του Ανδρέα Παγιάτσου
Το αναγνώρισε δημοσίως τελικά η Κριστίν Λανγκάρντ: ήταν λάθος η υπερβολική λιτότητα που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Το γράψανε οι εφημερίδες1 το είπανε τα ράδια το είπε και η ΤV.
Και τώρα; Τώρα που η Λαγκάρντ αναγνώρισε ότι το «μίγμα» οικονομικής πολιτικής που εφαρμόστηκε ήταν λάθος, τι θα γίνει; Μπα, τίποτα! Συνεχίζεται η εφαρμογή των ίδιων πολιτικών! Αν προχωρήσετε με τις ιδιωτικοποιήσεις και με τις άλλες αναδιαρθρώσεις δεν θα χρειαστούν άλλα μέτρα, μας καθησύχασε η Λαγκάρντ. (Τι καλή που είναι!)
Και τι σχέση έχουν τα πενιχρά έσοδα από ξεπουλημένες έναντι «πινακίου φακής» δημόσιες επιχειρήσεις με την κάλυψη των τεράστιων ελλειμμάτων και την εξόφληση του κολοσσιαίου χρέους που κυμαίνεται στο 165% του ΑΕΠ; Καμία σχέση δεν έχουν, αλλά τότε πώς θα μπορεί το μεγάλο κεφάλαιο, ελληνικό και ξένο, να στήνει χορό και τρελά πάρτι στη δική μας πλάτη, αν δεν πάρει «τσάμπα» τις επιχειρήσεις που χτίστηκαν με τον ιδρώτα και τον πλούτο που παρήγαν γενιές εργαζομένων;
***
Αμέσως μετά τη Λαγκάρντ δηλώσεις έκανε και ο Τόμσεν – αυτό το σιχαμερό υποκείμενο που βλέπουμε κάθε λίγο στους δέκτες μας και ανακατεύεται το στομάχι μας. Είπε τα ίδια: κάποιο λαθάκι έγινε, αλλά δεν αλλάζει τίποτα, εσείς μαζέψτε τους φόρους διαφορετικά θα έχουμε κι άλλα μέτρα…
***
Δεν είχαν περάσει παρά μερικές μέρες προτού ο Ολιβιέ Μπλανσάρ, ένα από τα τρία σημαντικότερα πρόσωπα του ΔΝΤ, είχε επίσης αναγνωρίσει το λάθος. «Κάναμε λάθος σε ένα πολλαπλασιαστή» σε μία από τις εξισώσεις που χρησιμοποιούμε, εξήγησε σε 43σέλιδη έκθεσή του ο κύριος αυτός, και την οποία παρουσίασε το γαλλικό περιοδικό Marianne2.
Ο «κορυφαίος» αυτός οικονομολόγος, του «κορυφαίου» Πανεπιστημίου ΜΙΤ στις ΗΠΑ (μέχρι το 2006 που πήγε στο ΔΝΤ για να σώσει με τα φώτα του τον πλανήτη) εξήγησε πως από το 1970, δηλαδή για 40 χρόνια σχεδόν, το ΔΝΤ κάνει τους υπολογισμούς του με βάση μια εξίσωση που θεωρεί ότι 1% μείωση των δημόσιων δαπανών σε χώρες με «ανεπτυγμένες» οικονομίες προκαλεί μείωση του ΑΕΠ κατά 0,5%. Αποδείχτηκε, με βάση τα πειραματόζωα Ελλάδα, Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία κλπ, ότι αυτό είναι λάθος, εξήγησε ο σοφός καθηγητής. Στην πραγματικότητα, η συρρίκνωση του ΑΕΠ μπορεί να πλησιάσει ακόμα και το 2%, (1,7 %, κατ’ ακρίβεια) μας εξήγησε στην 43σέλιδη έκθεσή του. Δηλαδή κοντά 4 φορές χειρότερα απ’ ότι υπολογίζανε! Έτσι προκαλέσανε την καταστροφή που ζούμε!
Είναι κανείς που πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος γι’ αυτή την καταστροφή; Μα ασφαλώς! Ο «πολλαπλασιαστής» είναι υπεύθυνος για το λάθος!
Και γι’ αυτό κανείς δεν πρέπει να τιμωρηθεί! Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να αλλάξουν πολιτική! Το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι ν’ αλλάξουν… πολλαπλασιαστή!
***
Ας έρθουν αυτά τα αποβράσματα, αυτοί οι εγκληματίες, να πουν σε 3.000 ελληνικές οικογένειες που μέλη τους αυτοκτόνησαν στη διάρκεια των προηγούμενων χρόνων ότι έγινε κάποιο λάθος σε κάποια εξίσωση.
Ας έρθουν να το «εξηγήσουν» στο 27% του εργατικού δυναμικού που είναι άνεργοι, στο 58% της νεολαίας που είναι άνεργοι και στους «τυχερούς» που εργάζονται με 300 ευρώ και χωρίς δικαιώματα.
