεραπασχολούν τους εργαζόμενους και όταν δεν τους χρειάζονται να δίνουν ρεπό. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγουν τις προσαυξήσεις των υπερωριών μειώνοντας τις αποδοχές των εργαζομένων και επεκτείνοντας ταυτόχρονα τον χρόνο εργασίας τους.
Κατάργηση Κυριακάτικης Αργίας
Με την προσφιλή τακτική της κυβέρνησης της ΝΔ να προσθέτει σε άσχετα νομοσχέδια τροποποιήσεις νόμων που αφορούν τον περιορισμό εργατικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων ψηφίστηκε στις 17 Νοέμβρη το σχέδιο νόμου του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων με… τίτλο(!): «Λήψη συμπληρωματικών μέτρων για την εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) 2019/1150 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουνίου 2019 για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης (L 186), ρυθμίσεις για τη Διυπηρεσιακή Μονάδα Ελέγχου Αγοράς, την Επιτροπή Ανταγωνισμού, τη λειτουργία της αγοράς και λοιπές διατάξεις.»
Μέσα στις επιτηδευμένα ακατανόητες ορολογίες για τον απλό κόσμο, η σημαντική τροπολογία που πέρασε αφορά το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές για τις επιχειρήσεις με τζίρο έως 1,5€ εκατομμύρια και κάτω από 9 εργαζόμενους σε περιοχές μέχρι 5.000 κατοίκους.
Μετά από 112 χρόνια οι εργαζόμενοι χάνουν το θεσμοθετημένο δικαίωμά τους της Κυριακάτικης αργίας και μάλιστα όσοι εργάζονται από Μάιο μέχρι Οκτώβριο δεν θα δικαιούνται την προσαύξηση αργίας αλλά παροχή ρεπό σε άλλη μέρα.
Για την ιστορία το 2013 η μνημονιακή συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ νομοθέτησε τη λειτουργία των καταστημάτων για 8 Κυριακές το χρόνο και το 2017 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με το νόμο 4472/2017 έδωσε τη δυνατότητα στα εμπορικά καταστήματα να ανοίγουν 32 Κυριακές το χρόνο σε τουριστικές ζώνες.
Την ίδια ώρα εξακολουθεί να παρέχεται η δυνατότητα με απόφαση του αντιπεριφερειάρχη τα καταστήματα να παραμένουν ανοιχτά και τις 52 Κυριακές του χρόνου κάτι που εκμεταλλεύονται ήδη μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων όπως τα «LIDL» στην περιοχή της Φυλής ή τα «JUMBO» στην Πιερία και την Πρέβεζα.
Κατάργηση αρμοδιοτήτων του ΣΕΠΕ
Το ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας) αποτελεί κρατική υπηρεσία με σκοπό τον έλεγχο και την επίβλεψη τήρησης της εργατικής νομοθεσίας από τους εργοδότες. Είναι ένα σώμα του οποίου η λειτουργία υπονομεύεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια.
Βασική του αρμοδιότητα αποτελεί η άμεση επίλυση ζητημάτων εργοδοτικής αυθαιρεσίας όπως η μη τήρηση του ωραρίου των εργαζομένων, η παραβίαση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, οι παράνομες και καταχρηστικές απολύσεις εργαζομένων.
Ο εργαζόμενος είχε τη δυνατότητα οποιαδήποτε στιγμή να προσφύγει στο ΣΕΠΕ και να ζητήσει βοήθεια για την επίλυση της εργατικής του διαφοράς με τον εργοδότη του.
Η κυβέρνηση της ΝΔ αφαιρεί αυτή την αρμοδιότητα από το ΣΕΠΕ και την μεταφέρει στον ΟΜΕΔ (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας).
Ο ΟΜΕΔ, σε αντίθεση με το ΣΕΠΕ που μπορούσε να επιβάλει άμεσα κυρώσεις στον εργοδότη, έχει σαν σκοπό την… συμφιλίωση των δύο πλευρών και εφόσον αποτύχει σε αυτό η μόνη επιλογή που δίνει στον εργαζόμενο είναι η μακρόχρονη και δαπανηρή δικαστική λύση με την παρουσία δικηγόρου.
Για να μην υπάρχουν αυταπάτες, η διοίκηση του ΟΜΕΔ αποτελείται, πέρα από αντιπροσώπους της οκνηρής και «άοσμης» αν όχι ανοιχτά πλέον εργοδοτικής ΓΣΕΕ, από αμιγώς εργοδοτικούς φορείς όπως ο ΣΕΒ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών), η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) και ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ).
