Στις 21-1-05, ημέρα έναρξης του «εθνικού διαλόγου για την παιδεία», περίπου 7.000 μαθητές και φοιτητές διαδήλωσαν ενάντια στις αλλαγές που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση στην εκπαίδευση, προσπαθώντας να τις ντύσει με το δημοκρατικό κάλυμμα του «διαλόγου».
Η συντριπτική πλειοψηφία της διαδήλωσης, αποτελούνταν άλλη μια φορά από μαθητές, που εδώ και χρόνια καταπιέζονται από την αλλαγή στο εξεταστικό σύστημα της προηγούμενης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, γνωστής και ως «απορύθμισης Αρσένη». Για τους φοιτητές η συμμετοχή ήταν πιο δύσκολη, λόγω της εξεταστικής, και περιορίστηκε στις οργανωμένες δυνάμεις της αριστεράς.
Την πρωτοβουλία για τη διαδήλωση, πήρε το «συντονιστικό» των ΑΕΙ, χωρίς βέβαια να έχουν αποδώσει οι έρευνες όσων προσπαθούν να μάθουν πότε, και που συνεδρίασε για να πάρει την απόφαση της διαδήλωσης. Το σίγουρο είναι ότι όλοι το μάθαμε από την ανακοίνωση του «Ριζοσπάστη», ή από συνεντεύξεις μελών του συντονιστικού, που κανείς δεν έχει εκλέξει, και κανείς δεν γνώριζε ως μέλη του, αλλά ως μέλη της ΚΝΕ.
Ωστόσο το συντονιστικό των ΑΕΙ κατάφερε τελικά να συνεδριάσει μία μέρα μετά τη διαδήλωση, όπου έγινε η αποτίμηση της, και οι προτάσεις για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων. Συμμετείχαν περίπου 60 «αντιπρόσωποι σχολών», ή καλύτερα αντιπρόσωποι της ΠΚΣ από διάφορα πανεπιστήμια. Η πρόταση-απόφαση, ήταν το κάλεσμα πανελλαδικής κινητοποίησης στις αρχές του Μάρτη, κατά τη διάρκεια της άτυπης συνόδου υπουργών παιδείας της Ε.Ε. στην Αθήνα. Το συντονιστικό των ΤΕΙ δεν χρειάστηκε να συνεδριάσει δημόσια ούτε για τα μάτια του κόσμου.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και με το ΣΑΣΑ, (Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας), που ενώ στην – κρυφή από τους μαθητές που δεν ανήκουν στην ΚΝΕ – συνεδρίαση του πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων δεν είχε πάρει καμιά ουσιαστική απόφαση, ξαφνικά βρέθηκε, όχι μόνο να συμμετέχει στην κινητοποίηση στις 21.1, αλλά και να «απαγορεύει» σε σχολεία να συμμετέχουν στην πορεία ανεξάρτητα, προσπαθώντας να μαντρώσει τους μαθητές με κάθε τρόπο πίσω από τα πανό του.
Η ανάγκη εκλεγμένων και πραγματικά δημοκρατικών συντονιστικών, τόσο για τους μαθητές, όσο και για τους φοιτητές και σπουδαστές, είναι αυτή τη στιγμή πιο επείγουσα παρά ποτέ. Γιατί την ώρα που η κυβέρνηση τρέχει να προλάβει τη σύνοδο στο Μπέργκεν, και υπολογίζει να έχει ολοκληρώσει το «νομοθετικό έργο» της μέχρι την άνοιξη, η μεν ΠΚΣ παίρνει αποφάσεις για το κίνημα χωρίς το κίνημα, τα δε ΕΑΑΚ, προσπαθώντας να ξεχωρίσουν, επιλέγουν για άλλη μια φορά τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις, και τις «ηρωικές συγκρούσεις» με την αστυνομία, που δεν αφορούν και δεν ενδιαφέρουν το φοιτητικό κίνημα.
Προτάσεις δράσης
– Δημοκρατικά εκλεγμένα συντονιστικά σημαίνει εκλογή αντιπροσώπων μέσα από γενικές συνελεύσεις ή από τα 15 μελή συμβούλια για τους μαθητές και από κλαδικές ή γενικές συνελεύσεις για τους σπουδαστές και φοιτητές. Οι αντιπρόσωποι πρέπει να απολογούνται στα όργανα που τους εκλέξανε και να είναι άμεσα ανακλητοί, δηλαδή να αλλάζουν αν δεν εκφράζουν σωστά τις δημοκρατικά παρμένες αποφάσεις της πλειοψηφίας.
– Οι μήνες Φλεβάρης, Μάρτης και Απρίλης να είναι μήνες ενημέρωσης και δράσης για την υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας. Οι συνεδριάσεις του Ε.ΣΥ.Π στις 16.2 και του Σ.Α.Π.Ε – Σ.Α.Τ.Ε στις 28.2 καθώς και η άτυπη σύνοδος των υπουργών παιδείας της ΕΕ στις αρχές Μάρτη στην Αθήνα, πρέπει να συνοδευτούν από πανεκπαιδευτική απεργία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από συλλαλητήρια, αποχές στα σχολεία και συμβολικές καταλήψεις στις σχολές.