Ας το εξηγήσουν στα παιδιά που λυποθυμούν μέσα στις τάξεις των δημοτικών, και στους εργαζόμενους στο Σισμανόγλειο που βάζουν λεφτά από την τσέπη τους για να αγοράσουν φιδέ για τους ασθενείς, ας πάνε να το πούνε στους ψυχικά ασθενείς της Λέρου που πεινάνε.
Ας έρθει η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, αυτά τα ρατσιστικά σκυλιά που καθυβρίζανε τους Έλληνες εργαζόμενους για τεμπέληδες και διεφθαρμένους, να πουν «σόρι, είχαμε κάνει λάθος σε ένα πολλαπλασιαστή»…
***
Τι επιπτώσεις έχει στην ελληνική πολιτική σκηνή η παραδοχή του λάθους; Καμία. Η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη την ίδια πολιτική.
Την ίδια μέρα που η Λαγκάρντ έλεγε πως κάνανε λάθος, ο «παλλικαράς» πρωθυπουργός έστελνε τα ΜΑΤ να σπάσουν την απεργία των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ, που προσπαθούσαν να ανατρέψουν τη λαθεμένη πολιτική.
***
Τι να περιμένει κανείς από τον Σαμαρά….
Ας δούμε όμως και πώς αντιδρούν οι ατρόμητοι υπερασπιστές της δημοκρατίας στα Κανάλια – αυτοί που μόλις γίνει κάποια απεργία αγωνίζονται με απαράμιλλο πάθος για τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, «αυτών που θέλουν να εργαστούν», «των μαγαζάτορων της Ερμού», «των ταλαιπωρημένων συνταξιούχων», κλπ, κλπ!
Τι κάνανε λοιπόν όλοι αυτοί, όταν αποκαλύφθηκε η εγκληματική ανευθυνότητα των επικεφαλής του ΔΝΤ; Ε; Τσιμουδιά! Κάτι ψιλοκλαψουρίσματα… του είδους «κανονικά ίσως και θα έπρεπε… βέβαια η αλήθεια είναι ότι… τελικά… τελικά βλέπετε… οι πολιτικές αυτές είναι επιβεβλημένες…».
Ακόμα και ο σοφότερος όλων των σοφών, και ο δημοκρατικότερος όλων των δημοκρατών, ο Μπάμπης (Παπαδημητρίου) σίγησε… Το μόνο που τον νοιάζει αυτές τις μέρες είναι να υπερασπίζεται αυτόν τον άσπιλο άνθρωπο, τον ηθικότερο των ηθικών, που φέρει το όνομα Ανδρέας Γεωργίου και ο οποίος, το μόνο που έκανε, ο καημένος, ήταν να είναι επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και την ίδια στιγμή να εργάζεται και να πληρώνεται και από το ΔΝΤ!! Χαράς το πράμα δηλαδή!
Πώς εξηγείται αυτή η σιγή, από ανθρώπους με τόση μεγάλη ευαισθησία στις κοινωνικές ανάγκες και τη δημοκρατία… Είναι κάποιοι που καταντούν χυδαίοι, όταν ασκούν κριτική σ’ αυτούς τους ανθρώπους (που κανονικά ίσως θα έπρεπε να θεωρούνται άγιοι και όχι άνθρωποι – αλήθεια… απασχόλησε την Εκκλησία αυτό το θέμα;).
Πάλι αυτό το Unfollow (του περασμένου Οκτώβρη) δεν αφήνει τους ανθρώπους στην ησυχία τους και δημοσιεύει κάτι στοιχεία για τα οικογενειακά εισοδήματα κορυφαίων αγωνιστών της δημοκρατίας… Να τι παραθέτει για την περίοδο 2010 – 2011:
-
Του Μανώλη Καψή τα εισοδήματα ανήλθαν στο ύψος των 250.000 ευρώ
-
Του Παύλου Τσίμα, 410.000 ευρώ
-
Του Νίκου Στραβελάκη, 430.000
-
Της Όλγας Τρέμη, 480.000 ευρώ
-
Του Γιάννη Πρετεντέρη 700.000 ευρώ (και κάτι παραπάνω)
Καλά πιστεύει κανείς σοβαρά σκεπτόμενος άνθρωπος ότι τα εισοδήματα αυτών των αγωνιστών της δημοκρατίας και της κοινωνικής ευαισθησίας επηρεάζουν με οποιοδήποτε τρόπο τις αρχές, τις αξίες, τις πολιτικές τους θέσεις και τον έντιμο λόγο τους; Πιστεύει κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι των υψηλών αξιών και ιδανικών υπηρετούν σαν πιστά σκυλάκια τον αφέντη τους; Ότι είναι «παπαγαλάκια»;
Ε όχι, όχι άλλη λάσπη απέναντι στους αγιότερους των αγίων… Αφήστε τους ανθρώπους να κάνουν τη δουλειά τους. Αφήστε την Κριστίν να κάνει κι αυτή τη δουλειά της. Αφήστε τον Ολιβιέ να ανακαλύψει τον πολλαπλασιαστή του! Επιτέλους! Φτάνει πια!
