Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν είναι σίγουρο το τι θα γίνει σχετικά με την πρώτη πανευρωπαϊκή νεοφασιστική κατασκήνωση που έχουν καλέσει (16-18/9) η εγχώρια ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και 3 ακόμα νεοναζιστικές οργανώσεις από Γερμανία (NPD) Ιταλία (FORZA NUOVA) και Ισπανία (Φάλαγγα).

Από το Μάϊο του 2005 οι φασίστες προπαγάνδιζαν την κατασκήνωσή τους που αρχικά θα γινόταν στον Μελιγαλά της Μεσσηνίας. Ανάμεναν, όπως οι ίδιοι δήλωσαν σε συνέντευξη τύπου στην Καλαμάτα στις 24/8, περίπου 1000 άτομα από 8 χώρες της ΕΕ.

Ο ξεσηκωμός τοπικών φορέων, οργανώσεων, κινήσεων κτλ. έχει ήδη αναγκάσει τους φασίστες να κρύβουν τον τόπο διεξαγωγής της κατασκήνωσής τους και την κυβέρνηση να προσπαθεί να κρύψει την ανοχή της στους νοσταλγούς του Χίτλερ.

Για πρώτη φορά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Θ. Ρουσόπουλος, αναγκάστηκε να πάρει δημόσια θέση, την Τρίτη 6 Σεπτέμβρη, και σ΄ αυτήν δήλωσε πως η κυβέρνηση διαφωνεί με την οργάνωση του κάμπινγκ των νεοφασιστών στην Ελλάδα αλλά δεν δεσμεύτηκε ότι θα το απαγορεύσει. Σ’ αυτή τη δήλωση απάντησε την ίδια μέρα η YRE με δελτίο τύπου (δες διπλανές στήλες)

——–

προτάσεις δράσης

Όλη αυτή την περίοδο με αφορμή την νεοφασιστική κατασκήνωση έγιναν συσκέψεις φορέων σε Αθήνα και Καλαμάτα για την αντιμετώπιση του ζητήματος.

Σε αυτές τις συσκέψεις οι προτάσεις του Ξεκινήματος και της Y.R.E ήταν οι εξής:

-Καλούμε τους τοπικούς φορείς (συνδικάτα, φοιτητικούς-σπουδαστικούς συλλόγους, κοινωνικές οργανώσεις, κόμματα κτλ.) των περιοχών που ενδεχόμενα θα γινόταν η κατασκήνωση να συντονιστούν και να καλέσουν σε συγκεκριμένη δράση που στόχο θα είχε την κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας αλλά και την αποτροπή της νεοφασιστικής σύναξης.

-Να πραγματοποιηθούν εξορμήσεις, εκδηλώσεις , πορείες στις πρωτεύουσες των νομών ( π.χ. Καλαμάτα ή Λαμία) την εβδομάδα 12-18/9.

-Να πραγματοποιηθεί μαζικός αποκλεισμός των εθνικών δρόμων που οδηγούσαν στον χώρο της κατασκήνωσης ή να αποκλειστεί η ίδια η κατασκήνωση ώστε οι φασίστες να μην μπορέσουν να φτάσουν σε αυτή.

Το σκεπτικό της πρότασής μας ήταν να αναλάβει το μαζικό κίνημα την ευθύνη της ματαίωσης της συγκέντρωσης των νεοφασιστών και να μην περιμένει στωικά πότε και αν η κυβέρνηση ή η αστυνομία θα την απαγορεύσει.

Στα άρθρα που υπάρχουν στο παρόν αφιέρωμα γίνεται εκτενής αναφορά στις θέσεις μας και στο τι συνέβη ενόψει της νεοφασιστικής σύναξης. Συνολική αποτίμηση θα υπάρχει στο επόμενο φύλλο του Ξ.

——–

Οι θέσεις των υπόλοιπων φορέων στις διάφορες συναντήσεις για συντονισμό της αντιφασιστικής δράσης:

ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ-ΣΥΝ – Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Μεσσηνίας (ΝΑΡ κ.α.) – ΚΟΕ – ΣΕΚ (στην σύσκεψη της Καλαμάτας στις 31/8): Μόνο συγκέντρωση και συναυλία στην Καλαμάτα στις 15/9 για να μην συμπίπτει με τις μέρες άφιξης των νεοφασιστών και θεωρηθεί αντισυγκέντρωση.

