Τις τελευταίες μέρες έχει γίνει γνωστή η υπόθεση του Ηλία Γκιώνη, που συμμετέχει στο ΛΟΑΤ+* κίνημα και στον αντιφασιστικό αγώνα, ο οποίος συνελήφθη μετά από τη φραστική ομοφοβική επίθεση που δέχτηκε από την αστυνομία, με τις ανυπόστατες κατηγορίες της εξύβρισης και της απειλής.
Μετά από 3 αναβολές, η δίκη έχει οριστεί για τις 4 Σεπτέμβρη. Ένα σημαντικό στοιχείο των ημερών, είναι το πλήθος κόσμου που παραβρέθηκε έξω από τα δικαστήρια, σε έμπρακτη αλληλεγγύη στον Ηλία και ενάντια στην ομοφοβική επίθεση και τις κατηγορίες απέναντί του. Πέρα όμως από την αλληλεγγύη στον Ηλία, πολύς κόσμος νιώθει παράλληλα συσσωρευμένη οργή για τη στάση της αστυνομίας απέναντι σε ΛΟΑΤ+ άτομα, γυναίκες κλπ.
Δεν είναι εξάλλου λίγα τα περιστατικά που αστυνομικοί έχουν αποδείξει περίτρανα πως η ομοφοβία και η τρανσφοβία αποτελούν «αρχές» που διαπνέουν τα σώματα ασφαλείας. Παρακάτω θυμόμαστε κάποια από αυτά τα περιστατικά, μίας λίστας που δεν έχει ούτε αρχή, ούτε τέλος…
Καλοκαίρι 2013, Θεσσαλονίκη: Πογκρόμ αστυνομικών κατά τρανς γυναικών
Από τις 30 Μαΐου έως τον Ιούλη του 2013 στη Θεσσαλονίκη, αστυνομικοί του Α.Τ. Πλατείας Δημοκρατίας (για να πάρουμε και μία δόση ειρωνείας) επιδόθηκαν σε 25 αυθαίρετες προσαγωγές και συλλήψεις τρανς γυναικών, τις οποίες αντιμετώπισαν με εξευτελιστικό και κακοποιητικό τρόπο. Δεν δίστασαν μάλιστα να συλλάβουν και τη δικηγόρο του «Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών» (ΣΥΔ) Ηλέκτρα Κούτρα, όταν η τελευταία πήγε στο τμήμα για να υπερασπιστεί μία τρανς γυναίκα μετά τη σύλληψή της.
Όταν δε τα μέλη του ΣΥΔ αποφάσισαν να κινηθούν νομικά και μαζί με κάποιες από τις γυναίκες να μηνύσουν τους αστυνομικούς, αστυνομικοί του ίδιου τμήματος επιδόθηκαν σε νέες συλλήψεις, αναζητώντας και συλλαμβάνοντας μέλη του ΣΥΔ και εξευτελίζοντάς τα για μία ακόμα φορά! Και, επειδή ως συνήθως «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι», όταν έγιναν 3 επερωτήσεις στη Βουλή για τη στάση της αστυνομίας κατά των τρανς γυναικών στη Θεσσαλονίκη, ο τότε Υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» Νίκος Δένδιας, απάντησε καλύπτοντας πλήρως τους αστυνομικούς και αναπαράγοντας μία σειρά από τρανσφοβικά και ομοφοβικά στερεότυπα.
Η αστυνομία αδιαφορεί πλήρως για θύματα ομοφοβικής επίθεσης…
Στις αρχές του φετινού καλοκαιριού, στις 11 Ιουνίου, ένας άντρας δέχεται ομοφοβική επίθεση, επειδή ζήτησε από ένα παιδί να κρατάει τις αποστάσεις ασφαλείας λόγω κορονοϊού. Ο πατέρας του παιδιού, μαζί με άλλους άντρες, επιτίθενται λεκτικά στον άντρα αποκαλώντας αυτόν και έναν φίλο του «Πουσταράδες, γαμιόληδες, παλιογκέουλες». Μάλιστα, ο πατέρας του παιδιού φτύνει το θύμα, με σκοπό να τον «κολλήσει κορονοϊό».
Το θύμα καλεί την αστυνομία λέγοντάς τους «Μου επιτίθενται, ελάτε!». Η αστυνομία δεν εμφανίζεται ποτέ, αν και μισή ώρα μετά το θύμα την ξανακαλεί. Η δικαιολογία τους; Είχε πορεία και δεν μπορούσαν να περάσουν!
…όταν δεν είναι η ίδια ο θύτης
Ο Ηλίας Γκιώνης δεν είναι το πρώτο θύμα ομοφοβικής επίθεσης από αστυνομικούς που αποφάσισε να αντιδράσει. Έναν χρόνο πριν, ο Νίκος Σοφιανός και ο Δημήτρης Καραμπόσχος δεχτήκαν αρχικά λεκτική επίθεση από δύο φρουρούς των ΜΑΤ που σχολίασαν τους δύο άντρες που περπατούσαν πιασμένοι χέρι-χέρι: «Κοίτα, τώρα περνούν κάτι παλικάρια, άλλο πράγμα.» και «Άντρακλες σκέτοι». Όταν ο Νίκος Σοφιανός ζήτησε εξηγήσεις, αντί αυτών δέχτηκε μία κουτουλιά από τον αστυνομικό, ο οποίος στη συνέχεια προσπάθησε να του βάλει τρικλοποδιά για να τον ρίξει κάτω.
