Στο ξενοδοχείο Ritz στο Σικάγο ήταν όλα έτοιμα. «Εξέχοντα» μέλη της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, ο μητροπολίτης της πόλης Ιάκωβος στην εκδήλωση για την γιορτή των 3 Ιεραρχών.

Θέμα της φετινής ομιλίας για την εκδήλωση ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός. Ομιλήτρια ένα 15χρονο παιδί – θαύμα η Προμηθέα που σε ηλικία 14 ετών είχε πάρει πτυχία θετικών επιστημών από μερικά από τα κορυφαία αμερικάνικα πανεπιστήμια.

Το σκηνικό σουρεαλιστικό. Εν μέσω ενός αρχιεπισκόπου και ενός μητροπολίτη και ενώπιον ενός κοινού διαποτισμένου από τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη η Προμηθέα άρχισε μια ομιλία όπου παραθέτοντας επιχειρήματα είπε ότι: «ο χριστιανισμός αυτή η θρησκεία μίσους ήταν ο ένας και μοναδικός υπεύθυνος για την καταστροφή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού», «δεν υπήρξε ποτέ ελληνικότητα του Βυζαντίου», «η ορθόδοξη Εκκλησία προσπάθησε με αφορισμούς και απειλές να σταματήσει την εξέγερση των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων», «το Κρυφό Σχολείο ήταν μύθος και το μόνο που ενδιέφερε την Εκκλησία ήταν να κρατήσει τους έλληνες στο σκοτάδι και την αμορφωσιά»…

Οι παπάδες κοιτάζονταν μεταξύ τους σαν χαμένοι. Οι ελληναράδες της Αμερικής κινήθηκαν απειλητικά εναντίον της κοπέλας. Και η Προμηθέα απτόητη συνέχιζε αναφέροντας κάποιες λέξεις «άγνωστες» για τους παρευρισκόμενους όπως «η ιστορική αλήθεια»…

(από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 28.2.07)

Ο S.Jenkins δεν είναι μαρξιστής και πολύ περισσότερο δεν ανήκει καν στους εχθρούς των ιδιωτικοποιήσεων. Επομένως η μαρτυρία του για τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης των βρετανικών σιδηροδρόμων πριν από 14 χρόνια έχει ιδιαίτερη σημασία.

“Στα νιάτα μου αγαπούσα τα τρένα και στην πορεία βρέθηκα στο συμβούλιο των Βρετανικών Σιδηροδρόμων. Ημουν σίγουρος για την ανάγκη ιδιωτικοποίησης της σιδηροδρομικής εταιρείας και πίστευα ακράδαντα στα οφέλη της απελευθέρωσης του επιχειρηματικού πνεύματος…

Το 1991 ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Τζον Μέητζορ και ο υπουργός μεταφορών Τζον Μακγκρέγκορ, έκριναν ότι ο διαμελισμός του μηχανισμού κεντρικής διεύθυνσης της βρετανικής σιδηροδρομικής εταιρείας εξυπηρετούσε καλύτερα τα οικονομικά συμφέροντα της εταιρείας. Ως εκ τούτου, η επιχείρηση πέρασε στα χέρια ιδιωτικού φορέα, ο οποίος ανέθεσε εργολαβίες σε δεκάδες μικρότερες εταιρείες. Ετσι προέκυψε ο νόμος για την ιδιωτικοποίηση της Βρετανικής Σιδηροδρομικής Εταιρείας το 1993.

Πρόκειται αναμφίβολα για έναν από τους χειρότερους νόμους που ψήφισε ποτέ το βρετανικό κοινοβούλιο, ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση ενός εκ των μεγαλύτερων και πλέον αξιόπιστων σιδηροδρομικών δικτύων της Ευρώπης….

Οι εργολάβοι της ιδιωτικοποίησης κατέστρεψαν τους βρετανικούς σιδηροδρόμους…”

από άρθρο του Simon Jenkins στoν Guardian – ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 1.3.07

Το Ευρωπαϊκό Ιδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Ζωής και Εργασίας του Δουβλίνου, κατόπιν εντολής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πραγματοποίησε έρευνα για τους ευρωπαίους εργαζόμενους. Από την έρευνα προκύπτει ότι:

Το 55.3% των ελλήνων εργαζομένων υποφέρουν από στρες, το 45.7% έχει μυϊκά προβλήματα, το 35.4% παραπονείται για πονοκεφάλους και πόνους στην πλάτη μετά το τέλος της δουλειάς και το 58.5% αισθάνεται γενικά μεγάλη κούραση.

Η Ελλάδα έρχεται πρώτη σε βαθμό έντασης εργασίας των πολιτών της με δείκτη 50 έναντι 43 του μέσου κοινοτικού όρου.

(ημερήσιος τύπος 24.2.07)

Τις 754.000 έφτασαν το 2005 οι άστεγοι στις ΗΠΑ. Η έκθεση του υπουργείου Οικισμού και Αστικής Ανάπτυξης φέρνει και πάλι στο προσκήνιο το μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη..