Ν. ΣΥΝ – ΚΟΕ – ΔΕΑ (σε σύσκεψη του Ελλ. Κοινωνικού Φόρουμ στις 5/9): Ότι πουν οι τοπικοί φορείς.

ΑΡΑΣ-ΜΛ ΚΚΕ (σύσκεψη στην Αθήνα στις 30/8): Καμία συγκεκριμένη πρόταση.

Αυτές οι απόψεις θεωρούμε ότι υποτιμούν και δεν αντιμετωπίζουν το ζήτημα και κυρίως δεν προτείνουν συγκεκριμένους τρόπους δράσης στο μαζικό κίνημα που να αποτρέπουν πρακτικά και όχι λεκτικά τα σχέδια των φασιστών. Οι μόνες οργανώσεις που μαζί με το Ξεκίνημα και τη Y.R.E. πρότειναν δυναμικές ενέργειες για την αποτροπή της νεοφασιστικής κατασκήνωσης ήταν το Δίκτυο και η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος

———

Δελτίο τύπου της YRE, 6-9-05

Η κυβέρνηση κάτω από την πίεση και τον ξεσηκωμό μαζικών φορέων, πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων και των τοπικών κοινωνιών αναγκάστηκε να τοποθετηθεί για την νεοφασιστική κατασκήνωση ύστερα από σχετικό κάλεσμα.

Η ανακοίνωση του κ.Ρουσόπουλου στο σημείο που αναφέρει ότι: “αυτό θα γίνει ( δηλ. θα απαγορευτεί η κατασκήνωση) εφόσον κριθεί απαραίτητo” είναι ασαφής και αφήνει ανοικτό το ζήτημα.

Με αυτή την έννοια δεν μας καλύπτει όπως πιστεύουμε ότι δεν καλύπτει όλους εκείνους που κινητοποιήθηκαν μέχρι σήμερα για την αποτροπή της νεοφασιστικής σύναξης.

Οι κινητοποιήσεις που έχουν εξαγγελθεί ( διαδηλώσεις και αποκλεισμοί εθνικών δρόμων) πρέπει να πραγματοποιηθούν στο βαθμό που η κυβέρνηση δεν παίρνει μια ξεκάθαρη θέση ότι απαγορεύει την πανευρωπαϊκή νεοφασιστική συνάντηση όπου και όποτε γίνει.

Παραμένουμε σε επιφυλακή και προτείνουμε η ΠΕΜΠΤΗ 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ να είναι μέρα πανελλαδικής αντιφασιστικής δράσης και κινητοποιήσεων.

——–

Οι αποκαλύψεις ενός πρώην Χρυσαυγίτη

« Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει φιλοφασιστικό κόμμα που να απολαμβάνει την ασυλία που έχει η Χρυσή Αυγή από το ελληνικό κράτος.»

«Ξέρω όμως ότι το προεκλογικό μας υλικό για τις ευρωεκλογές είχε έρθει με δελτίο αποστολής από τα γραφεία μεγάλου κόμματος.»

«Όταν το κράτος δεν θέλει να εμπλακεί σε συμπλοκές μαζί τους (σημ. εννοεί τους αναρχικούς) ουσιαστικά μας χρησιμοποιεί προκαλώντας μεταξύ μας συγκρούσεις. Η αστυνομία, για παράδειγμα πολλές φορές έπαιξε ένα περίεργο παιγνίδι. Με εμάς τηρούσαν μια στάση συμπάθειας. Ηταν φιλικοί, θα έλεγα τις περισσότερες φορές. Μας έβλεπαν να χτυπιόμαστε με τους άλλους και δεν έκαναν τίποτα.»