«Δεν είμαι ένας από τους 9.000»
Τα σχόλια των δύο «ΜΑΤατζήδων» περί «αντρίλας» και «παλικαριάς» αντανακλούν τις πλέον ομοφοβικές αντιλήψεις που θεωρούν πως όχι μόνο οι ομοφυλόφιλοι άντρες αλλά και όποιος δεν έχει «μάτσο» συμπεριφορά, όποιος δεν ανταποκρίνεται πλήρως στα πρότυπα του άντρα του «πολλά βαρύ», δεν είναι «και τόσο άντρας», δεν «τιμάει τα παντελόνια του» κλπ. Στα σώματα της αστυνομίας γενικά και στα ΜΑΤ ειδικά, η βίαιη συμπεριφορά, η έντονη αρρενωπότητα, ο «βαρύς άντρας» είναι στην πραγματικότητα μέρος της εκπαίδευσής τους.
Έτσι, όταν ο πρώτος «ανοιχτά» ομοφυλόφιλος αστυνομικός Μιχάλης Λώλης είπε σε ομιλία του πως «στο σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας των 45.000 αστυνομικών, υπάρχουν 9.000 ΛΟΑΤ άτομα τα οποία φοβούνται και κρύβονται», σε ένα αστυνομικό τμήμα της ΓΑΔΑ, κυκλοφόρησαν μπλουζάκια που έγραφαν «Δεν είμαι ένας από τους 9000», σε μία προσπάθεια των αστυνομικών να αποτινάξουν τη «ρετσινιά» της ομοφυλοφιλίας από πάνω τους και επιβεβαιώνοντας στην ουσία την ανάγκη των ΛΟΑΤ ατόμων στα σώματα ασφαλείας να κρύβονται.
Ομοφοβία, τρανσφοβία, σεξισμός, ρατσισμός και δεσμοί με τη Χρυσή Αυγή!
Αν τα παραπάνω περιστατικά είναι ενδεικτικά για τον τρόπο που λειτουργεί η ελληνική αστυνομία, δεν είναι τα μόνα, όπως δεν είναι μόνο τα ΛΟΑΤ άτομα θύματα αστυνομικών επιθέσεων. Πριν από λίγους μήνες αστυνομικοί ζήτησαν από 22χρονη να κατεβάσει το παντελόνι της πάνω στην Πατησίων, όταν αυτή τους επισήμανε πως βρίσκονταν σε κεντρικό δρόμο, μία αστυνομικίνα την οδήγησε σε καφετέρια όπου την υποχρέωσε να βγάλει το παντελόνι της. Το καλοκαίρι του 2007 ήρθε στη δημοσιότητα το βίντεο του εξευτελισμού και βασανισμού δύο μεταναστών από αστυνομικούς στο Α.Τ. Ομονοίας, ενός αστυνομικού τμήματος γνωστού για τη ρατσιστική αντιμετώπιση που φτάνει έως την κακοποίηση μεταναστών.
Την ίδια ώρα, οι ισχυροί δεσμοί της αστυνομίας με τη φασιστική Χρυσή Αυγή είναι γνωστοί, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις εκλογές του Μαΐου του 2012, που ένας στους δύο αστυνομικούς, που υπηρετούσαν στη ΓΑΔΑ, την ομάδα ΔΙΑΣ, την Ασφάλεια κλπ, ψήφισε Χρυσή Αυγή. Δεσμοί που δε μένουν μόνο σε μία εκλογική «συμπάθεια». Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο Ρουπακιάς απευθυνόμενος στους αστυνομικούς είπε «Είμαι δικός σας», ενώ στη συνέχεια συνελήφθη χωρίς να του περαστούν καν χειροπέδες.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρος και ο τρόπος που λειτουργεί η αστυνομία και ο σκοπός που εξυπηρετεί: να διατηρήσει το στάτους κβο, τις πιο συντηρητικές αντιλήψεις στην κοινωνία και να επιτίθεται τόσο στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, όσο και ατομικά σε κάθε φωνή αντίστασης, σε καθετί που θεωρείται «διαφορετικό. Την ίδια ώρα όμως, οι φωνές που αποκαλύπτουν τη δράση της αστυνομίας και οι αντιστάσεις δυναμώνουν. Η συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Ηλία Γκιώνη, όπως και η στάση του ίδιου του Ηλία απέναντι στα ομοφοβικά σχόλια, αποδεικνύουν περίτρανα πως όσο προσπαθούν να φιμώσουν, να εξευτελίσουν και να καταστείλουν τα κινήματα, τόσο γεννούν νέες εστίες αντίστασης, νέες φωνές που αγωνίζονται για μία κοινωνία χωρίς διακρίσεις, χωρίς αδικίες και χωρίς αστυνομικούς να τις υπερασπίζονται.
*ΛΟΑΤ: Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι, Τρανς άτομα