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Εθνικών Οργανισμών που εργάζονται για τους άστεγους η κατάσταση στην Ευρώπη δεν είναι καθόλου καλύτερη από τις ΗΠΑ. Αντιθέτως ο αριθμός των αστέγων σε ολόκληρη την Ευρώπη υπολογίζεται σε 3.000.000.

(από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ 1.3.07)

______________

ΔΕΙΤΕ:

Ο Καθοδηγητής – The Good Shepherd – Σε σκηνοθεσία του Ρόμπερτ ντε Νίρο με τους Ματ Ντέημον, Γουίλιαμ Χαρτ, Αντζελίνα Τζολί, Τζον Τορτούρο. Ένα κατασκοπευτικό θρίλερ που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Παρουσιάζει την γέννηση και την ενηλικίωση της CIA από τα τέλη της δεκαετίας του 30 μέχρι το 1961 όταν -εν μέσω Ψυχρού Πολέμου- οι ΗΠΑ κάνουν απόπειρα επέμβασης στην Κούβα και ξεσπά η κρίση στον Κόλπο των Χοίρων.

The corporation – Των Mark Achbar, Jennifer Abbott και Joel Bakan. Ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ όπου σε 144 λεπτά οι δημιουργοί του αποκαλύπτουν με στοιχεία και εκ των έσω την ανελέητη δράση των πολυεθνικών και την κυριαρχία τους στον πλανήτη.

Προβλήθηκε στους κινηματογράφους πριν από 2 χρόνια και τώρα υπάρχει μόνο σε dvds και στο ίντερνετ

______________

Γράμμα στο Ξεκίνημα

ΣΟΚ

Μετά από αρκετό καιρό απουσίας μου από τον ευρύτερο χώρο της αριστεράς αισθάνθηκα ότι είναι ώρα να ασχοληθώ και πάλι με τα πολιτικά δρώμενα της χώρας στην οποία διαμένω.

Και αυτό συμβαίνει γιατί έχω πάθει σοκ με τα όσα συμβαίνουν γύρω μου και θέλω να προσπαθήσω να κάνω κάτι για να το αλλάξω!!!

Όπως και πολλοί άλλοι νέοι της γενιάς μου, έτσι και εγώ μετά από τόσα χρόνια σπουδών πήρα ένα “πτυχίο” το οποίο στην κυριολεξία είναι για τα σκουπίδια. Συμμετέχω εδώ και 1,5 χρόνο σε εξετάσεις και διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ και μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι προτιμούνται αυτοί που έχουν τα “μέσα”.

Θεωρώ ότι δεν μεταφέρω κάτι που είναι άγνωστο.

Έχω πληρώσει του κόσμου τα λεφτά σε πιστοποιήσεις, σεμινάρια κλπ έτσι ώστε να αυξήσω τις πιθανότητες να βρω δουλειά πάνω στον τομέα μου και βλέπω ότι όλα πάνε χαμένα.

Επίσης:

Γνωρίζω ήδη από τον Μάϊο του 2006 την προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση με το περίφημο άρθρο 16 να υποτιμήσει- υποβιβάσει ακόμα περισσότερο τα πτυχία μας και πραγματικά με πιάνει τρέλα!!!

Αποφάσισα λοιπόν και εγώ ως οργισμένο νιάτο να συμμετάσχω στις πορείες και στις διαδηλώσεις που γίνονται μπας και κάποια στιγμή αλλάξει κάτι (θεωρώ ότι αυτές οι μαζικές κινητοποιήσεις κάτι καταφέρνουν σιγά σιγά) αλλά και πάλι απογοητεύομαι βλέποντας ότι προσπαθούν με χημικά, ξύλο και ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΥΣ πλέον να μας τρομοκρατήσουν και να διαλύσουν σιγά σιγά και μεθοδικά το κίνημα!!!

Αυτό όμως που με βγάζει περισσότερο έξω από τα ρούχα μου είναι ότι διαπιστώνω μία ανεξήγητη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας στην οποία ζούμε και δεν καταλαβαίνω ειλικρινά από που πηγάζει!!! Από τις δημοσκοπήσεις διαπιστώνεται ότι ο κόσμος έχει εμπιστοσύνη σ’ αυτή την κυβέρνηση παρόλα όσα γίνονται στους δρόμους κάθε εβδομάδα, παρόλο που τα παιδιά τους αύριο με αυτά τα πτυχία τίποτα δεν θα μπορούν να κάνουν, παρόλο που οι μισθοί είναι χάλια, παρόλο που εξαρτόμαστε όλο και περισσότερο από το κεφάλαιο και τις πολυεθνικές και δεν τολμάμε να μιλήσουμε γιατί φοβόμαστε την απόλυση!

Αποφοίτησα και έπαθα σοκ με αυτά που αντιμετωπίζω από την ημέρα που εισήλθα στην παραγωγική διαδικασία!

Θέλω να οργανωθώ ξανά.

Στέλλα Κραουνάκη