«Στις πορείες είχαμε μαχαίρια, κλομπ, ξυράφια. Τις ασπίδες τις φτιάξαμε με μερικούς συναγωνιστές.» ( περιοδικό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ 23/4/05)

Τάδε έφη ο Χάρης Κουσουμβρής που αποχώρησε από την Χρυσή Αυγή το Νοέμβρη του 2002. Έχει καταδικαστεί για ένοπλη ληστεία στην Καλαμάτα, για πρόκληση σοβαρών σωματικών βλαβών κατά συρροή σε βάρος μελών της τότε ΟΣΕ και νυν ΣΕΚ το 1996 στην Κυψέλη και για πρόκληση συμμάχου χώρας το 2000. Ήταν ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής για 12 χρόνια και υπεύθυνος οικονομικών της οργάνωσης.

———

Ποια είναι ηΧρυσή Αυγή

Μέσα στις δραστηριότητες της Χρυσής Αυγής υπάρχουν επιθέσεις, ξυλοδαρμοί, εμπρησμοί, μαχαιρώματα κ.α σε βάρος μεταναστών και αριστερών αγωνιστών. Χαρακτηριστικό είναι ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκεντρώνει η Y.R.E κάθε χρόνο η Χρυσή Αυγή είναι υπεύθυνη για πάνω από 100 επιθέσεις τα τελευταία χρόνια.

Ακολουθώντας τη λαϊκή έκφραση ότι ‘το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι’ ας δούμε μερικά από τα ‘κατορθώματα’ των ηγετικών στελεχών της. Αρχίζοντας από τον γραμματέα-ιδρυτή της οργάνωσης και μεγάλο θεωρητικό της Ν. Μιχαλολιάκο που το 1976 προφυλακίζεται 2 μήνες για τα επεισόδια που είχαν κάνει νοσταλγοί της χούντας στη κηδεία του βασανιστή αστυνομικού Ε. Μάλλιου ενώ το 1979 καταδικάζεται σε 13 μήνες φυλάκιση για κατοχή μεγάλων ποσοτήτων εκρηκτικών υλών και την τοποθέτηση βομβών στους κινηματογράφους ΕΛΛΗ και REX -προκαλώντας πάνω από 40 τραυματισμούς- λόγω του ότι πρόβαλαν αριστερές ταινίες. Το νούμερο δύο της Χρυσής Αυγής ο Α. Ανδρουτσόπουλος γνωστός και ως ‘Περίανδρος’ καταζητείται εδώ και έξι χρόνια με διεθνή ένταλμα συλλήψεως και βαρύνεται με τρία κακουργήματα για τη δολοφονική επίθεση στο φοιτητή Δημ. Κουσουρή μαζί με άλλους ομοϊδεάτες του με ξύλα και ρόπαλα. Από τότε μέχρι σήμερα είναι εξαφανισμένος και η ΕΛ.ΑΣ ‘αδυνατεί’ προκλητικά να τον συλλάβει. Ενώ ο αδερφός του Νίκος ήταν συνοδός ασφαλείας βουλευτή της ΝΔ μέχρι πριν από λίγο καιρό. Ο τρίτος της παρέας Χ. Κουσουμβρής αν και τώρα έχει αποχωρήσει από την Χρυσή Αυγή όσο καιρό δραστηριοποιούταν πρόλαβε να καταδικαστεί για ένοπλη ληστεία και πρόκληση σωματικών βλαβών ( δες και δηλώσεις του σε διπλανή στήλη).. Ίσως και να χρειαζόμασταν μια ολόκληρη εφημερίδα για να πούμε όλες τις επιθέσεις της Χρυσής Αυγής. Ενδεικτικά και μόνο αναφέρουμε μερικές από τις πιο πρόσφατες δολοφονικές δραστηριότητες αυτής της οργάνωσης που παραμένει νόμιμη με την βούλα του Άρειου Πάγου

* Στις 3 Οκτώβρη του 2002 μαχαιρώνεται μέρα μεσημέρι μέσα στο ΤΕΙ Αθήνας ο σπουδαστής και μέλος του Ξεκινήματος Α. Πραντούνας.

