Της Ελένης Γεραλή
Το Σάββατο 11 Μαρτίου, στο Στέκι Μεταναστών – Χώρο Κινημάτων, στο Βόλο, διοργανώθηκε από το «Ξεκίνημα» εκδήλωση με θέμα «Παλεύουμε σαν γυναίκες». Στην εκδήλωση συμμετείχαν περισσότερα από σαράντα άτομα, ανάμεσά τους πολλές γυναίκες διαφόρων ηλικιών, αλλά σημαντική ήταν και η συμμετοχή αντρών.
Την κουβέντα άνοιξε η υπογράφουσα ως συντονίστρια, με ένα μικρό καλωσόρισμα. Στη συνέχεια πήραν το λόγο η Ηλέκτρα Κλείτσα, μέλος του «Ξ», και η Δανάη Τζήκα μέλος της «Ενωτικής Αριστερής Συνεργασίας Μαγνησίας».
Ηλέκτρα Κλείτσα
Η Ηλέκτρα Κλείτσα μίλησε για το ιστορικό πλαίσιο και πως καθιερώθηκε η Μέρα της Γυναίκας στις 8/3, αναφέρθηκε στις ανισότητες που υφίστανται μεταξύ αντρών και γυναικών τόσο στον εργασιακό τομέα (πχ μισθολογικό) όσο και στην καθημερινότητα , στην βία και τους βιασμούς κατά των γυναικών, δίνοντας σημαντικά στοιχεία για το θέμα και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι
«η βία απέναντι στις γυναίκες δεν είναι κάποια σκόρπια μεμονωμένα περιστατικά. Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που έχει μαζικές διαστάσεις – ακόμα και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες».
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στους αγώνες των γυναικών και ειδικά στον πολύμηνο αγώνα των καθαριστριών στην ΟΣΥ, ένα από τα πιο καταπιεσμένα στρώματα της κοινωνίας: γυναίκες, χωρίς συνδικαλιστική εμπειρία, με μηδενικά εργασιακά δικαιώματα και στην πλειοψηφία τους μετανάστριες.
Τέλος αναφέρθηκε στο πως από νωρίς τα παιδιά γαλουχούνται για να πάρουν μεγαλώνοντας τους ρόλους «άντρα» – «γυναίκα».
Δανάη Τζήκα
Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε η Δανάη Τζήκα η οποία έκανε μια σύντομη αλλά περιεκτική ιστορική αναδρομή στα κινήματα και τις κατακτήσεις των γυναικών από το 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. Έκανε αναφορά στη σημερινή νομοθεσία και το πώς το κράτος αντιμετωπίζει τη βία κατά των γυναικών ενώ αναφέρθηκε και σε δύο πρόσφατα περιστατικά βίας κατά γυναικών στην περιοχή της Μαγνησίας και το πώς τα ΜΜΕ αντιμετώπισαν το θέμα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «η αντιμετώπιση του θέματος ήταν κυρίως σε μια «κουτσομπολίστικη» βάση παρά σαν ένα σοβαρό κοινωνικό ζήτημα».
Στη συνέχεια, ανέλυσε τον τρόπο που ο καπιταλισμός και ο νεοφιλελευθερισμός έχει δημιουργήσει ένα αξιακό πλαίσιο όπου συστηματικά καλλιεργούνται οι έμφυλες διαφορές, αναφέρθηκε στη θέση της γυναίκας στη σημερινή εποχή της κρίσης και τέλος στην υποτίμηση της γυναίκας ακόμα και μέσα σε αριστερές ομάδες και κινήματα.
Χαιρετισμοί από το εξωτερικό
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκαν βίντεο από γυναίκες – μέλη της CWI στη Βραζιλία, την Πολωνία, την Ιρλανδία και τις ΗΠΑ.
Η σ. Jane Barros, από τη Βραζιλία, επικεντρώθηκε στη βία που βιώνουν μαζικά οι γυναίκες στη χώρα της. Η Laura Fitzgerald, από την Ιρλανδία, μίλησε για το κίνημα κατά της απαγόρευσης των εκτρώσεων που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη. Η Tiphaine, από την Πολωνία, μίλησε για το νικηφόρο κίνημα των γυναικών που απέτρεψε την Κυβέρνηση από το να ποινικοποιήσει πλήρως τις εκτρώσεις στην χώρα και τέλος, οι συντρόφισσες από τις ΗΠΑ αναφέρθηκαν στο κίνημα των γυναικών στην Αμερική, που ξεκίνησε στις 21 Ιανουαρίου με αφορμή την ορκωμοσία του Τραμπ και σήμερα τείνει να πάρει πολύ σημαντικές διαστάσεις, προτάσσοντας ταξικά ζητήματα και αναζητώντας αλληλεγγύη και κοινούς αγώνες με όλες τις κοινωνικές ομάδες που βάλλονται από το ίδιο καπιταλιστικό σύστημα.
Συζήτηση
Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν πολύ ζωντανή και πολύπλευρη. Μερικά από τα σημεία που πιάστηκαν ήταν τα εξής:
- η ιστορική προέλευση της καταπίεσης της γυναίκας, η ανατροπή της μητριαρχίας και η σχέση της γυναικείας καταπίεσης με τον ταξικό χαρακτήρα της κοινωνίας
- τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μία γυναίκα όταν αναγκάζεται ή επιλέγει να μεγαλώνει μόνη τα παιδιά της και την έλλειψη κράτους πρόνοιας
- η εμπειρία από τα μέτρα που πήρε η εργατική κυβέρνηση της Ρωσίας τα πρώτα χρόνια μετά την Οκτωβριανή επανάσταση
- η καταπίεση των γυναικών – προσφύγων και το πώς μπορούμε να βοηθήσουμε ώστε να αποτινάξουν από πάνω τους τα στοιχεία εκείνα της κουλτούρας των χωρών προέλευσης που «νομιμοποιούν» τη γυναικεία καταπίεση
- ο σεξισμός στις γραμμές της Αριστεράς μέσα από «αστεία» και συνθήματα
- οι καταπιεστικοί ρόλοι που κάνουν και τους άνδρες δυστυχισμένους στη σημερινή κοινωνία και το μεγάλο ποσοστό αυτοκτονιών στους άντρες
- το πώς ο καπιταλισμός συστηματικά καλλιεργεί τα στερεότυπα για τους άντρες και τις γυναίκες
- η «απλήρωτη» εργασία των γυναικών στο σπίτι
- οι πρόσφατοι νικηφόροι αγώνες των γυναικών διεθνώς και η σύνδεσή τους με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού και το χτίσιμο της σοσιαλιστικής κοινωνίας
Τα συμπεράσματα από τη συζήτηση συνοψίζονται στο ότι από τη μια χρειάζεται συνεχής αγώνας σε σχέση με τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και από την άλλη, είναι απαραίτητο ο αγώνας αυτός να εντάσσεται στην γενική πάλη ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που καταπιέζει τις γυναίκες όσο και συνολικά τους εργαζόμενους, τους μετανάστες, τους ανέργους.
