Του Θόδωρου Μαράκη
Στο μηνιαίο δελτίο του ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, ΣΕΒ, (12 Δεκέμβρη 2016) εκφράζει την διαφωνία του με τα ψίχουλα που έδωσε η κυβέρνηση στους χαμηλοσυνταξιούχους – τα οποία μάλιστα έχει το θράσος να τα χαρακτηρίζει σαν την 13η σύνταξη.
Ο ΣΕΒ χαρακτηρίζει την ενέργεια της κυβέρνησης
«πράξη υψηλού πολιτικού ρίσκου, εν μέσω της διαπραγμάτευσης και αμφίβολης οικονομικής αποτελεσματικότητας»!!
Έχει αξία να δούμε ολόκληρο το σκεπτικό του ΣΕΒ, για να καταλάβουμε ακόμη περισσότερο τα περί «Εθνικής Προσπάθειας» και «Εθνικής Ομοψυχίας» για την αντιμετώπιση της κρίσης!!
Συγκεκριμένα γράφει:
«…η χώρα εφαρμόζει ένα αυστηρό πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής, το οποίο σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup της 5/12/2016, πρόκειται να συνεχιστεί και μετά το 2018, δημιουργώντας ανησυχίες στην αγορά για περαιτέρω αύξηση της υπερφορολόγησης και εξασθένιση της αναπτυξιακής δυναμικής που διαμορφώνεται. Σίγουρα η επίτευξη των στόχων του προγράμματος προσαρμογής είναι αναγκαία για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της οικονομικής πολιτικής.
»Στο πλαίσιο αυτό η εξαγγελία του Πρωθυπουργού στις 8/12/2016 για εφάπαξ παροχές ύψους 617 εκατ. ευρώ, κυρίως προς τους χαμηλοσυνταξιούχους, συνιστά –εν μέσω της διαπραγμάτευσης– πράξη υψηλού πολιτικού ρίσκου και αμφίβολης οικονομικής αποτελεσματικότητας».(Οι υπογραμμίσεις δικές μας).
Πράγμα που σημαίνει πάνω απ’ όλα το ταξικό συμφέρον.
Μας λέει στην ουσία ο ΣΕΒ: «Δεν επιτρέπεται να δίνονται παροχές εν μέσω διαπραγμάτευσης; Οι δανειστές θα σου ζητήσουν και άλλα, από τη μια, από την άλλη, αν δώσεις παροχές τότε ανοίγεις την όρεξη στους εργαζόμενους να ζητήσουν περισσότερα τη στιγμή που τους προετοιμάζουμε για νέα μέτρα:
- κατάργηση 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα,
- νέο συνδικαλιστικό νόμο,
- νέες περικοπές στις συντάξεις και γενικά
- για 4ο μνημόνιο»!!
Και μην ξεχνάμε, συνεχίζει ο ΣΕΒ, ότι :
«Οι παροχές αυτές χρηματοδοτούνται από την προσωρινή υπεραπόδοση των εσόδων του προϋπολογισμού, λόγω της εφαρμογής διοικητικών μέτρων είσπραξης φόρων μέσω μαζικών κατασχέσεων και άλλων μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, σε μια φορολογική βάση που στενάζει από την υπερφορολόγηση και που, ως εκ τούτου ωθείται στη φοροδιαφυγή και την αποδιαμεσολάβηση από το τραπεζικό σύστημα».
Με άλλα λόγια ο ΣΕΒ «πονάει» και στέκεται στο πλευρό των Ελλήνων που στενάζουν κάτω από το βάρος της υπερφορολόγησης, πράγμα που, σύμφωνα με τον ΣΕΒ, οδηγεί στην φοροδιαφυγή.
Μόνο που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, αυτοί που φοροδιαφεύγουν είναι οι πλούσιοι, οι επιχειρήσεις και οι βιομήχανοι – αυτοί ακριβώς δηλαδή που εκπροσωπεί ο ΣΕΒ.
Ούτε λέξη δεν βλέπουμε στο δελτίο του ΣΕΒ για τα εκατοντάδες δισ. €, δολάρια και άλλα νομίσματα που βρίσκονται στους φορολογικούς παραδείσους, ούτε λέξη για τις λίστες Λαγκάρντ, Μπογιάρνς, Παναμά, Λουξεμβούρου, κλπ κλπ.
Και συνεχίζει:
«Λαμβάνει, μάλιστα χώρα σε μια συγκυρία όπου η μη ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης καθυστερεί την εκταμίευση 6,1 δισ. €, οι υποχρεώσεις του δημόσιου προς τον ιδιωτικό τομέα διατηρούνται σε υψηλό επίπεδο (6.3 δισ. € στο τέλος Οκτωβρίου) και μόλις απωλέσθηκαν 400 εκατ. € από την ανεπιτυχή προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΔΕΣΦΑ. \
»Η κυβέρνηση θα είχε μεγαλύτερα περιθώρια άσκησης κοινωνικής πολιτικής αν δρομολογούσε μια πιο φιλοαναπτυξιακή πολιτική με στοχευμένες φορολογικές ελαφρύνσεις προς την πραγματική οικονομία».
Συμπέρασμα, αυτό που με απλά λόγια λέει ο ΣΕΒ είναι: Τα 617 εκατ. €, για να πιάνανε τόπο και να μην πηγαίνανε χαμένα λόγω «αμφίβολης οικονομικής αποτελεσματικότητας» έπρεπε «να τα δώσει σε εμάς», τους βιομήχανους, εργολάβους, επιχειρηματίες, κλπ (την… «πραγματική οικονομία») μέσα από φοροελαφρύνσεις προς εμάς και όχι προς τα λαϊκά στρώματα.