* Στις 16 Νοέμβρη του 2002 ομάδα νεοναζί αυτής της συμμορίας επιτίθενται στον φοιτητή Π. Χρυσό, μέλος του “Κόκκινου” μαχαιρώνοντάς τον ενώ ξυλοκοπείται η Χρ. Τσιμπίδου.

*Στις 3 Σεπτέμβρη του 2004 Χρυσαυγίτες πρωτοστατούν στο πρωτοφανές πογκρόμ σε βάρος αλβανών μεταναστών που είχε σαν αποτέλεσμα 1 νεκρό και 70 τραυματίες.

*Στις 17/11/04 επιτίθενται στους Τούρκους και Κούρδους απεργούς πείνας για τον αγωνιστή Ταϊλάν στα Προπύλαια

*Στις 13 Δεκέμβρη του 2004 οι φασίστες βάζουν φωτιά και καίνε στο Ν. Κόσμο χώρο που επρόκειτο να πραγματοποιήσει αντιρατσιστική εκδήλωση η Y.R.E

*Στις 7 Απρίλη του 2005 ομάδα νεοφασιστών οπλισμένη με καδρόνια, μαχαίρια και αναισθητικά σπρέϊ εισβάλλει στην Φιλοσοφική Αθήνας τραυματίζοντας σοβαρά μια φοιτήτρια των Αριστερών Σχημάτων και ένα μετανάστη μικροπωλητή στον οποίο επιτίθενται με μαχαίρι.

*Στην Τρίπολη στις 3 Μαίου σε ενέδρα 8 νεοφασιστών ξυλοκοπείται άγρια έξω από το σπίτι του ο φοιτητής Α.Μ. λόγω των αριστερών πεποιθήσεων του.

Και βέβαια το τελευταίο τρικ της, η ‘Γαλάζια Στρατιά’ που ιδρύεται το 2000 για να υποστηρίζει υποτίθεται τις εθνικές ομάδες μας. Η οποία στην ουσία προκαλεί τον Ιούλιο του 2004 στην Ομόνοια τον ανηλεή ξυλοδαρμό οποιουδήποτε ξένου πανηγύριζε μαζί με τους έλληνες την κατάκτηση του Εuro. Η οργάνωση αυτή προσπαθεί συστηματικά να δημιουργήσει φασιστικούς πυρήνες στα γήπεδα και τους οργανωμένους οπαδούς πολλών ομάδων.

Eκλογικά η Χρυσή Αυγή έχει πάρει από 7.264 ψήφους στις Ευρωεκλογές του 1994 μέχρι 11.000 ψήφους (0.17%) με το σχήμα της ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ σε αυτές του 2004.

Βίους παράλληλους με τη Χρυσή Αυγή έχουν οι οργανώσεις των φασιστών από την υπόλοιπη Ευρώπη που θα συμμετάσχουν στην πανευρωπαϊκή κατασκήνωση.

Το NPD υπάρχει στη Γερμανία από το 1964 αλλά στη δεκαετία του 90 άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστό. Πήρε 240.000 ψήφους (0.9%) στις εθνικές εκλογές και 9.2% στις τοπικές εκλογές της Σαξονίας το 2004. Εχει σαν ηγέτη και ομιλητή στο κάμπινγκ τον Ούντο Βόιτ, που στις 25 Αυγούστου καταδικάστηκε σε 4μήνες φυλάκιση με αναστολή για ενθάρρυνση -με τις δημόσιες δηλώσεις του- βίαιων επεισοδίων ενάντια σε όσους δεν ανήκουν στην αρία φυλή. Ενώ μέλη του NPD στο κοινοβούλιο της Σαξονίας στις αρχές του χρόνου αποχωρούν προκλητικά όταν κρατείται ενός λεπτού σιγή για τα θύματα του ναζισμού. Υπενθυμίζουμε ότι το NPD είχε γίνει προσπάθεια να τεθεί εκτός νόμου πριν από τρία χρόνια και το ζήτημα «κόλλησε» όταν αποκαλύφτηκαν οι υψηλές του διασυνδέσεις με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες.

