Ολόκληρη η προκήρυξη σε pdf εδώ
Τα νέα μέτρα ψηφίστηκαν και η κυβέρνηση μειοψηφίας μαζί με την Τρόικα ξεκινούν να τα εφαρμόσουν. Ήδη 2.000 δημόσιοι και δημοτικοί υπάλληλοι μπαίνουν σε καθεστώς "διαθεσιμότητας", ενώ το 2013 τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσουν άλλοι 25.000. Δηλαδή θα φύγουν από τις υπηρεσίες που δουλεύουν και θα αμείβονται με το 75% του βασικού μισθού τους για 12 μήνες.
Και μετά; Ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Αντώνης Μανιτάκης, «διαβεβαιώνει» ότι όσοι μπουν σε διαθεσιμότητα δεν θα απολυθούν. Είναι ψεύτης! Οι απολύσεις δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων από το Δημόσιο και τους Δήμους είναι δηλωμένη βούληση της Τρόικας και όρος του Μνημονίου! Είναι δεδομένη η πρόθεση των κυβερνώντων να διαλύσουν τις δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες, με στόχο αφενός να γλιτώσουν χρήματα (που θα πάνε στις τσέπες των ντόπιων και ξένων δανειστών– τοκογλύφων) και αφετέρου να παραδώσουν πολλές από τις υπηρεσίες αυτές στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Με μισθούς πείνας και με εργαζόμενους λάστιχο, που θα δουλεύουν όσο το δυνατόν περισσότερο, με τα λιγότερα δυνατά εργασιακά δικαιώματα.
Παράλληλα, προωθείται ο "αυστηρός έλεγχος" των οικονομικών των Δήμων, οι οποίοι θα πρέπει να πιάνουν τους τριμηνιαίους στόχους που θέτει η κυβέρνηση βάσει των μνημονιακών της υποχρεώσεων! Με δυο λόγια στόχους δραστικών περικοπών. Και αν δεν τους πιάνουν τότε θα έχουμε νέους φόρους για τους πολίτες και υποχρεωτικές μετατάξεις προσωπικού (προς άγνωστη κατεύθυνση)!
Δεν πρέπει να τους αφήσουμε!
Η μείωση προσωπικού δεν αφορά μόνο τους ίδιους τους εργαζόμενους αλλά και τις τοπικές κοινωνίες. Λιγότεροι εργαζόμενοι, σε συνδυασμό με τη μείωση της χρηματοδότησης στους ΟΤΑ, σημαίνει χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες. Για παράδειγμα, λιγότεροι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς, σημαίνει (εκτός από αύξηση των στρατιών των ανέργων) και πρόσβαση λιγότερων παιδιών στους παιδικούς σταθμούς. Λιγότεροι διοικητικοί υπάλληλοι σημαίνει μεγαλύτερες καθυστερήσεις στην παροχή π.χ. πιστοποιητικών και άλλων εγγράφων που αιτούνται οι πολίτες. Ιδιωτικοποίηση της αποκομιδής των απορριμμάτων σημαίνει αραιότερο μάζεμα σκουπιδιών – από εργαζόμενους των 200 και 300 ευρώ!
Οι πολιτικές λιτότητας δεν αφορούν νούμερα αλλά τις ίδιες μας τις ζωές. Οι φόροι που πληρώνουμε αντί να επιστρέφονται σε μας με τη μορφή ποιοτικών και δωρεάν υπηρεσιών χρησιμοποιούνται για την αποπληρωμή ενός χρέους που ούτε δημιουργήσαμε εμείς ούτε ευθυνόμαστε για αυτό! Η υποβάθμιση των δημοτικών και δημόσιων υπηρεσιών έρχεται να προστεθεί στις μειώσεις των μισθών, στις απολύσεις, στην αύξηση της φορολογίας για τα λαϊκά στρώματα. Και όλα αυτά συνθέτουν μια εικόνα όπου το εισόδημά μας πέφτει συνεχώς, οι υπηρεσίες γίνονται όλο και πιο ακριβές ενώ τα κέρδη των τραπεζιτών και των μεγαλοεπιχειρηματιών παραμένουν άθικτα και αφορολόγητα!
Χρειάζεται οργανωμένη αντίσταση
Σήμερα απολύεται ένα μεγάλο κομμάτι διοικητικών υπαλλήλων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αύριο σειρά μπορεί να έχει οποιαδήποτε άλλη ομάδα εργαζομένων στο δημόσιο και τους δήμους. Κανείς δεν μπορεί να νιώθει στη θέση του ασφαλής γιατί οι απολύσεις δεν γίνονται με καμία λογική πέρα από την ικανοποίηση των απαιτήσεων της Τρόικας και των δανειστών.
Η ΠΟΕ- ΟΤΑ ήδη έχει προχωρήσει σε κινητοποιήσεις με καταλήψεις δημαρχείων, απεργίες, πορείες και στάσεις εργασίας. Τον ίδιο δρόμο ακολουθεί και η ΠΟΠ-ΟΤΑ (η έταιρη ομοσπονδία εργαζομένων στους δήμους). Οι κινητοποιήσεις αυτές πρέπει όμως να ενταχθούν σε ένα σχέδιο αγώνα. Κι αυτό σημαίνει:
- Οι καταλήψεις δεν μπορούν να διαρκούν ένα ή δυο 24ωρα. Πρέπει να είναι διαρκείας!
- Το ίδιο χρειάζεται να γίνει στα υπουργεία και τις δημόσιες υπηρεσίες, όπου βγαίνουν εργαζόμενοι σε διαθεσιμότητα (αυτό είχε γίνει σε ένα μεγάλο βαθμό τον Οκτώβρη του 2011).
- Μεταξύ των καταλήψεων χρειάζεται συντονισμός (πράγμα που δεν είχε γίνει τον Οκτώβρη του 2011).
- Γι’ αυτό το σκοπό, τη δημιουργία δηλαδή Συντονιστικού Καταλήψεων, χρειάζεται να εκλεγούν αντιπρόσωποι από κάθε χώρο που βρίσκεται σε κατάληψη. Έτσι μπορεί πραγματικά να παραλύσει πλήρως όλο το Δημόσιο και οι Δήμοι. Την ίδια στιγμή χρειάζεται οι μεγάλες Ομοσπονδίες και τα Σωματεία που έχουν πάρει μαχητικές θέσεις (ΠΟΕ- ΟΤΑ, ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ, ΟΕΝΓΕ, ΣΤΑΣΥ κ.α.) να τις κάνουν πράξη. Να προχωρήσουν δηλαδή σε συντονισμό μεταξύ τους και κάλεσμα επαναλαμβανόμενων απεργιών μέχρι η κυβέρνηση ή να οπισθοχωρήσει ή να πέσει.
- Εφόσον ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δεν το κάνουν, οι ομοσπονδίες και τα σωματεία που έχουν βγει μπροστά, με μαχητικές θέσεις και διαθέσεις, δεν έχουν επιλογή από το να προσπαθήσουν να φτιάξουν ένα εναλλακτικό κέντρο αγώνα. Μια τέτοια πρωτοβουλία θα αγκαλιαζόταν από την πλειοψηφία των εργαζομένων και θα έσερνε στην ίδια κατεύθυνση και το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα, ξεσηκώνοντας όλη την κοινωνία σε ένα μεγάλο απεργιακό κύμα, το οποίο η κυβέρνηση και η Τρόικα απλά θα αδυνατούσε να αντιμετωπίσει.
