Δημοσιεύουμε παρακάτω το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού κύριου άρθρου (editorial) της βρετανικής εφημερίδας Φαϊνάνσιαλ Τάιμς (FT – Financial Times, editorial statement). Πρόκειται για μια από τις εγκυρότερες οικονομικές εφημερίδες του πλανήτη. Και δείχνει την πραγματική διάσταση της συμφωνίας που προτείνεται από την ελληνική κυβέρνηση προς την Τρόικα των Θεσμών, μακριά από πολιτικές αντεγκλήσεις και συναισθηματικές φορτίσεις όπως αυτές στις οποίες καταφεύγουν οι κυρίαρχοι πολιτικοί κύκλοι, δυστυχώς όχι μόνο του συστήματος αλλά και της Αριστεράς, για να θολώσουν τα νερά.
Η ελληνική προσφορά δεν πρέπει να απορριφθεί
Ο Τσίπρας έχει υποταχθεί. Οι αντίπαλοί του πρέπει να δείξουν μεγαλοψυχία
Σύμφωνα με μια εικόνα που έπιασε ο φωτογραφικός φακός από τις χειρόγραφες σημειώσεις του, ο Ευκλίδης Τσακαλώτος ένοιωθε νευρικός απέναντι στους συναδέλφους του στην Ευρωζώνη και ανήσυχος μήπως ερμήνευαν το ύφος του σαν «θριαμβευτικό». Δεν υπήρχε όμως κανένας τέτοιος λόγος ανησυχίας. Η πρώτη σημαντική πράξη του νέου Έλληνα υπουργού οικονομικών ήταν η σχεδόν πλήρης υποταγή στους Δανειστές, σε μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια να τερματιστεί το φλερτ της χώρας με την έξοδο από το Ευρώ.
Αυτός ο ξαφνικός έρωτας για τον συμβιβασμό ασφαλώς δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά για το πόσο πραγματικός είναι. Δεν έχει περάσει ούτε μια βδομάδα απ’ όταν οι Έλληνες ψήφισαν με πολύ μεγάλη πλειοψηφία την απόρριψη μιας πρότασης που ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε χαρακτηρίσει σαν εκβιαστική. Την Πέμπτη, με την οικονομία να οδηγείται στην ύφεση και τις τράπεζες να βρίσκονται σε διαδικασία αργής κατάρρευσης, επέστρεψε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με μια πρόταση που είναι πιο σκληρή απ΄ αυτή που είχε απορριφθεί απ΄ το δημοψήφισμα. Την ώρα αυτή, που ο κύριος Τσίπρας ποδοπατά τις δικές του κόκκινες γραμμές, οι Δανειστές του είναι φυσικό να διερωτώνται πόση σοβαρότητα υπάρχει σ’ όλα αυτά.
Αυτή η καχυποψία είναι ασφαλώς κατανοητή: με δεδομένο το «χορό» των εκρηκτικών αντιπαραθέσεων, μπλοφών και υποχωρήσεων των τελευταίων 5 μηνών, είναι δύσκολο να διακρίνουμε κάποια συνεκτική αρχή πίσω από τις πράξεις του κυρίου Τσίπρα. Παρόλα αυτά, όταν οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωζώνης θα συναντηθούν το Σάββατο [σημείωση «Ξ»: σήμερα] για να αποφασίσουν για τη στάση που θα κρατήσουν, θα πρέπει χωρίς χάσιμο χρόνο να βάλουν την υπογραφή τους στα σχετικά κείμενα.
Μπροστά στην υποταγή της ελληνικής πλευράς οποιαδήποτε αργοπορία από τη μεριά των δανειστών αποτελεί μικροψυχία. Η χειροτέρευση της δημοσιονομικής θέσης της Ελλάδας δεν αποτελεί λόγο για να απαιτούν ακόμη πιο σκληρά μέτρα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς φανατικός Κεϊνσιανιστής για να ξέρει ότι το απαιτείς να πάρεις κι άλλα από ένα κράτος-ερείπιο είναι αυτοκαταστροφικό. Περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη χώρα η Γερμανία, η ίδια θύμα μιας τέτοιας συμπεριφοράς το 1919, θα πρέπει να μπορεί να εκτιμήσει το πόσο ανόητη είναι η σκληρότητα μιας καρχηδόνιας ειρήνης.