Η ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ αποτελείται από μαυροχίτωνες νοσταλγούς του Φράνκο ενώ η ιταλική FORZA NUOVA πού είναι υπεύθυνη για σωρεία ρατσιστικών επιθέσεων εναντίον μεταναστών στην Ιταλία, έχει στενή σχέση με την εγγονή του Μουσολίνι, Αλεσάντρα και πήρε 9.1% στις τελευταίες περιφερειακές εκλογές στη Νάπολη.

Θοδωρής Αναστόπουλος

——–

Καμιά ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας

« Δηλαδή τι θα συμβεί, αν κάποιοι γραφικοί, αποπροσανατολισμένοι νεαροί, αμετανόητοι ηλικιωμένοι ή κάποιοι που επενδύουν στο μίσος, μαζέψουν τα συντρίμμια τους και τα περιφέρουν για μια ή δυο μέρες, σε μια μικρή επαρχιακή πόλη; Απλώς θα καταδείξουν την γύμνια τους και θα αποκαλυφθεί η μηδαμινή απήχηση των φαιών κηρυγμάτων τους…

«Θεωρούμε αδιανόητη και ασύμβατη, με τις αρχές της σύγχρονης Δημοκρατίας, που βιώνουμε, οποιαδήποτε ενέργεια, που θα ενείχε το χαρακτήρα της απαγόρευσης, καταστολής ή λογοκρισίας.» (από άρθρο του Λ. Κανά στην Αυριανή)

« …Το δικαίωμα του εκφράζεσθαι είναι αναφαίρετο. Ουδείς έχει το δικαίωμα να επιβάλλει περιορισμούς ή όρους… Δυστυχώς κόμματα της αριστεράς και οργανώσεις εγνωσμένως ευαίσθητες ζητούν την απαγόρευση της μαύρης σύναξης. Αντί να επιβεβαιώσουν εμπράκτως τον σεβασμό τους στην απόλυτη ελευθερία του εκφράζεσθαι και συνέρχεσθαι, και να περιφρονήσουν επιδεικτικά τα μαύρα μυγάκια που θολώνουν περιστασιακά το παρμπρίζ της Ευρώπης, ζητούν να απαγορευτεί η συγκέντρωση… Δυστυχώς δεν καταλαβαίνουν, πέραν των άλλων, ότι αύριο με κάποιον απίθανο νόμο περί ασφάλειας κτλ. θα ‘ρθει η σειρά αναρχικών, κομμουνιστών, αριστερών κ.α. Τότε όμως θα είναι αργά..» (του Γ. Τριάντη στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ που αναδημοσίευσε η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στις 1.9.05)

«Συστήνω φρόνιμη απάθεια για να αποφευχθούν επεισόδια..» (δήλωση του δήμαρχου Ζαχάρως Ηλείας Πανταζή Χρονόπουλου στις 29.8.05)

«Δεν μπορεί να απαγορευτεί η εκδήλωση καθώς από το άρθρο 11 του συντάγματος κατοχυρώνεται η ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, το οποίο μόνο στις περιπτώσεις που ρητά προβλέπεται από το σύνταγμα και τους νόμους απαγορεύεται» (απάντηση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης στο αίτημα του Κεντρικού Ισραηλίτικου Συμβουλίου για απαγόρευση της νεοφασιστικής σύναξης 10.8.05)

Οι παραπάνω δηλώσεις περικλείουν όλη την γκάμα των απόψεων που ακούστηκαν όλο αυτό το διάστημα και με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες και προθέσεις οδηγούσαν στην ανεμπόδιστη πραγματοποίηση της εκδήλωσης των νεοφασιστών.

Υποκρισία κυβερνώντων

Στην περίπτωση του υπουργείου δημόσιας τάξης και του δημάρχου Ζαχάρως οι προθέσεις είναι πιο ξεκάθαρες, υποκριτικές και συγκεκριμένες.

Η αστυνομία δεν δίστασε να απαγορεύσει εκδηλώσεις του μαζικού κινήματος κατά τη διάρκεια του εξαμήνου της ελληνικής προεδρίας το 2003 ή στην επίσκεψη Κλίντον το Νοέμβρη του 1999 χρησιμοποιώντας σαν πρόσχημα την αποφυγή επεισοδίων.