Νέα επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας
Το πιο δυνατό όπλο που έχουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι είναι το δικαίωμα στην απεργία. Η απεργία είναι το σημαντικότερο πράγμα που φοβούνται οι εργοδότες καθώς όταν σταματάνε να δουλεύουν οι εργαζόμενοι σταματάει και η κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Κύρια επιδίωξη του νέου εργασιακού νομοσχεδίου είναι ο περιορισμός των απεργιακών κινητοποιήσεων και για να το πετύχει η κυβέρνηση ποινικοποιεί τις προσπάθειες των πρωτεργατών του εργατικού κινήματος για την επιτυχή διεξαγωγή των απεργιών.
Εάν περάσει το νέο νομοσχέδιο οι απεργιακές φρουρές και οι συμβολικές καταλήψεις χώρων θα αποτελούν παράνομες και ποινικές πράξεις και θα κινδυνεύουν ακόμη και με απόλυση τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου των εργαζομένων.
Αλλαγή επίσης προβλέπεται στον χρόνο ενημέρωσης απόλυσης και αντίδρασης που δίνεται στον εργαζόμενο. Εφόσον ο εργαζόμενος ενημερωθεί ότι πρόκειται να απολυθεί δεν έχει δικαίωμα πρόσβασης στο χώρο εργασίας.
Αφαιρείται δηλαδή το στοιχειώδες δικαίωμα που είχαν οι εργαζόμενοι να ενημερώνουν τους συναδέλφους τους, να προστατεύουν τους επόμενους εργαζόμενους από ομαδικές απολύσεις και συνολικά να οργανώνουν μια άμεση συλλογική απάντηση όπως συνέβαινε σε ανάλογες περιπτώσεις πετυχημένων στάσεων εργασίας, Γενικών Συνελεύσεων και προετοιμασίας απεργιακών κινητοποιήσεων με σκοπό την ανάκληση των απολύσεων.
Γι’ αυτά απεργούμε, υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματά μας
Η κυβέρνηση έχει επιδοθεί από την πρώτη μέρα που ανήλθε στην εξουσία μέχρι σήμερα σε μια διαδοχική αύξηση της καταστολής περιστέλλοντας συνεχώς τα ατομικά, κοινωνικά και δημοκρατικά μας δικαιώματα.
Η άρνηση της ΝΔ να συγκρουστεί με την ιδιωτική οικονομική ελίτ και να εξοπλίσει τις δημόσιες και κοινωνικές δομές Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας, την οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερη σύγκρουση με το εργατικό κίνημα, το οποίο είναι και το μόνο που μπορεί να υπερασπιστεί την δημόσια υγεία και ασφάλεια.
Την ώρα που εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, νέοι και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες χειμάζονται ψυχολογικά και υγειονομικά η κυβέρνηση ετοιμάζεται να βάλει ταφόπλακα σε μια σειρά δικαιώματα κρίσιμης σημασίας για τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα.
Το κάλεσμα της 24ωρης απεργίας για την Πέμπτη 26 Νοέμβρη έχει στόχο να απαντήσει στην συνολική αυτή επίθεση της κυβέρνησης και των καπιταλιστών.
Συμμετοχή στην 24ωρη Πανελλαδική Απεργία της 26ης Νοέμβρη έχουν ανακοινώσει:
Μια σειρά από Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες σε όλη τη χώρα, εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, η Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού, ΠΕΜΕΝ, η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού ΠΕΝΕΝ, οι εργαζόμενοι στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (οι οποίοι ανακοίνωσαν και 6ωρες στάσεις εργασίας την προηγούμενη μέρα), οι Ελεγκτές Εναέριας Κυκλοφορίας των αεροδρομίων, εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα και σωματεία στον χώρο των Τηλεπικοινωνιών, ολόκληρος ο κλάδος των Εκπαιδευτικών, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία, ΠΟΕΔΗΝ, καθώς και η ΑΔΕΔΥ που ζητά ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στα ΜΜΜ και στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Το εργατικό κίνημα χρειάζεται να κατακτήσει την απαραίτητη ενότητα ώστε να κινηθεί με μαζικό τρόπο. Ο συντονισμός, η μαχητικότητα και οι οργανωμένοι αγώνες των εργαζομένων, της νεολαίας και γενικά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, είναι ο μόνος τρόπος για να προστατευθεί η κοινωνία από το αδιέξοδο στο οποίο την οδηγούν οι εγκληματικές κυβερνητικές πολιτικές.