Το υπουργείο επικαλείται το άρθρο 11 του συντάγματος αλλά «ξεχνάει» την Διεθνή σύμβαση του 1966 κατά των πάσης φύσεως φυλετικών διακρίσεων, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα και την σχετική κοινοτική οδηγία του 2005 καθώς και τον αντιρατσιστικό νόμο 927/79 που στοχεύει:

«στην καταπολέμησην ενεργειών αποσκοπούντων εις την διάδοσην ιδεών ή θεωριών περί ανωτερότητος μιας φυλής ή ομάδος προσώπων ενός χρώματος, ή προκαλούν το φυλετικό μίσος και διακρίσεις, ως και την εξάλειψην πάσης φυλετικής διακρίσεως». (Aπό την εισηγητική έκθεση του νόμου που ψηφίστηκε από την τότε κυβέρνηση της ΝΔ και υπογράφουν οι τότε υπουργοί εξωτερικών και δικαιοσύνης Γ. Ράλλης και Γ. Σταμάτης).

Επομένως το νομικό οπλοστάσιο υπάρχει και περισσεύει – η πολιτική βούληση λείπει.

Η «σιωπή» του δημάρχου

Στην περίπτωση του δημάρχου Ζαχάρως η πρόταση για «σιωπή» οδηγεί στην πλήρη διευκόλυνση του έργου των φασιστών. Και βέβαια με την ανάπτυξη της δράσης των νεοφασιστών τα επεισόδια όχι μόνο δεν αποφεύγονται αλλά εντείνονται και κλιμακώνονται. Όπως η ιστορική εμπειρία εθνικά και διεθνώς έχει δείξει είναι οι φασίστες και όχι το αντιφασιστικό κίνημα που προκαλεί όχι απλά επεισόδια αλλά εν ψυχρώ δολοφονίες ανθρώπων, εμπρησμούς ξενώνων προσφύγων, μαχαιρώματα και χιλιάδες επιθέσεις με λοστούς και ξύλα. Το αντιφασιστικό κίνημα δεν προκαλεί επεισόδια και πολύ περισσότερο δεν δολοφονεί κανένα. Υπερασπίζεται τις κατακτήσεις του και η μαζικότητά του εξασφαλίζει και τον ειρηνικό χαρακτήρα των διεκδικήσεων του.

Αν μαζευτούν χίλιοι νεοφασίστες στην Ζαχάρω η «απάθεια» που συστήνει ο δήμαρχος δεν θα σώσει ενδεχόμενα ούτε τον ίδιο καθώς, στα λόγια τουλάχιστον, δεν τους θέλει στην περιοχή του.

Αφύπνιση της κοινωνίας

Στην περίπτωση των απόψεων των 2 δημοσιογράφων τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς απηχούν απόψεις από τη σκοπιά του αντιφασιστικού στρατοπέδου αλλά και μια ευρύτερη ανησυχία που συνοπτικά αποτυπώνεται στο ερώτημα: «μήπως γινόμαστε και εμείς φασίστες ζητώντας απαγορεύσεις ή κάνοντας αντισυγκεντρώσεις;»

Καταρχήν το αίτημα της απαγόρευσης των νεοφασιστικών συγκεντρώσεων και του κλεισίματος των γραφείων τους και των εντύπων τους δεν στοχεύει στην εναπόθεση στο κράτος και την αστυνομία της καταπολέμησης των φασιστών. Στοχεύει στην αφύπνιση της κοινωνίας για την ανάγκη να παλέψει ενάντια στο φασιστικό κίνδυνο προτού αυτός ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Ταυτόχρονα στοχεύει στη διαπαιδαγώγηση του μαζικού κινήματος σχετικά με το ρόλο του κράτους, καθώς οι κυβερνήσεις και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί δεν είναι ουδέτεροι αλλά δείχνουν ανοχή εντός ορίων στους φασίστες γιατί τους χρειάζονται.

Ζωντανά παραδείγματα

Τον Απρίλη του 1994 φασίστες που συμμετείχαν στο Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου ( Μ.Α.Β.Η) έκαναν επίθεση με όπλα στο αλβανικό φυλάκιο της Επισκοπής με νεκρούς και τραυματίες.

Στο Πολυτεχνείο του 95 ήταν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής και όχι η αστυνομία λόγω του ασύλου, που προσπάθησαν να μπουν με τη βία στο Πολυτεχνείο για να διώξουν τους καταληψίες.

Στην Ευρώπη οι ομοϊδεάτες της Χρυσής Αυγής καίνε ζωντανούς τους πρόσφυγες.

Ιστορικά ο φασισμός αποτέλεσε την τελευταία λύση για το σύστημα προκειμένου να συντρίψει την αντίσταση του εργατικού κινήματος και της νεολαίας. Σήμερα το κατεστημένο χρειάζεται τους φασίστες για να κάνουν την «βρώμικη δουλειά» στο πλάι των κατασταλτικών μηχανισμών, όπως χρειάζεται τους ασφαλίτες, τους χαφιέδες και τους προβοκάτορες προκειμένου να χτυπήσει ή να συκοφαντήσει το μαζικό κίνημα. Γι αυτό και τους αφήνει ελεύθερους να δρουν σαν νόμιμα πολιτικά κόμματα και όταν το παρακάνουν φυλακίζει κάποιους για λίγο (όπως π.χ. τον Μιχαλολιάκο – δες άρθρο σελ. 4) ή τους θέτει εκτός νόμου όπως πριν 3 χρόνια στην Γερμανία και αυτοί επανέρχονται μετά από λίγο με άλλο όνομα, όπως έχει δημόσια δηλώσει ότι θα κάνει η Χρυσή Αυγή σε περίπτωση απαγόρευσής της.

εγκληματίες

Επομένως το αίτημα «να κλείσουν οι οργανώσεις των φασιστών» δεν περιέχει την αυταπάτη του καλού αστικού κράτους αλλά όλα τα πιο πάνω.

Γιατί, οι φασίστες, δεν είναι μια ακόμα «πολιτική άποψη» αλλά εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου που αν δυναμώσουν θα θελήσουν να επαναλάβουν το «ένδοξο παρελθόν τους» που οδήγησε στην καταστρατήγηση όλων των ελευθεριών, στο Ολοκαύτωμα 6.000.000 Εβραίων και στο ματοκύλισμα 50.000.000 ανθρώπων στην διάρκεια του Β΄ ΠΠ.

Οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, που επικαλούνται τα δημοκρατικά τους δικαιώματα, στις θέσεις τους λένε καθαρά ότι:

«Δεν θεωρούμε ότι τα περίφημα ατομικά δικαιώματα πρέπει να βρίσκονται πάνω από το καλό της πατρίδας».

Δεν είναι ξεκάθαρες οι προθέσεις τους; Και συμπληρώνουν,

« Γι αυτό θεωρούμε απαράδεκτο να λειτουργούν ελεύθερα και να απολαμβάνουν νομικής ασυλίας παραθρησκευτικές η παραπολιτικές οργανώσεις οι οποίες δρουν εις βάρος και εναντίον του ΕΘΝΟΥΣ. Ζητάμε οι οργανώσεις αυτές να τεθούν εκτός νόμου.» ( ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ:Προτάσεις για μια νέα πολιτική 10.6.94)

μαζικός πολιτικός αγώνας

Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι πάνω απ΄ όλα πολιτικός αγώνας και όχι συγκρούσεις συμμοριών στους δρόμους.

Αυτή είναι μια πολύ βασική μας διαφορά με τους αναρχικούς. Δεν μπορείς με λοστούς και μαχαίρια να εμποδίσεις τον Λεπέν ή τον Χάιντερ ή τον «μεταφασίστα» Φίνι να εκλέγουν βουλευτές και ευρωβουλευτές.

Χρειάζεται πολιτικά επιχειρήματα που να απαντούν στα εύπεπτα και δημαγωγικά των φασιστών για την ανεργία και την εγκληματικότητα. Χρειάζεται πολιτική δράση στους χώρους που παρεμβαίνουν, στα σχολεία, στις σχολές, στα γήπεδα και στις γειτονιές προκειμένου να απομονωθούν πολιτικά.

Όταν βέβαια χρειαστεί να αμυνθείς ενάντια σε φασιστικές επιθέσεις πρέπει να χρησιμοποιείς όλα τα μέσα και όχι να περιμένεις πότε θα έρθει η αστυνομία αλλά αυτό είναι εντελώς διαφορετικό από την λογική των ομάδων κρούσης που η κοινωνία τις βλέπει καχύποπτα και η αστυνομία παρεμβαίνει σαν διαιτητής. Για μας έχει τεράστια σημασία το « ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ» ή το «ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΑΣ ΨΑΧΝΟΥΜΕ» να το πουν εκατομμύρια άνθρωποι και όχι μια παρέα στα πέριξ των Εξαρχείων.

Περί ελευθερίας έκφρασης

Οι φασίστες στην Ελλάδα σήμερα έχουν περιθωριακά ποσοστά και προσπαθούν να σπάσουν την απομόνωσή τους αναζητώντας διεθνή στηρίγματα σε πιο μαζικά νεοφασιστικά κόμματα και μετωπικά σχήματα πιο πλατιάς απεύθυνσης («Πατριωτική Συμμαχία», «Γαλάζια Στρατιά», «Πρωτοβουλία ενάντια στην είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ» κτλ.).

Το να σταματήσουμε να παλεύουμε ενάντια στο δικαίωμα ύπαρξης και έκφρασης τους θα σήμαινε να διευκολύνουμε το έργο της ενδυνάμωσής τους. Μόνο που χρειάζεται να καταλάβουμε πως μια οργάνωση μερικών δεκάδων μόνο φασιστών σε μια μεσαίου μεγέθους πόλη είναι αρκετή για να σβήσει κάθε φωνή διαμαρτυρίας με τη χρήση φυσικής βίας.

Αυτοί που λένε «ελευθερία έκφρασης στους φασίστες», εννοούν στην πράξη:

– ελευθερία στους Χίτλερ, τους Φράνκο, τους Μουσολίνι ή τους Παπαδόπουλους να αφήνονται ανεμπόδιστοι να κάνουν ότι έκαναν

– «ελεύθερη έκφραση» στους εμπρηστές των ξενώνων προσφύγων στο Ζόλινγκεν και στο Ροστόκ το 1992-93 και στο Παρίσι 4 φορές μέσα στο 2005.

Θύμα και η αριστερά;

Το επιχείρημα ότι οι απαγορεύσεις θα χρησιμοποιηθούν αργότερα και ενάντια σε κομμουνιστές, αναρχικούς κτλ. είναι εκτός πραγματικότητας.

Όταν οι καπιταλιστές αισθανθούν ότι απειλούνται θα προχωρήσουν χωρίς την ανάγκη τέτοιων προφάσεων στην περιστολή των πολιτικών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Σε μια σειρά χώρες οργανώσεις είναι απαγορευμένες χωρίς να υπάρχει το προηγούμενο των φασιστών. Οι σημερινοί «αντιτρομοκρατικοί» νόμοι που περιστέλλουν βάναυσα στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες, έχουν σαν δικαιολογία όχι τους φασίστες αλλά την Αλ Κάϊντα.

Σε τελευταία ανάλυση αυτά τα ζητήματα κρίνονται με τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στην κοινωνία. Ένα δυνατό και μαχητικό κίνημα δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από καταστολή και φασίστες, αρκεί να τους αντιμετωπίζει σωστά και έγκαιρα.

Αντί επιλόγου

Αντί επιλόγου στο ζήτημα, ας αφήσουμε τον ίδιο τον Χίτλερ να μας πει τη γνώμη του:

«Μόνο ένα πράγμα θα μπορούσε να αποτρέψει την τρομερή ανάπτυξή μας. Αν ο αντίπαλος μας είχε καταλάβει έγκαιρα τις αρχές και τους στόχους μας και διέλυε από την αρχή τον αρχικό μας πυρήνα» (Α.Χίτλερ – «Ο Αγών μου»).

Τάκης Γιαννόπουλος